ตำนานเจ้าแม่กวนอิม ตอนที่ ๒ นักพรตเฒ่าลึกลับ ตำนานเจ้าแม่กวนอิม ตอนที่ ๒ นักพรตเฒ่าลึกลับ ครั้นบรรดาพสกนิกรทราบว่า อาณาจักรซิงหลิงได้พระธิดาองค์ที่สาม ต่างประดับประดาโคมประทีปหลากสีเฉลิมฉลองเป็นการใหญ่ ทุกบ้านตีฆ้อง กลอง เต้นรำรื่นเริงราวกับได้โอรสแห่งแผ่นดินกระนั้น ส่วนในพระราชวัง พระเจ้าเมี่ยวจวงทรงจัดงานฉลองเหล่าเสนาอำมาตย์ถึง ๓ วัน ๓ คืน เอิกเกริกไม่แพ้กัน เมื่อพระเจ้าเมี่ยวจวงรับสั่งให้พระพี่เลี้ยงนำพระธิดาเข้ามายังท้องพระโรง เพื่อให้เหล่าอำมาตย์ได้ถวายพระพร พระธิดาน้อยซึ่งไม่มีวี่แววว่าจะงอแงมาก่อนเลยได้กรรแสงขึ้นเสียงดังลั่นท้องพระโรง สะกดให้ทุกคนหยุดนิ่งอย่างแปลกใจ และไม่ว่าพระพี่เลี้ยงจะให้นมก็มิทรงหยุดร้องได้เลย ขณะเดียวกันทหารผู้หนึ่งได้นำทางนักพรตชราท่าทางมิใช่นักพรตสามัญมาเข้าเฝ้าถวายพระพร พระเจ้าเมี่ยวจวงตรัสถามว่า "ท่านนักพรตชื่อแซ่ว่ากระไร เหตุใดจึงมาถึงที่นี่ได้" นักพรตเฒ่าทูลว่า "เฒ่าเขลาผู้นี้มิมีชื่อแซ่ หากมีจุดประสงค์หนึ่งเดียวคือ มาเพื่อทูลให้ทรงทราบว่า พระธิดาเมี่ยวซ่านเป็นภาคหนึ่งของพระโพธิสัตว์ผู้เมตตามาโปรดสัตว์โลกให้พ้นจากกิเลส พระธิดาน้อยจักโตขึ้นเป็นหน่อเนื้อพุทธวงศ์กษัตริย์แห่งอาณาจักร" พระเจ้าเมี่ยวจวงฟังแล้วหัวเราะลั่นท้องพระโรง "ฮ่า ๆ นักพรตเฒ่าช่างโป้ปด เหตุไฉนพระโพธิสัตว์จึงแบ่งภาคมาเป็นหญิงมิใช่ชายเล่า แล้วซิงหลิงเป็นอาณาจักรเล็กเท่าธุลีจะมาโปรดสัตว์ที่นี่เพื่ออะไร หากท่านต้องการพิสูจน์ว่าเรื่องที่กล่าวมาเป็นเรื่องจริง ก็จงทำให้ลูกสาวเราหยุดร้องไห้ ท่านจะทำได้หรือไม่" นักพรตเฒ่าจึงว่า "เหตุที่พระธิดากรรแสงนั้นเพราะทรงแผ่เมตตาประทานแก่เหล่าวัว ควาย หมู เป็ด ไก่ กุ้ง หอย ปู ปลา บนโต๊ะอาหารที่ถูกประหารชีวิตสังเวยแก่ปากท้องมนุษย์...เฒ่าเขลาผู้นี้จักสาธยายคุณพระแก่พระธิดาน้อยให้หยุดกรรแสงเอง" นักพรตตรงเข้าหาพระธิดา ใช้มือลูบพระพักตร์และกล่าวว่า อย่าร้อง เพราะจิตจะหม่นหมอง ท่านคือพระผู้มาโปรด ชาวโลกล้วนศรัทธาท่าน จงก้าวพ้นภัยอันยิ่งใหญ่ด้วยญาณและคุณความดี พระธิดาน้อยหยุดกรรแสงเพื่อสดับธรรมตั้งแต่คำแรก ตาจับจ้องอยู่ที่นักพรตเฒ่าไม่กระพริบดั่งเข้าใจมนต์บทนั้น พระเจ้าเมี่ยวจวงและบรรดาเสนาอำมาตย์ต่างตกตะลึงประหลาดใจ หลังจากนักพรตเฒ่ากล่าวอำลาพระเจ้าเมี่ยวจวงและจากไปพร้อมสายลมประหลาด กิริยายามเดินก็รวดเร็วดุจเหินต่างจากชายชราทั่วไป พระเจ้าเมี่ยวจวงเข้าพระทัยทันทีว่านักพรตเฒ่าเป็นผู้วิเศษจึงสั่งทหารตามไปเชิญกลับมา แต่ทว่ากำลังทหารองครักษ์ค้นหาเท่าไรก็ไม่พบร่องรอยของนักพรตแม้แต่เงา อำมาตย์ฝ่ายซ้ายนาม อานาลั๋ว ผู้ฝักใฝ่ในพระพุทธศาสนาจึงกราบทูลว่า "หม่อมฉันเห็นว่าแม้เราจะใช้กำลังติดตามไปก็ย่อมไม่พบนักพรตผู้นั้น เมื่อท่านมิใคร่ต้องการให้ผู้ใดพบอีก ยิ่งได้ฟังมนต์ของท่านนักพรตจนพระธิดาหยุดกรรแสงนั้น แสดงว่านักพรตท่านนั้นคงเป็นพระอรหันต์สาวกจำแลงกายมา !" เส้นทางสายไหม ข่าวการปรากฏกายและหายตัวไปอย่างลึกลับของนักพรตเฒ่า รวมทั้งเรื่องการฟังธรรมจนหยุดกรรแสงของพระธิดาเมี่ยวซ่าน แพร่สะพัดไปทั่วอาณาจักรซิงหลิง ชาวบ้านร้านตลาดต่างกล่าวขวัญถึงเหตุการณ์เหล่านี้อย่างไม่รู้เบื่อ เพราะในยามนี้พวกเขากำลังสนใจพุทธศาสนาที่แผ่เข้ามาจากทางภิกษุและพ่อค้าอินเดียบนเส้นทางการค้าขายที่ชื่อว่า เส้นทางสายไหม ด้วยทุกคนมุ่งหวังยังจุดมุ่งหมายอันแน่วแน่ คือ ความพ้นทุกข์แห่งสรรพสัตว์นั่นเอง จบตอนที่ ๒ ติดตามต่อตอนที่ ๓ พระธิดาน้อยกับวีรกรรมในสวนอุทยาน หมายเหตุ: หากท่านใดต้องการนำเนื้อหาและภาพจากเวปนี้ไปเผยแผ่ต่อ อนุญาตให้ทำได้ แต่ขอความกรุณาลง credit อ้างอิงที่มาเป็นมารยาทและให้เกียรติกันซักนิดนะคะ เพราะเนื้อหาทั้งหมดใช้เวลาพิมพ์นานมิใช่น้อย อย่าเพียงแค่ก๊อปปี้กันไปโดยไม่คำนึงถึงความพยายามของผู้ทำด้วย Beee - เจ้าของบทความ   Create Date : 10 มีนาคม 2552 9 comments Last Update : 14 กรกฎาคม 2552 13:37:55 น. Counter : 1324 Pageviews. Share Tweet

สนุกมาก จะติดตามตอนต่อไป   โดย: พี่หญิืงใหญ่ IP: 58.8.250.162 10 มีนาคม 2552 14:50:39 น.

ขอบคุณที่ติดตามค่ะ ^_^ ดีใจจังค่ะที่ลงแล้วมีคนติดตามอ่าน   โดย: นู๋ Beee เองค่ะ (เจ้าของบ้าน) (Beee_bu ) 10 มีนาคม 2552 15:22:46 น.

แหล่มและน่าสนใจมากๆ เลยละน้องบี ชอบ   โดย: อุ้มสี 10 มีนาคม 2552 17:14:42 น.

มาแว้วคับ มาตามคำไม่ได้เชิญ มาป่วนหนะ ตามประสาคนขวางโลก ดูซิว่าจะขยันพิมพ์ได้จนจบเรื่องหรือเปล่า อิ๊อิ๊ ขอเอามือน้อยๆราน้ำดีกว่า.... เมืองนี้ทหารไม่ค่อยเข้มงวดเลยนะ ขนาดนักพรตยังเดินดุ่ยๆเข้ามายังท้องพระโรงได้ พระราชาก็ไม่ยักจะตกใจ ยังจะคุยกันได้อีก แบบนี้ต้องลดยศ ปลดทหารวังไปเป็น รปภ. หมู่บ้านแถวเมืองทองธานีให้หมด พระอรหันต์จีนพุทธกับอินเดียพุทธต่างกันเน๊อะ ของอินเดียพุทธ ท่านจะเอาแต่บำเพ็ญเพียรเพื่อหลุดพ้น แล้วจะได้มาเทศน์สอนผู้คน แต่ของจีนนี่ คล้ายๆฤาษีของพราหมณ์เลย คือเก่งและรู้อะไรเหนือคนทั้งปวง ไปมาก็ไร้ร่องรอย แถมนักพรตยังมีวิชาทำให้ทารกหยุดร้องได้อีก อย่าลืมนะ ศรัทธาต้องบวกปัญญา อิ๊อิ๊ ถามกวนๆอีกนิด ดิ นักพรต นี่ใช่นักบวชของพุทธหรือเปล่า? ทำไมไม่เรียกนักบวชว่า หลวงจีนหละ ได้ยินคำว่านักพรตแล้วนึกถึง "เต๋า" ทุกที   โดย: zoomzero 10 มีนาคม 2552 17:29:59 น.

อืมม์ น่าสนใจค่ะ อยากจะติดตามตอนต่อไปว่าพระธิดาน้อยจะเติบโตขึ้นมาอย่างไร ขอบคุณนะจ๊ะที่แวะไปเยี่ยม บีเองคงสบายดีใช่ไหม ไม่ค่อยได้มาเยี่ยมเยียนก็ขอบคุณที่ยังไม่ลืมกันนะจ๊ะ   โดย: บรรณภรณ์ 10 มีนาคม 2552 18:00:53 น.

เรื่องย๊าว ยาว ตัวหนังสือก็เล็กนิดเดียว คนแก่ตาลายจัง   โดย: แม่มด (GreenWitch ) 10 มีนาคม 2552 18:04:42 น.

... เส้นทางสายไหมมมม ชอบบบบบ   โดย: ปลายจันทร์ IP: 124.120.148.141 10 มีนาคม 2552 18:37:31 น.

ความยาว ของ 1 วินาที แวะมาเยี่ยม .. และเชิญพบบล็อกใหม่ . ที่บ้านร่มไม้เย็น .พรุ่งนี้ค่ะ . เรื่องนี้น่าสนใจค่ะคุณบี อัพตอนใหม่อย่าลืมไปเคาะฝาบ้านเรียกด้วยเน้อออออออออ จะตามมาอ่านค่ะ คมคำ : เวลาแต่ละหนึ่งวินาทีนั้น เกิดขึ้นเพียงครั้งเดียว.   โดย: ร่มไม้เย็น 10 มีนาคม 2552 20:07:54 น.

แวะเอาของกินคลายร้อนมาฝาก   โดย: ลุงแอ๊ด 10 มีนาคม 2552 22:05:46 น.