ชื่อที่คุณให้มา

มีคำอธิษฐานอยู่เท่าไหร่หรือ?

ในหน้าเปล่าๆ ของผมที่มองเห็นจากตรงนั้น

มีอะไรที่น่าภูมิใจบ้างมั้ย?

あんなに嫌いで飛び出した故郷

บ้านเกิดที่ผมเกลียดและหนีจากมา

家族の声も ただ重くて 苛立っていたよ

เสียงของครอบครัวมันหนักอึ้งจนน่ารำคาญ

そんな姿はあなたからすれば
泣き続けた幼子の頃と変わりはなく
ท่าทางของผมตอนนั้น จากมุมมองของคุณ

คงไม่ต่างอะไรกับเมื่อตอนที่ผมยังเป็นเด็กขี้แง

いくつになっても同じだと
子供扱いするばかりで
認めてくれる言葉もないまま
会えなくなるなんて…
ไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่ก็ยังเหมือนเดิม

ยังทำเหมือนผมเป็นเด็กเสมอ

ไม่มีแม้คำพูดแห่งการยอมรับ
การที่ต้องจากมาแบบนี้...

年に一度の誕生日だから
照れずに言うよ
「産んでくれて、ありがとう」
วันเกิดที่มีเพียงปีละครั้ง

ผมจะพูดโดยไม่อาย

"ขอบคุณที่ให้ผมเกิดมา"

あなたがくれたこの心は
やさしい人を選びました
自分じゃなくて家族の笑顔を 願ってる人

หัวใจที่คุณให้มา

ได้เลือกคนๆ หนึ่งที่อ่อนโยน

คนที่ไม่นึกถึงตัวเองแต่นึกถึงแต่รอยยิ่มของครอบครัว

いつか 会ってください

สักวัน อยากให้คุณได้รู้จักเขา

真白な百合を 写真に飾ろう

จะลองตกแต่งรูปถ่ายด้วยดอกลิลลี่สีขาว

聞いてもいいかな
認めてくれるかな
この生き方を