ในสมัยหนึ่ง พระพุทธเจ้า ประทับอยู่วัดเชตวัน เมืองสาวัตถี ทรงปรารภการบริโภคปัจจัย ๔ ที่หมู่ญาติถวาย ด้วยความไว้วางใจโดยไม่พิจารณาของหมู่ภิกษุ ได้ตรัสอดีตนิทานมาสาธกว่า...

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว พระโพธิสัตว์เกิดเป็นเศรษฐีคนหนึ่ง มีสมบัติมาก ในเมืองพาราณสี เขามีโคอยู่ฝูงหนึ่ง ในฤดูทำนาได้มอบให้คนเลี้ยงโคคนหนึ่ง ต้อนฝูงโคไปตั้งคอกเลี้ยงโคอยู่ในป่า และให้นำน้ำนมโคมามอบให้ตนตามเวลา ก็แลในที่ไม่ไกลจากคอกโคนั้น มีราชสีห์ตัวหนึ่งอาศัยอยู่ ด้วยความกลัวราชสีห์ ฝูงโคจึงซูบผอม น้ำนมก็ไม่เข้มข้นเหมือนเดิม

วันหนึ่ง คนเลี้ยงโค นำน้ำนมโคมามอบให้เศรษฐี เศรษฐีเห็นแล้วจึงถามว่า "ทำไม น้ำนมโค ถึงใส " เขาจึงเล่าเรื่องนั้นให้เศรษฐีฟังว่า " มีราชสีห์ตัวนั้น ติดพันแม่เนื้อตัวหนึ่งจึงไม่หนีไปไหน "

เศรษฐีจึงแนะนำว่า
" เจ้าจงจับแม่เนื้อนั้นให้จงได้ ทายาพิษที่ขนของมัน ตั้งแต่หน้าขนผากมันขึ้นไปหลาย ๆ ครั้ง กักไว้ สัก ๒-๓ วัน แล้วค่อยปล่อยมันไป " เขาได้ทำเช่นนั้น

ราชสีห์เห็นแม่เนื้อนั้น ก็เลียตามตัวด้วยความสิเนหา ได้ถึงความสิ้นชีวิตไป
คนเลี้ยงโค ได้นำหนังของราชสีห์ไปมอบให้เศรษฐี

เศรษฐีจึงกล่าวว่า ขึ้นชื่อว่าความเสน่หาในพวกอื่นไม่ควรกระทำ ราชสีห์เพราะอาศัยความติดพันด้วยอำนาจกิเลส เลีียสรีระของแม่เนื้อสิ้นชีวิต แล้วกล่าวคาถานี้ว่า

" บุคคลไม่ควรไว้วางใจ ในผู้ที่ยังไม่คุ้นเคยกัน
แม้ผู้ที่คุ้นเคยกันแล้ว ก็ไม่ควรไว้วางใจ
ภัยย่อมมีมาจากผู้ที่คุ้นเคยกัน เหมือนภัยของราชสีห์เกิดจากแม่เนื้อ "

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคน"

* เรื่องที่ ๓ ในลิตตวรรค หน้า ๓๓๙-๓๔๒ พระสูตรและอรรถกถาแปล ขุททกนิกาย เอกนิบาตชาดก เล่มที่ ๓ ภาคที่ ๒

ที่มา : หนังสือนิทานชาดก เล่มที่ ๑ โดย พระมหาสุนทร สุนฺทรธฺมโม

นำมาจากเว็บไซต์ธรรมะไทยค่ะ

Create Date : 16 ตุลาคม 2555
Last Update : 17 ตุลาคม 2555 13:30:50 น.		1 comments
Counter : 4811 Pageviews.
Share Tweet