พลิกล็อค(กันน่าดูถล่มทลาย)23/2/07 วันนี้วันพฤหัส อีก 4 วัน จี ฮุน กลับเกาหลี ผมมา ร.ร พร้อมกับต้องลุ้นตัวโก่งอยู่ 2 เรื่องหลัก ๆ 1.จี ฮุน น่าจะมาเผชิญหน้ากับผมพร้อมกับคำตอบของเรื่องทั้งหมด เพราะเรื่องระหว่างเรามันดูเหมือนจะดำเนินมาถึง ไคลแม๊กซ์ แล้ว 2.วันนี้ น.ร ที่จะเรียนจบ(ประจำอาทิตย์นี้) จะต้องกล่าว สุนทรพจน์ต่อหน้า น.ร ทุกคน และก็เป็นคิวของ 2 พี่น้องผู้น่ารักตระกูล Choi ท่ีกำลังจะจากไป ป.ล วันพฤหัสของทุก ๆ อาทิตย์เป็นวันประชุมน.ร ประจำร.รของผม น.รทุกคนจะมารวมตัวกันในวันนี้ "น.ร ใหม่"ที่มาใหม่ก็จะมาแนะนำตัวกันวันนี้ "น.รที่เรียนจบ"ก็จะต้องพูดขอบคุณเพื่อน ๆ ในวันนี้ ซึ่ง มันเหมือนธรรมเนียมปฎิบัติที่ "น.รที่กำลังจะจากไป" จะต้องพูดชื่อ เพื่อนสนิทของตัวเองพร้อมกับคำขอบคุณซึ้ง ๆ ต่อหน้าอาจารย์และน.รทุกคน น.ร ทุกคนจะมายืน(และนั่ง)รอลุ้นให้ชื่อตัวเองถูกขานในวันนี้แหละ เพราะมันประดุจดั่งเป็นความภูมิใจและเกียรติอย่างหนึ่ง ประมาณว่า ทุก ๆ คนจะได้เห็นกันถ้วนหน้าว่า "ฉันก็มีเพื่อนนะเฟ้ย" และเพื่อนของฉันก็พูดอะไรซึ้ง ๆ ให้ทุกคนได้รับรู้ซะด้วย ผมขอสารภาพว่า ผมหวังเอาไว้สูงมากครับ ว่า 2 พี่น้องจะต้องพูดขอบคุณผมยาว ๆ ให้สมกับ "ประวัติศาสตร์ความสนิทสนม"ที่เรามีต่อกันมาเกือบตลอด 2 เดือนสั้น ๆ หลังจากให้ความกระจ่างกับผู้อ่านเกี่ยวกับเรื่องที่ผมลุ้นแล้ว ผมก็ขอเล่าถึงการพาตัวเองเข้าไปพบคำตอบในสิ่งที่ตัวเองลุ้นตัวโก่งทั้ง 2 เรื่องดังนี้ 1.หลังจาก รับปากว่า จะช่วยเคลียร์เรื่องที่ จี ฮุน เปล่ียนไป หลังทานข้าวอิ่ม "เม ยอง" พี่สาวเธอก็จัดการให้ผมกับ จี ฮุน ได้เคลียร์กัน 2 ต่อ 2 สมใจ ในห้องหมายเลข 309 ณ.เวลาบ่ายกว่า ๆ ผมกับเธอเข้าไปนั่งเผชิญหน้ากันเงียบ ๆ และรับฟังความจริงจากหน้าเศร้า ๆ ของเธอ เธอแจกแจงข้อเท็จจริงออกมาได้เป็น 2 กรณี(ที่เป็นปัญหา)ดังนี้ กรณีที่ 1 การ์ดรูปหัวใจกับข้อความ "ํYou are my ideal man---i like your style and your personality i'm happy to meet you" เธอบอกว่า "โทนี่ การ์ดใบนั้นที่ฉันส่งให้เธอ ฉันส่งให้เธอในฐานะเพื่อนเท่านั้น และถ้าฉันรู้ว่าเธอชอบฉันก่อน(ผมบอกเธอวันวาเลนไทน์ว่า จริง ๆ แล้วผมชอบเธอตั้งแต่วันแรกที่เจอ) ฉันจะไม่ส่งการ์ดใบน้ันให้เลย เพราะมันทำให้เธอเข้าใจผิดจนถึงวันนี้ กรณีที่ 2 "เรื่องการเปลี่ยนไปในช่วงต้นอาทิตย์นี้จนถึงวันนี้" "โทนี่ ที่ช่วงนีี้ฉันพยายามตีตัวออกห่างจากเธอ เป็นเพราะว่า มีหลาย ๆ คนคอยแต่มาถามฉันตลอดเวลาว่า ช่วงนี้เธอเป็นอะไรไป ฉันไปทำอะไรให้เธอ ทำไมเธอถึงได้เศร้าขนาดนั้น ที่สำคัญคือ sms ที่เธอส่งมาหาฉันเมื่อวันเสาร์ที่แล้ว เธอส่งมาเยอะมาก และมีแต่ว่า "คิดถึง" เกือบทุกอัน รู้มั้ย? ว่าที่เกาหลีคนที่เป็นแฟนกันเท่านั้นถึงจะส่ง sms ที่มีข้อความแบบนี้มาให้กัน วันนั้นฉันตั้งใจไม่รับโทร.จากเธอ และไม่ตอบ sms เธอกลับไป เพราะ sms ของเธอ ฉันรู้สึกสับสน ตอนนี้ฉันรู้สึกหนักหัวมาก ฉันสับสนไปหมด" "ที่เธอพูดว่า เธอโอเคที่เรา 2 คนจะตกลงเป็นแค่เพื่อนกัน ฉันว่ามันไม่จริง เพราะเธอไม่ได้แสดงออกมาแบบนั้นเลย ฉันรู้ว่า เธอยังอยากเป็นมากกว่านั้นอยู่ดี" สิ้นสุดประโยคนี้เธอก็เดินจากไป(เข้าห้องเรียน) ปิดฉาก การเผชิญหน้าครั้งที่ 1 ระหว่างผมกับเธอ(ประจำวันนี้) ช็อคนะครับ อันนี้ท่ีจริงแล้ว สิ่งที่เธอพูดมา "น่าช็อค" เป็นอย่างยิ่ง เพราะเธอเล่นมาพลิก(ล๊อค)ทุกอย่าง เรื่องราวที่ผมอดหลับอดนอน(ผมเขียนประมาณเที่ยงคืนทุกวัน)เขียนถึงเธอมา ตั้ง 50 กว่าตอน สรุปว่า นี่ผมต้องย้อนกลับไปอ่านตอนแรกใหม่ พร้อมกับทำอารมณ์และรู้สึกให้ได้ว่า เธอคิด "แค่เพื่อน" ตั้งแต่ตอนนั้นเนี่ยนะ??? เรื่องแบบนี้ แม้เธอจะมา "ยืนยัน"มันด้วยปากของตัวเองแล้ว และมันก็เศร้าและทำร้ายจิตใจสุด ๆ ไปแล้ว(พอสมควร) และถ้าจะให้ผมเชื่อที่เธอพูดเลยเดี๋ยวนี้ มันก็ไม่ได้ยากเกินไป ไม่ใช่ว่าจะทำใจไม่ได้จนเกินไป คือ ผมอาจจะยอมรับได้อย่างไม่ยาก หรอกว่า ที่ผ่าน ๆ มา สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนั้น ทุก ๆ การกระทำที่เธอทำกับผม!!! เธอคิดกับผมแค่เพ่ื่อนจริง ๆ แต่ที่ทำให้ผมยังเชื่อ "คำพูด" จากปากของเธอไม่ลง เป็นเพราะมีบางอย่างทำให้ผมได้ชะงักหลังจากฟังเธอพูดจบ 1.นั่นคือ ก่อนหน้าที่ผมจะได้ยิน คำพูดพวกนี้จากเธอ ผมได้คุยกับ "เม ยอง" ก่อนแล้ว และเธอก็พูดแบบเดียวกันนี้กับผม "คำพูดแบบเดียวกัน-ประโยคแบบเดียวกับที่ จี ฮุน พูดกับผมเป๊ะ ๆ " และทันทีที่คำให้การของทั้ง 2 คนเหมือนกันอย่างกะแกะ ผมก็รู้ได้ทันทีว่า "เม ยอง ถูกน้องสาวของเธอสั่งให้เอาความจริงแบบนี้มาพูดกับผม" 2.จี ฮุน คงไม่รู้หรอกว่า วันที่เธอเอา การ์ดรูปหัวใจมาให้ผม(8 ก.พ) "เม ยอง" เป็นคนที่ตามมากำชับผมด้วยตัวเอง พร้อมกับท่าทางจริงจังด้วยว่า "โทนี่ น้องสาวของฉันซีเรียสนะ การ์ดใบนี้ไม่ได้ให้เล่น ๆ" คุณน้อง จี ฮุน ครับ? อะไรคือความจริงกันแน่? ท่าทางของเธอ หรือ คำพูดของเธอ? ผมจะต้องเชื่ออันไหนดี??? วันนี้ผมได้เรียนรู้ว่า "บางครั้งเราก็สามารถสร้างความจริงขึ้นมาได้" "ถ้าเราอยากจะให้อะไรเป็นความจริง เราก็แค่พูดมันออกมาด้วยปากของเราเอง" ผมตั้งคำถาม ๆ หนึ่งได้ว่า "สิ่งที่ออกมาจากปากถือว่าเป็นความจริงโดยแท้จริงแล้วหรือ?" ที่จริงแล้วแม้ผมจะยังไม่สามารถเชื่อสิ่งที่ออกมาจากปากของเธอได้ 100% (และความจริงก็คือ ผมอาจจะไม่มีวันพิสูจน์ได้เลยด้วยซ้ำว่ามันเป็นความจริงหรือไม่?) แต่ผมก็ยอมรับว่า ไม่ว่ามันจะเป็นความจริงแบบจริงแท้แน่นอน หรือ มันเป็นแค่ความจริงที่เธอสร้างขึ้นมา การที่มนุษย์มีความสามารถในการ "โกหก" ก็ได้ทำให้ผมต้องตั้งคำถามกับ "ระบบความเชื่อ" ในตัวบุคคลใหม่ เสียแล้ว มีต่อตอน 2 ..............   Create Date : 27 เมษายน 2550 14 comments Last Update : 1 มีนาคม 2551 13:45:54 น. Counter : 590 Pageviews. Share Tweet

คุณ..เชื่อเสียงของใจคุณเอง ถ้าเค้าคือคนที่"ใช่" จงทำตามเสียงของใจ คุณมีคำตอบให้ตัวเองอยู่แล้ว แต่บางที เรื่องโกหกก็กลายเป็นความจริง ส่วนความเป็นจริงก็กลายเป็นโกหก ไม่มีครายรู้หรอกว่า...ความจริงมันจะเป็นความจริง..จริงหรือเปล่า สู้ต่อไปนะคะ.. ขอบคุณที่แวะไปทักกัน   โดย: คำถามจากดวงดาว 27 เมษายน 2550 14:57:48 น.

ความจริง หายากจัง !! ไม่มีใครรู้ นอกจากตัวเค้าเอง อย่าคิดมากไปเลยค่ะ แต่ท่าทางจากที่อ่านแล้ว เค้าดูซีเรียสๆเน๊อะ เอาน่าๆๆ ..   โดย: fonejank 27 เมษายน 2550 16:42:42 น.

มะเอาน่า อย่าคิด มากทำอารายก้อได้ตามหัวจัย ปราถนา อืมม เน่า ไปเนอะ   โดย: nattawara 27 เมษายน 2550 17:17:40 น.

มารออ่านตอนต่อไป ... ว่าแต่จะถาม จขบ.หน่อย ง๊ง งง .... เมื่อวานมาอ่านตอนก่อนหน้านี้ ทําไม วันที่มัน งงๆ ทําไมมีตอนที่ จีฮุนกะพี่สาวกลับไปเกาหลี ด้วย ..... อ่านแล้ว งงๆ ...... ปล.ความจริงมันหายากจริงๆนะ ถ้าเค้าตั้งใจจะโกหกแล้ว เราจะไม่รู้ว่า สิ่งที่เค้าพูดมามันเป็นจริงหรือเท็จ ..... ถ้ารักสาวเกาหลีแล้วเหนื่อยใจ เปลี่ยนมารักหนุ่มเกาหลีแบบเราก้อได้นะ   โดย: คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของเรา. 28 เมษายน 2550 1:35:14 น.

>> สรุปตอนที่เค้าสนใจคุณ คุณมีท่าทางไม่ได้แสดงออกว่าชอบงัย >> น้องสาวเราเคยเล่าให้ฟังว่า เคยชอบผู้ชายคนหนึ่งมากๆๆ แอบมอง แอบปลื้มทุกวัน แต่วันนึงพอรู้ว่าผู้ชายคนนั้นก็ชอบตัวเองเหมือนกัน -- กลับเป็นว่าน้องเราก็หมดความสนใจในตัวผู้ชายคนนั้นไปเลยโดยปริยาย -- จะด้วยพอเริ่มได้คุยกันเค้าไม่ใช่อย่างที่ฝันไว้หรือจะแค่ test เสน่ห์ ของตัวเองมันก็ไม่ดีเลยต่อตัวเรา -- บุคคลประเภทนี้ทำให้เรามีความหวาดระแวง และถ้าต่อไปจะชอบใครอาจทำให้คุณกั๊ก ๆๆ ตัวเองไว้เผื่อเสียฟอร์มต่อไปอาจมีปัญหา เจอคนที่ชอบจิง ๆ อาจจะไม่มีวันเข้าใจกันได้ ปล. ยาวอีกแระ   โดย: Nisasa 28 เมษายน 2550 6:59:19 น.

-- ลืมไปอย่างถ้าเป็นเราส่งการ์ดมาแบบนี้ก็คิดอ่ะ บอกจีฮุนทีหลังอย่าส่งการ์ด ลักษณะนี้ให้เพื่อนนะ มันไม่แฟร์เลย   โดย: Nisasa 28 เมษายน 2550 7:01:48 น.

เราไม่ได้เยอะอย่างที่คิดหรอกนะ (เทียบกับทำงานในชิคาโกไม่ได้หรอก) แต่ถ้าเทียบกับร้านเก่าที่เราเคยได้ ก้อดีกว่าเยอะอ่ะ(ไม่ใช่แค่เรื่องเงิน แต่สภาพแวดล้อมด้วย) เออแล้วเสาร์นี้จะไปดู sox แข่งหรอ เราไม่เคยไปเลยอ่ะ เออ ถามหน่อยดิ่ ว่าเรียนอยู่ที่ไหน เราอยู่ college of dupage อ่ะ นอกเมืองนิดๆ แต่ไม่มาก แล้วเทอมหน้า เราก้อเข้าที่ Northern Illinois University แล้ว ยิ่งนอกเมืองไปกันใหญ่ มาเรียนด้วยกันดิ่มา 55   โดย: Jeep (jeepnaka ) 28 เมษายน 2550 23:21:58 น.

เพลงช่างเข้ากับชื่อ blog อันนี้จริงๆ อ่านแล้วก็งงน้อง จี ฮุน ด้วยคน แต่แบบนี้ก็น่าเศร้านะ ถ้าอยู่ๆ ใครมาอธิบายความจริงแบบเนี้ย จะรออ่านตอน 2 นะจ๊ะ ปล. เคยฟังเพลงพลิกล็อคเวอร์ชั่น bear-garden ป่ะ โค-ตะ-ระน่ารักเลยแหละ อิอิ   โดย: MaRiMeKKo 29 เมษายน 2550 0:02:53 น.

ไม่ได้ฟังเพลงนี้มานานมากๆๆๆๆ หน้าเจ๊ติ๊นาลอยมาเลย เรื่องของหัวใจ อ่านแล้วคอมเม้นไม่ถูกเลยค่ะ ผู้หญิงเข้าใจยากจัง (เอ๊ะ..เราก็เป็นผู้หญิงนี่นา)   โดย: SnowPatrol 29 เมษายน 2550 1:06:13 น.

ขอบคุณที่แวะเข้าไปตอบที่บล๊อคนะจ๊ะ ^^   โดย: คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของเรา. 30 เมษายน 2550 3:19:59 น.

นายลุกเค้ามากจนเกินไป จนกลายเป็นลุกฆาตอ่ะ   โดย: Nisasa 12 สิงหาคม 2550 8:42:46 น.

จี ฮุน คงไม่รู้หรอกว่า วันที่เธอเอา การ์ดรูปหัวใจมาให้ผม(8 ก.พ) "เม ยอง" เป็นคนที่ตามมากำชับผมด้วยตัวเอง พร้อมกับท่าทางจริงจังด้วยว่า "โทนี่ น้องสาวของฉันซีเรียสนะ การ์ดใบนี้ไม่ได้ให้เล่น ๆ" จริงด้วย...เราก็จำได้ ขอวิเคราะห์ที่มาที่ไปให้ดังนี้: 1. เธอเด็ก 2. เธอเป็นผู้หญิง (เข้าใจยากเป็นปกติ) 3. เธอเป็นสาวเกาหลี (ลือเฟื่องเรื่องความเย็นชา) 4. 3 ข้อข้างบนนี้รวมกัน คงเป็นสาเหตุทำให้คุณทำ "ไก่ตื่น" โดยไม่รู้ตัว   โดย: มันจะดีเหรอคะ 17 กันยายน 2550 14:47:29 น.

เป็นเรื่องที่ลึกลับซับซ้อนมากเลยอ่ะ "สิ่งที่ออกมาจากปากถือว่าเป็นความจริงโดยแท้จริงแล้วหรือ?" ^ ^ ^ ตอบได้เลยว่า ไม่เสมอไป ขึ้นอยู่กับใครพูด พูดกับใคร เจตนาของคนพูด สถานการณ์แวดล้อมในขณะนั้น มันเป็นเรื่องปกติของมนุษย์ ที่ต้องโกหก ในบางเรื่อง แต่...เพื่ออะไรล่ะ... มันต้องดูที่เจตนานะ เราว่า สรุปเรื่องนี้ จะจริงหรือไม่ ไม่ได้อยู่ที่คนพูดหรอก มันอยู่ที่คนฟังตะหาก ว่าเลือกจะเชื่อ หรือ ไม่เชื่อกันแน่ ซึ่ง เราว่า pecochan น่าจะมีคำตอบอยู่ในใจแล้วล่ะ เพียงแต่ จะยอมรับมันได้รึเปล่า เท่านั้นเอง   โดย: Almondblist 9 ตุลาคม 2550 21:49:06 น.

เราไม่ปลอบใจนะ เพราะเรื่องผ่านเป็นปีแล้ว แต่ . . เราแค้นแทนอ่ะเธอออ   โดย: *~LiTtlE SpAce~* 19 เมษายน 2551 1:33:43 น.