เราบ่นไปเรื่อย ๆ เราไม่เมื่อย เราไม่เหนื่อย
|
||
It's Okay, It's Love It's Okay, It's Love ละครที่นางเอกเป็นจิตแพทย์และตัวเองก็มีปัญหาทางจิต แถมพระเอกก็มีด้วย! แค่นี้ก็น่าสนใจแล้วใช่ไหม? แล้วมันก็สนุกจริง ๆ ด้วย สนุกแบบแปลก ๆ เนื่องจากเราไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้ในละครเกาหลีเลยรู้สึกแปลกใหม่สุด ๆ (ไม่แน่ใจว่านี่เป็นละครเรื่องแรกที่นำเสนอเรื่องราวของคนป่วยทางจิตอย่างเป็นเรื่องเป็นราวในเกาหลีหรือเปล่า) สิ่งที่ชอบ - ประเด็นแปลกใหม่ดี ดูแล้วรู้สึกน่าติดตามและไม่จำเจ - D.O. (คังวูในเรื่อง) คือแคสต์มาดีมาก เพราะดีโอน่ารักสดใส ออกมาทีวิ้ง ๆๆ ถ้าเป็นคนอื่นที่หมอง ๆ มาเล่น ละครคงดูหม่นและหดหู่ไปมาก สิ่งที่ไม่ชอบ - อันนี้ไม่รู้จะโทษนักแสดงหรือโทษบทหรือทั้งสองอย่าง แต่เราดูแล้วไม่รู้สึกถึงความรักระหว่างพระเอกนางเอกเลยอ่ะ รู้ว่าเขารักกันเพราะละครมันบอกเราแบบนี้ แต่ไม่รู้สึกน่ะ สรุปคือดูแล้วไม่อิน - นางเอกแรก ๆ ดีนะ แต่ทำไมหลัง ๆ เขียนบทให้น่ารำคาญอะ - คู่ของ soo kwang กับเด็กมัธยม คือไม่เข้าใจแต่แรกเลยว่ามันอะไรยังไง ไม่มีดีกว่าไหม ไม่ได้ add อะไรให้เรื่องนอกจากความน่ารำคาญไหม? - คิดว่าประเด็นของพระเอกโดนลากยาวเกินไปกว่าจะเปิดเผย ทำให้รู้สึกว่าเรื่องตรงกลางมันยืด และหลัง ๆ มีเวลาไม่พอในการ resolve ปัญหา ดูเหมือนเร่ง ๆ ในการคลี่คลายไปจนจบเรื่อง สิ่งที่คิดไม่ตก - การที่พ่อนางเอกมานั่งหราอยู่หน้าร้านเลย แทนที่จะเอาไปแอบอยู่หลังบ้านไรงี้ คือจริง ๆ แล้วคงเพื่อความสะดวกในการดูแล แต่ในความเป็นจริงแล้วมันเป็นการไล่ลูกค้าหรือเปล่า? หรือเป็นการเรียกลูกค้า เพราะคนอาจจะเห็นใจเลยอยากเข้ามาอุดหนุน โดยรวมแล้วเป็นละครที่ดูได้แต่ไม่ประทับใจ เหมือนจะพยายามมากเกินไปเลยดูไม่เป็นธรรมชาติ หรือจะบอกว่ากั๊ก ๆ เลยดูแล้วไม่ค่อยจริงใจดี เหมือนบุคลิกของพระเอก ช่างเป็นพระเอกที่เราดูแล้วไม่สามารถชอบและวางใจได้จริง ๆ |
All Blog
Link |
|
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |