"เพื่อน"
>>"เพื่อน" การที่จะรับใครสักคนเข้ามาเป็น "เพื่อน" >>คงไม่ใช่เรื่องยากแค่เราเปิดใจให้กันและกัน แต่ถ้า >>"เพื่อนสนิท เพื่อนรัก เพื่อนกินเพื่อนตาย" ล่ะ >>ความหมายมันแตกต่างจากคำว่าเพื่อนแค่ไหนในความรู้สึกของคุณ >> >>มีนิทานอยู่เรื่องหนึ่งอยากจะเล่าให้ฟัง มีเนื้อหาดังนี้ >>ไก่ กระต่าย เป็ด และหมู เป็นเพื่อนกัน >>ด้วยระยะเวลาที่ยาวนานทั้งสี่เริ่มที่จะสนิทกัน >>มากขึ้นเรื่อย ๆ ไก่...ขยัน อดทน ตื่นแต่เช้า >>หาอาหารมาให้ทั้งตัวเองและเพื่อน >>กระต่าย...น่ารัก สุภาพ พูดจาอ่อนหวาน เป็นที่รักและเอ็นดูของทุก ๆ >>ตัว >>เป็ด...โผงผาง ใจร้อน เสียงดัง พูดจาตรง ๆ หมู...ขี้เกียจ พูดจากระโชก >>โฮกฮาก ไม่สะอาดแต่รักเพื่อนเป็นที่หนึ่ง >>สามารถทำอะไรเพื่อเพื่อนได้เสมอ >> >>ด้วยการเดินทางที่ต้องผ่านปัญหาและอุปสรรคมากมาย >>ทั้งสี่จึงสนิทและรักกันมาก >>ทุกตัวล้วนมีความสำคัญให้แต่ละตัวซึ่งกันและกัน >>วันหนึ่งทั้งสี่ตัวต้องเดินทางผ่าน >>โคลนสกปรก เหม็น และมีแต่เชื้อโรคทั้งสี่ตัว ไม่มีทางเลือกอื่น >>จำเป็นที่จะต้องเดินผ่านบ่อโคลนนี้ >> >> >>หากจะเดินกันไปทีละตัว แต่ละตัวต้องสกปรก >>และป่วยด้วยเชื้อโรคนั้นแน่นอน >> >>หมูจึงรับอาสาที่จะให้เพื่อนขี่หลังเพื่อเดินข้ามไป >> >>กระต่ายจึงพูดขึ้นว่า "ใช่แล้ว มันเป็นเรื่องที่ถูกต้อง >>เพราะหมูตัวโตและแข็งแรง" >>หมูได้ยินเช่นนั้นจึงดีใจและภูมิใจ เป็ดเลยพูดขึ้นว่า >>"และหมูก็ชอบเล่นโคลนสกปรกอยู่แล้วนี่หว่า ก๊ากกกก" >>หมูเองได้ยินเช่นนั้นก็หัวเราะต่อกัน >>กระต่ายเลยพูดขึ้นว่า "ไปว่าหมูอย่างนั้นได้ยังไง >>เดี๊ยวหมูก็เสียใจหรอก" >>หมู : "ไม่เป็นไรหรอก ฉันรับได้ เพราะถึงยังไงเราก็เพื่อนสนิทกัน >>พูดมาแบบนี้ ฉันไม่ถือหรอก" >>เป็ด : "ใช่แล้ว เราสนิทและรักกันมาก และรู้ใจกัน >>เรื่องแค่นี้พูดกันเล่นๆ >>แค่นั้นเอง" >>ไก่ : "งั้นเราเดินทางกันต่อเถอะ เดี๋ยวจะมืดซะก่อน" >>ทั้งสามจึงขึ้นหลังหมูแล้วเดินไป >> >>ในระหว่างที่อยู่ในโคลน เป็ด มองไปเห็นไส้เดือน >>จึงใช้ปากคุ้ยโคลนเพื่อที่จะกินไส้เดือน >>ในระหว่างที่คุ้ยโคลน โคลนเกิดกระเด็นไปโดนกระต่าย >>กระต่ายเลยสกปรกไปด้วย >>กระต่าย : "เป็ด ระวังหน่อยสิ โคลนมันกระเด็นมาโดนฉันนะ" >> >>เป็ด : "อะไรกัน แค่นี้เอง >>เดี๋ยวผ่านบ่อโคลนไปค่อยทำความสะอาดก็ได้นี่" >>กระต่าย : "แต่มันไม่เหมือนเดิม เพราะขนขาว ๆ >>ของฉันมันก็คงเป็นรอยเปื้อนอยู่ดี" >>ไก่ : "เอาน่า หยุดได้แล้ว นิดเดียวเองนะกระต่าย >>เป็ดเองก็ไม่ได้ตั้งใจ >>ดูหมูซิ >>เค้าเปื้อนทั้งตัวแถมต้องแบกเราอีก เค้ายังไม่บ่นซักคำ" >>กระต่ายด้วยความเคืองนิด ๆ >>จึงพูดออกมาโดยไม่ทันคิดว่า "ก็หมูสกปรกนี่ ไม่เหมือนฉัน ฉันต้องสะอาด >>สกปรกไม่ได้" หมูเองได้ยินเช่นนั้น >>ก็รู้สึกเสียใจเล็กน้อยที่เหตุใดเพื่อนถึงพูด >>กับเขาเช่นนั้น หมูก็ร้องไห้ >> >>ไก่จึงพูดขึ้นว่า "แล้วนี่คือสิ่งที่หมูต้องได้รับเหรอ >>กับการที่เค้าเป็นหมู >>มีนิสัยเป็นหมู >>เค้าต้องได้รับแต่สิ่งสกปรกเท่านั้นเหรอ >>แล้วการที่เป็ดกินอะไรแล้วต้องคุ้ย >>แล้วไก่อย่างฉันต้องเขี่ยอย่างนี้ >>มันเป็นพื้นฐานนิสัยที่ติดตัวเรามาตลอดนะ >>เราเลือกได้เหรอ" >> >>ไก่ : "ความแตกต่างของแต่ละตัว ไม่เหมือนกัน เราเป็นเพื่อนกัน >>ต้องเข้าใจและ >>เปิดใจรับสิ่งที่ไม่สวยงาม และสิ่งที่สวยงามซึ่ง กันและกันสิ >>ไม่มีใครที่สวยงามได้ตลอดเวลานะ" >> >>เป็ดจึงพูดขึ้นว่า "ฉันก็คิดว่าเราสนิทและรักกันมาก >>เชื่อใจกันรับรู้ในสิ่งที่แต่ละตัวเป็นแล้ว >>ฉันไม่ทันนึกว่าเธอรับฉันแบบนี้ไม่ได้ฉันขอโทษนะ" >> >>กระต่ายได้ยินเช่นนั้นจึงพูดขึ้นว่า "จริงสินะ เราเป็นเพื่อนกัน >>แถมเป็นเพื่อนรักกันด้วย >>ทำไมฉันถึงไม่เข้าใจนะว่าเราทั้งสี่แตกต่างกัน >>แต่เรายังสามารถผ่านอุปสรรคต่าง >>ๆ >>มาด้วยกันได้ขนาดนี้ หแล้วแต่ละตัวเราก็ไม่เหมือนกันเลย" >>"ฉันขอโทษนะที่ฉันเป็นอย่างนี้" >> >>หมูกล่าวขึ้นว่า "ไม่เป็นไรหรอกกระต่าย ฉันก็เข้าใจว่าเธอน่ารัก สะอาด >>และจิตใจ >>อ่อนไหว เธอก็ไม่เหมือนกับฉัน >>บางครั้งฉันก็พูดอะไรหรือทำอะไรที่กระโชกโฮกฮากไป >>บางครั้งเธออาจจะรับไม่ได้ >>แต่ฉันคิดว่าด้วยความที่เราเป็นเพื่อนรักกัน >>เธอคงจะรับฉันได้ซักวันหนึ่ง" >> >>กระต่าย : "ฉันเองก็ขอโทษด้วยที่ฉันอ่อนไหวเกินไปแบบนี้ >>ฉันก็หวังว่าสักวันหนึ่ง >>เราแต่ละตัวที่แตกต่างกันคงเข้ากันได้และ >>ยอมรับในสิ่งที่แตกต่างกันของแต่ละตัวได้" >> >>ไก่จึงพูดขึ้นบ้างว่า "เอาล่ะ แต่ละตัวก็เข้าใจกันแล้วนะ >>ด้วยความแตกต่างของแต่ละตัว >>และด้วยความที่เรารักและสนิทกันและก็รู้จักกันมานาน >>บางครั้งจึงทำอะไรโดยไม่ทันคิด >>แต่ทำให้อีกคนรู้สึกไม่ดี >>ฉันคิดว่าคงไม่ได้ตั้งใจและเผลอทำอะไรไปก็เท่านั้น" >> >>เป็ด : "เราเข้าใจกันดีแล้วนะ >>งั้นเราเป็นเพื่อนที่รักและสนิทกันมากขึ้นนะ >>เพราะเราก็รับในสิ่งที่แตกต่างของแต่ละตัวได้แล้ว" >>หมู : "ใช่แล้ว งั้นเราทั้งสี่ >>มาร่วมกันและตั้งใจที่จะเดินไปข้างหน้าพร้อม >>ๆ >>กันและเดินเคียงข้างกันอย่างนี้ตลอดไปนะ" >> >>หมู เป็ด ไก่ กระต่าย : "ไชโย เราเป็นเพื่อนรักกัน" >>แล้วทั้งสี่ก็เดินไปด้วยกัน >>อยู่เคียงข้างกันไป ตลอดเส้นทางเดินแห่งนั้น...... >> >>จากนิทานเรื่องนี้ จะเห็นได้ว่า ด้วยความแตกต่างของแต่ละตัว >>อาจจะทำให้เกิด >>ความไม่เข้าใจและไม่พอใจในอีกฝ่าย >>และบางครั้งด้วยความที่ทั้งสี่สนิทกันมาก >>การกระทำบางอย่างที่แสดงออกไปจึงไม่ทันคิดว่า อาจจะไปทำร้ายความรู้สึก >>หรือทำให้ใครอีกคนไม่เข้าใจ แต่ด้วยความที่ทั้งสี่คือเพื่อนรัก >>เพื่อนสนิท >>เพื่อนที่รู้จักรู้ใจกันมานาน >>จึงทำให้ทั้งที่กลับมาเป็นเพื่อนรักและเพื่อนสนิทกันได้ >>อย่างเดิมคำว่าเพื่อนรักของคุณ คุณให้ความหมายและความสำคัญของคนที่คุณ >>ให้เค้าเป็นเพื่อนได้แค่ไหน คำตอบอยู่ที่ตัวคุณเอง บางครั้ง >>คุณอาจจะได้รับในสิ่งที่คุณ >>ไม่คาดคิดมาก่อนว่าเพื่อนสนิทจะทำอย่างนี้กับคุณ แต่หากมองย้อนกลับไป >>คุณเองก็อาจจะทำอะไรที่ไม่คาดคิดกับเพื่อนของคุณได้เช่นกัน >> >>กลับมามองอีกทีว่า คุณให้ความหมายกับเพื่อนของคุณมากแค่ไหน >>เพื่อนที่มีแต่สิ่งที่ดีให้แก่กันแค่นั้นเหรอ >>เพื่อนที่จะยิ้มและสนุกไปด้วยกันแค่นั้นเหรอ >>แล้วหากวันหนึ่ง เกิดฝ่ายใดทำอะไรที่ไม่ดีหรือไม่สวยงามขึ้นมาล่ะ >>คุณเข้าใจและรับรู้ในสิ่งเหล่านั้นได้มากแค่ไหน >>คุณสามารถที่จะให้อภัยในสิ่งที่ผิดพลาด >> >>ทั้งที่อาจจะเกิดจากความตั้งใจและไม่ตั้งใจได้มากน้อยแค่ไหน... >> >>คำตอบย่อมอยู่ในใจคุณดี.... >>กลับมามองและเข้าใจเพื่อนของคุณดีแล้วหรือยัง >>เข้าใจเพื่อนของคุณมากน้อยแค่ไหน >> >>เมื่อคุณอ่านข้อความข้างต้นจบ....คุณคิดถึงใครล่ะ???? >>คุณเท่านั้นที่รู้คำตอบ
Create Date : 17 กันยายน 2549
Last Update : 17 กันยายน 2549 23:03:45 น.
0 comments
Counter : 306 Pageviews.
Location :
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [? ]
เป็นเดะสีลม(เซนต์โย สีลม)ตอนป.๑ เรียนอยู่สองอาทิตย์ เค้าหาว่าหนูซนเลยต้องย้ายมาเซนต์โยบางนา ตอนนี้อยู่ธรรมศาสตร์ ขึ้นปีสาม แต่อยากเป็นเด็กปีหนึ่ง ตอนนี้กลับไปเป็นเด็กสีลมเหมือนเดิม (โต๊ะสีลม Color of the wind) เลือกได้ระหว่างอ่าน blog หรือ space http://spaces.msn.com/ongchun chivalrysilk [ at ] gmail.com icq57152514 [ at ] hotmail.com สำหรับเล่น MSN เท่านั้น