อ่านแล้วซึ้ง น่าเคารพนับถือมากครับ ....

หนูไม่กินก็ได้

แหม อ่านแล้วรู้เลยว่าอยากจะเล่นเต็มแก่น่ะ


คนรุ่นแม่ๆ เราก็จะขยันแบบนี้เนอะ
หมะม้าของอาร์ตก็ขยันค่ะ ขยันจนเราเหนื่อยแทนน่ะคาดว่าถ้าบังคับให้อยู่เฉยๆ แกคงหงุดหงิดน่าดู



ชีวิตที่สบายของแม่อยู่ตรงไหนอาร์ตไม่รู้นะ
แต่ที่แน่ๆ การที่แม่ได้มีลูกคอยรักคอยประจ๋อประแจ๋ นั่นคือความสุขอย่างหนึ่ง

..
ขอแสดงความนับถือค่ะพี่แหม๋ว

..
ที่บ้านหนูแม่ก็เคยขายอาหารค่ะ
นึกถึงรูปเราสามคนพี่น้อง
ช่วยแม่เช็ดใบตองมือเล็กๆตอนนั้น
คิดว่าใบตองหนึ่งใบนี่มันกว้างจัง
พอโตมาตอนนี้รู้สึกว่ามือเรา
ใหญ่เกือบเท่าใบตองซะแล้ว
(ถ้าเป็นใบลานท่าจะแย่ อิอิ .. ^^'')

..
ตอนเด็กหนูก็ต้องตื่นตีห้า
ช่วยแม่เตรียมของขายก่อนไปเรียน
มือเรานี่จะเหม็นผักชีเกือบทุกวัน
แอบอายเล็กน้อย .. ทำไมกลิ่นมันติดทนน๊านนาน
ตอนนั้นก็แอบเซ็งๆอยากเล่นตามประสาเด็ก

แต่ถึงวันนี้หนูดีใจเป็นที่สุดที่ได้เกิดเป็นลูกพ่อแม่
ที่โตมาได้เรียนจบมาได้มีทุกสิ่งในวันนี้ก็เพราะ
ความรักความเสียสละของพ่อกับแม่หนูภูมิใจ
เป็นที่สุดเลยล่ะค่ะ
..
ขอบคุณพ่อแม่ที่ให้ภูมิคุ้มกันชีวิตค่ะ ^^


ปล ฉะนั้นต้องสู้ๆ เงินเดือนยังไม่ขึ้น ตำแหน่งยังไม่มา
ไม่เป็นไร ยังไงก็สู้ สู้ๆ สู้เป็นกันนะคะพี่แหม๋ว

พี่แหม๋วอ่ะ
ทำมินซึ้งซะจนซึมแต่เช้าอีกและ..พี่นี่
ตั้งใจจะมาทะเล้น ทะลึ่งด้วย
ทะลึ่งตึงตังไม่ออกเลย..
มินชอบความแข็งแกร่งทางจิตใจของพี่เหลือเกิน
เวลาไหนที่มีท้อ ๆ คงต้องนึกถึงพี่
และฮึด ๆ ด้วยคำว่า สู้ ๆ ...
คนเราทุกคน ผ่านเรื่องราวกันมามากมาย
แต่พี่เป็นคนนึงที่มินเห็นว่า
เข้าใจและรับมือกับชีวิตที่
พี่บอกว่าฟ้าคงสั่งมาได้ดี...



nice weekend นะพี่นะ
ขอ vote ให้พี่แหม๋วด้วยจ้า

ความป็น " แม่ " เป็นสิ่งยิ่งใหญ่
ลูกเป็น คนดี แม่ก็สุขใจ
................................

น้องเอ๊ย...
หนูจ๋า เบบี้...เหมือนคุ้นเคยไงไม่รู้
ตามด้วย..คุณหนูเด็กดี ตุ๊กตา ชัยพฤกษ์การ์ตูน
ยิ่งนึกก็ยิ่งคุ้น...

Thanks naka POL_US
แม่ของทุกๆคนก้อน่ารักแบบนี้แหละค่ะ

=========================

หนูไม่กินก้อได้...นี่คำนี้แหละหนูอาร์ต

บางทีแม่พี่สวนมาหลบกันเกือบไม่ทัน

เด็กๆก้อจะเอ๊ะ แม่จะขยันอะไรนักหนา

ไม่คิดไงว่า ค่าเทอม ค่ารถโรงเรียนฯลฯ กินอีกจิปาถะ แม่ทั้งนั้น

พอโตมาอีกนิด ก้อไม่ค่อยจะบ่นกันแล้ว

กลัวไม่มีทีวีดู
เรื่องทีวีนี่...วันหลังจะเขียนให้อ่านกันขำขำ
=========================

หนูทิ..มือเหม็นผักชี

ของพี่นี่เลย ครบกระเทียม พริกไท หมักหมูเผื่อทำหมูย่างขาย

ต้องเสียบเข้าไม้อีก ทิ่มมือประจำ

เลือดพี่หยดไปในหมูย่างกี่ติ๋งแล้วก้อไม่รู้

ใบย่านาง..ที่ใส่ในแกงต้มเปอระนี่ก้อขยี้จนมือเขียว

ไก่บ้านอีกพี่ต้องสับไก่วันเกือบ7-8โล

บ่อยครั้งเล็บสวยๆของพี่ต้องสังเวยให้ พี่มีดพี่เขียง

โอ๊ย...มันจะกลายเป็นศาลาคนเศ้ราไหมเนี่ย

คือ...ความยากลำบากตอนเด็กๆที่ลูกแม่ค้าเจอๆกันเนี่ย

น้องคูณไม่ได้เจอแน่5555555 แซวเล่นค่ะน้อง รักดอกจึงหยอกเย้า

หนูทิ...พี่ก้อจะมีเพื่อนดี๊ดี
ว่างๆก้อจะมาช่วยแม่พี่ทำกับข้าวบ้าง กินบ้างอันหลังนี่บ่อย

ตอนนี้เพื่อนคนนี้เป็น ผศ. เคยพูดกับพี่ว่า

แหม๋ว...มือของตัวเองน่ะ มีคุณค่ามากกว่ามือของเค้าอีก

คือเพื่อนพี่ส่วนใหญ่จะเรียนหนังสือกันอย่างเดียวไง

แม่พี่จะรักเพื่อนคนนี้มาก

แล้วตอนที่พี่ลำบากสุดๆ เพื่อนคนนี้ก้อช่วย

พูดเรื่องเงินเดือนมันเป็นคำแสลงหู..นายพี่ค่ะ
เอาน่ายังไงยังมีงานทำอยู่
เกาะเก้าอี้กันให้แน่นนนนนน
=======================

น้องมินขอโทษจ้า...

พักนี้อารมณ์พี่มันคิดถึงพ่อแม่มากกกก...

ซึ่งมันไม่เข้ากับใบหน้าพี่ใช่ปะค๊ะ...

สัญญาเรื่องหน้าขำแน่
อ่ะห๊า...พี่ก้อโหวตให้หนูเหือนกันหมวดไหนหว่า
=======================

พี่ทิดเอ๊ย...แม่ที่บ้านพี่ก้อสุขใจ
อูย...เล่นของสูง แฮ่แฮ่

วันนั้นพี่พูดชื่อการ์ตูนอีกเล่มที่หนูยังไม่เคยได้ยิน

แสดงว่ามัน เกา เก่า เก้า เก๊า เก๋า...

พี่ไงยิ่งแก่ยิ่งเก๋า5555555555

ชมจ้าพี่ หนูชมพี่จริงจากใจดวงน้อยๆ

อ่ะ..นึกถึงสมัยก่อนเลยพี่แหมว

เมื่อก่อน แม่ขายกับข้าวกับพี่สาวตอนเช้า
ตี 5 นะ เค้าก็จะตะโกนเรียก ตื่นๆ จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน ไอ้เราก็ไม่อยากจะลุก ต้องมานั่งโงกเงก หั่นฟัก หั่นฟักทอง แล้วแต่เค้าจะทำกับข้าวอะไรก็เป็นลูกมือเค้าไปหมด

ส่วนกระต่ายขูดมะพร้าวเนี่ย..
ก็เคยขูดนะค่ะ
แต่ไม่เคยขูดเสร็จสักกะลานึงเลย 555
ขูดแป๊บๆ เค้าก็จะรำคาญกันแล้วก็บอกว่า
ลุกไปเลยไป ทำแบบนี้เมื่อไหร่จะได้กินนี่ อิอิ..

บล็อกพี่วันนี้ ซึ้งด้วย ขำด้วยค่ะ

ส่วนเรื่องที่ยังทำไม่ได้ก็เรื่องเดิมแหละพี่แหมว..
นู๋เอาแต่ใจ เค้าก็ไม่ค่อยเข้าใจ
จะตัดใจก็ทำใจไม่ได้
เฮ่อ...ถ้านู๋ใจแข็งอย่างพี่แหมวได้ก็ดีดิ
ก็เลยเอาเป็นว่า รักอย่างพอเพียง
เหมือนเดิม..

มีแอบแซวนะพี่แหม๋ว อิอิ

อ่านแล้วซึ้งอ่ะพี่ ซึ้งมากๆเลยล่ะ ทำให้คิดถึงพ่อแม่ขึ้นมาเหมือนกัน

สมัยเด็กๆทำตัวเกเรมากๆ โตขึ้นมาถึงรู้สึกผิด รู้สึกว่าตอนนั้นทำให้คุณแม่ต้องลำบากใจหลายๆอย่าง ถึงขนาดคุณแม่ต้องถูกครูใหญ่เรียกพบเพราะผมเกเรจัด นึกถึงตอนนั้นทีไร น้ำตาซึม

ว่าด้วยเรื่องกระต่ายขูดมะพร้าว
สมัยอยู่สามพราน
ไปยืมกระต่ายขูดมะพร้าวเพื่อนบ้าน
(ลูกสาวสวย...แต่พี่ทิดแห้ว)
เขาบอกไม่มี...มีแต่ แมว
เราก็อึ้งๆ..แมวหยังหว่า
ก่ตี้บ้านเฮาฮ้องว่า กระต่าย..หละเนาะ
ไหงถิ่นนี้เขาเรียกแมว..
เจรจาอยู่พักนึง....
(แทบจะขุดประวัติศาสตร์พื้นบ้านมาอ้างอิง)
ยืมมาถึงได้รู้..ที่ขูดเขาทำเป็นแมว
บ่แม่นกระต่ายแบบบ้านเฮา
เขาไม่ใช้กระต่าย..
เขาใช้เมี๊ยวๆๆๆ...ขูดมะพร้าว

วันนี้มีภาระ เช้าส่งเจ้านาย
เที่ยงพาลูกน้องไปตัดขน
ถึงมีภาระ...ก็ยังคิดถึง...ขนม..

น้องเมย์แม่นเลย...แต่ของแม่พี่จะ
หลายอารมณ์มั่กๆ

หนูชอบฟัก...ทองแอนด์แฟงแตงกวา

เหมือนพี่จ้ามันจะมีอีโมตัวไหนที่อุบาทว์กว่าไหมเนี่ย

เรื่องขูดมะพร้าวมะหมี่ชิดซ้ายยยยย...

เรื่องใจแข็ง

ทำยากมากกกก...

พอปล่อยวางได้หลายๆอย่าง พี่ว่ามันจะเหมือนใจเราแข็งไปเอง

แล้วทำปล่อยๆก้อจะชิน

พี่ก้อเลยเปลี่ยนเป็น เดี๋ยวซุบซิบบอกให้5555555 กระตุ้นต่อมอยากรู้
========================

น้องคูณ

แสดงว่าหนูดื้อตาใส

เกเรจัด>>>จัดว่าเกเร เผ็ด เปรี้ยว เค็ม ...

ตอนนี้เลยออกแนวหวาน

ตอนนี้เป็นครูบาอาจารย์ รู้ซึ้ง
ถ้าพี่เขียนให้ซึ้งจัด ...ข้าวต้มข้าวต้ม

หนูทิจ๊ะ...ข้าวต้ม

น้องคูณ...พี่อยากเรียกหนูว่า โทนี่...

ก้อจะติดตาเรื่อง FIAT...ยี่ห้อรถ เฟี๊ยตใช่ปะ

แบบว่า FIX IT AGAIN TONY

โฮ๋โฮ๋...วันนี้ขุนค้อนจะทุบกุหลาบพี่เคิ๊บ สู้สู้

พี่ทิดเจ้า...บ้านปี้หนูว่าใช้ปั๋วขูดแม่นก่
มั๊นน่าเข๊กหัวแต้น๊ออีน่อง...

พอดีก่ะวันนี้หนูอดอยากนัก

มีแต่ข้าวต้ม ถ้าพี่มา

ไม่แน่ล่ะอาจมีหนมเหมือนวันนั้น
คนเพิ่นมีบุญนัก อยากกินหนม หนมก่ะมา

พี่แหม๋ว....

เช็คหลังมือ เอ๊ย หลังไมค์ด้วยครับ

..
พี่แหม๋วขาคูณแอบอ่าน
ข้อความของพี่ถึงหนู ((ฟ้องๆๆ))
..
..
ปล1 ว่าแต่ว่า FIX IT AGAIN TONY นี่มันยังไงค่ะ อุ๊ปส์!!
ปล2 ((ไม่อยากเชื่อเลยค่ะว่าคูณจะเคยเกเรเกตุงมาก๊อน!! คิกๆ ^^))
ปล3 ตอนเด็กๆพ่อแม่หนูไม่เคยถูกเชิญไปพบคุณครูนะคะ
มีแต่คุณครูมาหาแม่ถึงบ้าน
ปล4 ไม่เล่านะคะว่าข้อหาอะไร 555
..

พี่แหมว....เพลงฟังได้แล้วนะจ้ะ..
ไปฟังโลดเลยพี่..

==========================
นู๋นัตต้า ทำไมเศร้าแต่เช้าเลย

น้องคูณขอบคุณค่ะ...รอรับเลยใช่ปะค๊ะ
======================

หนูทิ...ปล.1-4พี่เหมือนครูใหญ่เลย
ข้อหาพวกเราตอนเด็กๆ
ไม่ยางลบ ก้อ กล่องดินสอเพื่อน มาอยู่ในกระเป๋าเราได้ไง

จริงๆน๊ะพี่นี่โหด เพื่อนจะลอกการบ้าน
ดินสอแท่งนึง...กรรมเวรมีจริง น้องตัวเองโดนเพื่อนที่ห้องเขาชอบขอเงิน

นี่เลย..พี่สาวแสนดี
จัดการเรียบวุธ...

คุณครูขา...แกล้งน้องหนูค่ะ ฟ้องค่ะ ต้องฟ้อง
แล้วบ้านพี่ชื่อจะขึ้นต้นด้วย เยาว...ทุกคน

เพื่อนตอนเด็กๆก้อจะ ไอ้เยา ไอ้เยา..
โห...เล่าเรื่องเก่าแต่เช้าอีกแร๊ะ
========================

นัตต้าเป็นหยัง

วันนี้พี่ทำงาน มากินส้มตำกันมั้ย
======================

หน่องเมย์

มนต์รักส้มตำ...อยากเจอคนจริงใจ...ได้ฟังแล้ววุ้ย
แบบว่าวันนี้อารมณ์สาวบ้านนอกเข้าสิง


พี่เคิ๊บที่รัก...เมื่อคืนยิ้มละไมบาดใจวุ้ย...

แต่พี่ขา หนูนอนไปตั้งแต่รู้ว่าทีมเราจะชนะ ตั้งก๊ะนาที65
เก็บ3แต้มเห็นๆ

วันนี้หนูก็มาทำงาน แต่ยังไงไม่รู้ คุณหมอโทรมาบอกว่า วันนี้จะประชุม ฮ่วย....ไม่เข้าใจเล๊ย ว่าวันนี้เค้าหยุดกันนะเจ้ เซ็งอย่างแรงง

-----------------------------------------------------
เดี๋ยวนี้เริ่มตื่นเร็วขึ้นแล้วนะ ดูเวลาท้ายคอมเมนต์บนสิ 55555 "หนูทำได้"

ยุคสมัยนี้คนเป็นพ่อเป็นแม่กันเต็มบ้านเต็มเมือง
แต่"ความ"เป็นพ่อเป็นแม่ แทบไม่หลงเหลือให้เห็น



คิดฮอดอิ่ป้าเด๊

หวัดดีเช้าวันอังคารค่ะพี่แหม๋ว
มีความสุขกะวันทำงานนะคะ
เรื่องหน้าเอาฮา ๆ ขำ ๆ นะพี่
มีแอบขำนิดนึงนะคะพี่
ที่บอกว่าอารมณ์ตอนนี้คิดถึงพ่อแม่
ซึ่งมันไม่เข้ากะหน้าพี่เลย
55555++++ว่าไปนั่น..5555+++

นัตต้า ตื่นเช้ามีเวลาสูดอากาสยามเช้ามากกว่าคนอื่นไง

ดีแล้วทำงานหลาย หมายถึงทำงานได้เยอะ ความชำนาญก้อมากขึ้นไง
======================

อิ่ว่อกน่อยอิ่ป้าก่ะคิดฮอดคือกัน

ขอให้ขายของดีดีเน่อ

ส่วนลูกค้าในร้านเนตที่ไม่น่ารักเหมือนอิ่ป้า

ปล่อยให้มันแก่ๆตายไปเลย สำหรับคนที่ กกต...
=======================

น้องมิน

แบบว่าหน้าพี่มันไม่ใช่คนที่จะเศ้ราโศกอะไรได้นานๆไง

กำพืด
ธาตุแท้
สันดานดิบมากันใหญ่เลย

เป็นคน...สวยเลือกได้จริงๆค่ะ

คิดถึงพ่อแม่มากกกก ท่านไปสวรรค์แล้ว

บ่อยๆครั้งก้อคิดถึงแบบซาบซึ้ง

และบ่อยๆครั้งอีกเหมือนกันที่จะ
จนหลายๆที แม่ก้อจะบอกว่า

เอ๋อ..เห็นพ่อกับแม่เป็นเพื่อนเล่น

ก้อบางทีพ่อไม่ครบขา หนูก้อยังต้องไปเล่นด้วยเลยจ้าแม่

เข้ามาขอบคุณพี่แหมว..ค่ะ
นู๋ไม่กล้าพูดว่านู๋ทำได้แล้ว
แต่ตอนนี้คือนู๋ได้ทำแล้วล่ะคะ


ขอบคุณพี่จริงๆ ค่ะ

คิดถึงปุ๊บ ก้อมาหาปั๊บ

หวัดดีค่ะพี่แหม๋ว


เมนูอาหารแต่ละอย่าง....แกงเห็ด...ลาบปลาดุก....น้ำพริก....อ่านแล้วน้ำลายไหล...โฮกๆๆๆค่ะ



แต่กะทิ....ที่มีเลือดหยดปนไปด้วย...ขอไม่รับนะคะ


พ่อแม่พี่ไปสบายดีแล้วค่ะพี่.......สำหรับลูกได้คิดถึงเรื่องความหลังสมัยก่อน...ก็คงทำให้ยิ้มหายคิดถึงได้บ้างนะคะ.....

ไว้มีโอกาสเหมาะ....คงได้เจอกัน...แบบเซอไพ้ค่ะพี่แหม๋ว....อีกแค่ 2 อาทิตย์หน่อยๆก็จะสิ้นปีแล้วที่ร้านคงยุ่งมั๊ยคะเนี่ย....บริษัทเพื่อนเราเจ้านายฝรั่งได้หยุดยาวเกือยสองสัปดาห์เลยค่ะ





วันนี้ทาเล็บสีอะไรคะพี่....หนูไม่ทาหลายวันแล้วค่ะ....เอ...สีดำดีมั๊ย...ก้าวร้าวบ้าง...จะได้หายเบื่อค่ะ


สนุกกับงานนะคะพี่

ซึ้งมากเลยค่ะ พี่แหม๋ว ขอบคุณค่ะ ที่เล่าเรื่องราวดีดีให้อ่าน

สมัยก่อนไม่ใช่คนเกเรประเภทแกล้งเพื่อนหรือยกพวกตีกันอะไรแบบนั้นนะครับพี่แหม๋ว อิอิอิ

แต่เป็นประเภท ชอบขัดคำสั่งครู โดดเรียน ลอกข้อสอบ อะไรแบบนี้มากกว่า ครูให้รายงานให้การบ้านมา ไม่ทำสักอย่าง พอจะต้องส่งก็โดดเรียนหนีมันซะเลย แกล้งป่วยบ้าง มุดรั้วหนีบ้าง จนครูต้องเรียกคุณแม่มาพบ

พอโตขึ้นสำนึกได้ เลยปรับปรุงตัว...แต่มันก็ไม่ได้ดีกว่าเดิมเท่าไหร่หรอกพี่ 5555

ปล.สงสัยกรรมติดจรวด ตอนนี้เป็นอาจารย์ เลยมาเจอเด็กแบบนี้เหมือนกัน

น้องแนนพี่รอเส่อไพร๊ซซซที่ร้านทุกวันค่ะ
ใกล้ปีใหม่แล้วใช่มั้ยค๊ะ...
พี่กับน้องที่อยู่ด้วยกันที่ร้าน
ตั้งหน้าแป้นๆนับวันรอกันแล้ว

หนูไปเที่ยวไหนค๊ะ

พี่ขึ้นเหนือ น้องเขาจะไปเสม็ด
หนูทาเล็บสีดำก้อจ๊าบดีเน่อ พี่ตอนนี้สีม่วงงงงง
=========================

หนูฝนนานๆเราคุยกันทีก้อต่อกันติดโน๊ะ

มีความสุขน๊ะค๊ะ
=========================

โห...น้องคูณ เคยมุดรั้วหนีโรงเรียนเหมือนพี่เลย

จริงๆจ้า รั้วหอวังด้านหลังเมื่อก่อนโหล่ยโท่ย

หนูคิดดู๊ว่า ขนาดพี่ยังมุดได้เลยค่ะ

แหมอย่าเรียกกรรมซิค๊ะ จารย์คูณ

เอ๋อ..น่ารักดีเรียก 'จารย์คูณ

พี่เรียกหนู 'จารย์คูณดีกว่าโน๊ะ

หนูทิเป็น'จารย์หาร

ส่วนพี่เป็นจานแบ่ง