สุขได้ไม่นาน เดี๋ยวมันก็ทุกข์ใจ
ช่วงนี้ ฟังเพลง "แปลว่ายังหายใจ" บ่อยมากๆ
ชอบท่อนนี้
"ชีวิต คือความไม่แน่นอน ก็เหมือนละครในแต่ละตอนที่เปลี่ยนไป สุขได้ไม่นาน เดี๋ยวมันก็ทุกข์ใจ มียิ้มมีร้องไห้มีปวดร้าว"
วันศุกร์ นั่งเปิดเมล์หลังจากไม่ได้เปิดมาร่วมครึ่งเดือน
พลิกไปเรื่อยๆ เจอเมล์ปุ๊ก ชุลีรัตน์ เปิดอ่าน งง+ตกใจ เพราะกลายเป็นเมล์ที่มาต่อว่า ถามว่าเราต้องการอะไรจากเธอ ประมาณว่า เรายังชอบเธอ ให้เลิกคิด เรามันแค่คนรู้จัก แค่นั้น
ทั้งที่ที่ผ่านมาเราไม่เคยทำไรมากไปกว่า เธอโทรมาเราก็คุย เมื่อวันที่ 16/4
แล้วเราก็ส่ง mms รูปที่เรานั่งรถผ่าน ให้ 3 ครั้ง ส่งของฝากจากหัวหิน เป็นพวงกุญแจไปให้ แล้ว fwd เมล์ไปให้
พร้อมกันนั้น ทุกอย่างเราก็ส่งให้น้องปุ๊ก น้องจิด้วย
นั่งมึนสักพัก แล้วจัดการตอบไปซะให้เธอเข้าใจซะใหม่ เรามันประเภท เดินออกมาแล้วไม่วกกลับอยู่แล้ว
เปิดเมล์หน้าถัดไป น้องปุ๊กทิพรัตน์ เมล์มา ขอบคุณสำหรับของที่ส่งให้ทุกชิ้น ได้รับแล้ว ด้วยความเกรงใจมากๆ
เรากรี๊ดสลบเลย... น่ารักมากๆ
เมื่อวันที่ 5 พ.ย. 48 เจอน้องเค้าไม่ถึง 5 นาที ตอนไปค้างกับโน่ง ไปเจอบนรถรางที่งานปทุมธานี expo ในธรรมศาสตร์ รังสิต
จากนั้น ทุกครั้งที่เดินทางเราจะส่งโปสการ์ด และของฝากไปให้ ไม่ฝากจู้ ก็ส่งทางไปรษณีย์
แต่ไม่เคยคุยทางโทรศัพท์ ไม่เคยเจอหน้ากันเลย
เมล์ฉบับนี้เป็นเมล์ฉบับที่ 2 หลังจากน้องเมล์มาขอบคุณ ครั้งแรกเมื่อ 16 มี.ค. 49 ครั้งนั้นเราก็ตอบซะยืดยาว น้องเค้าก็เงียบไป
แต่เราก็ไม่หยุด ส่งโปสการ์ดไปอย่างต่อเนื่อง
จนน้องมาตอบครั้งนี้...
วันรุ่งขึ้น เราก็ตอบอย่างสั้นๆ ว่ายินดีและเต็มใจให้ แล้วให้รักษาสุขภาพด้วย... เพราะฝนตกบ่อยช่วงนี้
ชีวิตมันคละเคล้าไปทั้งสุขทั้งทุกข์จริงๆเนาะ....
Create Date : 05 พฤษภาคม 2550 |
|
4 comments |
Last Update : 5 พฤษภาคม 2550 22:24:55 น. |
Counter : 704 Pageviews. |
|
|
|
ถ้ามันไม่มากเกินไป
ก้อช่างเขาเถอะค่ะ
แค่เรารู้อยู่แก่ใจเรา
ว่าเราทำลงไปเพราะเหตุผลอะไร
เรารู้อยู่แก่ใจเราดีนี่ค่ะ
เปงกำลังใจให้ค่ะ
สู้ๆ