บล๊อค 111 หวิว...หวิว ค่ะ
 หวิวหวิวใจค่ะ แบบวั๊บวั๊บวิ๊บวิ๊บ
ไม่รู้เป็นอะไรหลายๆวันมานี้นึกถึงหน้าลูกค้าคนหนึ่งบ่อยมากกกกกกกก
แล้วนึกถึงทีไร
คุณพี่ก้อจะมายืนยิ้มเผล่ให้ใจเขวบ่อยๆ
แหม๋...ไม่ใช่ลูกค้าใหม่อะไรเลย
เก่าแกะกล่องมานานเนิ่น 
คือพี่เขาเนี่ยจะมาซื้อตั๋วประจำกันเกือบๆจะ8-9ปี
ตั้งแต่เริ่มมาทำงานที่นี่
ครั้งแรกที่เขาเดินเข้ามาในร้าน
หู...ทำไมตัวโตจัง คือเมื่อก่อนร้านจะเล็กๆแค่ครึ่งเดียวของตอนนี้ไง
พี่เขามาซื้อตั๋วไปสิงคโปร์ค่ะ หลังจากนั้นก้อผูกเสี่ยว กันตลอด...
รู้จักเขามานานเนิ่น
พี่เขาซื้อตั๋วให้ผู้หญิงไปภูเก็ต1ครั้ง
เราไม่เห็นหน้าผู้หญิงเพราะพี่เขาเดินอาดๆมาซื้อให้...
อีกครั้งที่พาผู้หญิงมาที่ร้าน
แล้วเราก้อไม่เห็นพี่เขาพาผู้หญิงหรือซื้อตั๋วให้ใครอีกเลย...
การผูกสัมพันธ์เป็นแม่ค้าและลูกค้าที่ดีต่อกันดำเนินมาเรื่อยๆ
พักนี้ต้องคุยกันบ่อยเพราะอีกวันสองวันพี่เขาจะกลับบ้านแล้วค่ะ
เดือนหน้าถึงจะมาใหม่
วันก่อนมานั่งคุยที่ร้านเรื่องอนาคตการทำงานต่อที่เมืองไทย???
หรือ
จะไปเริ่มทำกิจการของตัวเอง...
เราก้อเลียบๆเคียงๆถามแบบไม่น่าเกลียดว่า
เวลาที่บินbussiness class เนี่ย เขาจะให้กระเป๋าที่ใช้บนเครื่อง
พี่เขาก้ออ๋อ...เอาไปให้หลานเขามั่ง ของในนั้นไม่มีอะไร
เราก้อยิ้มๆ พอวันรุ่งขึ้นพี่เขาก้อเอามาให้เรา1ชุด
อายจังค่ะ
แค่ถามพี่เขาก้อเอามาให้
คราวที่แล้วตอนที่แกกลับมาก้อเอากาแฟมาให้2ห่อ
เจอะอย่างนี้ใครไม่รักก้อบ้าแล้ว
โอย...คุณๆขาแบบแม่ค้าที่ดีพึงปฎิบัติต่อลูกค้าที่แสนดีน่ะแหละค่ะ
งานส่วนงาน ส่วนตัวเรื่องส่วนตัวค่ะ ต้องแยกๆ
ช่วงนี้ลูกค้าท่าผู้มีอุปการะคุณบินกลับกันไปเป็นแถวๆ
ทำให้ใจหวิวๆคิดถึงซีค๊ะ
เห็นหน้ากันบ่อยๆโบกมือหวอยๆกันเกือบทุกวัน
กลับมากันไวไวน๊ะค๊ะคุณๆที่รัก โดยเฉพาะคุณคนนั้น
ปล.คุณพี่เขากลับบ้านไปคราวนี้เพื่อไปฉลองวันเกิดครบ70ปีของคุณพ่อเขาด้วย
ฝากซีดีไปเป็นของขวัญคุณพ่อเขาด้วยค่ะ ...
เผื่อช๊อกโกแลตหรือกาแฟ
 ว๊ายวิญญาณแม่ค้าไม่เลิกสิงเลยค่ะ ค้ากำไรเกินควรเนี่ย
| Create Date : 05 พฤษภาคม 2551 |
| Last Update : 5 พฤษภาคม 2551 19:40:03 น. |
|
18 comments
|
| Counter : 784 Pageviews. |
 |
|
|
...บทสรุปคำคัญหลายนิ..แฮ่ะๆๆ
ยังพอมีประปรายจ๊ะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
หวัดดีวันอังคารค่ะพี่แหม๋วจ๋า
มาฮากลิ้ง ตอนสุดท้ายที่บอกว่า
ฝาก CD ไป HBD อ่ะค่ะ
เผื่อว่าจะ ชอคโกแลตหรือกาแฟ ฮ่า ๆ ๆ
10 กว่าปีก่อนนู๊น รุ่นพี่เคยชวนให้ไปช่วยเพื่อนเขา
ทำทัวร์ in & out bound ขายตั๋วเครื่องบิน
รับจองโรงแรมด้วย ชื่อ Peninsula travel หรือไรเนี่ยมั๊งคะ มินก้อจำไม่ได้แล้ว มันนานมาก
ตอนนั้นก้อคิดอยู่นะคะ ว่าจะไปดีไม๊
เพราะเป็นคนชอบเที่ยวด้วย แต่เมื่อนึกถึงต้อง
ไปสอบเอาใบมัคคุเทศน์หรือใบอาไรซักอย่างเนี่ย
มินก้อไม่เอาดีกว่า มานึก ๆ ดู ถ้าไปตอนนั้น
ป่านนี้ก้อไม่รู้จะเป็นไงมั่ง ฮ่า ๆ ๆ
แต่มีรุ่นพี่คนนึง ชื่อพี่มาลี เก่าแก่อยู่ที่สยามเอ็กซ์เพรสโน่นค่ะ ช่วงเศรษฐกิจดี ๆ ก้อสนุกมาก ๆ
เลยงานทัวร์เนี่ยมินว่า แต่พอเศรษฐกิจไม่ดีก็ลำบากเหมือนกันนะ แล้วสมัยนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อนนะคะพี่แหม๋ว
เมื่อก่อนคนจะไปเที่ยวส่วนใหญ่ต้องซื้อทัวร์ไปทั้งนั้น
แต่เดี๋ยวนี้เหลือแค่ไปกับทัวร์ไม่ถึง 30 % นอกนั้น
สามารถเดินทาง ติดต่อ เจรจา รร. จองทาง net ไปได้ด้วยตัวเอง หรือพรรคพวกในกลุ่มเองกันหมด
ก็ดูแต่ตัวเราแล้วกันพี่ เคยไปกับทัวร์ซะที่ไหนอ่ะ
ปล.เหมือนมินเลยค่ะ ที่เรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวแยกกันเด็ดขาด แม้ว่าบางครั้งลูกค้าหนุ่ม ๆ จะทำให้เสียศูนย์มั่งเหมือนกัน
ของมินไม่เหมือนของพี่แหม๋วค่ะ เพราะเวลาเป็นลูกค้ากันแล้ว
อย่างน้อย ๆ ต้อง concern กันไม่ต่ำกว่า 3-5 ปี
จะไปซี๊ซั๊วมั่วชอบไม่ได้ มินเคยเจอมาแล้ว วันหลังจะเขียนลง blog ไว้เป็นอุทาหรณ์ดีกว่านะพี่
ปล.ตกลง blog นี้ของพี่หรือของหนู กันแน่นะเนี่ย
พอได้คุยทีก้อพล่ามรัยไปเรื่อย..ขอโทษนะคร๊า