อ่านแล้วก็น่าเห็นใจจังเลยนะคะ ...




ชอบดนตรีในบล๊อกจังเรยค่ะ

พี่ก็เห็นด้วยนะคะ
เคยอ่านสัมภาษณ์
มีบางที่ที่รับคนพิการเข้าทำงาน
เช่น a day หรือ บริษัทของคุณอุ้ม สิริยากร
แต่ที่อื่นที่เค้ารับไม่ได้
อาจจะเพราะเค้าไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกเพียงพอก็ได้นะคะ

คิดในแง่ดีค่ะ

นั่นสิครับ
ผมว่าคนพิการที่ตั้งใจจะทำงานจะมีความมุ่งมั่นมากกว่าคนธรรมดาด้วยซ้ำ

พี่แหม๋วจ๋า............นู๋ง่วงอ่ะ

ยังไม่ได้นอนเลยตั้งแต่เมื่อคืนน จะเป็นซอมบี้อยู่แล้วเนี่ยย

คุณซซ...ไม่ใช่เซซังนะคะ
ชอบเพลงแล้วทำหน้าเหมือน กรึ่มล้อเล่นเย็นๆใจค่ะ


คุณBคะ..ขอแค่กำลังใจโน๊ะ บล๊อคคุณอ่านดีจังเลยค่ะ


น้องจอห์นนี่คีโน่...ไม่น่าแพ้เลยอ้าว...ไม่ใช่คีโน่ ณ.แมวดำ

นัตต้า นัตต้า...

เปนตารู๊โตนเด๊ เสียงอ่อยยยยแท๊

ไปไหนมาไหนต้องระวังเด้อ เพราะว่า

ตอนที่เราสติสตังไม่ค่อยพอเนี่ย

มันมันจะเกิดอะไรที่ไม่ค่อยจะดี

หาอะไรอุ่นๆกินหน่อยเด้อ
สู้
สู้
นายช่างโตน่อยๆ

บ้านเรายังดูแลคนพิการน้อย....
สิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับคนพิการ
มีน้อยมากๆ....สร้างทำอะไรขึ้นมา
ไม่ค่อยทำเผื่อคนพิการสักเท่าไหร่
......
สบายดีป่าว น้องเอ๊ย
ไม่ได้ไปชิม ว้อดก้า สะที
...ยังไม่เบื่อ เซกิ อีกเหรอ..

ไม่มีวันเบื่อพี่เซจ้าสั้นยาด้วยเกียรติของเนตรนารี3ปี

โฮ๋ยพี่ทิด...พี่นี่ฮ๊ะเซ๊ะฮะเซซังกะละมังดีแท๊ๆ
สะดุดโต๊ะ
ดีน๊ะไม่เหยียบน้องไลก้า
เล็บฉีกต้องตัดเล็บน๊ะพี่
ป๊ะเดี๋ยวมันจะเน่าเน่ออ้ายพี่กานต์

จากน้องเคลีย
เคลียให้เป๋นที่เป๋นทางเจ้า

แวะมาหาพี่แหมว..

สรุป อาทิตย์ที่แล้วเลยไมได้ไปหาเลย

อาทิตย์นี้ ถ้าไม่ติดอะไร

ไปแน่ๆ ค่ะ

อีหนูมาเร็วหน่อยน๊ะ
เพราะว่าตอนเย็ลๆมีนัดกะพี่เซ
จริงๆจ้า จะไปดูคู่กรรม พี่เซ พี่เซ...

มีน้องคนนึงที่เขาดูเอเอฟ เขาบอกว่าแคทกับปองนี่ไม่สมควรได้กลับเข้ามาเป็นอย่างยิ่ง
อาร์ตก็เออๆ คะๆ ไป ไม่มีความเห็นด้วยไม่ได้ดูกับเขาน่ะค่ะ

ออฟฟิศอาร์ตก็ไม่มีคนพิการเข้าเป็นพนักงานนะคะ อีกทั้งอินฟราสตรัคเจอร์ต่างๆ ก็ไม่เอื้ออำนวยต่อการใช้งานของผู้พิการด้วย ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าให้อาร์ตเดา อาร์ตว่าเจ้านายไม่ได้คำนึงถึงเรื่องการว่าจ้างผู้พิการมาทำงานด้วยซ้ำ ทั้งนี้อาจเนื่องมาจากหลายๆ ปัจจัย เช่น พนักงานส่วนใหญ่ต้องไปลงพื้นที่หน้างาน ต้องการความคล่องตัวและใช้แรงงานได้อย่างไม่จำกัด เป็นต้น

เท่าที่มองจากสายตาของคนนอก โอกาสในการทำงานของผู้พิการยังไม่ถูกปิดมากเท่าการใช้ชีวิตในเมือง กะแค่รถไฟฟ้ายังไม่ยอมทำบันไดเลื่อนให้ครบทุกสถานีเลย งบประมาณนั่นไม่เท่าไรหรอก แต่มันบ่งบอกถึงวิสัยทัศน์

ปล. สุขุมวิท 49 บราซิลเลี่ยนแวกซ์ ราคาเท่าไรอ่ะพี่ฟ้าฯ

หนูอาร์ตจ๋า 500 บาทจ้า
ส่งเบอร์แฟกซ์มาหลังไมค์จิ้
จะส่งราคาของรายการที่เขาทำไปให้
ร้านพี่อ้อยน่ารักทำเสร็จก้อพุ่งดูลิโอ้

บริษัทหนูใช้งานพนักงานปะล่ำปะเหลือเด๊

จริงๆด้วย ประเด็นนี้ดีมากเลยพี่แหม๋ว...

คนพิการเค้าเสียโอกาสไปมากนะ ทั้งการใช้ชีวิต ความเป็นอยู่ การศึกษา รวมถึงการงานอาชีพ

เพราะคนส่วนใหญ่คิดว่า คนพิการคือผู้ที่เราต้องให้บริการ แต่ความจริงหาเป็นเช่นนั้นไม่ คนพิการบางคนมีความสามารถในการทำงานรวมถึงการเรียนรู้และการช่วยเหลือตัวเองได้มากๆ

ถ้าเรามัวแต่ตั้งข้อรังเกียจคนพิการ ตัวเรานั่นแหละที่จะพิการเอง นั่นคือพิการทางใจ

ปล.ผมกำลังจะมีโครงการเล็กๆเพื่อช่วยเหลือคนพิการอยู่ ตั้งใจว่าจะประชาสัมพันธ์ใน Blog หน้าพอดี

ชูจั๊กกะแร๊แสลนรอเลยค่ะ คุณน้องคูณ
คนพิการบ้านเราปัญหามีอีกเย๊อะค่ะ

แก้กันไม่ถูกจุดซะที

ถากไปก้อถากมาค่ะ พี่เนี่ยถลอกไปม๊ด
หกล้มค่ะ

ก้อตัวหนอนที่เขาปะบนถนนไงค่ะ เหลื่อมล้ำซ๊า

เคยดูเจาะใจ
ตอนคนตาบอด
สงสารมาก
แม้จะเรียนจบปริญญาตรี
แต่สุดท้าย ไม่เจอโอกาส
ก็ต้องขายล็อตเตอรี่
เศร้ามากๆ

ชอบที่เขาทำเสื้อ
"ความรัก ทำให้คนตาบอด ดีขึ้น"

ขายล๊อตเตอรี่อาชีพที่ไม่ได้สงวนเฉพาะคนพิการ แต่ถูกยัดเยียดจ้า

เชียร์วี9เหมียนกันคับผม
แต่เอ๊...ทำไมเดาชื่อผมเก่งจังอ่ะ

ผู้หลักผู้ใหญ่บ้านนี้เมืองนี้...มันหัวใจพิการน่ะแม่...

น้องนริศค๊ะพี่หูผีจมูกมดค่ะgif>
ใครสนใจเรื่องสจ๊วต แอร์ น้องนริศเขียนสนุกดีค่ะ ตามติดติดตาม



จ้า...ลูกเลิฟ ต้องลองให้มาพิการซ๊าก2-3วันดู๊ แล้วจะรู้

มาลองอีกทีว่าเม้นท์จะหายกลางอากาศไหม

ไม่หายวึ้ย เย้ๆ


มาบอกว่าในบล๊อกยังไม่ได้ลงรูปกาแฟจากร้าน "สมานการค้า" ให้ดู
อาร์ตซื้อมา 1 ห่อ เป็นกาแฟโบราณ เดี๋ยวต้องเอาเครื่องชงกาแฟแบบกรองที่เก็บไว้มาใช้แล้ว
อ้อ ต้องซื้อนมข้นหวานมาชงด้วย
เดี๋ยวจะมาบอกว่าอร่อยป่าว

อยากกินกาแฟโบราณบ้าง

เพราะทุกวันนี้ดริ้งค์แต่GALAจากเยอรมัน

พู้บ่าวหิ้วมาฝาก หัวซู๊งหัวสูงเด๊

แล้วก้อมีบุญเหลือเกิน

พอใกล้จะหมดก้อจะมีห่อใหม่มาต่อทันที

ถ้าอาทิตย์เดินผ่านเจอก่อนไปหาพี่
จะซื้อไปฝากนะค่ะ

เห็นใจและเข้าใจ
ในต่างประเทศ(ยุโรป-เมกา)
เวลาเขาคิดจะสร้างจะทำอะไรสักอย่าง...
เขาคิดถึงคนพิการและให้โอกาสกับคนเหล่านั้นมากกว่าบ้านเรา
อยู่เมืองไทย เท่ากับต้องดูแลตัวเองทั้งชีวิตและความเป็นอยู่
มีนะคนที่ให้ความสำคัญกับคนพิการ แต่นั่นส่วนมากก็จะเป็นเพียงแค่คำพูดเพื่อสร้างภาพให้ตนเอง
-------
รู้ผลซีไรท์ ซีรองแล้วใช่ป่ะ ปีนี้เป็นกวีไม่ค่อยสันทัดเท่าไหร่ ต้องไปถามน้าพุก นักกลอนรุ่นลายคราม

รอกินจ๊ะหน่องเมย์



อ้ายน้องจำปาเอ๊ย...บ้านเรามันประเทศ กำลง...เอ้ย กำลังพัฒนา

แมร่มได้ยินตั้งแต๊พี่พิการโต๋น่อยๆจนใหญ่โตคับ

ก้อยังเหมื๊อนเดิม

ไปประท้วงตั้งแต่ผู้ว่าสูบไปป์เรื่องลิฟท์ที่สถานีรถไฟฟ้าฯลฯ

จ๊นคนพิการตายหายหล่นไปกันเยอะ
พี่ว่า
ให้พี่ไปเกิดใหม่จะง่ายกว่าน๊ะนั่น
สิ่งอำนวยความสะดวกขั้นพื้นฐานของคนพิการไทย


ซีไรท์...พี่ขายก๋วยเตี๋ยวได้ ดีใจกับแกด้วย

ปีหน้าว่าจะบนหัวหมูให้คุณประชาคม ลุนาชัย

อยากอ่านซีไรท์ปีนี้..........แต่ ขี้เกียจ 5555

พี่แหม๋วจ๋า....สรุปว่าวันนั้น ที่พี่แหม๋วโทรมา หนูนอนหลับๆตื่นๆ ตลอดเลย จำไม่ได้แล้ว ว่าคุยไรกะพี่แหม๋วไปบ้าง คงจะอ้อแอ้เต็มที
ไม่รู้พี่แหม๋วฟังหนูพูดรู้เรื่องป่าวนะ 555

ขอบคุณพี่แหม๋วมากนะคร๊าบบบ ที่เป็นห่วง ซึ้งใจจิงๆ

พี่แหม๋วครับ คุณประชาคม เขาได้รับซีรองเกือบทุกปีแหละครับ พ๋มกับยัยดาริฯเชียร์แกทุกหนเมื่อถึงคราวปีเรื่องสั้น และเชียร์ทุกหนเมื่อเป็นปีนิยาย
แต่พี่แห้วรับทานตลอด สงสารแกจัง
โอเค ปีหน้า มีหัวหมูแล้ว
ผมบนเหล้าละกัน ให้เสธ.ดาฯมันออกมิกเซอร์
ลากคนข้างบนไปด้วย ไปทุกคนเลย เหอๆ ซ้อมกันก่อนดีมั๊ยพี่???
...........
แว๊บไปบล็อกนางสาวอาร์ต อีกรอบดิพี่ ผมเอารูปอัมพวาไปทิ้งไว้ นิโหน่ย

นายช่างโต๋น่อยๆนัตต้า..
เสียงหนูสุดงัวเงีย
ขนาดโทรไปตอนสายโข แล้วบอกว่าจะมีประชุมบ่าย
ฮู๋ฮู๋...ใช้แรงงานเด็กมากไปปะ
นี่เลยเคลียงานวันไหนว่างไปกัน




ซีรองคุณประชาคม...
เฮ๊อท่าปีหน้าแกไม่ได้


พี่จะบวชชี...กล้วยซ๊าก5-6หวี

จะบอกว่า ตัวหนังสือของแก มันมีชีวิต
อ่านไปเนี่ยวางไม่ลง

แล้วพี่เสียเงินซื้อหนังสือแกด้วยเน่อ ไม่ได้ยืมใครอ่าน
เขียนฝันด้วยชีวิต...
เมืองดอกไม้..
บางเรื่องก้ออ่านจากขวัญเรือน

ไม่รู้หนูรู้จัก

จักรพันธ์ กังวาล... เขียนเรื่องสั้นเข้ารอบเมื่อปีก่อนหรือเปล่า เอื้อยก่อฮู๋จั๊กเด๊
เขียนสั้นไปนิด สายเดีย...


ได้ได้จัดให้เอาหัวหมูทอหัวซ่าง

เอ่อ..คุณพี่ว่า

ซ้อมๆกันก่อนก้อดีน๊ะ กว่าจะถึงปีหน้า เทวดาฟ้าดินท่านคงเห็นใจเรา


Everyting for คุณประชาคม ลุนาชัย เย๊ เย๊

น้องเซกิ..เอ๊ย
..แวะมาถาม
พักนี้มีขนมอะไรนำเสนอมั่ง...
วางแผนไปเยือนหลายหน..
มีเหตุให้แผนล้มทุกที...

พี่แหม๋วเปลี่ยนใจไปเชียร์ทีมลูกพี่คีนซะแล้วเหรอค้าบบบ แมวดำๆๆ 555

พี่ทิดณ.ไข่พะโล้
กินให้อร่อยเลยพี่ ไข่เก่า ไข่แก่ ไข่ดำ


หนูโก้
แบบว่า มันเป็นทริ๊คไง เชียร์ทีมไหน ทีมนั้นแพ้

พี่คีโน่ ณ.แมวดำ

สวัสดีค่ะพี่แหม๋ว

สบายดีหรือเปล่าค่ะ? แวะมาเยี่ยมตามคำสัญญาค่ะ ได้อ่านเรื่องราวพี่แหม๋วแล้วทำให้ยีนส์คิดถึงหัวอกคนพิการขึ้นมาทันทีค่ะ

ยีนส์เห็นด้วยกับพี่แหม๋วค่ะ อยากให้หน่วยงานของไทยเปิดรับคนพิการเข้าร่วมงานด้วยค่ะ อย่างน้อยองค์การละคนสองคนก็ยังดีนะค่ะ ถือว่าช่วยกันคนละไม้ละมือค่ะ

ยีนส์ชอบวอลมาร์ทส่วนหนึ่งก็คือ เขารับคนพิการมาทำงานด้วยค่ะ คนแก่อายุ 80-90 ปี เขาก็รับมาทำงานค่ะ เพื่อน ๆ ยีนส์บางคนมือพิการทำงานไม่ได้ แต่ทางวอลมาร์ทก็รับมาทำงาน ให้จับนั่นจับนี่พอเป็นพิธีค่ะ และก็จ่ายค่าจ้างเท่ากับคนปกติทั่วไปค่ะ เพื่อนบางคนพิการไม่ได้ นั่งรถเข็น ทางวอลมาร์ทก็จ้างให้มาเป็นคนต้อนรับหน้าประตูเข้าค่ะ ก็คือยืนคอยเช็คใบสลิป (ทำบ้างไม่ทำบ้างไม่เป็นไรค่ะ) กล่าวทักทายลูกค้าและกล่าวขอบคุณค่ะ

เพื่อนคนหนึ่งอายุเก้าสิบปีแล้วก็มาทำงานเป็นพนักงานต้อนรับค่ะ ไว้ว่าง ๆ จะเขียนเล่าให้ฟังในเรื่องเล่า Wal-Mart ตอนหลัง ๆ ค่ะ ....รับรองพี่แหม๋วต้องประทับใจลุงโจแน่เลยค่ะ เพราะคุณลุงคนนี้ใจดีมาก ๆ ยีนส์เห็นแล้วปลื้มแทนหลานของลุงโจค่ะ เพราะท่านมาทำงานเพื่อนส่งให้หลานเรียนจบมหาวิทยาลัยค่ะ

ถ้าเมืองไทยเรามีระบบการยอมรับคนพิการเข้ามาทำงานก็คงจะดีนะค่ะ โดยเฉพาะบิ๊กซี โลตัส คาร์ฟูร์ ห้างยักษ์ในเมืองไทยทั้งหลาย แค่จ้างลูกจ้างคนพิการไม่กี่คน ยีนส์เชื่อว่าไม่ทำให้บริษัทล่มจมแน่นอนค่ะ อย่างน้อย ๆ ก็ถือว่าแบ่งปันกันค่ะ

พรุ่งนี้ที่มหาวิทยาลัยของยีนส์เขามีการแข่งขันอเมริกันฟุตบอลด้วยค่ะ ฝากพี่แหม๋วช่วยเชียร์ทีม Aubie ด้วยนะค่ะ

พูดถึงคนพิการ นี่เลยป้าๆๆ กำลังฮอตฮิต
"หนุ่มใบ้ขายตั๊กแตนหาเงินเลี้ยงแม่"
ไอ้ห้า กำลังชื่นชมได้วันสองวัน ความแตกซะแระ


ป้าดูข่าวนี้บ้างป่ะ?

หนูยีนส์สารภาพมาเลย...

ทีมAubieมีผู้บ่าวหล่อๆกี่คนลุงโจ...
คนเรามีความสุขที่ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก
และทำเพื่อคนที่เรารัก

ความรักวนเวียนอยู่รอบๆตัวเรา
บางครั้งกลิ่นมันก้อเน่า
เฮ๊ย...เริ่มจะเห็นเงาจันทร์แร๊ะ



อิ่ว่อกน่อยเอ๊ย...
ไอ้หนุ่มตั๊กแตนแกคิดทางทำมาหากินเองได้

แต่จั๊กจั่นของป้า
โดนทั้งคนดีและคนบ้าหลอก
ภูมิคุ้มกันหัวใจบกพร่องไปแล้ว
ทำไงดีหาหนุ่มดีๆมายาใจน้องจั๊กจั่น

เอ้าวันนี้วันเสาร์
ขอให้ขายของดีๆเน่อ

เอาปลาจ่อมมาฝากคร๊าบ
เรื่องจริงนะนี่ผมเป็นลูกหลานคนพวน...ปากพลี นครนายก นะครับ(เรื่องจริง)
คนพวน ไปกะเรอ มากะเรอ มีปลาจ่อมมาฝาก
(ไปไหน มาไหนมีของฝากเป็นปลาจ่อม)
--------

แมวดำขย้ำผี
ป๋าแพนด้า-ผีคีโน่ โอ้ๆน่าดู๊ น่าดู เน๊อะ

หวัดดีค่ะพี่แหม๋ว
ไปทิ้งความสงสัยไว้ให้มินซะงั๊น..
มินอยากให้บ้านเราทรีตคนพิเศษเหล่านี้
ให้พวกเขาไม่รู้สึกว่าแตกต่างไปจากคนอื่น
อยากให้เหมือนเมืองนอกที่มีสิ่งอำนวย
ความสะดวกให้ใช้ชีวิตได้เกือบเท่ากับคนปกติ
ก้อ..อย่างที่พี่แหม๋วบอกหน่ะค่ะ
ฟ้าคงสั่งมา..มินเองชอบคำพูดนี้จัง
แต่ของมินบางทีนึกในใจว่า..
ฟ้ามีตาหรือป่าว..ทำไมไม่มองลงมาบ้าง...

ไม่ได้ดูข่าวแฮะ หนุ่มใบ้ขายตั๊กแตนความแตกไรน่ะ

พี่ฟ้าฯ วานแถลงทีสิคะ

ไปพิเร๊อ ม๊าพิ๊เร๊อ...ลาวพวนหนองกะทะรื๊อเปล่าจ๊ะ

ปลาจ่อมเอาแบบกุ้งสีไม่ต้องแดงมากเน่อ
แม่นแล่ว แมวดำ แมวดำๆๆ


น้องมินคะ บางครั้งพี่ก้อ

ฟ้าคงสะจายยยย...เช่นเมื่อก่อนนี้พี่ขึ้นรถเมล์
ไหนจะไม้เท้า2ข้าง
ไหนจะตัวพี่ที่อวบระยะทิ้งท้ายย
บนรถเมล์ที่ไม่แน่นมาก
สุภาพบุรุษ
สุภาพสตรี
พี่ก้อจะ เห็นมั้ยแก๊ นังแหม๋ว มรึ้งอ้วนดีนัก
นี่เลยยืนๆๆๆๆ จากสุขุมวิทซอย11ถึงสนามหลวง
เมื่อยคอดๆ

ตอนนี้ย้ายที่พักใกล้ที่ทำงานชีวิตพี่ก้อ
บ๊ายบายพี่รถเมล์ตลอดกาลนานเทอญ
อันนี้กับแกล้มสิวสิว



หนูอาร์ต...พี่ตั๊กแตนแกแกล้งบ้า

แล้วก้อเขียนป้ายห้อยคอ บอกว่า จะเอาเงินไปรักษาแม่

น้องจั๊กจั่น อคัมฯ ไปเจอบริจาคเงินเยอะอยู่ล่ะ
จะว่าไปดูดู๊

แกก้อแกล้งบ้าตามประสา
แต่เผอิญมันไปเข้าตา

คนหัวใจตกหลุมอากาศง่าย
โรค
นี้
พี่เป็นบ่อย
ขอแนะนำว่า
หลังไมค์มาแล้วกัน

สวัสดีค่ะ
ขอบคุณนะคะที่แวะไปคอมเมนท์
มีความสุขทุกวันนะคะ

วันนี้จะไปหลั่นล้าที่ rca

ป๊าวววว ไม่ได้ไปแดนซ์นะคะ แต่ไปดูหนังน่ะ
เพื่อนชวนไปดูหนังนอกกระแสเรื่องนึง
เป็นหนังเกี่ยวกับหญิงรักหญิงน่ะค่ะ
ถ้าเจ๋งจริงจะเอามาเล่าในบล๊อกนะ

goodpeople มาเยี่ยมก่อนนอนจ้า

ขอบคุณที่มาเยี่ยม blog goodpeople นะคะ

กาแฟรสดี..
ของกินอร่อย
เล็บสวย
เจ้าบ้านคุยสนุก
ได้ช็อคโกแลต..กลับบ้าน
..ขอบคุณหลายๆ
วันหน้าจะไปเยือนอีกนะ...
......คู่กรรม เป็นไงบ้าง..น้ำตานองหน้าไหม
สบตา เซกิบ้างป่าว....
นัดไว้ที่ทางช้างเผือกเรียบร้อยละเด๊
....อังศุแม๋วลิน...

...

ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆ
>>>พี่แห๋มวครับ<<<
แควนหงส์หน้าบานกันทั่วหน้า
แข่งน้อยฝ่าแต่เป็นจ่าฝูง

เจ้าประคุณเป็นอย่างนี้ต่อไปให้ตลอดน

แวะมาทักทายด้วยใบหน้าอันระรื่นชื่นสุขคร๊าบ