ปลาพญานาค

...อะแฮ่ม อันดับแรกที่ผู้เขียนคิดถึงหลังจากเห็นหน้าตาเจ้างูเหลือมตัวอ้วนก็คือ ‘ปลาพญานาค’ เชื่อแน่ว่าท่านผู้อ่านจำนวนไม่น้อยทีเดียวที่เคยเห็นภาพคนหลายๆ คน ยืนต่อแถวอุ้มซากสัตว์ที่หน้าตาคล้ายงู จริงๆ แล้วไอ้เจ้าตัวนี้เนี่ยมันคือ ‘ปลาพญานาค’ ครับผม พวกฝรั่งมังค่าเค้าเรียกมันกันว่า Oarfish (ชื่อเท่ไม่เบาแฮะ) อันว่าเจ้าปลาหน้าตาประหลาดนี้ นิตยสาร National Geographic ฉบับเดือนธันวาคม ปี 1996 ได้ตีพิมพ์ภาพปลา oarfish เป็นครั้งแรก และรายงานว่าได้ปรากฏต่อสายตาชาวโลกเป็นครั้งแรกเมื่อ มีผู้พบซากของมันเกยตื้นที่ชายหาดบริเวณหมู่เกาะเบอร์มิวดาในปี พ.ศ. 2323 มันอาศัยอยู่ในทะเลที่ระดับ ความลึก 600 ฟุตโดยเฉลี่ย จะมีความยาวตั้งแต่ 16-26 ฟุต แต่มีผู้อ้างว่าเคยเห็นปลา oarfish มีความยาว ถึง 56 ฟุต นักวิทยาศาสตร์ เชื่อว่าการที่ปลาชนิดนี้มีโครงสร้างแบนราบมากนั้น ก็เพื่อช่วยให้มันหาเหยื่อได้ดีในทะเลลึกที่มองไม่เห็นสิ่งใดๆ

สำหรับที่หลับที่นอนของเจ้าปลาพญานาคตัวนี้มันมีนิวาสสถานอยู่ในทะเลที่ลึก มากๆ และมีโอกาสน้อยเสียยิ่งกว่าน้อยที่มนุษย์จะสามารถเจอหรือจับมันได้ และเจ้าปลาพญานาคนี้อาจจะเป็นต้นตอของหลายๆ ความเชื่อที่เกี่ยวกับงูใหญ่ใต้ท้องน้ำที่มีคนหลายคนเห็น จนนำมาเล่าขานกันกระทั่งกลายเป็นตำนานก็เป็นได้

ซีลาแคนท์... ซากปลาฟอสซิลที่ยังมีชีวิต!!??

ชนิดต่อมายังคงอยู่ในน้ำกันอีกครับ แต่อันนี้น่าประหลาดนะ ใครจะไปเชื่อว่าอยู่ดีๆ ปลาที่คุณเห็นๆ กันแต่ในเฉพาะซากฟอสซิลตามพิพิธภัณฑ์ อยู่ๆ ดันเกิดมีคนเห็นเจ้าปลาที่ว่านี่แหวกว่ายเล่นน้ำอย่างเย็นฉ่ำอุรา (โอ้ววว อเมซิ่ง) เราลองมาดูข้อมูลเกี่ยวกับเจ้าปลาตัวนี้กันดีกว่า

ปลาซีลาแคนท์ (Latimer Chalumnei) นี้ เคยมีการขุดค้นพบฟอสซิลของมัน และเมื่อคำนวณออกมาแล้ว มันเคยแหวกว่ายอยู่ในทะเลเมื่อประมาณ 360 ล้านปีที่แล้ว และเมื่อประมาณ 80 ล้านปีที่แล้ว มันได้สูญพันธุ์ไปจากโลกไปนี้เรียบร้อยโรงเรียนดึกดำบรรพ์ จนกระทั่ง ปี ค.ศ. 1938 สามวัน ก่อนคริสต์มาส บริเวณหมู่เกาะโคโมโร ทางตะวันออกของชายฝั่งทวีปแอฟริกาใต้ กัปตันกู๊ดเซ่นและลูกเรือได้ตีปลาประหลาดชนิดหนึ่งได้ในอวนลากปลาฉลาม แถบปากแม่น้ำ Chalumna และการค้นพบครั้งนี้ถือเป็นการค้นพบครั้งยิ่งใหญ่ในรอบศตวรรษ เนื่องจากครั้งหนึ่งมนุษย์เราคิดว่าปลาชนิดนี้ได้สูญพันธุ์ไปนานแล้ว ตั้งแต่ยุคไดโนเสาร์ยังครองโลกอยู่

จากหลักฐานทางซากฟอสซิล ปลาซีลาแคนท์ถือกำเนิดขึ้นบนโลกเราเมื่อ 360 ล้านปีก่อน โดยยุคที่ปลาซีลาแคนท์รุ่งเรืองที่สุดเมื่อ 240 ล้านปีก่อน ก่อนปี 1938 มนุษย์เราเชื่อว่าปลาชนิดนี้ได้สูญพันธุ์ไปแล้วเมื่อ 80 ล้านปีก่อน เนื่องจากไม่มีหลักฐานทางฟอสซิลวิทยาเลยในช่วงเวลาดังกล่าว เหตุผลทางวิทยาศาสตร์เพียงข้อเดียวที่พอจะฟังขึ้นในการอธิบายเกี่ยวกับ เรื่องนี้ก็คือแหล่งที่อยู่ของปลาชนิดนี้เป็นบริเวณ ของเกาะภูเขาไฟเกิดใหม่ที่มีผาชันและถ้ำใต้น้ำในแนวดิ่งซึ่งไม่เอื้ออำนวย อย่างยิ่งต่อการเกิดฟอสซิล (สำหรับเจ้าตัวนี้คอลัมน์ X-Cite ของเรา ขอยกถ้วยรางวัลสายพันธุ์อึดให้ไปเลยครับผม)

ร็อดซ์... สิ่งมีชีวิตปริศนา...

เรื่องสุดท้าย จะว่าไม่พ้นเรื่องปลาก็คงได้ แต่คราวนี้เป็นปลาที่ว่ายอยู่ในอากาศ อันที่จริงยังไม่มีใครสามารถจะจำแนกไฟลัมของมันออกมาได้เลยว่ามันเป็นประเภท ใดกันแน่ เท่าที่ทราบกันก็คงจะเป็นแค่เรื่องที่ว่ามันใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ในอากาศ รูปร่างเป็นแท่งยาว มีปีกหรือครีบอยู่รอบลำตัว บินได้เร็วประมาณ 270-300 กิโลเมตร/ชั่วโมง สำหรับความเร็วขนาดนี้ แน่นอนว่าตาเปล่าของคนธรรมดาจะไม่สามารถได้ยลโฉมของมันอย่างแน่นอน

ประกอบ กับสีผิวของมันที่เป็นสีขาวๆ ใสๆ ทำให้เราไม่สามารถจะมองเห็นมันในเวลาเคลื่อนที่ได้เลย อันที่จริงความรู้เกี่ยวกับตัวร็อดซ์แทบจะเป็นศูนย์ มีแค่เป็นเพียงตำนานเก่าเล่าไว้มากมาย เช่น ในประเทศจีน ประมาณปี ค.ศ. 747 ก็มีบันทึกของสัตว์ที่คล้ายกับงูมีปีกบินได้ แล้วก็ในยุโรปช่วงยุคกลางก็มีเรื่องเล่าของสัตว์ยักษ์มีปีกที่บินอยู่บนท้อง ฟ้าและอาศัยอยู่ในถ้ำ หรือกระทั่งในอเมริกายุคของอินเดียนแดงก็ยังมีจารึกของสัตว์ปริศนาบินได้ อยู่เหมือนกัน