โอ๊ะ.....โอว....


2 ปีแล้วเหรอคะพี่แหม๋ว.....เขียนนานกว่าเราอยู่หลายเดือนค่ะพี่......เขียนต่อไปเรื่อยๆนะคะ....แล้วลำดับต่อไปพี่คงลงภาพใน blog ให้น้องได้ดูบ้างนะคะ ( เผื่อไปเที่ยวใหนๆๆๆๆๆมาค่ะ...จะได้อิจฉาเล่น )

ของหนูน่าจะประมาณปีนึงมังคะ.....ไม่แน่ใจเพราะหลายๆ blog เขียนไว้.....มันหายหมด

แต่จำได้ว่าอยากเลิกเขียนอยู่หลายครั้ง


โปรโมตงาน wedding ของ KTC ก็ได้ดูอยู่ค่ะ.....project เค้าดูอลังการงานสร้างดีนะคะ


จะติดตามชมค่ะ

เชื่อป่ะคับ??

เ้ข้ามาบล๊อกเนี๊ยะ รู้สึกเหมือน...

งูบนหัว มันจะร่าเริงกะเสียงเพลงเป็นพิเศษ

ฮ่วย! อิหยั๋งนิ๊??

แวะผ่านทางมาเจอรุ่นพี่ครับ เขียนมาตั้ง 2 ปีแล้ว ส่วนผมเพิ่งเตาะแตะได้ยังไม่ถึงปี แต่จะพยายามมุ่งมั่นเขียนต่อไปครับ
อย่างน้อยให้มีอายุ 2 ปีแล้วกัน

เห็นคนจำนวนมาก เขียนแล้วก็ห่างหายไป ไม่อยากเป็นอย่างนั้นเลย แต่หลังๆ เริ่มขี้เกียจเหมือนกันครับ

ว่าด้วยเรื่องบล็อก
ตั้งแต่เริ่มทำ...
ทำไม่เป็น จนต้องทำเป็น..(บ้าง)
ทำผิด..ทำถูก พอได้เฮฮาต่อผู้พบเห็น
พบเจออะไรมาหลากหลาย..
รู้จักผู้คนเพิ่มขึ้น
คบหาพบเจอ เข้าใจกันดี ก็หลายคน
บ้างก็ห่างๆแล้วเจอ...หรือห่างแล้วหายก็มี
บ้างก็หลีกให้ห่างๆไว้เป็นดี
เปิด-พัก บล็อกก็หลายหน
จนวันนี้...๒ ปี เหมือนกัน
...ถึงพี่ทิดจะแก่กว่า..
แต่อายุบล็อกเท่ากัน....
(ร่วมรุ่นปีการศึกษาเดียวกันนิ)
บางเรื่อง...สงสัยพี่ทิดเจอมากกว่านิ...หุๆๆๆ
...

หนูแนน เขียนต่ออยู่แล้วตามประสาพี่ช่างเม้าท์ช่างหลาวไม่หยุด

แบบว่า เม้าท์จนเห็นภาพ

อยากกินพี่เลี่ยนหรือยัง ชวนน้องคูณกันเห๊อะ

รอดูข่าวเพื่อนพี่ขึ้นบอลลูนด้วยเน่อ
โปรโมทสุดๆจ้าพี่รุ...

*********************************


อิ่น้องโจ...หายแซบหายสอยไปเน่อ

สารภาพมาเลย มีงูอยู่บนหัวกี่ตัว55555555

***********************************


คุณภูสูง


ภู บ่ สูง แต่ว่าห้วยมันลึก

ชื่อเล่น พี่หนิง หรือว่า พี่อินจ๊ะ

********************************



พี่ทิดเจ้า

ปู๊นป่ะล่ะ ไปให้ไกลๆโตยเป็นตาย่านขนาด


จ้าพี่แก่กว่าหนู

แต่เร้าใจกว่าไง เลยมีกรณีศึกษา



นึกถึงเหตุการณ์ตอนที่หลีกหนีกัน

มันยังอินในหัวใจ
เฮ๊อ...อะไรจะขนาดนั้น

คือมานึกตอนนี้ก้อขำขำ แต่ตอนนั้น



กะลังฟังเพลง it's good enough for you and good enough for meeeee

ฟังเผื่อพี่ด้วย

ช่องว่างระหว่างกันคนเราปกติต้องมีบ้างเน๊อะพี่เน๊อะ

ยินดีที่ครบรอบสองปีค่ะ

ขอบคุณที่พี่แหม๋วช่วยโฆษณาบล็อกให้ แต่ระวังจะมีคนไปฟ้อง สคบ. ว่าพี่แหม๋วโฆษณาเกินจริง หลอกลวงผู้บริโภคนะคะ

สวัสดีค่ะ พี่แหม๋ว ตามพี่ทิดกะพี่เมย์เข้ามาเรย เพราะได้ข่าวว่าเจ้าของบ้านอารมณ์ดี คือว่าชีวิตนี้สนใจแต่อารมณ์ดีกับเสียงเพลง แบบเคลือบรอยยิ้มอ่ะค่า อย่างอื่นนู๋กัว แงๆๆๆๆๆๆๆ

55555555

แล้วจะแวะเวียนมาเยียมค่ะ พี่

สคบ. = สลบ คา บ้านอ๊ะล้อเล่ง

ของหนูQต้องฉลองมากกว่าพี่แหงม

ขอยืนนั่งยันดีกว่าว่า บล๊อคคุณน้องQมีอะไรมากกว่าบล๊อคธรรมดาค่ะ

********************************

น้องอร

พี่แอบเห็นหน้าหนูจากที่โน่นที่นั่นแล้วก้อที่ไหนไหน


หนูจ๋า...เขาเรียกว่า กรณีศึกษา

แต่ว่า สวยเลือกได้แบบพี่ไม่ฉึกฉาแล้วกัน5555555

มาบ่อยๆเน่อ

พี่แวะมาแอบอ่านอยู่เรื่อยๆ แต่ไม่ค่อยได้คอมเมนท์ วันนี้ถูกใจการจัดกลุ่มเพื่อนๆในโลกไซเบอร์ กำลังคิดอยู่ว่าควรจะอยู่กลุ่มไหนดี? อย่างพี่ไม่กลุ่มทิ้งช่วงอย่างคงเส้นคงวา ก็คงเป็นกลุ่มไปๆมาๆอย่างเป็นปกติ

โอ้ว ฉลองครบรอบ 2 ปีครับพี่แหม๋ว

ดีใจมากๆเลยนะที่ได้รู้จักกับพี่สาวอารมณ์ดีอย่างพี่แหม๋ว

แล้วเมื่อไหร่จะไปโซ้ยกันอีกละนี่ อิอิอิ

พี่โส...เป็นพี่ที่ได้รู้จักกันตอนประกวดราชินีช้าง

แล้วเราก้อยังคิดถึงกันอย่างสะหม่ำสะแหม๋ม

แปลได้ว่า

คิดถึงเมื่อไหร่ก้อกริ๊ง..พี่โสจ๋าคิดถึง

พี่โสเป็นมะเร็งค่ะ แต่ด้วยจิตใจที่เข้มแข็ง

มะเร็งทำอะไรพี่ชั้นไม่ได้ว๊ะฮ๊ะเฮ๊ย

น้องคูณณณณณณณณ...

เมื่อไหร่ก้อเมื่อนั้นค่ะ หนูทิ หนูแนนกิ


พี่ก้อได้รู้จักคนเก่งรอบด้านแบบน้องค่ะ

ย้อนมาอ่านอีกรอบค่ะ


จะดีหรือคะพี่แหม๋วที่จะนัดกินข้าวกัน


คราวที่แล้ว( จากข้อความหลาย blog )หนูยังมีความรู้สึกว่าหลายคนคิดว่า....หนูจะนัดน้องคูนไปทำมิดีมิร้าย.....แบบพวกไก่แก่แม่ปลาช่อนในละครก่อนข่าวภาคค่ำน่ะค่ะพี่


ทั้งที่ไปกันสามคนแล้วก็นั่งร้านแบบโล่งแจ้ง....ไม่ได้ไป...ผับๆๆๆๆ...นั่นล่ะ

แต่ก็ห้ามไม่ได้นะคะ....ความคิดคน


มีอะไรบอกมาทางเมล์หนูได้ค่ะพี่แหม๋ว.....แต่ว่าอิตาเลี่ยนเหรอคะ

มันยังเลี่ยนอยู่เลยค่ะพี่

ใครคิด คิดไป...อย่าไปสนใจอย่าไปใส่ใจ


น้องคูณน่ารักจะตาย

น้องเขาไม่คิดอะไรกับป้าๆหรอก

งั้นต้องอาหารอุ๋ย...ข้าวเหนียวส้มตำน้องคูณเขาเบื่อ

งั้นข้าวต้มท่าจะ

พี่แหม๋วคะ แวะมาได้ยินเสียงดนตรีแล้วเย็นใจดีจิงๆ เพราะจังหวะกำลังได้ใจ ไม่เหงาวิเวก แต่ก็ไม่ลิงโลด ไป
มาชวนไปเที่ยวบ้านค่า

อิอิ

แล้วก็แวะมาเยี่ยมบ้านพี่แหม๋วด้วยค่า