มวยรองบ่อน : (ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.ที่ 119 "การเริ่มต้นใหม่")

โฟกัสกับพ่อเริ่มก้าวเข้าสู่สังเวียนเลือดในเวลาไล่ๆกัน  ต่างกันที่โฟกัสหัดชกคน แต่พ่อเป็นเทรนเนอร์มือใหม่สอนให้โฟกัสชกคน

เรื่องมันเริ่มจากการที่โฟกัสอยากเป็นนักมวย พ่อจึงนำโฟกัสไปซ้อมที่ค่ายมวยใกล้บ้าน แต่ตอนนั้นโฟกัสเป็นเด็กที่พูดมากชอบคุยในเวลาซ้อม ประกอบกับเป็นเด็กอ้วนที่ดูแล้วไม่น่าจะมีแวว เจ้าของค่ายก็เลยแสดงอาการไม่พอใจ

เมื่อพ่อเห็นว่าเจ้าของค่ายไม่พอใจ พ่อก็เลยไม่ให้โฟกัสไปซ้อม หันมาตั้งค่ายมวยของตัวเองเพื่อให้ลูกชายซ้อมซะเลย

พ่อเคยหัดมวยมาบ้าง จึงพอสอนโฟกัสได้ แต่ก็ได้แต่ซ้อมอยู่อย่างนั้น ผ่านไป 8 เดือน โฟกัสยังไม่มีโอกาสได้ขึ้นเวทีชกเลยสักครั้ง เพราะพ่อไม่รู้จักใครในแวดวงนี้เลย

ผ่านมาถึงเดือนที่ 9 พ่อได้รู้จักกับ "ชาย มวยไทย" ซึ่งมาช่วยเทรนให้ลูกชาย และนั่นทำให้โฟกัสได้ขึ้นชกเป็นครั้งแรกในชีวิต

คู่ชกของโฟกัส ชื่อไผ่สีทอง ศ.รุ่งโรจน์ การชกมวยมันไม่ง่ายอย่างที่คิด ช่วงจะยกแรกโฟกัสก็ถูกไผ่สีทองเตะตัดขา จนพ่อต้องไปอุ้มโฟกัสกลับเข้ามุม โฟกัสร้องไห้โฮๆไม่อายใคร แม่ที่อยู่ที่มุมก็น้ำตาไหลอาบแก้มด้วยความสงสารลูก

พักยก ราคาต่อรอง 50:1 หาคนรองไม่ได้ เซียนมวยหันมาเล่นว่าจะออกจากมุมหรือไม่ออก ผู้บรรยายประกาศเรียกนักมวยคู่ต่อไปให้เตรียมตัวขึ้นเวที เพราะคิดว่าน่าจะไม่มียกต่อไปแล้ว ตอนนั้นพ่อก็สิ้นหวังแล้วเหมือนกัน แต่โชคดีที่ยังมีพี่เลี้ยงชื่อชาย มวยไทย เขาทั้งขู่ทั้งปลอบ แต่โฟกัสก็ยังร้องไห้ไม่ยอมหยุด ปากก็บอกว่าไม่เอาแล้วๆ พ่อตะโกนบอกให้สู้อีกสักยกนะลูก อย่ายอมแพ้ จนโฟกัสหยุดร้อง คนดูพากันหัวเราะโห่ฮา ตะโกนแซวให้ได้อาย

เสียงระฆังยกที่ 2 ดังขึ้น โฟกัสกัดฟันลุกขึ้นเดินไปกลางเวที พอกรรมการสับมือให้ชกโฟกัสก็ประเคนหมัดเท้าเข่าศอกเข้าใส่คู่ต่อสู้ กอดปล้ำตีเข่าทุ่มล้ม จนคู่ชกคนแรกของเขาเริ่มออกอาการแผ่ว ราคาต่อรองเหลือแค่เสมอไหนเสมอกัน เสียงเชียร์เริ่มดังกระหึ่ม

ยก 3 โฟกัสบุกเข้าไปกอดปล้ำตีเข่า คู่ต่อสู้ก็เตะสะกัด ชนิดใครดีใครอยู่ ครบ 3 ยก พ่อเองก็ยังไม่แน่ใจว่าจะชนะหรือเปล่า กรรมการรวมคะแนนแล้วชูมือให้โฟกัสชนะพลิกล็อคเหลือเชื่อ เพราะหมดยกแรกยังเป็นมวยไร้ราคาอยู่เลย

ในช่วงเวลาที่เรากำลังพ่ายแพ้ ถ้าเราคิดว่าเรายังมีโอกาสชนะ นั่นหมายความว่าเรายังมีโอกาสชนะ

ในช่วงเวลาที่เรากำลังพ่ายแพ้ แม้เราคิดว่าเราพ่ายแพ้ แต่ถ้ามีใครสักคนข้างๆเราคิดว่าเรายังมีโอกาสชนะ นั่นหมายความว่าเรายังมีโอกาสชนะ

พ่อของโฟกัสบอกว่า "บางครั่งที่เราคิดว่าหนักที่สุดมันอาจไม่ใช่ถ้าเราแข็งใจสักหน่อยเราก็จะผ่านมันไปได้..และพบกับชัยชนะในที่สุด ผมอยากให้หลายๆคน หันหน้าสู้กับปัญหาอุปสรรค ออกอาวุธใส่มัน อัดมัน กระทืบมัน เอาให้มันยอมแพ้แก่เราบ้าง ให้มันรู้ซะบ้างว่าเรา...ก็สายเลือดนักสู้ไม่ชนะไม่เลิก"


ชีวิตนักมวยของโฟกัสเริ่มต้นได้สวยทีเดียว (ถ้าไม่นับที่ร้องไห้โชว์แฟนมวยในการชกครั้งแรกนะ) เขาชนะ 3 ครั้งติดต่อกัน

ก่อนที่จะแพ้อีก 6 ครั้งต่อกัน ส่งผลให้ปีแรกที่เขาขึ้นชกจบลงด้วยสถิติ ชนะ 3 ครั้ง แพ้ 6 ครั้ง กลายเป็นมวยรองบ่อนโดยสิ้นเชิง

พ่อถามโฟกัสว่าอยากจะเลิกชกไหม โฟกัสบอกว่ายังอยากชกต่อไป

แพ้ก็แค่กลับมาเริ่มต้นใหม่

เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง

ถ้าแพ้อีกก็กลับมาเริ่มต้นใหม่อีก

แต่การเริ่มต้นใหม่แต่ละครั้ง เราไม่ได้กลับไปเริ่มต้นที่จุดเดิม เราเริ่มต้นจากศูนย์แค่ครั้งแรกเท่านั้น

ปีนี้ โฟกัสขึ้นชก 10 ครั้ง ชนะ 8 ครั้ง แพ้ 2 ครั้ง นับว่าดีกว่าปีที่แล้วมาก โฟกัสเปลี่ยนสภาพจากมวยรองบ่อนมาเป็นขวัญใจท่านรองแทน เพราะแม้ว่าจะเป็นรอง เขาก็มักจะพลิกกลับมาเป็นฝ่ายชนะได้เสมอ

ถึงตอนนี้โฟกัสมีสถิติชกมวย 19 ครั้ง ชนะ 11 แพ้ 8 ครั้ง

ตอนนี้โฟกัสอายุ 13 ปี ไม่ใช่เด็กอ้วนอีกต่อไปแล้ว แต่ยังคุยเก่งเหมือนเดิม จนได้ฉายาว่า "ขุนทอง" ที่ไม่ได้บ่งบอกถึงเชิงมวยเลย

ถ้าใครอยู่ละแวกสุโขทัย เห็นนักมวยชื่อ เป็นหนึ่ง ศิษย์หนึ่งธรณี นั่นแหละครับ "ขุนทอง" ช่วยไปเชียร์เขาด้วยนะครับ แต่ถ้าชวนเขาคุยล่ะก็อาจเรื่องยาวนะ

---

ขอบขอบคุณ คุณธีรเจต จัดการ พ่อและเทรนเนอร์ของเป็นหนึ่ง ศิษย์หนึ่งธรณี
ติดตามและเป็นกำลังใจให้เป็นหนึ่งได้ที่เฟสบุ๊ก เป็นหนึ่ง ศิษย์หนึ่งธรณี "ขุนเข่าจอมโว"

Create Date : 06 ธันวาคม 2557 Last Update : 30 กรกฎาคม 2558 10:18:20 น. Counter : 3351 Pageviews.		30 comments
Share Tweet