บล๊อคที่ 192 My Blueberry...Unclear = ตื้อ
รู้จักบลูเบอรี่ครั้งแรกตอนไปอเมริกานานโข^^"
โฮมสเตย์ที่เราไปอยู่ด้วยใช้ให้ไปเก็บที่ต้น
ต้นเตี้ยๆเก็บไปกินไปตามประสา เพราะเขาจะทำแพนเค๊กให้เรากิน
นับจากนั้นมาก้อชอบบลูเบอรี่เหลือเกิน...
หลายวันที่ผ่านมาฟังเพลงประกอบจากหนัง
ฟังซ้ำไปวนไปวนมา ทั้งThe Story และ The Greatest
เพลงเพราะมาก...
แล้วตอนที่พี่จู๊ดไปค่อยๆบรรจงเลียริมฝีปากที่เประเค๊กของนอร่า...
เอ่อเป็นได้แค่ในหนังล่ะ
ชีวิตจริงฝันไปเฮ๊อ
แล้วไม่รู้ว่าด้วยจิตประวัตไปถึงบลูเบอรี่ขนาดนั้น
เมื่อเช้ามาทำงานมีถุงห้อยอยู่ที่ประตูร้าน บลูเบอรี่ชีสเค๊ก
พร้อมจดหมายน้อยฝากความคิดถึงจาก หนูตา เหนือฟ้า
หนูเอ๊ยขอบใจหลายๆเน่อ ขอให้หนูมีความสุขหลายๆเน่อ
สายๆมาหน่อย พี่โค
ก้อหิ้วเค๊กจากแลนด์มาร์คมาให้อีกสามชิ้น
ทดแทนที่หาบลูเบอรี่สดไม่ได้
พรุ่งนี้ก้อจะกลับโตเกียวแล้ว มาบ่นว่าญี่ปุ่นพายุเข้า
เราก้อเลยบอกเลื่อนไปก่อนไหม ???
แกก้อ No No No...my staff waiting for me 5555 รอของฝากอ่ะดี๊
เมื่อวาน Sex in The City มาไม่ครบทีมค่ะ
ชาลอต>>>เพื่อนตุ่มปวดหลัง
กล้ามเนื้ออักเสบ...หมอบอกว่าน่าจะมาจากการที่นั่งผิดท่า
และอาจเกี่ยวเนื่องกับโปลิโอ
โดนซีค๊ะแบบนี้ อีชั้นโดนแน่ๆ ต้องระวัง
เรื่องสุขภาพร่างกาย เรื่องงาน เรารับได้ค่ะ ^^"
ไม่รู้ว่าตอนเด็กๆกินยาตราแรดมากไปหรือเปล่า
ทนกันได้ดีจริงๆๆพวกเรา...
มาเจอเรื่องล้อเล่นกับความรู้สึกความไว้เนื้อเชื่อใจ
หงายเงิบเลยค่ะ...
คำว่า
รับไม่ได้
รับไม่ได้
รับไม่ได้...สภาพความพิการของเราไงค๊ะ
ต่อให้สวยเริ่ดเชิ่ดขนาดไหน ผู้ชายเขาต้องการมากกว่ามากขึ้นมากขึ้นตามลำดับ...
เพื่อนก้อบอกว่า ชั้นต้องหาแฟนฝรั่ง
ก้อตัวเองไง เคยมีแฟนฝรั่งตั้งหลายปี คนเดียว
แต่ไม่ใช่เหตุผลที่จะอยู่ด้วยกันได้
ก้อยังเลิกกันในที่สุด ...
เพื่อนคนนี้เป็นตัวอย่างของหญิงดี ก้อยังเจอผู้ชายห่วยๆ
เราก้อคุยกับเพื่อนว่า ชั้นคงจะต้องเจอเหมือนกันมั้ง...เพื่อนบอก
เพราะคำว่า หาดีกว่านี้ไม่ได้แล้วเหรอ
มันแสบที่ใจมากเลยน๊ะ เหมือนเราคิดเองเออเอง ตีตนไปก่อนไข้ไว้ก่อน
เจ็บแทนเพื่อน แสบหัวใจแทนเพื่อน แล้วถ้ามันเกิดขึ้นจริง
ผู้หญิงสวยกว่าเรายังโดนทิ้ง นับประสาอะไรกับผู้หญิงแบบเรา ผู้หญิงพิการ
ก้อได้แต่บอกเพื่อนว่า
สวดมนต์อธิษฐาน อย่าไปจองเวรกับเขาเลย เพราะเราไม่อยากเจอเขาชาติหน้าแล้ว...
ถ้าหากชาติหน้ามีจริง
อย่ามาเล่นสงครามประสาท ส่งข้อความเสียดสี
เพื่อนเอามาให้อ่านเราก้อได้แต่คิดว่า คนจบปริญญาโทหรือนี่
ไม่ใช่วัยรุ่น14-15...ที่ยังคิดไม่แตก
จะลงโลงอยู่แล้วคิดได้แค่นี้ เสียดายเวลาเรียนสูงๆจัง...
เอาเวลาไปหัดทำบลูเบอรี่ชีสเค๊ก
แล้วละเลียดกินอย่างอร่อย หลับตาพริ้มรอพี่จู๊ดมาจูบในฝันดีกว่า
ปล. ขอบคุณพี่กู google สำหรับภาพประกอบ
Create Date : 08 ตุลาคม 2552 |
Last Update : 8 ตุลาคม 2552 14:16:49 น. |
|
17 comments
|
Counter : 787 Pageviews. |
|
|
|
ตอนแรกที่ดูเพราะเพลงเพราะจังเลย พอดูไปดูไป
หนูเอ๊ย...กว่าจะเติบใหญ่ต้องใช้แรงใจมากกว่าคนปกติเพียงใด
คุยกับน้องสาวแล้วคิดถึงแม่จัง
กว่าจะเลี้ยงลูกพิการรอดปากเหยี่ยวปากกามาได้
หนูรักแม่จัง