space
space
space
space

รักครั้งแรก...ตุ๊กผู้หญิงที่เก่งที่สุดในโลก(สำหรับผม)


รักครั้งแรก...ตุ๊กผู้หญิงที่เก่งที่สุดในโลก(สำหรับผม)
   นี่เป็นความรักในวัยเด็ก วันที่ยังอ่อนต่อโลกแต่ผมก็ถือว่านี่คือรักครั้งแรกสำหรับผมและสำหรับเราทั้งสอง ตุ๊กเป็นลูกคนจีนตาตี่ ผอม สูง หน้ารี ตัวขาว หน้าตาจัดได้ว่าน่ารักมากๆ เราเข้าเรียนโรงเรียนเดียวกัน เธอเข้ามาเรียนก่อน 2 ปี ผมถึงได้เข้ามาเรียน โรงเรียนแห่งนี้เป็นโรงเรียนเล็กๆ แต่ละชั้นเรียนมีเพียง 2 ห้อง ผมได้อยู่ห้องเดียวกับเธอ แรกๆก็ไม่มีอะไร เราก็เล่นกันสนุกสนานตามประสาวัยเด็ก ทำการบ้าน ทำกิจกรรม คุยกัน เล่นกันตามมีตามเกิด จนเวลาผ่านไป 1 ปี เราก็เริ่มสนิทกัน คุยกันถูกคอและต่างก็นับถือซึ่งกันและกัน ทั้งเรื่องการเรียนที่แข่งกันเกือบทุกวิชา ยกเว้นภาษาอังกฤษ เวลาเราทำงานกลุ่มก็มักอยู่กลุ่มเดียวกัน ผมเป็นหัวหน้าห้อง เธอเป็นรองหัวหน้า ผมเป็นผู้นำในขณะที่ตุ๊กจะคอยทำหน้าที่เก็บรายละเอียด ตุ๊กอยู่บ้านอาม่าแถวโรงเรียน บ้านพ่อแม่อยู่แถวหัวลำโพง เลิกเรียนผมจะเดินไปส่งเธอที่บ้านอาม่า กับกลุ่มเพื่อนๆที่กลับบ้านทางนั้นบ่อยๆ ทั้งๆที่บ้านผมอยู่คนละทางกับบ้านเธอ แรกๆก็ไม่ได้คิดอะไร เพียงแต่รู้สึกสบายใจและสนุกสนานเมื่ออยู่ใกล้เธอ แต่เมื่อมีเหตุการณ์ต่างๆผ่านเข้ามาให้เราได้ร่วมกันฟันฝ่า หลายต่อหลายเหตุการณ์ ทำให้ผมชื่นชมและชมชอบในตัวเธอมากขึ้นเรื่อยๆ เรื่องหนักที่สุดคือโรงเรียนผมเล็กๆก็จริง แต่ครูใหญ่ท่านส่งเสริมการปกครองแบบประชาธิปไตรให้เด็ก ด้วยการให้ชั้นที่สูงที่สุดสองชั้นในโรงเรียนทั้งสี่ห้อง ต้องส่งตัวแทนห้องละ 3 คน ลงสมัครเป็นประธานนักเรียน แล้วให้นักเรียนทั้งโรงเรียนเป็นผู้เลือก มีการหาเสียง แบบเลือกตั้งจริงๆ ซึ่งปกติพี่ชั้นสูงสุดห้องหนึ่งจะชนะการเลือกตั้งเสมอ ในปีที่ผมอยู่ชั้นก่อนสูงสุดก็ลงสมัครเป็นประธาน ส่วนตุ๊กก็ลงด้วยพร้อมเพื่อนอีกคน ด้วยความที่อายุพวกเราพอๆกับพี่ชั้นสูงสุด เราจึงทุ่มเทกับการหาเสียงอย่างเต็มที่ ด้วยหวังจะทำในสิ่งที่ไม่มีใครเคยทำได้มาก่อนในประวัติศาสตร์โรงเรียนคือ รุ่นรองสูงสุดชนะการเลือกตั้ง ผมเองในใจก็หวั่นๆกล้าๆกลัวๆหลายๆอย่าง ใจหนึ่งก็อยากชนะ อีกใจก็คิดว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะชนะ และไม่อยากชนะรุ่นพี่ที่ผมสนิทชิดเชื้อด้วยตลอดที่เรียนมา 2 ปี และใครๆก็บอกว่าไม่มีทางที่จะชนะ แต่ตุ๊กไม่คิดเช่นนั้น ตุ๊กกลับบอกว่าถ้าลงแข่งต้องเต็มที่ ถ้าเรามั่นใจว่าจะทำหน้าที่ได้ดีกว่า ทำประโยชน์ให้โรงเรียนได้มากกว่า เราก็ต้องกล้าอาสาเข้ามาทำ ไม่มีการเกรงใจในเมื่อโรงเรียนให้แข่งกันอาสาก็ต้องแล้วแต่คะแนนเสียงของทุกคนในโรงเรียน และตลอดการแข่งขันเราก็ร่วมแรงร่วมใจกันหาเสียงอย่างไม่ย่อท้อ ผมมักใจอ่อนเสมอแต่ตุ๊กกลับเด็ดขาด เด็ดเดี่ยว และคอยกระตุ้นผมและเก็บรายละเอียดให้ผมเสมอ จนเราสามารถเอาชนะรุ่นพี่ได้ แต่ผมก็ได้เป็นประธานนักเรียนคนเดียวในประวัติศาสตร์ของโรงเรียนที่มาจากชั้นก่อนสูงสุด  ความสำเร็จกว่าครึ่งมาจากตุ๊กทั้งสิ้น จนมีเพื่อนบางคนพูดว่าเธอน่าจะได้ตำแหน่งมากกว่าผมซะอีก แต่เธอก็ไม่แสดงอะไรออกมา แถมยังสนิทและเข้าใจผม ช่วยงานผมในทุกๆเรื่องตลอด เราเริ่มเป็นมากกว่าเพื่อน ในแบบที่เราก้เรียกไม่ถูกในขณะนั้น เพราะมันยังเด็กเกินกว่าจะคิดกันขนาดนั้น สิ่งต่างๆมันดำเนินไปตามสภาวะและความสำพันธ์ของเราทั้งสอง มีเรื่องบางเรื่องเราก็ไม่สามารถที่จะอธิบายได้ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร เช่นผมถามเธอว่าบ้านตุ๊กอยู่ใน เธอบอกอยู่แถววัดแก้วแจ่มฟ้า ผมถามไปหาได้หรือเปล่าที่บ้าน เพราะวันเสาร์ผมจะไปบ้านลุงที่ตรอกจันเสมอๆ ผ่านวัดแก้วแจ่มฟ้าทุกครั้ง เธอบอกว่าได้แต่ไม่บอกซอยนะ ให้ไปเดินหาเอาเอง ผมบอกใครจะไปหาถูก และเราก็ไม่ได้คุยเรื่องนี้กันต่อ เธอคงคิดว่าผมไม่ไปหาหรอก ผมก็คิดว่าไม่ไปหาหรอก แต่วันเสาร์ต่อมาผมไม่รู้คิดยังไง ก็จะไปตรอกจันนั้นแหละ นั่ง203ไปต่อสาย1ที่สนามหลวง พอรถถึงวัดแก้วแจ่มฟ้าก็ลง และคิดว่าเอาว๊ะยังไงก็ต้องเดินหาให้เจอ รู้ว่าบ้านตุ๊กเป็นโรงพิมพ์ แต่ไม่รู้ซอยไหน รู้แค่ว่าตุ๊กกลับบ้านตั้งแต่วันศุกร์แล้ว ผมเดินหามันตั้งแต่ซอยสว่าง 1ยันสว่างอะไรก็ไม่รู้ วนไปวนมากว่า 3 ชม จึงเจอเธอที่หน้าบ้านพอดี บ้านเธออยู่ซอยสว่าง 7 เธอเจอผมก็ตกใจปนแปลกใจ เราทักกันเพียงสองสามประโยคก็ลาจากกัน กลัวพ่อแม่ตุ๊กจะมาเห็น ผมกลับมาด้วยความภูมิใจและอิ่มใจ ที่เราทำสำเร็จหาบ้านเธอจนเจอ เป็นความภูมิใจในวัยเด็ก และเมื่อผ่านไปอีกหลายปี เราจึงร่วมใจกันบันทึกเรื่องเราต่างๆของเราและสรุปว่า นี้คือรักครั้งแรกของเรา แม้มันจะเป็นเพียงแค่ปีกว่าๆเท่านั้น แต่ก็เพียงพอที่เราจะจดจำมันได้ แม้เราจะไม่ได้เจอกันอีกกว่า 6 ปี แต่เมื่อเธอเจอเพื่อนผม ที่เข้ามหาลัยเดียวกับเธอได้ เธอก็พูดอย่างภูมิใจว่าผมเป็นแฟนคนแรกของเธอ ตุ๊กกล้าพูดต่อหน้าคนอื่นๆแบบเปิดเผย ขนาดเพื่อนผมยังอดอิจฉาผมไม่ได้ว่า คนน่ารักแบบนั้นกลับกล้าประกาศออกมาเช่นนั้น  ผมซะอีกกลับเก็บเรื่องนี้ไว้ในใจ ไม่ได้เล่าสู่ใครฟัง จนมาถึงวันนี้ถึงได้เขียนบันทึกความรักครั้งแรกไว้ ความรักของเราจบลงอีกราวๆหนึ่งปีต่อจากนั้น พอเราขึ้นชั้นสูงสุด ก็ลงสมัครรับเลือกตั้งอีกปี ปัญหาคือเพื่อนๆแยกเป็นสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งสนับสนุนให้ผมเป็นต่ออีกปี อีกฝ่ายคิดว่าหน้าจะเปิดโอกาสให้ตุ๊กเข้ารับตำแหน่ง ทั้งสองกลุ่มต่างขัดแย้งกันลึกๆ ทำความลำบากใจให้เราทั้งสองคนเป็นอย่างมาก ผมนั้นไม่ค่อยเด็ดขาดไม่พูดอะไรออกมาชัดเจน และไม่ยอมเสนอตำแหน่งให้เธอ ตุ๊กซะอีกกลับประกาศอย่างชัดเจนว่าเธอจะทำหน้าที่รองประธานเช่นเดิม แต่ทั้งสองฝ่ายก็ไม่ยอมกัน ต่างถือว่าคะแนนของคนทั้งโรงเรียน จะเป็นตัวตัดสิน เรื่องนี้จึงเป็นต้นเหตุให้ห้องเรา แตกเป็นสองสามฝ่าย เราทั้งคู่ก็ห่างๆกันไป ไม่รู้สึกสนุกสนานเมื่ออยู่ใกล้กันอีกต่อไป ถึงลึกๆเราจะมีความผูกพันธ์ยากที่คนอื่นจะเข้าใจ แต่สุดท้ายเราก็ต้องกลายเป็นเพื่อนกันเท่านั้น คุยกันน้อยลง ทั้งๆที่อยู่ห้องเดียวกันแท้ๆ มันไม่ใช่เรื่องนี้เรื่องเดียวหรอก มันมีเรื่องเล็กๆอีกหลายเรื่อง แต่อย่างไรก็ตามนี้คือความรักแบบบริสุทธ์ไม่มีสิ่งใดเจอปนของเด็กสองคน ที่มีความรู้สึกดีๆต่อกัน ถึงมันจะเกิดผิดที่ผิดเวลาไปหน่อย แต่ก็ไม่มีอะไรเสียหาย และเธอยังคงเป็นความทรงจำที่ดีๆของผมตลอดมา ไม่ว่าเรื่องการทำงาน ร้านราดหน้าที่เธอชอบ ที่นั่งคุยริมน้ำข้างบ้านอาม่า ของขวัญที่เราให้กัน และการข้ามเรือไปติดฝนจนมืดที่หอสมุดแห่งชาติ และอื่นๆอีกมากมายที่จะเป็นความทรงจำดีๆของผมตลอดไป แด่ นุชรี ตันติวิจิตร ผู้หญิงที่เก่งที่สุดในโลกตลอดกาล สำหรับผม....



Create Date : 26 มิถุนายน 2550
Last Update : 9 พฤศจิกายน 2561 22:11:07 น. 0 comments
Counter : 1188 Pageviews.

k.j
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [?]






space
space
[Add k.j's blog to your web]
space
space
space
space
space