บังเอิญผ่านมา และสะดุดตากับ blogน่ารักแห่งนี้ ยินดีที่รู้จักเจ้าของ blogนะค่ะ

เรายังไม่หายเลยง่ะ วันเน้ทำงานต้องพูโปกเปียกปากแฉะ จนเจ็บคอกว่าเก่าง่ะ

ไม่อยู่นี่ไปเที่ยวรึป่าวคะเนี่ย

อย่าเลิมเอามาอั๊พบ๊อกน๊า

แหม วันนี้มาเพลงเก่า ๆ

เง้อ หายเร็ว ๆ แล้วกันจ้า นอนพักผ่อนมาก ๆ นะ

...แวะมาทักทายก่อนนอนค่ะ เพลงเพราะค่ะ ละภาพน่ะ ชอบจังค่ะ โรแมนติค สุดยอดเลยค่ะ

อ้าวป่วยอีกละ ดูแลตัวเองนะคะ

เราก็เสียงแหบ แต่ไมได้ป่วยค่ะ ใช้เสียงเยอะไปหน่อยช่วงนี้

ไม่ได้มาเยี่ยมคุณชายนานเช่นกัน ติดมหาภาระกิจอยู่ อยากอัพบล็อกตั้งหลายอย่าง

จะลืมเวลาที่เคยมี จะลืมนาทีที่ผ่านมา....ลืมว่าเธอเคยอยู่กับฉัน
...เห็นแล้วเลยแวะเข้ามา หายป่วยไวไวนะค่ะ

หวัดดีเจ้าค่ะ...คุณชรันจ์

เมื่อไหร่หนาจะมีวาสนา...จะได้ฟังเสียงของคุณชรันจ์ร้องเพลงบ้างน้า...

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเจ้าค่ะ

โอ้ว...และแล้วเรื่องที่นั่งแช่งให้ไม่ต้องไป ก็ต้องไปจนได้ใช่ไหมคะ?
แต่ไม่อยู่Officeยาวมากๆเลยค่ะพี่

บางครั้ง...คำว่า'ไม่โกรธ' มันก็ละไว้ในฐานที่เข้าใจว่า
เพราะไม่ใส่ใจ...อีกต่อไปแล้ว แหะๆ

ดีใจที่พี่ชายหายเจ็บคอแล้ว
ว่าแต่หายเร็วแบบนี้ ติดเชื้อไวรัสแน่ๆเลย
ไม่ต้องแบ่งมาแถวนี้นะคะ เจอเข้าไปตัวเดียว
ยังรักษาไม่หายซะที

Ps. เพลงนี้ก็...ได้อารมณ์ดีค่ะ
ว่าแต่เดียร์ว่า คืนๆเขาไปเถอะ ถ้าใจเขาไม่อยู่กับเราอ่ะนะ

ไม่สบายนี่ อนุญาติให้ไม่อาบน้ำได้

หวัดดีจ๊ะ วันนี้จะไปเรื่อยเปื่อยที่ไหนดีคุณ ไปสวนกันดีม่ะ

ไปไหนเหรอคะพี่ชาย
พักร้อนรึป่าวคะ??
ใกล้ปีใหม่ทำไมพี่ชายดูเศร้าจัง
ปอ.ลอ. postcard ได้รับแล้วเจ้าค่ะ
ขอบคุณมาก มากเจ้าค่ะ

เช็ดตัวเอานะค้าบบบ....ถ้ากลัว ไม่สะอาด..ก็เอา แอลกอฮอล์เช็ด เอาเน่อ....อิอิ....

อืม..ถ้าเป็นหวัด หายใจไม่ออก ก็ กินปูอัด วาซาบิเยอะๆนะค้าบ..จะได้โล่งๆๆ....

ดีค่ะพี่...ภาพสวยจังเลยค่ะ...

อิอิ เอิงแอบจิกภาพพี่ไปแล้ว 555

หายเร็วนะพี่ชาย

เป็นห่วงเหมือนเดิมจ้า

ตั้งใจอบรมหน่อยน่า..

เค้าอุตส่าห์ให้เฮียดูแลความปลอดภัย..(เกี่ยวมะ)

กลับมาเร็วๆนะคะ คิดถึง

ปล.ทำไมเฮียมะชอบอาบน้ำล่ะเนี่ย

แวะมาอ่านย้อนหลังค่ะ