*** พื้นที่ส่วนตัวของ พันตำรวจเอก ดร. ศิริพล กุศลศิลป์วุฒิ รองผู้บังคับการกองคดีอาญา สำนักงานกฎหมายและคดี นี้ จัดทำขึ้นเพื่อยืนหยัดในหลักการที่ว่า คนเรานั้นจะมีความเป็นมนุษย์โดยสมบูรณ์ได้ ก็ต่อเมื่อมีเสรีภาพในการแสดงความคิดโดยบริบูรณ์ และความเชื่อที่ว่าคนเราเกิดมาเสมอภาคและเท่าเทียมกัน ไม่มีอำนาจใดจะพรากความเป็นมนุษย์ไปจากเราได้ ไม่ว่่าด้วยวิธีการใด ๆ และอำนาจผู้ใด ***
*** We hold these truths to be self-evident, that all men are created equal, that they are endowed by their Creator with certain unalienable rights, that among these are life, liberty and the pursuit of happiness. That to secure these rights, governments are instituted among men, deriving their just powers from the consent of the governed. That whenever any form of government becomes destructive to these ends, it is the right of the people to alter or to abolish it, and to institute new government, laying its foundation on such principles and organizing its powers in such form, as to them shall seem most likely to effect their safety and happiness. [Adopted in Congress 4 July 1776] ***
Group Blog
 
All Blogs
 

คำปฏิญาณตนของผู้ที่จะเรียนกฎหมายในสหรัฐ

ผมจำได้ดีก่อนเริ่มเรียนกฎหมายในโรงเรียนกฎหมายของสหรัฐฯ ผมจะต้องปฏิญาณตนต่อผู้พิพากษาและคณาจารย์ของ Law School ดังนี้ครับ


"As I begin the study of law, I acknowlege and accept the privileges and reponsibilities inherent in becoming a lawyer, and the high standards and ideals that accompany such an undertaking.


Accordingly, I pledge that I will at all times conduct myself with the dignity befiting an advocate and counselor in a learned profession.


I commit myself to service without prejudice, integrity without compromise, and the diligent performance of my duties with the utmost good faith.


I acknowledge that I will be a zealous advocate, but will act with courtesy and cooperation toward others, and I will at all times behave in a professional manner.


I will remember that my responsibilities to the legal profession permeate my actions both as a student of the law and, thereafter, as a member of the bar.


I accept my new status as a legal professional, and will approach my colleagues and adversaries alike with the same integrity, professionalism and civility, which I expect from them.


This pledge I take freely and upon my honor."


ผมว่าเป็นแนวคิดที่ดีสำหรับการเริ่มต้นวิชาชีพที่สำคัญ ซึ่งสามารถส่งผลกระทบได้อย่างกว้างขวางต่อสังคมโดยรวม อย่างวิชาชีพนักกฎหมาย ที่จะต้องมีการปลูกฝังคุณธรรม และจริยธรรม อย่างเคร่งครัด และเอาจริงเอาจังครับ

ตอนนี้ ผมขอนำมาภาษาอังกฤษมาให้อ่านก่อนนะครับ แล้วจะมาแปลเป็นภาษาไทยอีกรอบในโอกาสหน้าครับ...




 

Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2549    
Last Update : 18 มิถุนายน 2553 8:37:10 น.
Counter : 1019 Pageviews.  
Share

แด่ Coretta Scott King ภรรยา Martin Luther King ผู้ล่วงลับ & สุนทรพจน์ I have a dream!

ในโอกาสที่ Coretta Scott King ภรรรยาของ Martin Luther King ได้เสียชีวิตลง ผมจึงขอนำ ภาพข่าว (คลิ๊ก) ของสำนักข่าว Cnn.com มาบันทึกไว้เพื่อระลึกถึงคุณงามความดีของท่านทั้งสองคน ที่ได้ปฏิบัติมาตลอดชีวิตของท่าน แต่เป็นที่น่าเสียดายว่า คนดีมักอยู่ไม่ได้นาน เพราะท้ายที่สุด Dr. Martin Luther King ได้ถูกยิงเสียชีวิต หลังจากที่เขาได้รณรงค์เคลื่อนไหวเพื่อต่อสู้กับการเลือกปฏิบัติต่อชนผิวสี


ภาพพิธีศพของ Coretta Scott King
ที่โบสถ์ Atlanta's Ebeneezer Baptist Church เมื่อวันจันทร์ที่ ๖ ก.พ. ๒๐๐๖


แต่ความดีของท่านได้ถูกจารึกไว้ในแผ่นดินสหรัฐฯ จนมีวัน Martin Luther King เป็นวันหยุดราชการ ในวันที่ ๑๗มกราคม ของทุกปี ท่าน Martin Luther King มีสุนทรพจน์ที่ ไพเราะจับใจ และแสดงถึงความมุ่งมันที่จะขจัดการเลือกปฏิบัติให้หมดสิ้นไปในแผ่นดินสหรัฐ ซึ่งเรารู้จักกันในชื่อย่อ ๆ ว่า I Have A Dream


Dr. Martin Luther King & Coretta Scott King


แน่นอนที่สุด ทั้งก่อนและหลังการเสียชีวิตของ Martin Luther King นาง Coretta Scott King ได้ให้การสนับสนุน และดำเนินรอยตามเจตนารมณ์ของสามีมาโดยตลอด ผมจึงขอสรรเสริญ ความมุ่งมั่นของท่านฯ และขอนำ สุนทรพจน์ I Have A Dream มาแสดงไว้ ณ ที่นี้ ครับ

I Have A Dream

Delivered on the steps at the Lincoln Memorial in Washington D.C. on August 28, 1963. Source: Martin Luther King, Jr: The Peaceful Warrior, Pocket Books, NY 1968


Five score years ago, a great American, in whose symbolic shadow we stand signed the Emancipation Proclamation. This momentous decree came as a great beacon light of hope to millions of Negro slaves who had been seared in the flames of withering injustice. It came as a joyous daybreak to end the long night of captivity. But one hundred years later, we must face the tragic fact that the Negro is still not free.

One hundred years later, the life of the Negro is still sadly crippled by the manacles of segregation and the chains of discrimination. One hundred years later, the Negro lives on a lonely island of poverty in the midst of a vast ocean of material prosperity. One hundred years later, the Negro is still languishing in the corners of American society and finds himself an exile in his own land.

So we have come here today to dramatize an appalling condition. In a sense we have come to our nation's capital to cash a check. When the architects of our republic wrote the magnificent words of the Constitution and the Declaration of Independence, they were signing a promissory note to which every American was to fall heir.

This note was a promise that all men would be guaranteed the inalienable rights of life, liberty, and the pursuit of happiness. It is obvious today that America has defaulted on this promissory note insofar as her citizens of color are concerned. Instead of honoring this sacred obligation, America has given the Negro people a bad check which has come back marked "insufficient funds." But we refuse to believe that the bank of justice is bankrupt. We refuse to believe that there are insufficient funds in the great vaults of opportunity of this nation.

So we have come to cash this check -- a check that will give us upon demand the riches of freedom and the security of justice. We have also come to this hallowed spot to remind America of the fierce urgency of now. This is no time to engage in the luxury of cooling off or to take the tranquilizing drug of gradualism. Now is the time to rise from the dark and desolate valley of segregation to the sunlit path of racial justice. Now is the time to open the doors of opportunity to all of God's children. Now is the time to lift our nation from the quicksands of racial injustice to the solid rock of brotherhood.

It would be fatal for the nation to overlook the urgency of the moment and to underestimate the determination of the Negro. This sweltering summer of the Negro's legitimate discontent will not pass until there is an invigorating autumn of freedom and equality. Nineteen sixty-three is not an end, but a beginning. Those who hope that the Negro needed to blow off steam and will now be content will have a rude awakening if the nation returns to business as usual. There will be neither rest nor tranquility in America until the Negro is granted his citizenship rights.

The whirlwinds of revolt will continue to shake the foundations of our nation until the bright day of justice emerges. But there is something that I must say to my people who stand on the warm threshold which leads into the palace of justice. In the process of gaining our rightful place we must not be guilty of wrongful deeds. Let us not seek to satisfy our thirst for freedom by drinking from the cup of bitterness and hatred.

We must forever conduct our struggle on the high plane of dignity and discipline. we must not allow our creative protest to degenerate into physical violence. Again and again we must rise to the majestic heights of meeting physical force with soul force.

The marvelous new militancy which has engulfed the Negro community must not lead us to distrust of all white people, for many of our white brothers, as evidenced by their presence here today, have come to realize that their destiny is tied up with our destiny and their freedom is inextricably bound to our freedom.

We cannot walk alone. And as we walk, we must make the pledge that we shall march ahead. We cannot turn back. There are those who are asking the devotees of civil rights, "When will you be satisfied?" we can never be satisfied as long as our bodies, heavy with the fatigue of travel, cannot gain lodging in the motels of the highways and the hotels of the cities. We cannot be satisfied as long as the Negro's basic mobility is from a smaller ghetto to a larger one. We can never be satisfied as long as a Negro in Mississippi cannot vote and a Negro in New York believes he has nothing for which to vote. No, no, we are not satisfied, and we will not be satisfied until justice rolls down like waters and righteousness like a mighty stream.

I am not unmindful that some of you have come here out of great trials and tribulations. Some of you have come fresh from narrow cells. Some of you have come from areas where your quest for freedom left you battered by the storms of persecution and staggered by the winds of police brutality. You have been the veterans of creative suffering. Continue to work with the faith that unearned suffering is redemptive.

Go back to Mississippi, go back to Alabama, go back to Georgia, go back to Louisiana, go back to the slums and ghettos of our northern cities, knowing that somehow this situation can and will be changed. Let us not wallow in the valley of despair. I say to you today, my friends, that in spite of the difficulties and frustrations of the moment, I still have a dream. It is a dream deeply rooted in the American dream.

I have a dream that one day this nation will rise up and live out the true meaning of its creed: "We hold these truths to be self-evident: that all men are created equal." I have a dream that one day on the red hills of Georgia the sons of former slaves and the sons of former slaveowners will be able to sit down together at a table of brotherhood. I have a dream that one day even the state of Mississippi, a desert state, sweltering with the heat of injustice and oppression, will be transformed into an oasis of freedom and justice. I have a dream that my four children will one day live in a nation where they will not be judged by the color of their skin but by the content of their character. I have a dream today.

I have a dream that one day the state of Alabama, whose governor's lips are presently dripping with the words of interposition and nullification, will be transformed into a situation where little black boys and black girls will be able to join hands with little white boys and white girls and walk together as sisters and brothers. I have a dream today. I have a dream that one day every valley shall be exalted, every hill and mountain shall be made low, the rough places will be made plain, and the crooked places will be made straight, and the glory of the Lord shall be revealed, and all flesh shall see it together. This is our hope. This is the faith with which I return to the South. With this faith we will be able to hew out of the mountain of despair a stone of hope. With this faith we will be able to transform the jangling discords of our nation into a beautiful symphony of brotherhood. With this faith we will be able to work together, to pray together, to struggle together, to go to jail together, to stand up for freedom together, knowing that we will be free one day.

This will be the day when all of God's children will be able to sing with a new meaning, "My country, 'tis of thee, sweet land of liberty, of thee I sing. Land where my fathers died, land of the pilgrim's pride, from every mountainside, let freedom ring." And if America is to be a great nation, this must become true. So let freedom ring from the prodigious hilltops of New Hampshire. Let freedom ring from the mighty mountains of New York. Let freedom ring from the heightening Alleghenies of Pennsylvania! Let freedom ring from the snowcapped Rockies of Colorado! Let freedom ring from the curvaceous peaks of California! But not only that; let freedom ring from Stone Mountain of Georgia! Let freedom ring from Lookout Mountain of Tennessee! Let freedom ring from every hill and every molehill of Mississippi. From every mountainside, let freedom ring.

When we let freedom ring, when we let it ring from every village and every hamlet, from every state and every city, we will be able to speed up that day when all of God's children, black men and white men, Jews and Gentiles, Protestants and Catholics, will be able to join hands and sing in the words of the old Negro spiritual, "Free at last! free at last! thank God Almighty, we are free at last!"

< แหล่งที่มา //www.mecca.org/~crights/dream.html >




ขอให้ดวงวิญญาณทั้งสองท่าน ไปสู่สุคติ




 

Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2549    
Last Update : 18 มิถุนายน 2553 8:36:43 น.
Counter : 1601 Pageviews.  
Share

เส้นทางสู่ Supreme Court ไม่ได้โรยด้วยดอกกุหลาบ

This period is very important for American Legal System. President Bush has nomited Federal Judge Alito as the new associate judge replaced to O'Connor who declared to resign from the office. The U.S. senate has conducted the hearing to consider whether Judge Alito is eligible for this highest honorable position for several week. Presently, some senators from Demorcrat party attempt to file the petition to contest Judge Alito confirmation as the Supreme Court Judge. They are positive that Judge Alito will disregard the discrimination action, especially, based on race and sex.


Judge Alito


The Filibuster tactic, meaning that the senators or representatives will give the extremely long and unlimited speech to the senate or the congress to stop legislative action, will be applied to prevent the confirmation of senator. Here is an e-mail that John kerry tries to invoke the advocacy from the people through out the United State.



Yesterday, Senator Ted Kennedy and I told our colleagues that we supported a filibuster of Judge Alito's nomination for the Supreme Court. And we weren't alone. But the bottom line is that it takes more than two or three people to filibuster successfully. It's not "Mr. Smith Goes to Washington."


โฉมหน้า นายแครี่ และ บุช ซึ่งทั้งคู่ เคยลงรับสมัครแข่งขันเป็นประธานาธิบดีสหรัฐฯ แต่นายแครี่ฯ ได้พ่ายแพ้ต่อบุช ศึกครั้งนี้ ใหญ่หลวงนัก


If you want to stop Judge Alito from becoming Justice Alito, use your own email list and organize. We can't just preach to our own choir. We need to prove to everyone - from our friends and neighbors to our fellow Senators - that the American people know Judge Alito will take our country in the wrong direction, and they expect something to be done about it.

So I'm asking you to join Senator Kennedy, me, and concerned citizens across America who are signing this petition to support a filibuster. If there was ever a time to forward an email on to friends and family, this is it. One way or another, we're going to find out in the next few days if Judge Alito is going to become Justice Alito. You know where I stand.

The time to make your voice heard is now. So please sign this filibuster petition and get as many friends as you can to do the same.Click here to sign fulibuster petition.

If Judge Alito gets on the Supreme Court, it will be an incredible mistake for America. And remember, this is one mistake that we can never take back.

I voted against Justice Roberts, but I feel even more strongly about Judge Alito. Why? Rather than live up to the promise of "equal justice under the law," he has consistently made it harder for the most disadvantaged Americans to have their day in court. He routinely defers to excessive government power no matter how much government abuses that power. And, to this date, his only statement on record regarding a woman's right to privacy is that she doesn't have one.

There isn't a shred of doubt in my opposition to Judge Alito's nomination. I spent a lot of time over the last few years thinking about what kind of person deserves to sit on the highest court in the land, so I don't hesitate a minute in saying that Judge Alito is not that person. His entire legal career shows that, if confirmed, he will take America backward. People can say all they want that "elections have consequences."

Trust me, I understand. But that doesn't mean we have to stay silent about Judge Alito's nomination. Click here to sign filibuster petition.

President Bush had the opportunity to nominate someone who would unite the country in a time of extreme division. He chose not to do this, and that is his right. But we have every right -- in fact, we have a responsibility -- to fight against a radical ideological shift on the Supreme Court.

This nomination was a sellout to the demands of the extreme right wing of the Republican Party. The president gave no thought to what the American people really wanted - or needed. So now that the president and Judge Alito have proven they won't stand up for the majority of Americans, we have to stand up. We have to speak out. That's the true meaning of "advice and consent."

Sincerely,

John Kerry


โฉมหน้าของนาง Mier ซึ่งบุช ได้เสนอชื่อขึ้นมา แต่ต้องถอนตัวไปในที่สุด


หมายเหตุ ผมได้เคยเล่าไปแล้วว่า ประธานศาลสูงสุด ของสหรัฐ ได้ตายไป และมีผู้พิพากษาท่านหนึ่งลาออกไป ทำให้ประธานาธิบดีบุช ส้มหล่น ได้เสนอชื่อบุคคลเข้าไปดำรงตำแหน่งผู้พิพากษาศาลสูงสุด ถึงสองท่าน ในยุคนี้ ซึ่งท่านแรก คือ Robert ไม่ค่อยมีปัญหาเท่าใดนัก แม้ท่านจะได้รับการแต่งตั้งให้เป็นประธานศาลสูงสุด โดยข้ามหัวผู้พิพากษาอาวุโส ที่เหลืออีก ๗ คนไปอย่างไม่เคยมีก่อน และเขาได้กลายเป็นประธานศาลสูงสุดสหรัฐ ที่หนุ่มที่สุดในประวัติศาสตร์สหรัฐฯ เลยทีเดียว


นาย โรเบิร์ต ประธานศาลสูงสุดคนปัจจุบัน ที่บุช ได้เสนอชื่อและได้รับการยอมรับจากวุฒิสภา


นาง Mier ได้ถูกเสนอชื่อขึ้นแทนนางโอคอนเนอร์ แต่เนื่องจากนาง Mier ไม่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวาง เพราะเธอ ไม่เคยมีประสบการณ์ในด้านการเป็นผู้พิพากษา ซึ่งความจริง ก็ไม่ใช่เหตุผลที่ดีพอในการคัดค้าน เพราะผู้พิพากษาในศาลสูงสุดหลายท่านในอดีตและปัจจุบัน ก็ไม่เคยเป็นผู้พิพากษามาก่อน แต่ประเด็นที่น่าสนใจ คือ เธอไม่เคยมีผลงานทางวิชาการ และไม่เคยแสดงแนวคิดให้เห็นประจักษ์ ถึงการเป็นผู้อนุรักษ์นิยม หรือเป็นเสรีนิยม ซึ่งทั้งฝ่ายพรรค Republican และ Democrat ต่างก็ไม่แน่ใจในคุณสมบัติของเธอ จากการที่มีแรงเสียดทานสูงนี้เอง เธอจึงประกาศสละสิทธิ์ ก่อนที่จะมีกระบวนการรับฟังความคิดเห็นและไต่สวนคุณสมบัติของเธอ

ประธานาธิบดีบุช ได้เสนอนาย Alito ผู้พิพากษาในระดับ Federal court ขึ้นไปแทนที ซึ่งที่จริง ทั้งสามท่านที่ บุช เสนอชื่อ ล้วนแต่ความสัมพันธ์ส่วนตัวใกล้ชิดกับบุช ทั้งสิ้น เพราะทั้งสามคน ล้วนแต่เป็นที่ปรึกษาแก่ผู้นำในพรรค Republican ตั้งแต่สมัย Reagan เป็นประธานาธิบดีนั่นเลย ดูเหมือนแนวคิดของ Alito เกี่ยวกับการคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพของสตรี และชาวผิวสี ฯ จะไม่ต้องตาต้องใจฝ่ายพรรค Democrat อย่างมาก เพราะเขาเคยเสนอความเห็นและรับรองการเลือกปฏิบัติต่อสตรี และชนกลุ่มน้อยไว้ เมื่อสัก ๒๐ ปีก่อนหน้านั้น บันทึกทั้งหลายแหล่ ได้ถูกงัดขึ้นมาพิจารณาหรือประจานกันอย่างกว้างขวาง

วุฒิสมาชิก หลายท่านจึงไม่อยากลงลงมติ และพยายาม ที่จะ Tactic ทางการเมือง ที่เรียกว่า Filibuster คือ การอภิปรายแบบไม่หยุด เพื่อป้องกันมิให้วุฒิสภาได้มีการลงมติที่จะรับรอง Alito เป็นผู้พิพากษาศาลสูงสุดต่อไป


ภาพยนต์เรื่อง Mr. Smith Goes To Washington ที่ผลิตในปี ค.ศ. ๑๙๓๙


หากท่านผู้ใดเคยดูภาพยนต์ เรื่อง Mr. Smith goes to Washington ซึ่งเป็นภาพยนต์ที่ดีมากเรื่องหนึ่ง เลยทีเดียว แล้วละก็ ก็จะเห็นเทคนิควิธีการนี้ นายสมิธ สมาชิกรัฐสภาคนใหม่ ได้รับการเลือกตั้ง ด้วยบารมีที่พ่อของเขาได้สั่งสมไว้ จากการกระทำความดีในฐานะเป็น สส. ของปวงชน เขาได้เดินทางมาถึงกรุงวอชิงตัน เป็นครั้งแรก เพื่อรายงานตัวต่อรัฐสภา ด้วยความคิดไร้เดียงสา อยากจะพัฒนาประเทศ ได้เดินทางออกสำรวจกรุงวอชิงตัน ฉากที่สำคัญ คือ เขาไปจ้องตากับอนุสาวรีย์ Lincoln ในเวลาต่อมา เขาก็พูดกับเลขาฯ ของเขาว่า

ผมรับรู้ถึงความรู้สึกที่ President Lincoln

ในขณะที่จ้องมองลงมาที่ผมว่า

เท่านกำลังรอใครสักคนที่จะสานต่อเจตนารมณ์ของท่าน


Mr. Smith จึงได้เสนอร่างกฎหมายพัฒนาอุทยานเพื่อการเรียนรู้แก่เด็กและเยาวชน แต่โครงการของเขาไปกระทบต่อผลประโยชน์ของนักการเมือง ซึ่งเป็น สส. และเป็นเพื่อนพ่อของ Mr. Smith และพยายามขัดขวางโครงการของ Mr. Smith

ในที่สุด แผนการอันชั่วร้าย ได้ถูกนำไปใช้เพื่อทำลายชื่อเสียงของ Mr. Smith โดยหวังว่า Mr. Smith จะลาออกไปเอง แต่เลขาของเขา ได้นำถ้อยคำ ที่เขาพูดข้างต้นมาเตือนสติ Mr. Smith เขาจึงลุกขึ้นมายืนหยัดและต่อสู้กับข้อกล่าวหาว่าทุจริต คอรัปชั่น โดยไม่เป็นความจริง

เขาเลือกที่จะต่อสู้เพื่อป้องกันชื่อเสียงของเขา แทนที่จะยอมแพ้ แล้วกลับบ้านนอกของเขาไป เทคนิค Filibuster ได้ถูกนำมาใช้ โดยคำแนะนำของเลขาสาวฯ ของเขา เขาได้อภิปรายเป็นเวลาสองสามวัน จนเป็นลมคาห้องประชุม สภา Congress ...

ในที่สุด สส. ซึ่งเป็นเพื่อนพ่อของ Mr. Smith ที่ใส่ร้ายเขา ฯ ได้รู้สึกละอายใจ ต่อคุณงามความดีของพ่อ และความตั้งใจจริงของ Mr. Smith สส. ผู้กล่าวโทษ ให้ร้ายเขา ท้ายที่สุด จึงได้ยิงตัวตายไป

Alito อาจจะต้องประสบกับชะตากรรมนี้ ต้องรอดูกันต่อไปว่า เส้นทางการเป็นผู้พิพากษาศาลสูงสุดของสหรัฐฯ ของเขานี้จะราบรื่นเพียงใด ผมมองย้อนนึกถึงเหตุการณ์เมืองไทย รู้สึกว่าเส้นทางสู่การเป็น คณะกรรมการ ป.ป.ช. ก็ไม่ได้ราบรื่นเช่นกัน ทุกสิ่งทุกอย่างต้อง trade-off จริง ๆ เพราะ ถ้าช้าไป กระบวนการที่ควรจะเกิดก็อาจจะเสียหาย แต่ถ้าเร็วไป ผลเสียหายก็อาจจะร้ายแรงและไม่อาจเยียวยาได้ เราจะต้องเสี่ยงกันไปเรื่อย ๆ หรือ เราจะมีระบบอะไรที่ดีกว่านี้ละครับ ท่านคิดว่าไงกันครับ

ถ้ามีเวลา

ลองหาภาพยนต์เรื่อง Mr.Smith Goes To Washington (Click)

มาชมกันนะครับ อาจจะยากหน่อย แต่ดีมาก ผมขอแนะนำ .

(อ้าว ..ไหนกลายเป็นบล๊อกแนะนำภาพยนต์ ไปได้เนี่ย)

ประเทศไทย จงเจริญครับ


ปล.๑ ถ้าสนใจจะอ่านเกี่ยวกับประเด็นการโต้แย้งคุณสมบัติและแนวคิดของ Judge Alito โปรด คลิ๊กที่นี่ ได้เลยครับ

ปล.๒ ถ้าสนใจจะอ่านรายละเอียดว่า ทำไม Mier ต้องถอนตัว โปรด คลิ๊กที่นี่ ได้เลยครับ




 

Create Date : 28 มกราคม 2549    
Last Update : 16 พฤษภาคม 2550 7:50:37 น.
Counter : 1101 Pageviews.  
Share

กฎหมายอาชญากรรมทางเศรษฐกิจ

อาชญากรรมทางเศรษฐกิจในประเทศสหรัฐฯ นั้นเป็นปัญหาใหญ่ที่ทางการสหรัฐฯ ให้ความสำคัญอย่างมาก โดยการออกกฎหมายต่าง ๆ ออกมาจำนวน ที่กำให้อยู่ในกลุ่มที่มีความผิดร้ายแรง (Felony crime) ที่จะต้องมีการสืบสวนสอบสวนโดยคณะลูกขุนใหญ่ (Grand jury) ซึ่งมีอำนาจล้นฟ้าในการแสวงหาพยานหลักฐานในการดำเนินคดีกับกลุ่มเป้าหมายที่น่าสงสัยว่าจะกระทำผิดตามกฎหมาย



กฎหมายต่าง ๆ ที่ออกมา ซึ่งผมได้กล่าวไปแล้วในบล๊อกก่อนนั้น หลายข้อหา มีความซ้ำซ้อนกับความผิดที่กำหนดโดยมลรัฐต่าง ๆ มากมาย ด้วยเหตุนี้ รัฐบาลกลาง โดยคณะอัยการที่มีหน้าที่ทำการสืบสวนสอบสวนคดีปประเภทนี้ และเจ้าหน้าที่ตำรวจของหน่วยตำรวจสอบสวนกลาง (F.B.I.) จึงสามารถใช้อำนาจได้กว้างขวางทั้งในระดับมลรัฐและระดับสหรัฐฯ ด้วย เพราะเหตุที่ว่า ความผิดประเภทนี้ มีผลกระทบอย่างกว้างขวาง และสามารถก่อให้เกิดความเสียหายต่อระบบทางการเงินทั้งต่อรัฐบาลสหรัฐ มลรัฐ และภาคประชาชนได้อย่างร้ายแรง ดังจะเห็นได้จากคำพิพากษาในคดี Braswell v. U.S., 487 U.S. 99 (1988) ซึ่งศาลสูงสุดสหรัฐฯ ได้กล่าวว่า

" ...white collare crime is one of the most serious problems confronting law enforcement authorities."

สหรัฐฯ ได้เผชิญกับปัญหาผลกระทบจากการกระทำผิดร้ายแรงนี้ มาอย่างต่อเนื่อง เช่น ในช่วงปี ค.ศ. ๑๘๘๐ ประเทศสหรัฐ ได้ประสบกับปัญหา "insider trading scandals" หรือ การซื้อขายหุ้นโดยอาศัยข้อมูลภายในอันเป็นความลับ เพื่อแสวงกำไรอันไม่ชอบอย่างมหาศาล ซึ่งถือได้ว่าเป็นการฉ้อโกง อันมีผลกระทบต่อความเชื่อมันของประชาชนในการซื้อขายหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ (Securities markets) ต่อมาในช่วงปลายทศวรรต ๑๙๘๐ และต้นทศวรรต ๑๙๙๐ สถาบันการเงินในสหรัฐได้ล้มคลืนลง เนื่องจากผู้บริหารของสถาบันการเงินต่างได้ฉ้อโกงสถาบันการเงินอย่างกว้างขวาง และในช่วงปี ค.ศ. ๒๐๐๒ Wall Street ได้ถูกสั่นคลอนเนื่องมาจากการฉ้อฉลของบริษัทและผู้ตรวจสอบบัญชีและนักกฎหมายในสหรัฐ ซึ่งเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้เกิดการล้มละลายของบริษัท Enron ที่มีภาพการเจริญเติบโตที่รวดเร็วและยิ่งใหญ่ภายในเวลา ๑ ปี และเป็นการล้มละลายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์สหรัฐอเมริกาเลยทีเดียวหลังจากที่รุ่งโรจน์และดูดเอาเงินจากแมงเม่าทั้งหลายไปได้ในเวลา ๑ ปีดังกล่าว

ผลกระทบของปัญหาอาชญากรรมทางเศรษฐกิจนี้ ทำให้สหรัฐฯ ได้ออกกฎหมายในระดับสหรัฐฯ หลายฉบับ ที่ซ้ำซ้อนกับการกระทำผิดในระดับมลรัฐฯ หรือกฎหมายของมลรัฐฯ เข้าไปด้วย จนขนาดมีผู้วิจารณ์ว่า เป็นการออกกฎหมายในลักษณะ "Overfederalization" เช่นว่า ในช่วงปี ๑๙๗๐ และ ๑๙๘๐ สภา Congress ได้ออกกฎหมายหลายฉบับ เช่น RICO และกฎหมายป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน (Money-laundering statutes) โดยกฎหมายที่เรียกว่า RICO นี้ ไม่ได้บัญญัติการกระทำใดที่จะก่อให้เกิดเป็นความผิดอาญาโดยเฉพาะขึ้นมาใหม่ แต่บัญญัติให้การกระทำผิดที่ถูกบัญญัติไว้เดิม แต่มีกระบวนการกระทำผิดที่เป็นลักษณะองค์กร มีโทษร้ายแรงขึ้นมาก ตัวอย่างกระทำผิดเดิม เช่น ความผิดตามกฎหมาย Mail fraud, securities fraud, bank fraud รวมถึง การกรรโชก (extortion) หรือ การติดสินบน (bribery) ซึ่งถูกบรรญัติไว้ในกฎหมายอาญาทั่วไป ก็ได้ถูกกำหนดให้เป็นการกระทำที่อาจจะก่อให้เกิดความผิดที่เป็นการกระทำผิดในลักษณะองค์กรฯ อย่างร้ายแรงตาม RICO ได้

ด้วยเหตุที่การกระทำผิดตามกฎหมายอาชญากรรมทางเศรษฐกิจนี้ มีผลร้ายแรงต่อทุกฝ่าย กระบวนการทางกฎหมายของสหรัฐฯ จึงกำหนดให้มีบทลงโทษเป็น ๒ ส่วน คือ มีทั้งกระบวนการลงโทษทางกฎหมายอาญา (criminal penalties) และกระบวนการลงโทษทางกฎหมายแพ่ง (civil penalties) ซึ่งผู้กระทำผิด อาจจะถูกฟ้องบังคับโดยทั้งสองกระบวนการไปพร้อมกัน หรือ แยกจากกันก็ได้ ตัวอย่างเช่น การฉ้อโกงหลักทรัพย์ ในขณะที่มีการดำเนินคดีทางอาญากันไป รัฐบาล ก็อาจยื่นคำฟ้องทางแพ่งเพื่อยึดทรัพย์และบังคับให้เสียค่าปรับทางแพ่งได้อีกส่วนหนึ่งต่างหาก หรือพร้อมกันไป ก็ได้

นอกจากนี้ หลังจากมีการล้มลายของบริษัทยักษ์ใหญ่ อย่าง Enron แล้ว สภา Congress ได้ออกกฎหมายใหม่ เรียกว่า "Sarbanes-Oxley Act of 2002" โดยได้เพิ่มค่าปรับสูงสุดของการกระทำผิดอาชญากรรมทางเศรษฐกิจ มีจำนวนสูงมาก ถึง ๒๕ ล้านเหรียญสหรัฐ และ กำหนดให้การพยายามกระทำผิดบางประเภท ได้รับโทษเสมือนกระทำผิดสำเร็จด้วย

การกระทำผิดเกี่ยวกับอาชญากรรมทางเศรษฐกิจนั้น แรกเริ่มเดิมที อาชญากร ได้ส่งเอกสารต่าง ๆ ไปชี้ชวนเพื่อหลอกลวงให้ประชาชนที่อยู่ห่างไกลในรัฐต่าง ๆ ส่งเงินมาให้ตนเอง เช่น ให้โอนเงินผ่านธนาคาร โดยหลอกลวงว่าเป็นการลงทุน ได้มีประชาชนจำนวนมากหลงเชื่อ รัฐบาลสหรัฐฯ จึงได้ออกกฎหมาย Mail fraud และ Wire fraud ตาม 18 U.S.C. มาตรา 1341, 1343 ขึ้นมาเพื่อ ป้องกันและปราบปรามการกระทำผิดดังกล่าว ด้วยเหตุนี้ หากใครก็ตามที่มีเจตนา (intent) ที่จะใช้จดหมาย(Mail) หรือใช้ระบบสื่อสาร (wire) เพื่อให้บรรลุแผนการในการหลอกลวง (scheme to defraud) เพื่อให้ทรัพย์สินใด ๆ จากคนอื่นย่อมมีความผิดทั้งสิ้น

นอกจากนี้ Mail fraud/Wire fraud ยังถูกใช้ไปในการฟ้องร้องเจ้าหน้าที่ของรัฐที่ใช้วิธีการและแผนการดังกล่าวข้างต้น เพื่อให้ได้ประโยชน์ในลักษณะที่เป็นทรัพย์สินด้วย โดยมี กฎหมายมาตรา 1346 (Deprivation of Honest Services) ขยายความออกไปว่า การที่เจ้าหน้าที่ของรัฐ ได้กระทำการที่ได้ประโยชน์ในลักษณะที่เป็นทรัพย์สิน และได้ฉ้อโกงประโยชน์ของปวงชนที่จะได้รับการบริการจากเจ้าหน้าที่ของรัฐด้วยความซื่อสัตย์สุจริต (The public officials have defrauded their consistuents of the officials' duty to provide the public with honest services.)

กฎหมายในเรื่องนี้ ยังได้นำไปใช้ในการตีความขยายความรับผิดของลูกจ้างในภาคเอกชน ที่ได้กระทำการเปิดเผยข้อมูลสำคัญที่มีผลกระทบต่อราคาหลักทรัพย์ โดยในคดีนี้ ผู้รายงานข่าวเกี่ยวกับหุ้นของ Wall Street Journal ได้สมคบกับบุคคลภายนอก ในการซื้อหุ้นของบริษัทตนเองไว้ล่วงหน้า เมื่อมีการตีพิมพ์ข้อมูลดังกล่าว ผู้รายงานข่าวและผู้ร่วมสมคบ (conspirators) ได้ขายหุ้น ทำกำไรอย่างมหาศาล ศาลได้ตัดสินว่าผู้รายงานข่าว ได้ใช้วิธีการส่งผ่านข้อมูลทางจดหมายหรือทาง wire เพื่อให้ได้ประโยชน์ในทางทรัพย์สิน โดยการทำให้ Wall Street Journal สูญเสียสิทธิที่จะเก็บข้อมูลที่เป็นความลับของบริษัทไว้ และทำให้ชื่อเสียงบริษัทได้รับความเสียหาย การที่ลูกจ้าง ได้กระทำการละเมิดหน้าที่ที่จะเก็บข้อมูลที่เป็นความลับ แล้วเผยแพร่ต่อบุคคลอื่น อันเป็นการไม่กระทำการเพื่อประโยชน์ของนายจ้าง โดยใช้วิธีการทาง Mail/Wire ซึ่งเป็นการพรากสิทธิของนายจ้างที่จะได้รับการทำงานโดยซื่อสัตย์สุจริต อันถือเป็นประโยชน์ที่ถือเอาได้ (Intangible property rights) ย่อมเป็นการกระทำผิดแล้ว


สหรัฐฯ ได้ประสบปัญหาผู้บริหารของสถาบันการเงินได้ฉ้อโกงเงินของลูกค้าอย่างมากมาย นอกจากนี้ยังมีกรณีที่บุคคลภายนอกได้พยายามฉ้อโกงเงินธนาคารและสถาบันการเงินอย่างมากมายเช่นกัน รัฐบาลกลางฯ จึงได้ออกกฎหมาย Bank Fraud ขึ้นมา ตามมาตรา 1344 โดยมีใจความสำคัญว่า หากผู้ใดใช้แผนการ อันเป็นการหลอกหลวง สถาบันการเงิน เพื่อให้ได้ไปซึ่งเงิน เงินทุน เครดิต ทรัพย์สิน หลักทรัพย์ หรือทรัพย์สินอื่นซึ่งธนาคารหรือสถาบันการเงินเป็นเจ้าของ หรือ ครอบครองไว้แทน โดยวิธีการแสดงข้อความอันเป็นเท็จ ฯ ย่อมมีความผิดฐานฉ้อโกงธนคาร ต้องระวางโทษปรับ $1,000,000 เหรียญ หรือจำคุกไม่เกิน 30 ปี หรือทั้งจำทั้งปรับ

ความผิดฐานนี้ แตกต่างจากเมืองไทยอย่างมาก เพราะการฉ้อโกงเงินของสถาบันการเงินไทย ไม่มีกฎหมายคุ้มครองเป็นพิเศษ ทั้ง ๆ ที่จริงควรจะมีการแบ่งแยกจากการฉ้อโกง ตามประมวลกฎหมายอาญา ที่อัตราโทษเบา และเป็นความผิดอันยอมความได้ สถาบันการเงิน สำคัญต่อระบบเศรษฐกิจโดยรวม หากสถาบันการเงินฯ ได้รับความเชื่อถือ และมีระบบการตรวจสอบที่มั่นคง ก็จะทำให้ระบบการเงินของประเทศโดยรวมดีไปด้วย แต่หากสถาบันการเงินไม่ได้รับการคุ้มครองเป็นพิเศษ หรือไม่มีบทลงโทษผู้บริหารธนาคารหรือสถาบันการเงิน (ที่ประชาชนให้ความไว้วางใจในการดูแลและบริหารทรัพย์สินของตนเอง) ที่ร้ายแรงเป็นพิเศษ ก็จะมีกรณีล้มบนฟูกอย่างมากมาย แบบที่เคยเกิดขึ้นในประวัติศาสตร์ของไทยอย่างมากมายในปัจจุบัน



นอกจากนี้ ยังมีกฎหมายอื่น ๆ ที่มีผลในการควบคุมกลไกตลาด และการรักษาความมั่นคงของระบบเศรษฐกิจอีกหลายฉบับที่น่าสนใจ เช่น กฎหมายที่เกี่ยวกับการควบคุมการจดทะเบียนและการซื้อขายหลักทรัพย์ โดยมีผลบังคับใช้ในสหรัฐฯ ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1933 แต่กฎหมายดังกล่าว ก็มีช่องโหว่มากมาย จนกระทั่งมีเหตุการณ์ Wall Street Journal ในทศวรรต 1980 ที่มีการใช้ข้อมูลภายใน (Insidere trading) เพื่อแสวงกำไรจากแมงเม่าที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ อย่างมหาศาล

รัฐบาลสหรัฐฯ ได้จัดตั้ง คณะกรรมการหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ (Securities and Exchange Commission หรือ SEC) ขึ้นมาตั้งแต่ต้นทศวรรต 1930 ให้มีหน้าที่และดำเนินกลไกในการควบคุม และออกกฎเกณฑ์เกี่ยวกับกลไกของหลักทรัพย์ แต่การพยายามกระทำความผิดและการฉ้อโกงได้เปลี่ยนแปลงรูปโฉมไปอย่างรวดเร็ว แม้ SEC จะได้พยายามออกกฎหมายใหม่ ๆ ออกมาอย่างมากมาย แต่ก็ไม่อาจตามทัน เช่นในคดี Enron พบว่า ทั้งนักกฎหมายและผู้ตรวจสอบบัญชีได้ช่วยกันปกปิดบัญชีที่แท้จริง โดยมีนักกฎหมายให้คำแนะนำทางกฎหมายแก่บริษัท Enron ที่กลายเป็นประวัติการล้มละลายที่ร้ายแรงที่สุดในสหรัฐฯ จนในที่สุดในปี ค.ศ. 2002 รัฐบาลกลางสหรัฐ ได้ออกกฎหมาย The Sarbanes-Oxley Act กำหนดฐานความผิดใหม่ที่เรียกว่า Securities Fraud มาตรา 1348 ขึ้นมาบังคับใช้

กล่าวโดยสรุป กฎหมายนี้ห้ามมิให้ผู้ใด กระทำการ หรือ พยายามกระทำการ หรือวางแผนการหลอกลวงผู้อื่น โดยใช้ข้อมูลในส่วนที่เกี่ยวกับผู้ออกหุ้น การจดทะเบียน ฯลฯ ตามกฎหมายว่าด้วยหลักทรัพย์ ปี ค.ศ. 1934

นอกจากนี้ กฎหมายดังกล่าว ยังห้ามมิให้ผู้ใด ทำการหลอกลวง หรือพยายามกระทำการดังกล่าว เพื่อให้ได้ไปซึงทรัพย์สิน โดยวิธีการแสดงข้อความอันเป็นเท็จฯ ในส่วนที่เกี่ยวกับการซื้อขายหลักทรัพย์ ตามกฎหมายว่าด้วยหลักทรัพย์ ปี ค.ศ. 1934

ผู้ที่ละเมิดจะต้องถูกปรับ หรือ จำคุกไม่เกิน ๒๕ ปี หรือ ทั้งจำทั้งปรับ

ประเด็นเรื่องการใช้ข้อมูลภายในการซื้อขายหุ้น เพื่อแสวงกำไรโดยไม่ชอบนี้ ดูเหมือนจะเป็นปัญหาใหญ่ ที่เกิดขึ้นตั้งแต่ปี ค.ศ. 1984 สภา Congress จึงได้ออกฎหมาย Insider Trading Sanction Act ที่อนุญาตให้ SEC ฟ้องร้องต่อศาลให้สั่งปรับผู้กระทำผิดดังกล่าวเป็นเงิน 3 เท่าของจำนวนที่แสวงประโยชน์ไปได้ หรือ 3 เท่า ของเงินจำนวนที่เขาสามารถหลีกเลี่ยงการสูญเสีย (loss avoided) ไปได้ หากไม่มีการใช้ข้อมูลดังกล่าว

ในปี ค.ศ. 1988 สภา Congress ได้ออกกฎหมาย Insider Trading and Securities Fraud Enforcement Act โดยกำหนดค่าปรับสำหรับผู้กระทำผิดดังกล่าวเพิ่มขึ้น หากเป็นบุคคลธรรมดา ถ้ากระทำผิดจะถูกปรับจากเดิม $100,000 เหรียญ เป็น $1 ล้านเหรียญ หากเป็นบริษัทกระทำผิด จะถูกปรับจากเดิม $500,000 เหรียญ เป็น $2.5 ล้านเหรียญ โดยกฎหมายนี้ ยังใช้ลงโทษผู้ที่เป็นตัวการที่แท้จริงหรือผู้ควบคุมผู้อื่นในการใช้ข้อมูลภายในการซื้อขายหุ้นนั้นด้วย

กฎหมายที่ควบคุมเรื่อง Securities Fraud ได้ถูกปรับปรุงอีกครั้ง ตามกฎหมาย Sarbanes-Oxley Act of 2002 โดยกำหนดโทษจำคุกสูงถึง 25 ปี ส่วนค่าปรับสำหรับบุคคลธรรมดาที่กระทำผิดนั้น เพิ่มขึ้นเป็น $5 ล้านเหรียญ แต่ถ้าหากเป็นบริษัทหรือนิติบุคคลกระทำผิด จะต้องถูกปรับสูงถึง $25 ล้านเหรียญสหรัฐฯ เลยทีเดียว

เรื่องสุดท้ายที่จะขอเล่าในบล๊อกนี้ ก็คือ Tax Crimes ที่กำหนดไว้ตาม 26 U.S.C. มาตรา 7201 กรณีที่มีการหลีกเลี่ยงการเสียภาษี ไม่ว่าจะเสียภาษี หรือ เสียน้อยกว่าที่ควรจะเป็น หากกระทำโดยเจตนาแล้ว จะต้องระวางโทษปรับไม่เกิน $100,000 เหรียญ กรณีบุคคลธรรมดากระทำผิด และ $500,000 เหรียญ กรณีผู้กระทำผิดเป็นนิติบุคคล หรือจำคุกไม่เกิน 5 ปี หรือทั้งจำทั้งปรับ

ความผิดเกี่ยวกับภาษียังมีกำหนดไว้อีกฐานฯ เช่น การขอคืนภาษีอันเป็นเท็จ ซึ่งการกระทำดังกล่าว ยังเป็นการกระทำฐานรายงานเอกสารอันเป็นเท็จหรือให้การเท็จ หรือส่งเอกสารเท็จ(false statement) เพื่อฉ้อโกงเงินของรัฐ ซึ่งเป็นความผิดร้ายแรงเช่นกันอีกด้วย



ประเด็นที่น่าสนใจในเรื่องการรายงานภาษีอันเป็นเท็จ หรือ การฉ้อโกงเงินของรัฐ โดยการส่งเอกสารอันเป็นเท็จ (False statement) เพื่อฉ้อโกงรัฐนั้น ก็คือ กฎหมายสหรัฐฯ นั้นให้ประชาชนทั่วไปสามารถฟ้องร้องต่อศาลได้ด้วย หากชนะคดี โดยพิสูจน์ได้ว่ามีการฉ้อโกงเงินของรัฐจริงแล้ว ผู้ฟ้องคดีจะได้รับส่วนแบ่งจากเงินค่าปรับที่ศาลจะกำหนดโทษแก่ผู้กระทำผิดด้วย

การอนุญาตให้ประชาชนทั่วไป ฟ้องร้องคดีได้โดยไม่ต้องได้รับผลกระทบหรือความเสียหายใด ๆ เลย ถือกำเนิดมาจากกฎหมายที่มีชื่อว่า False Claims Act of 1863 หรือ FCA ซึ่งแต่เริ่มเดิมทีกฎหมาย FCA นี้ ถูกใช้เพื่อต่อสู้กับการฉ้อโกงเงินของรัฐกรณี เอกชนมาทำสัญญาจ้างจัดทำบริการสาธารณะให้กับรัฐ ซึ่งรวมถึงการให้บริการดูสุขภาพแก่ประชาชนทั่วไป และ การเป็นผู้ดำเนินการการให้บริการด้านน้ำมันและแก๊สธรรมชาติแก่ประชาชน ซึ่งบริษัทเอกชนเหล่านั้นได้ฉ้อโกงเงินของรัฐเป็นจำนวนมาก โดยการส่งเอกสารอันเป็นเพื่อขอเบิกเงิน (False Claims) จากรัฐ โดยไม่ได้มีการทำงานจริงจัง

นับแต่ปี ค.ศ. 1863 กฎหมายฉบับนี้ ได้รวมเอาหลักการเรื่อง "Qui Tam provision" หรือ "qui tam pro domino rege quam pro se ipso hac parte sequitur" ซึ่งอนุญาตให้เอกชนหรือประชาชนฟ้องและพิสูจน์การฉ้อโกงเงินของรัฐ ได้ โดยประชาชนผู้ฟ้องคดีนั้น จะได้รับส่นแบ่งจากเงินค่าปรับ เรียกผู้ฟ้องคดีนั้นว่า Relator ซึ่งไม่จำเป็นต้องผู้ได้รับความเสียหายใด ๆ จากการกระทำผิดดังกล่าวเลย หากชนะคดีจะได้เงินค่าปรับ 50% เป็นรางวัลไป

กฎหมายฉบับนี้ ได้รับการพัฒนาขึ้นเรื่อย ปัจจุบันเงินรางวัลที่จะได้รับ ลดลงเหลือ 10-25% หากชนะคดีโดยที่รัฐบาลเข้ามาดำเนินคดีแทน หรือรัฐบาลเข้าเป็นโจทก์ร่วมด้วย แต่หากรัฐบาลไม่เข้ามาแทรกแซง หรือเป็นโจทก์ร่วมกับประชาชนผู้ฟ้องคดีแล้ว หากชนะคดี ผู้ฟ้องคดีจะได้ 25-30% แต่อย่างไรก็ตาม ตามแนวทางปฏิบัติของกระทรวงยุติธรรมสหรัฐ (DOJ Relator's Share Guideline) ในปี ค.ศ. 1997 นั้น ได้กำหนดแนวทางเพิ่มเติมว่า หากข้อมูลที่ได้รับจากผู้ริเริ่มฟ้องคดี ไม่เป็นประโยชน์มากนัก ส่วนแบ่งที่ได้รับก็อาจจะลดลงไปไม่เกิน 10% จากค่าปรับได้ นอกจากนี้ ค่าทนายความและค่าใช้จ่ายอื่น ๆ ผู้ฟ้องคดี ก็อาจมีสิทธิได้รับด้วย

ในปี ค.ศ. 1986 ได้มีการแก้ไขกฎหมาย FCA ให้มีมาตรฐานการพิสูจน์ง่ายขึ้น โดยกำหนดมาตรฐานการพิสูจน์ให้เป็นเพียง Preponderance burdence of proof คือ พิสูจน์ให้ศาลเชื่อได้ตามหลักการชั่งน้ำหนักพยานหลักฐานทั้งสองฝ่าย ระหว่างผู้ฟ้องคดี กับผู้ถูกฟ้องคดีว่าใครสามารถพิสูจน์ให้ศาลเชื่อถือได้มากกว่ากัน การฟ้องคดีดังกล่าว จึงต่างจากการฟ้องคดีอาญา ที่ต้องพิสูจน์ให้ศาลเชื่อโดยปราศจากสงสัยตามสมควรว่าจำเลยเป็นผู้กระทำอย่างแน่แท้ (Proof beyond reasonable doubt)

กฎหมายดังกล่าว ก่อให้เกิดการฟ้องร้องคดีระหว่าง นายจ้าง กับลูกจ้างอย่างมากมาย เพราะลูกจ้าง นั้นได้กุมความลับของนายจ้าง โดยเฉพาะความลับการหนีภาษี การฉ้อโกงเงินของรัฐ ฯลฯ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ฉะนั้น นายจ้างจึงได้กลั่นแกล้งลูกจ้างผู้บังอาจเปิดเผยความลับและฟ้องคดี เข้าทำนอง กินบนเรือนขี้บนหลังคา นั้นอย่างมากมายเช่นกัน ด้วย กฎหมายนี้จึงได้กำหนดมาตรการป้องกันการแก้แค้โดยนายจ้าง ไว้ด้วย



หลายท่านที่อ่านมาถึงบรรทัดนี้ คงอยากเห็นกฎหมายประเภทนี้เกิดในเมืองไทยละสิครับ หากเกิดขึ้นจริง ป่านนี้ คงมีการฟ้องร้องอย่างมากมาย ซึ่งน่าจะเป็นประโยชน์ เพราะประชาชนได้เข้ามามีส่วนร่วมในกระบวนการยุติธรรมและปกป้องประโยชน์ของแผ่นดิน และในขณะเดียวกัน ประชาชนผู้นั้นก็ได้ค่าเหนื่อยไปด้วย




 

Create Date : 28 มกราคม 2549    
Last Update : 18 มิถุนายน 2553 8:36:23 น.
Counter : 2299 Pageviews.  
Share

An Introduction To Cyberspace Law

When we talk about internet and cyberspace, we have some doubt about an obvious rule of law to govern the activities of the involving people in the virtual world such as e-commerce or online contract. Even though the Cyberspace law has been gradually developed, it is unclear in several aspects until now.

Developement of Internet and Cyberspace Law


In the U.S., the first internet technology was developed in the military function. Most people believe that an online activies occured due to the commercial activities, but it is not true. An e-commerce has gradually developed recently. The development of the computer and cyberspace area can be divided into four primary periods of development:

(1) 1960 – the stand alone device; and 1965 – wide spread of internet connection; (2) Government Sponsorship during 1966-1967 – MIT researcher joins Defense Advanced Research Projects Agency for ARPANET; and 1969 – ARPANET;
(3) Technical Standardization;
(4) Commercial Expansion.

The activities on cyberspace were rarely governed by any law; some scholars, such as Judge Easterbrook, thought that the lawyer and the court should not involve the conflicts deriving from those activities; the law school and judge should focus only on the substantive law that were clear enough for them to control and judge. As a result, there should be special organization set up to solve the conflicts between the involving persons.

Subsequently, Professor Lessig disagreed with such proposal. Internet and cyberspace can be governed by several components. The four parts that relate to the cyberspace area are: (1) Law; (2) Market; (3) Norms; (4) Code or the architectural structure of cyberspace characteristics.

The Lessig’s Idea – he focuses on the code or the architecture of rule of law can be used to govern the cyberspace activities. Unlike Judge Easterbrook, who strongly disagreed to teach the cyberspace law in law school, Leggig strongly affirm that the cyberspace law can be regulated especially by the code or architecture of the internet characteristics.

Main Issue about the Cyberspace Law


Richard Diebenkorn (1922-1973) - Do we need to treat an activity in cyberspace differently form that in the real world?

This situation is the commodity auction of the art piece, which becomes the fake art. The problem is why we should care about the regulation to govern the way to bid. Some reason might be explained following here. In the real world of auction, we can consider if the bidders are the real persons who participate in the bid but in cyberspace we cannot distinguish one bidder from other. The fraud might happen if we don’t protect the online market. One argument is that the e-bay must protect its reputation by implementing any measure to prevent fraud; then, there should not be any law to govern this area of activity. In contrast, we need some regulation to prevent the fraudulent activities on internet.

Why should we think about the risk assumption on the real world is different from the only activity? People who assume the risk on the online activity should be treated differently from the people an illegal activity in the real world? Several people might conspire to bid the price higher than the real one to persuade other to join the bidding and offer the higher price. One argument is that unless those conspirators, the bidder, who was deceived, will not offer the higher price if he or she knows that it is not the real auction. Without any regulation, the market has been distorted easily and there will be the economic harms from illegal activity. [Pleae visit: //www.cybercrime.gov/ebayplea.him to explore more details.]

The question is whether the internet world should be treated differently from the real world such as speech on internet is not doubtful in the present period. Of course, we need some rule to deal with this legal problem. We accept that cyberspace world might be regulated by several ways, such as, law, norms, or market as mentioned above. The market can influence to the buyer and purchaser by several means, for instance, standard setting or reputation evaluation of some organization: the BBB, GH, Moody’s organization practice, which might be the market rating of the trustfulness.

How do the norms regulate the cyberspace world? For the 1L student, the Whale case hints us how norms guide the people to comply with. Without any law, the norms are dominant for the people’s life in particular society; the court always approves such norms as the law to govern the people’s life as well regardless the legislative enactment, especially, in the private law area.

The first crucial issue we have to figure is the information or any activity in cyberspace can be deemed property right. We will explore about the property on cyberspace and the property should be treated differently or the same. Professor Patricia, et al guide us how the court treats the issue of online activities.

The example case: eBay Inc. v. Bidder’s Edge, Inc.


This case generates a lot of legal academic articles. In 1995, an eBay was the well-known site at that time; Bidder’s Edge or BE was the company that gathered the information about the auctions from all over websites including eBay website. BE acted as the medium person to the general people who did not want to secure any auction by themselves. BE applied the spider or automatic device to gather the information from eBay as an aggregation of all products offered by several sellers.

eBay’s theory – an English Common Law, called “TRESPASS TO CHATTELS.” Because eBay’s website will not get any protection of copyright law, eBay asserts that it must maintain website and other information to keep the computer run for its own customers. eBay asserts that its property rights has been infringed by BE because eBay’s website cannot work efficiently due to the obstruction of BE’s system over the eBay’s system.

The question is this act is sufficient to deem as the trespass to the property of eBay committed by BE. The court in this case focuses on the possibility of the future harm if letting BE acts in this fashion, that is, the eBay computer system might crash because of the traffic congestion, which might be committed not only by BE, but also by other companies.

The court rules only using other’s property in certain way, it is enough to get relief junction; in this case, BE crawls an eBay website; it is enough to say that the property right of eBay has been violated.

Many scholars think the decision is incorrect. The concerns enunciating by the court has never happened; it is virtually impossible to happen because of the practice in the same way as that of BE. [See page 32-34.] The theory of Trespass to Chattels is different from the court established in this case.

Under the Trespass to Chattels under Rest. (2d) Torts § 217. The elements are:

Ways of committing trespass to chattel.
A trespass to a chattel may be committed by intentionally
(a) dispossessing another of the chattels, or
(b) using or intermeddling with a chattel in the possession of another.

Under §218, the trespasser will be liable to the owner only in the situation of (a), (b), (c), or (d), that is, there must be some impairment to the owner.

The question is where the harm impacted to an eBay. eBay has no right on the information posted on eBay. In this case, the information which has been gathered by eBay is not the real or physical property in the same way as the house, or dog. In addition, there is no evidence about the impairment of eBay computer system.

Many scholars criticized this decision; they disagreed with the court because:

(1) eBay theory was not satisfied the theory of trespass to chattels; there must be some physical touching or invading; this case there is no interference in the scope of this theory in eBay theory;
(2) eBay attempt was failed; there was no property right in the case that eBay gathered information and posted such a bunch of information on its website. The attempt to assert the property right in this case cannot be satisfied by the intellectual property law concept.

However, some theory might be good enough for eBay to assert, that is, “misappropriation.’ In INS v. AP News, the court decided that INS had no authority to copy any news gathered by an AP Agency and sold it to the public. Even though such news was distributed to public and there was no intellectual property right to be protected, INS could not misappropriate and exploited from other’s effort. INS must be liable for AP News.

Another example is whether the virtual property in game online can be deemed the property right. In another word, the issue is whether the act in the cyberspace like in a game can be hold liable as a crime. Article “A Rape in Cyberspace” indicated the facts that Mr. Bungle committed a rape crime in the LambdaMoo game. He had been stalking others and raping them in the living room of such game. Such conducts caused an emotional distress to the game players. But, can we considered him as criminal?

Please note that the criminal act under the traditional criminal law must be composted of physical act, called Actus Reus, and mental element, called Men Reas. There is no real physical act in this particular situation.

The game players volunteer to participate in an online game; no emotional distress can be proved; no real rape crime happened. How can we deal with this act? Maybe, the legislator has to deal with this problem by enacting the law to govern this type of conduct.

One more example is the conduct that looks like a crime but it happens in an online game. The questions are whether such data, which indicates that you have a weapon that can be sold, can be deemed property right, and if it is stolen, such conduct can be deemed a criminal act in the real world. How can we deal with this problem? We don't want the people who believe they have the property rights get upset and apply the self-help when they consider there is no law to help them.

The Court Jurisdiction


Today, we accept that the activities on cyberspace should be governed by the law. Another problem is that there is no clear rule in several aspects. The court jurisdiction is another problem that the law has to deal with.

Typically, when we talk about the jurisdiction, we have to determine if the court can exercise its authority on the case dispute. We have to know that some court has general power to try the case; others have the specific power on some types of dispute. Firstly, we have to consider what the subject matter of the case dispute in particular case. Another type of jurisdiction is the personal jurisdiction.

We turn to the problem of "Personal Jurisdiction," which might be more complex than the jurisdiction in subject matter.


This problem will deal with the problem of court authority. Under the federalism system, each court has its own jurisdiction, normally, only in its territory and only on. Subsequently, the state court extends its jurisdiction on some activities to protect its citizen. Forum state’s long-arm statute or federal statute is the law that entitles the authority to the state court over the dispute. However, even though the law might extend the broad protection to its citizen, it must conform to the Due Process clause of the United States Constitution.

Long-Arm Analysis:


Defendant’s action must come within the scope of the forum state’s long-arm statute; for example, the defendant must render some “transactions” within the forum state; or, the defendant can reasonably expect that his or her activity might have some consequence in the state forum.

Due Process Analysis:


The state court might assert general jurisdiction when nonresident defendant has “continuous” and systematic general business contacts” with forum state; or the court might assert specific jurisdiction when nonresident defendant has certain “minimum contacts” with the forum state such that maintenance of suit in the forum conform to “traditional notion of fair play and substantial justice.”

The Supreme Court ruled about the personal jurisdiction based on the due process analysis as following. The court must consider if the defendant “purposefully availed itself of the privilege of conducting activities” in the state forum, or, if the defendant could “reasonably anticipate” suit in the state forum, or, if there are “effects” of the harm experienced in the forum state and capable of being anticipated there.

Even if the court considers that the due process test mentioned about is satisfied, the court might have not to exercise its authority if exercising such authority is unreasonable. The reasonable factors might be considered from several factors as following:

(1) Forum’s interest in dispute;
(2) Plaintiff’s interest in obtaining effective relief;
(3) Court’s interest in obtaining efficient resolution;
(4) Defendant’s burden in defending action in forum;
(5) Plaintiff’s burden in maintaining action elsewhere; and
(6) Relation of claim to defendant’s in-state activities.

The personal jurisdiction becomes more complex when we subject to the problem of cyberspace activity. The jurisprudential challenge in the cyberspace might happen in some situation. Basically, the court is entitled the authority to solve the conflict because the sponsor of a Web site and the server upon which the information is stored is located in state forum. Some challenge might be whether the court can also exercise its authority on the Web site stored or located in other states because such Web site is accessible to computer user throughout the world.

Presently, there is not precedent decided by the U.S. Supreme Court. The scholars propose three jurisdictional regimes:

(1) Subject defendant to jurisdiction in all jurisdictions where its Web site can be accessed; or
(2) Subject defendant to jurisdiction only in the location where it is physically located; or
(3) Subject defendant to jurisdiction based on a “sliding scale” test of “activity” or “passivity” in the state forum.

The first theory might be too broad. It is accepted in some court. For example, the District Court for the District of Connecticut has decided, in Inset Systems, Inc. v. Instruction Set, Inc. case [937 F.Supp. 161 (1996)] that the state court of Connecticut has the jurisdiction over the company located in Massachusetts even though the defendant company has no physical location in Connecticut.

The court reasoned that defendant has purposefully availed itself of the privilege conducting activities within Connecticut by using Internet and its toll-free number to conduct business within the state of Connecticut; those systems are designed to communicate with people and their businesses in every state, and thus invoke the benefit and protection of the lawsuit in the state of Connecticut. Moreover, the defendant can also be reasonably able to anticipate that its activity to purposefully availe itself of doing business will be subjected to the lawsuit in Connecticut.

Therefore, the court concludes that its finding of minimum contacts in this case comports with notions of fair play and substantial justice.

In sum, the minimum contact conducted by defendant, the anticipation of lawsuit, and the unreasonableness of fair play and substantive fairness as well as some others factors mentioned above are the main ones to consider whether the court will exercise it authority over the case dispute deriving from cyberspace law issues.


ขอสรุปสักนิด เรื่อง Cyberspace law นี่ แต่เดิม นักกฎหมายโดยเฉพาะผู้พิพากษาเห็นว่า มันยากเกินไปจะตั้งกฎเกณฑ์ ขึ้นมาควบคุม ควรปล่อยให้ธรรมชาติ หรือมีองค์กร เข้ามาจัดการปัญหาในลักษณะองค์กรเพื่อระงับข้อพิพาทโดยไม่ใช้องค์กรศาลแทน

ต่อมานักกฎหมายเห็นว่า ควรจะต้องควบคุม อย่างน้อย ก็คือ การออกแบบเวปไซต์ และกำหนดกฎเกณฑ์ต่าง ๆ เพื่อควบคุม และป้องกัน การฉ้อโกงไว้ล่วงหน้าได้

แต่ปัญหาที่สำคัญ คือ จะกำหนดเกณฑ์ในการพิพากษาคดีประเภทนี้อย่างไร จะสามารถนำกฎหมายเดิมไปใช้ประยุกต์ได้หรือไม่ โดยเฉพาะประเด็นปัญหาในเรื่อง สิทธิในทรัพย์สิน ว่าควรจะขยายไปครอบคลุมกิจกรรมต่าง ๆ บนอินเตอร์เน็ต ด้วยหรือไม่

คดีตัวอย่างที่ กล่าวถึงข้างต้น คือ อีเบย์ ซึ่งเป็นเวปไซต์ในการประมูลสินค้า แบบเป็นสื่อกลาง ต่อมาจำเลยได้สร้างโปรแกรม ในการค้นหาสินค้า เปรียบเทียบราคา ให้กับลูกค้า ซึ่งขัดกับนโยบายหรือกฎเกณฑ์ของบริษัท อีเบย์

ศาลได้ตัดสินว่า สิทธิในทรัพย์สินของอีเบย์ ถูกกระทบจากการกระทำของจำเลยแล้ว จำเลยจึงต้องรับผิดชดใช้ค่าเสียหายต่ออีเบย์

ปัญหาที่เกิดขึ้น อีกปัญหาหนึ่ง คือ แล้วศาลไหน จะเป็นผู้มีอำนาจตัดสินคดี เพราะอินเตอร์เน็ต สามารถถ่ายทอดข้อมูลในชั่วพริบตา ในทุกหนทุกแห่งทั่วโลก

ศาลได้วางหลักการไว้ในเรื่อง Minimum contact คือ ถ้าจำเลย ได้กระทำการใด ๆ ที่แสดงให้เห็นว่า มีส่วนในการเผยแพร่ข้อมูล เพื่อประกอบธุรกิจในเขตอำนาจศาลใด และจำเลยคาดหมายได้ว่า ถ้าเกิดความเสียหายแล้ว ตนเองจะต้องถูกฟ้องคดี และการรับคดีไว้พิจารณาของศาล ไม่เกิดภาระอันเกินสมควรแก่จำเลยมากเกินไปแล้ว ศาลจะรับคดีนั้นไว้พิจารณาต่อไป

ผมกำลังเฝ้าดูว่า เมื่อไหร่ เมืองไทยของเราจะออกกฎหมายประเภทนี้เสียที เพราะมันทวีความสำคัญและมีความจำเป็นขึ้นเรื่อย ๆ หวังว่าจะมีผู้มีอำนาจหน้าที่ ให้ความสำคัญและดำเนินการเสียทีนะครับ ใครรู้จักผู้มีบุญหนักศักดิ์ใหญ่ ก็ช่วยกันกระตุ้นด้วยครับ เอาละครับ พอแค่นี้นะครับ




 

Create Date : 27 มกราคม 2549    
Last Update : 18 มิถุนายน 2553 8:36:08 น.
Counter : 807 Pageviews.  
Share

1  2  3  4  5  6  7  8  

POL_US
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 82 คน [?]

คลิ๊ก เพื่อ Update blog พ.ต.อ.ดร. ศิริพล กุศลศิลป์วุฒิ ได้ที่นี่
https://www.jurisprudence.bloggang.com





รู้จักผู้เขียน : About Me.

"เสรีภาพดุจดังอากาศ แม้มองไม่เห็น แต่ก็ขาดไม่ได้ "








University of Illinois

22 Nobel Prize & 19 Pulitzer Prize & More than 80 National Academy of Sciences (NAS) members






***คำขวัญ : พ่อแม่หวังพึ่งพาเจ้า

ครูเล่าหวังเจ้าสร้างชื่อ

ชาติหวังกำลังฝีมือ

เจ้าคือความหวังทั้งมวล



*** ความสุข จะเป็นจริงได้ เมื่อมีการแบ่งปัน :

Happiness is only real when shared!






ANTI-COUP FOREVER: THE END CANNOT JUSTIFY THE MEANS!





Online Users

Locations of visitors to this page
New Comments
Friends' blogs
[Add POL_US's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.