บล๊อคที่ 102...ชีวิตน้อยๆของหนูในวันที่#@$ เหม็น!!&%$
บล๊อคนี้จะ หยาบบบบบบ...
ต่อมสุภาพตายด้าน
เรื่องมีอยู่ว่า ขณะที่กำลังนั่งทำงาน ในร้านมีลูกค้าอยู่4-5คน
นั่งเล่นเนตและสอบถามราคาตั๋วเครื่องบิน
ก้อมี2อินเดียเดินเข้ามา จำได้ว่าคนแรกเคยมาเล่นเนต
วันนี้มีเพื่อนมาเพิ่ม จะโทรทางไกลไปอินเดียกับอังกฤษ
เคค่ะ..เชิญ
ฉับพลันไม่รู้ว่าใครที่ตัวเหม็นนนนนนนน
แบบฉุนกึ๊กกกกกกก เข้าจมูกกกกกก
น้องที่ทำงานด้วยก้อวิ่งไปเปิดประตูร้าน
อินเดียคนหน้าใหม่...เดินออกจากร้านแล้วบ่นว่าเหม็นจัง
ป๊าดดดดดดดดดด มาด้วยกันเพิ่งจะได้กลิ่น
แล้วลุงเหม็นก้อโทรเสร็จ มาจ่ายเงิน
อีเพื่อนตัวดีเดินมาหาเราแล้วพูดว่า ที่นี่เหม็นมากกกกกกก
...ทำไมพวกคุณทำอาหารที่นี่
โหยยยย ลับปากรออยู่แล้ว...หนอย...อีสันขวานนี่ไงตัวเหม็น แกทั้งคู่นั่นแหละ^^"
ผลัดกันดอมดมซี๊
ไอ้ไส้ติ่งแตก..ป่านนี้เน่าตายอยู่สายเลือด น้ำเหลืองทั่วตัวแล้ว
ผู้ชายอินตะละเดีย ลอยหน้าลอยตาเถียงอีชั้นฉอดดดดดดๆๆๆๆ
หน้าไม่อาย
มายืนเถียงข้างๆคูๆ ส่วนอีลุงเหม็นก้มหน้าก้มตานับเงินให้เรา
กลิ่นยังเหม็นติดร้านอีกนาน
เปิดประตู พัดลมก้อแล้ว
หลังจากนั้นอีกแป๊บ น้องแยงรูขี้...แยงกี้นั่นแหละ
คนดีก้อมีเฮงซวยก้อแย๊ะ
เข้ามาโทรศัพท์...พิรี้พิไล ราคาเท่าไหร่ อะไรยังไง
เราก้อตอบไปตามหน้าที่
อีโทรเสร็จ...นาทีกว่าๆ ก้อปัดไปเป็น2 มันโยนเงินให้
ป๊าดดดดดดดดด ตั้งตัวไม่ทัน ไอ้เหียกกกกกกกกก
เพราะเรากับน้องกำลังจะกินข้าว...
พักนี้ทำไมมีแต่ เสดฝรั่ง โอ้โห...พวกเสดสวะพวกนี้ผ่าน ต.ม. มาได้ไงเนี่ย
อย่างว่าแหละ
มันไม่ได้ออกที่หน้าตาเลย มารยาททรามมมมมมมม...
ไอ้เราก้อมานั่งนึกหรือว่า
เมื่อกี้ชั้นปะทะกะอินเดีย
มันก้อไม่ใช่..คนละเคสกัน ไอ้นั่นแมร่งงงงงก้อเหม็นสุดขี้
มันเหม็น มันลอยหน้าลอยตาว่าเรา เหม็น
อึ๋ยยยย...ชีวิตน้อยๆของลูก
แม่จะรู้มั๊ยน๊ะว่า หนูลำบาก
หนูร๊อรอให้เจ้าคุณปู่มารับไปอยู่บ้านคานทองโฮ๋ย...ตรูจะบ้า
ไม่ใช่ข้ออ้างเลยที่มาปาเงินใส่เรา
เวลาที่โทรศัพท์ก้อให้เห็นอยู่ทนโท่
แล้วจะจำหน้ามันไว้ ...
จำไว้ทำไมซ๊าธุ...ขอให้กระเทยซอย7พาไปยำ
พร้อมอีเหม็นตระกูลรู
เอ๋
บ้านอีลุงเหม็นเขาจะอยู่กันยังไงหนอ เหม็นกันจนชิน หรือเปล่าว๊า
แค่คิดถึงตรงนี้
ส่วนไอ้แยงตัวนั้น..ป่านนี้มันคงนั่งคิดหาซื้อปืนเอากลับมายิงเรา
ให้หายแค้นที่คิดเงินมัน30บาท
โอ๋ย...อยากให้มันได้เห็นFWD ที่ชายคนจีน
ไม่มีมือแต่มีขาเล็กๆ2ข้างนั่งซ่อมจักรยาน
เวง...โชคดีแค่ไหนที่มันครบ32 แล้วมันยังมีแรงปาเงินใส่คน สาดดดดดดดดดดดด
ไปซ๊ะไปไหนก้อไป อย่ามาเดินเฉียดร้านน๊ะมรึ๊งงงงง...
กรูจะกินน้ำเก๊กฮวย สาดคอล้างซวยที่วิสาสะก๊ะมัน
มันจะแก้ได้ไหมนี่ ซ๊าก2-3แก้วร้อนๆแล้วกันน๊ะอิ่ป้าเอ๊ย
Create Date : 20 มีนาคม 2551 |
Last Update : 20 มีนาคม 2551 19:55:58 น. |
|
8 comments
|
Counter : 727 Pageviews. |
|
|
|
พี่แหม๋วจ๋า..
มินยก ดอกไม้หัวใจสีขาว
ใสบริสุทธิ์ มาให้พี่ทั้งท้องทุ่งเลยน๊า เห็นไม๊คะ
สดชื่นขึ้นเร็ว ๆ น๊า ก้อวันนี้ ไม่รู้พวกเราจะเจอ
กับอาไรอีกอ่ะ ไอ้พวกลูกค้าแบบนี้หน่ะ
ของมิน นาน ๆ มาที แตเวลา่มาแล้ว..เหอะ ๆ
มันปวดหัวอ่ะ ขับรถไปชนอาไรมาก้อไม่รู้
คู่กรณีก็ไม่มี ไหนยังต้องเอารถคันใหม่ไปแทน
รถคันที่ชนอีกตั้ง 2-3 อาทิตย์ กว่ารถคันนั้นจะเสร็จ
กะอีแค่ accept 2000 บาท พูดยังไงก็ไม่ยอมจ่าย
อ้างอย่างเดียวว่ารถมีประกันภัยชั้น 1 ไอจะไม่จ่ายอาไรทั้งน๊าน พูด 3-4 ที แล้ว มันก็ no no no อย่างเเดียว..แบบนี้ได้เลย มินจัดให้ เล่นมันแบบขังขึง ถึงตายเลย มิน email ไปสนญ.ที่เมืองนอกเลย บอกกล่าวเล่ารายละเอียด
ให้ทุกคนที่อาจเกี่ยวข้องฟัง และสรรเสริญบริษัทไป แต่..แต่..พนักงานยูคนนี้
กำลังทำให้ภาพพจน์ บริษัทฯ ยูเสียหายอย่างมาก
ฮ่า ๆ ๆ แล้ว copy ไปให้ไอ้ตัวดีด้วยนะเมล์นี้อ่ะ
หลังจากนั้น นั่งกระดิกขาคอยเลย..มันแปล๊บเดียจิง ๆ พี่
แมร่ง..(ขอโทษนะค๊าพี่)..หนูสะจายจิง ๆ เลย
ทีตอนนั้นละก็ get away ตรูดีนัก ถึงตอนนี้ละ
ก้นสั่นเลย (สุภาพนิดนะ เดี๋ยวโดนเซ็นเซ่อร์) อ่ะ
แต่ก็อะนะ..มันคนละแบบกับพี่แหม๋ว
เพราะของมินไมีมี walk in มีแต่ business co.,Ltd. concern อ่ะพี่ มันต่างกันตรงนี้
ปล. ถ้าเครียดแบบไม่หายจิง ๆ มินว่าไปฟังธรรม
ที่ blog คุณแอสตั้น ก็ดีเหมือนกันนะพี่นะ..