นิทานคติ - พ่อค้าติงเชือดวัว

ชื่อภาพ 'ภาพเขียนวัวห้าตัว' 《五牛图》
โดย หาน ฮ่วง /韩滉 (723-787) จิตรกรนามกระเดื่องยุคราชวงศ์ถัง

พ่อครัวติงชำแหละวัวให้แก่เหวินฮุ่ยจวิน ทุกท่วงท่าในการขยับมือ เขยื้อนไหล่ เคลื่อนสองเท้า เขยิบเข่า จรดมีดกรีดเฉือนอย่างมีจังหวะจะโคน ราวกับการแสดงระบำแห่งซังหลิน หรือการคลอไปตามท่วงทำนองเพลงแห่งจิงโส่ว

“โอ ! ยอดเยี่ยมเหลือเกิน ! ฝีมือช่างสูงล้ำยิ่ง” เหวินฮุ่ยจวินอุทาน พลางกล่าว

พ่อครัวติงวางมีดลง พลางกล่าวตอบ “ข้าเพียงคำนึงถึงเต๋า ซึ่งเหนือกว่าความเชี่ยวชาญ ครั้งแรกที่ข้าชำแหละวัว สิ่งที่ปรากฏต่อสายตาของข้าคือร่างวัว หลังจากนั้นสามปี ข้าก็ไม่เห็นร่างวัวอีกต่อไป กระทั่งขณะนี้ ข้าใช้เพียงจิต ไม่ใช้นัยน์ตาในการเพ่งมอง สัมผัสรับรู้และความเข้าใจล้วนสะดุดหยุดลงสิ้น ปล่อยจิตเคลื่อนไปตามความปรารถนา ข้าเคลื่อนไหวไปตามวิถีทางของธรรมชาติ ชำแรกสู่ช่องว่าง จรดมีดกรีดผ่านไปตามช่องเปิดใหญ่ เลื่อนไหลลู่ไปตามหนทางที่อำนวย ดังนี้ ข้าจึงไม่เคยกระทบถูกพังผืดหรือเส้นเอ็น อย่าว่าแต่ข้อต่อกระดูกเลย

“พ่อครัวฝีมือดี เปลี่ยนมีดปีละครั้งเพราะการตัด พ่อครัวฝีมือพอใช้ เปลี่ยนมีดเดือนละครั้งเพราะการสับ ข้าได้ใช้มีดเล่มนี้มานานถึงสิบเก้าปี และใช้มันชำแหละวัวมานับพันตัวแล้ว กระนั้นใบมีดก็ยังคมกริบราวกับเพิ่งลับคมจากหินลับมีด มีช่องว่างตามข้อต่อต่าง ๆ และใบมีดก็ไร้ความหนา หากท่านสอดสิ่งที่ไร้ความหนาเข้าไปตามช่องว่างเหล่านั้น ก็ยังเหลือพื้นที่ว่างมากมายให้ใบมีดได้เคลื่อนไหว นี่คือสาเหตุที่มีดของข้ายังคงความคมกริบเช่นเดียวกับเมื่อลับคมจากหินครั้งแรก

อย่างไรก็ดี เมื่อมาถึงจุดที่ยุ่งยาก ข้าก็จะยั้งมือ เพ่งพินิจ ระแวดระวัง เฝ้ามองการกระทำของตน และค่อยๆกระทำการอย่างแช่มช้า ขยับมีดอย่างเบามือที่สุด กระทั่ง ผัวะ! ทุกสิ่งขาดแยกจากกันราวกับก้อนดินแตกร่วงลงสู่พื้น ข้ายืนนิ่งอยู่กับที่ ถือมีดมั่น แลมองไปรอบ ๆ อิ่มอกอิ่มใจ และไม่อยากขยับเขยื้อน จากนั้นก็เช็ดใบมีด เก็บไว้ในที่”

“ยอดเยี่ยม !” เหวินฮุ่ยจวินกล่าว “ข้าได้ฟังคำของพ่อครัวติง และได้เรียนรู้ถึงการรักษาชีวิต”

แปลเรียบเรียงตัดตอนจากหนังสือจวงจื่อ（庄子）บทที่สาม ความลับในการผดุงชีวิต （ 养身主）

นำมาจากเว็บไซต์ผู้จัดการค่ะ

Create Date : 01 ตุลาคม 2555		0 comments
Last Update : 1 ตุลาคม 2555 12:56:09 น.
Counter : 1507 Pageviews.
Share Tweet