|
|
๒๒.วาระสุดท้ายของซุนฮูหยิน
๒๒.สามก๊กคำกลอนประกอบภาพ
สามก๊กคำกลอนประกอบภาพ
วาระสุดท้ายของซุนฮูหยิน
เมื่อ ซุนกวน คิดจะตีเมืองเกงจิ๋ว
งอก๊กไท่ หน้านิ่วห่วงลูกสาว
ชุนกวน จึงวางแผนให้ยืดยาว
ส่ง จิวเสี้ยน แจ้งข่าวมารดาป่วย
จิวเสี้ยน ลงเรือไปกับทหารหญิง
แล่นตรงดิ่งถึงเกงจิ๋วได้ลมช่วย
พบฮูหยินส่งจดหมายนางงงงวย
ถามอาการแม่ใกล้ม้วยลงทุกที
เวลานั้น เล่าปี่ ไปเสฉวน
กับ บังทอง ด้วยเรื่องด่วนอย่างเร็วจี๋
นางจึงพา อาเต๊า โตหลายปี
ลงเรือรี่ล่องไปตามสายชล
จูงล่ง รู้รีบตามด้วยความห่วง
กลัว อาเต๊า ถูกลวงให้สับสน
แจวเรือทันโดดขึ้นไปกลับผจญ
ทหารหญิงหลายคนเข้ากั้นกาง
ถามฮูหยินพา อาเต๊า จะไปไหน
นางบอกแม่เจ็บไข้ตัวไกลห่าง
กลับไปเยี่ยมดูใจใช่จืดจาง
กลัว อาเต๊า อ้างว้างว้าเหว่ใจ
แต่ จูล่ง สงสัยไม่ร่ำลา
พาลูกรักไกลตาหาควรไม่
ลูกนายนี้ปกป้องมานานเพียงใด
จะสู้ตายไม่ให้ใครครอบครอง
จูล่งแย่ง อาเต๊า เอามาได้
แต่หมดทางกลับไปคอยปิดป้อง
เตียวหุย รู้ลงเรือดักคอยรับรอง
จิวเสี้ยน ผยองจึงหัวขาดกระเด็น
ซุนฮูหยิน ว่าไม่ปล่อยให้นางไป
จะเป็นบาปยิ่งใหญ่เหมือนฆ่าเข่น
ทั้งสองนายต่างเข้าใจความจำเป็น
ไม่เคี่ยวเข็ญข่มขืนใจนางให้ตรม
ซุนฮูหยินกลับไปถึงกังตั๋ง
จึงรู้เรื่องเบื้องหลังพี่ชายต้ม
แต่กลับคืนไม่ได้ให้ระทม
จากสามีไม่ชื่นชมจนชีพวาย
แม้ เล่าปี่ ได้ครองแคว้นเสฉวน
แต่ ซุนกวน เข้ายึดเกงจิ๋วง่าย
จับ กวนอู ประหารได้เดียวดาย
เตียวหุย ตายเพราะลูกน้องนั้นลอบฆ่า
เล่าปี่ แค้น ซุนกวน ด่วนยกทัพ
ไปพ่ายแพ้ ลกซุน ยับจนหมดท่า
ต้องเจ็บปวดแสนระกำช้ำอุรา
จนป่วยไข้วายชีวาลาโลกไป
ซุนฮูหยิน รู้ข่าวให้เศร้าโศก
แสนวิโยคสุดจะหักความรักได้
จึงนั่งรถถึงริมฝั่งแล้วตัดใจ
โดดน้ำตามผัวไปโลกหน้าเอย.
| Create Date : 04 เมษายน 2558 |
| Last Update : 4 เมษายน 2558 14:37:57 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 634 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 44 คน [