แรกเริ่มดูฟูร์ได้พัฒนาแบบจำลองเพื่อวิเคราะห์ชั้นบรรยากาศของดีคิว ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของดุษฎีนิพนธ์ปริญญาเอกที่ ม.มอนทรีอัล ในตอนนั้นแบบจำลองของเขาเลียนแบบการเกิดดาวดีคิวแบบเย็นคือมีอุณหภูมิระหว่าง 5,000 - 12,000 องศาเคลวิน โดยอาศัยฐานข้อมูลดาวแคระขาวประมาณ 10,000 ดวงของเอสดีเอสเอส (SDSS : Sloan Digital Sky Survey) เมื่อเดือน ม.ค.ที่ผ่านมาดูฟูร์ร่วมงานกับหอดูดาวสตีวาร์ด เขาเขยิบไปอีกขั้นด้วยการสร้างแบบจำลองค้นหาดาวดีคิวที่มีความร้อนสูงกว่าเดิมถึง 24,000 เคลวิน ดูฟูร์ทำแบบจำลองค้นหาดาวดีคิวนับ 200 ดวงที่เต็มไปด้วยคาร์บอนเพียงอย่างเดียว นั่นเพราะไม่เคยมีผู้ใดทำแบบจำลองชั้นบรรยากาศของดาวแคระขาวให้มีปริมาณคาร์บอนมีมากเท่านี้มาก่อน ในที่สุดเขาก็ค้นพบดาวแคระขาวที่เต็มไปด้วยคาร์บอนตามแบบจำลองที่วิเคราะห์ขึ้นจริง จากฐานข้อมูลของเอสดีเอสเอส พวกเขาและทีมค้นพบดาวแคระขาวที่ชั้นบรรยากาศเต็มไปด้วยคาร์บอนถึง 8 ดวงเมื่อเดือน พ.ค.ที่ผ่านมา ณ หอดูดาวอาปาเซ พอยท์ ดาวแคระขาวชนิดใหม่ทั้ง 8 ดวงน่าจะเกิดมาจากดาวฤกษ์ดวงหนึ่งที่มีมวลมากกว่าดวงอาทิตย์ 8-10 เท่า แต่ยังไม่มากพอให้เกิดมหานวดารา หรือ “ซูเปอร์โนวา” (Supernova) ได้ โดยทั้ง 8 ดวงโคจรอยู่ในกาแล็กซีทางช้างเผือกห่างจากโลก 1-2 พันปีแสง (1 ปีแสงประมาณ 9.46 ล้านล้านกิโลเมตร) หนึ่งในดาวฤกษ์ที่นำมาเทียบเคียงได้กับต้นกำเนิดของดาวแคระขาวกลุ่มนี้คือ ดาว “เอช 1504+65” (H 1504+65) ที่คาดว่าเกิดการระเบิดอย่างรุนแรงจนดันมวลก๊าซที่ห่อหุ้มดาวทั้งหมดออกไป จนเหลือแต่ใจกลางของดวงดาวที่มีคาร์บอนและออกซิเจนเป็นส่วนประกอบอย่างละครึ่ง “การค้นพบนี้น่าจะช่วยให้นักดาราศาสตร์สามารถศึกษากำเนิดดาวขนาดใหญ่ได้เป็นอย่างดี และเราเชื่อว่าน่าจะมีดาวแคระขาวที่เข้าข่ายที่ว่านี้อีกสักคู่หนึ่งจากดาวแคระขาวที่มีการค้นพบแล้วราว 10,000 ดวงด้วย” ดูฟูร์ กล่าว ขณะที่การศึกษาระยะต่อไปพวกเขาจะสำรวจดาวแคระขาวทั้ง 8 ด้วยกล้องดูดาวที่มีขนาดใหญ่กว่าเดิมคือเส้นผ่านศูนย์กลาง 6.5 เมตร ณ หอดูดาวเอ็มเอ็มที (MMT Observatory) บนเมาท์ฮอปกินส์ (Mount Hopkins) รัฐแอริโซนา เพื่อระบุว่าดาวแคระขาวที่ค้นพบนี้มาจากดาวฤกษ์ที่หมดอายุขัยเพราะมวลอันจำกัดหรือเพราะซูเปอร์โนวากันแน่
|
|