หนทางดับทุกข์กับที่พักพิง

พรุ่งนี้จะต้องทำงานแล้ว

แต่...ยังไม่อยากทำงานเลย เป็นมนุษย์เงินเดือนก็งี้แหล่ะ แต่เรื่องจริงคือ ขี้เกียจทำงานมาก เลยมาหาสาเหตุว่าทำไม่อยากไปทำงาน

อารมณ์เหมือนเด็กเล็กไม่อยากไปโรงเรียน ถ้าเป็นแต่ก่อนก็เดาว่าการบ้านไม่เสร็จ กลัวครูตี หรือเด็กทะเลาะกับเพื่อน

ผู้ใหญ่ก็คงเหมือนกัน ไม่อยากไปทำงานเพราะงานไม่เสร็จ งานค้างเยอะ งานติดปัญหา กลัวนายดุ บ่น โมโห กลัวโดนลูกค้าด่า เป็นต้น หรือมีปัญหากับเพื่อนร่วมงาน

เลยต้องพุ่งชนกับความรู้สึกต่อต้านและไม่อยากไปทำงาน ด้วยวิธีทางพุทธ เริ่มต้นจากการหาต้นเหตุแห่งทุกข์ ด้วยการให้เวลากับตัวเองในการทบทวนว่า มีงานค้างอยู่เท่าไหร่ งานใดติดปัญหาตรงไหน อย่างไร แก้ไขได้ด้วยตนเองหรือไม่ หรือต้องให้คนช่วย

สถานที่ ที่ชอบอยู่กับตัวเองก็ไม่พ้นแม็คโดนัล (บางสาขานะ) เพราะสว่าง มีขนมให้เคี้ยว แม้จะทำให้อ้วน มีกระจกทำให้ทอดสายตามองออกไปข้างนอกได้ ของกินไม่แพง พนักงานไม่ไล่ให้ลูกค้ากลับเร็ว ๆ แม้น้ำแก้วนั้นจะหมดนานแล้ว แอร์เย็น

พอเขียนเสร็จก็ให้สบายตัวขึ้นนิดหนึ่งว่า อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดขอให้เราพยายามให้เต็มที่

ปล. เดินเข้า MC Donald สังเกตุเจออะไรบางอย่าง คือ โต๊ะกลางร้านว่าง ไม่มีคนนั่ง แต่โต๊ะที่ติดกับผนังด้านหนึ่งไม่ว่าจะเป็นกระจกหรือผนังของร้านเต็มหมดเลย ให้เกิดสงสัยว่าทำไมคนเราต้องไปนั่งชิดกับอะไรซักอย่างนะ ทำไมไม่เลือกนั่งโต๊ะตรงกลางกันนะ

ทำให้ฉุกคิดถึงเรื่องจิตวิทยาที่เคยเรียนไม่รู้จะเกี่ยวมั๊ย คือมันรู้สึกปลอดภัย เหมือนคนเข้าลิฟท์โดยสารแล้วมักจะไปยืนชิดผนังของลิฟท์ อืมไม่รู้จะเกี่ยวกันมั๊ย ใครคิดยังไงกันบ้างคะ

Create Date : 18 เมษายน 2553 Last Update : 18 เมษายน 2553 20:49:54 น. Counter : 526 Pageviews.		4 comments
Share Tweet