Group Blog
 
All blogs
 

* o * .....คัพเค้กเนยสด กับ'จารย์รุ่ง...


lozocatlozocat


นี่ก็เป็นครั้งแรกที่ทำคัพเค้ก ตอนแรกไม่ได้กะว่าจะทำเนยสด อยากจะใช้ดาร์คช็อคโกแลตที่ซื้อมาตั้งแต่ครั้งที่ทำคุกกี้ แต่นั่นแหละกลัวเสียของ จารย์รุ่งบอกว่าทำเค้กเนยสดก่อนดีกว่า แล้วก็เอาช็อคชิพโรยเอา

คราวนี้พี่หมีมาด้วย แต่ไม่ยอมช่วยทำ มาถึงก็มานั่งเป็นแขกรับเชิญเลย



ครั้งนี้ทำกันสองคนกับจารย์รุ่ง



ส่วนผสมที่ต้องใช้ก็ตามนี้เลย (ยังไม่บอกปริมาณนะคะ เพราะยังไม่ค่อยแน่ใจในความอร่อย ตั้งลองอีกครั้ง)



ครั้งนี้ใช้แป้งตราพัดโบกที่เหลือจากทำกระหรี่ปั๊บ



ตีเนย ก่อน แล้วใส่น้ำตาล สักพักแล้วค่อยใส่ไข่



สองคนช่วยกัน



ทำเป็นคัพเค้กนี่แหละง่ายดี



แล้วก็โรยช็อคชิพ หลังจากวันนี้ไปเดินเล่นโลตัส เฮ้ยเหมือนของเราเลย ไม่ได้ตั้งใจเลียนแบบซะหน่อย



และแล้วก็ออกมาไหม้อีกตามเคย มีชิ้นนึงใส่องุ่นด้วย เห็นไม๊



ถาดที่สองเลยทำแบบเอาช็อคชิพใส่ไปในแป้งเลย ออกมาพอใช้ได้



ยังหน้าไม่อาย เอาไปแจกเพื่อน ๆ อีกนะเนี๊ยะ เห็นแบบนี้ก็เหอะ

เพื่อน ๆ ที่ได้ชิม ต่างก็ชมด้วยความเกรงใจว่าอร่อยกันทั้งนั้น




lozocatlozocat




 

Create Date : 27 เมษายน 2552    
Last Update : 27 เมษายน 2552 10:59:02 น.
Counter : 2650 Pageviews.  
Share

* ^ * ....เมนูที่ไม่กล้าเผยแพร่สูตร.....

lozocatlozocat
เมื่อวานนี้ที่นัดกับเพื่อนทิพ เพื่อนรุ่ง ไว้ว่าจะไปทำขนมที่บ้านรุ่งกินกัน โดยมีอาจารย์รุ่งเป็นผู้ฝึกสอน เนื่องจากตอนเพื่อนรุ่งอยู่หัวหิน มีโอกาสได้เข้าไปเรียนทำขนมที่วังไกลกังวน (หลักสูตรชาววังซะด้วย) เพื่อนบอกว่าทำได้หลายอย่าง ที่ถนัดก็มีกระหรี่ปั๊บ เราขอให้เพื่อนช่วยสอนทำคุกกี้ให้ด้วย จะได้คุ้มค่าหน่อย นาน ๆ เจอกันที

นัดกันว่าจะทำวันหยุดจักรี ช่วงสาย ๆ แต่ไอ้เรากว่าจะทำงานบ้านเสร็จ ปาไปเกือบบ่าย กว่าจะซื้อของที่ขาด ไปรับทิพ กว่าจะถึงบ้านรุ่งก็บ่ายสองแล้ว

รุ่งบอกว่าตอนแรกเรามานวดแป้งกะหรี่ปั๊บกันก่อน รุ่งบ่นว่านวดแป้งมันเหนื่อยมาก น่าจะให้พี่หมีมานวด ไอ้เราก็บอกว่า ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวเค้านวดเองก็ได้ เค้าอดทนเก่ง เคยกวนข้าวเหนียวแดงให้ยายมาแล้ว (รับรองความอึด)

แต่เอาเข้าจริง ๆ พอดีเพื่อนรุ่งเป็นคนเปิดงานมือเลอะซะแล้วนี่ งั้นนวดไปเลยแล้วกัน



เริ่มทำแป้งชั้น ชั้น เอ เอาล่ะซิ ลืมแล้ว ชั้นนอกมั๊ง ปริมาณจะมากกว่าชั้นใน คราวนี้ใช้แป้งของรุ่งที่มีอยู่ที่บ้าน เป็นแป้งอเนกประสงค์ตรากบ เนยขาว น้ำมันพืช น้ำตาลทราย เกลือ สูตรเอาไว้ตอนแก้มือคราวหน้าดีกว่า

ฝีมือ'จารย์รุ่งเค้าค่ะ



ความจริงต้องใช้ผ้าขาวบางคลุมแป้งที่นวดเสร็จแล้ว แต่รุ่งดันลืมบอกให้เราซื้อ เลยบอกรุ่งว่าเอากะละมังครอบไว้ก่อนแล้วกัน



ส่วนเพื่อนทิพก็เตรียมเครื่องผัดไส้ เป็นไส้ไก่ค่ะ





โฉมหน้าผู้ทำ



เริ่มอืดครั้งที่ 2 เพราะเธอท้องอีกแล้ว ไอ้เรายังไม่มีเลยซักคน

คงจะงง ว่าเชอร์รี่ล่ะทำอะไร



นี่ไง ระหว่างเพื่อนรุ่งนวดแป้ง ทิพผัดไส้ เชอร์รี่ก็นั่งกินสุกี้ ฝีมือทิพ จากเมนูหมูจุ่มที่ทำกินกันเมื่อวาน เครื่องเหลือ เลยให้ทิพทำสุกี้ให้กิน อร่อยจริง ๆ (คนอื่นเค้าพึ่งกินข้าว ส่วนเชอร์รี่กินแต่เช้าแล้วนะ) แต่ก็เป็นลูกมือหยิบนู้น เทนี่ให้รุ่งเค้าแหละ กว่าจะกินหมด รุ่งนวดแป้งเสร็จพอดี

ระหว่างลุ้นไส้ กับรอแป้ง ก็ทำคุกกี้กันต่อเลย อุปกรณ์ประมาณนี้





ส่วนสากไม้ที่เห็นแว๊บ ๆ อย่างง ก็เอาไว้ทุบเม็ดมะม่วงไง

จากที่ขอเครื่องตีแป้งมาจากแม่ ซึ่งแม่เองตั้งแต่ซื้อมาก็ยังไม่เคยใช้เลย อายุก่อนแกะกล่องไม่ต่ำกว่า 5 ปี เครื่องนี้ทำให้ใจหายใจคว่ำอยู่เหมือนกัน เพราะพอเสียบปลั๊ก เปิดเครื่องแล้ว เอ ทำไมมันเงียบ ไม่ติด ไม่หือไม่อือ หรือมันจะพังไปแล้ว เพราะเก็บไว้นานจัด

จนเวลาผ่านไปได้ 2-3 นาที เครื่องก็เริ่มทำงาน (สงสัยพึ่งรู้สึกตัว ว่าต้องทำงาน) รุ่งก็บอกว่าต้องตีเนยสดก่อน ให้ขึ้นฟูแล้วใส่น้ำตาล ตีไปความจริงต้องให้น้ำตาลละลาย (ความจริงรู้งี้ใช้น้ำตาลไอซิ่งไปเลยดีกว่า มีอยู่แล้วด้วย)



แล้วก็ใส่ไข่ใส่แป้งที่ผสมผงฟูผสมเม็ดมะม่วง ช็อคชิพแล้วค่อยๆ ใส่ลงไปด้วยความงกใช้แป้งบัวแดงที่เหลือครึ่งถุงหมดเลย เพิ่มสัดส่วนอื่น ๆ ด้วย ทั้ง ๆ ที่ไม่มีตาชั่ง กะว่าทำทีเยอะๆ ไปเลย ของอร่อยทั้งนั้นเดี๋ยวเอาไปแจกเพื่อน ๆ พลอย เพื่อนโบว์ด้วย พวกเม็ดมะม่วงกับช็อคชิพ ฝีมือเชอร์รี่เองเป็นคนเท รุ่งเบรคแล้วเบรคอีก เฮ้ยเยอะแล้วนา ไม่ได้หรอกเน้นเครื่องตู้ม ๆ



แล้วทิพก็เอาแป้งคุกกี้ที่ตีเสร็จแล้วมาคลุกกันข้าวนอกอีกที (สงสารเครื่อง เครื่องมันเล็ก มันบ่นเหนื่อยเหลือเกิน) ตอนแรกใช้ช้อน 2 คันตักแล้วก็ทับ ๆ กัน ให้มันเป็นกลม ๆ นูนตรงกลาง เอาเข้าเตาอบ แล้วก็เผลอแป็บเดียวคุกกี้ถาดแรกก็ไหม้ซะแล้ว

ถาด 2 โอเค



หน้าตาดี รสชาติ หวานไปหน่อย แต่สรุปอร่อย

แล้วเราก็เริ่มปฏิบัติการแผ่แป้งสำหรับจะเตรียมปั้นกระหรี่ปั๊บ รุ่งก็บอกให้เชอร์รี่แบ่งแป้งนอกกับแป้งในเป็นก้อนเล็กๆ จำนวนเท่ากัน นี่ไงฝีมือมั๊ย





ฝีมือห่อไส้ของเชอร์รี่เกือบทั้งหมดเลยนะเนี๊ยะ จับจีบมั่ว ๆ ไป เป็นบ้างไม่เป็นบ้าง



ทำกันตั้งแต่บ่ายสอง จนหกโมงกว่าแล้ว ทำไมมันเยอะอย่างงี้ กว่าจะอบคุกกี้หมด กว่าจะปั้นกะหรี่ปั๊บเสร็จ ไม่น่างกเล้ย เห็นแล้วท้อกันเลย แถมกะหรี่ปั๊บยังแป้งแตกร่วนอีก ไม่รู้ผิดพลาดขั้นตอนไหน ก็เลยมีการลองเล่นเอามาทำพิซซ่าดูแบบนี้



แป้งน่ะร่วนเลย แต่รสชาติโอเค เอาไว้โอกาสหน้าจะทำพิซซ่าหน้าอินเดียซะเลย

และแล้วเราก็ห่อกะหรี่ปั๊บเสร็จ อบคุกกี้เสร็จ แต่กระหรี่ปั๊บน่ะทอดไม่หมด ที่เห็นในถาดน่ะ ยังอยู่ในห้องฟิตบ้านเชอร์รี่กับ บ้านรุ่งเลย เอาไว้พี่หมีกลับมาจะทอดให้กินให้หมด ส่วนคุกกี้ ไหม้ไป 3-4 ถาด แล้วพอแบ่งเอากลับไปรับผิดชอบกันที่บ้านนะ แข็งเชียวคุกกี้น่ะ เป็นเพราะตอนหลังเห็นแป้งมันร่วน ๆ เชอร์รี่เลยใช้มือซะเลย อัด ๆ ปั้น ๆ ดูซิที่เป็นทางยาว ๆ น่ะรอยนิ้วเชอร์รี่เอง เหมือนหลังเต่ามะเฟืองเลย



กระหรี่ปั๊บน่ะทอดแล้ว บางตัวจะเป็นแบบนี้ บางตัวก็เป็นชิ้นเป็นอัน แต่พอกัดน่ะร่วนเลย ไม่รู้ผิดพลาดทางเทคนิคตอนไหน ตอนนวด หรือส่วนผสม หรือไม่ได้เอาผ้าขาวบางคลุม อาจารย์รุ่งงง



กว่าจะทำเสร็จ เก็บล้างเสร็จ เกือบสามทุ่ม แล้วก็ไปนั่งกินราดหน้าเจ้าอร่อยกันที่กิโล 10 ขับรถกลับบ้านแบบง่วงมาก กว่าจะได้นอนห้าทุ่มครึ่ง

เมนูกะหรี่ปั๊บ กับคุกกี้ช็อคชิพ ครั้งนี้ทุลักทุเลมาก กว่าจะเสร็จ สองคนนั้นบ่นใหญ่ บอกว่าน่าจะทำอย่างเดียวก็พอ ใช่ไอ้เราก็ไม่น่าเล้ย

แต่ยังไม่เข็ด นัดกับสองคนนั้นไว้แล้ว ว่าครั้งหน้าจะทำคัพเค้ก หรือไม่ก็บราวนี่กัน ระหว่างนี้ต้องไปตัดสินใจก่อนว่าจะทำอะไรดี แค่อย่างเดียว ไม่ไหวแล้ว ตื่นเช้ามาทำงาน ทำแบบทำไปง่วงไป เมื่อยขาด้วย เพลียเลย แค่ทำขนมนะเนี๊ยะ





ไมโลกับกาแฟนอนไปตั้งหลายตลบแล้ว (น้องเหมียวบ้านรุ่ง ตอนกลางคืนจะต้องให้นอนในกรง กันแม่แมวมากัด)

นี่เป็นครั้งแรกที่ทำคุกกี้ กระหรี่ปั๊บ มีแถมซาลาเปาที่ทำกับพี่หมีกัน 2 คน เมื่อสองอาทิตย์ที่แล้ว (เพราะจารย์รุ่งไม่ยอมสอน บอกว่าไม่อาจหาญทำ มันจับจีบยากมาก ถ้าทำแล้วต้องจับจีบ เมื่อจับจีบไม่ได้เลยไม่อยากทำ) เลยเอาสูตรมาจากเพื่อนบล็อคแกงค์นี่แหละ 2 คน ผสมกัน ทำกันตามประสา ผลออกมาหน้าตาน่าเกลียดอย่างนี้นี่เอง แต่ปิ๊ดปี๋บอกว่าชอบ เกิดมาพึ่งเคยกินซาลาเปาอร่อย ๆ แบบนี้





ซาลาเปาไส้หมูสับ ใส่กระหล่ำปลีซอย ด้วย เพื่อเพิ่มประโยชน์ให้มากขึ้น พี่หมีเป็นคนปรุง จืดสนิท แต่ปี๋ชอบ สังเกตได้จากเวลากินทีไรปี๋จะต้องมองตาละห้อยอ้อนวอนทุกครั้ง จากที่ทำปี๋กินได้ตั้งสองวัน




lozocatlozocat









 

Create Date : 07 เมษายน 2552    
Last Update : 22 เมษายน 2552 8:38:22 น.
Counter : 2254 Pageviews.  
Share

1  2  3  

ลูกสมอเรือ
Location :
ระยอง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]



ชื่อเชอร์รี่ค่ะ เกิดที่สัตหีบ แต่เคยย้ายไปอยู่สงขลาเป็นระยะ ๆ เลยมีความรู้สึกว่าตัวเองเป็นทั้งคนสงขลาและสัตหีบ ตอนนี้ทำงานและใช้ชีวิตอยู่ที่จ.ระยองค่ะ



ลูกสมอเรือ ค่ะ

Create Your Badge




เพื่อนชอบทำกับข้าว
แม่สลิ่ม
wee_nong
ปูขาเก เซมารู
jjbd
กระเพราไก่ไข่ดาว
ผ้าไหมไทย
popang
narellan
Il Maze
ดวงใจพ่อแม่
ลักกี้


เพื่อนชอบทำขนม

Ab Psy ReinDEAR
กิน ๆ เที่ยว ๆ
Tiny Bakery



เพื่อนแจกของแต่งบล็อก
เนยสีฟ้า
kung
oranung_sri
lozocat
แพรวขวัญ
PS_PRINCESS
thattron

เพื่อนพาเที่ยว
chalawanman
แมวจอมกวน
thattron
baby bonus
ชานไม้ ชายเขา
ann
อยากเป็นไกด์
NuAeaw
New Comments
Friends' blogs
[Add ลูกสมอเรือ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.