ปัญหาทั้งหลายบรรดามีในโลกนั้น    “ทุกอย่างเกิดมาจากใจ”   

ใจเป็นตัวสะสมความสุขความทุกข์  ทุกคนก็รู้ แต่ก็แก้ไม่ได้ 

มันยุ่งยากจนไม่อยากจะแก้  มันแย่จนแก้ไม่ถูก 

แล้วเราก็มอง ตัณหา ว่าเป็นทางแก้ทุกข์  ต่างคนต่างวิ่งเข้าหาตัณหา

ต่างจุดไฟราคะ  ไฟโทสะ  ไฟโมหะ  ซึ่งเผาได้ไม่เลือกที่  ไม่เลือกกาลเวลา

การหลุดพ้นจากทุกข์เกิดได้เพราะการฝึกฝนจิต 

โดยการเจริญสติให้มีพลังถึงขั้นเป็นสมาธิแล้วเกิดปัญญาเห็นแจ้งในธรรมทั้งปวง 

เห็นธรรมชาติของชีวิตนี้ตามความเป็นจริงแห่งสัจจะ 

แล้วการดำเนินชีวิตก็จะทำได้อย่างถูกต้องไม่อึดอัดขัดสน 

ไม่หวังว่าจะเอาอะไรกับโลก  ไม่หวังว่าโลกจะให้อะไรกับเรา


ขอบคุณบทความจาก ธรรมะจักร

 


From: //variety.teenee.com/saladharm/19863.html