มันเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับ

สัตว์ป่า
มัมมี่
มิกกิ้เมาส์
คน 2 คน
2 ตอนจบที่ผมต้องเลือก
และ การคุยกันครั้งแรกในรอบ 24 วัน

ใน ฉากสุดท้าย ของ ละครชีวิตจริง
แนวรัก(ไม่)โรแมนติค ของผม
กับชื่อ อย่างเป็นทางการว่า

"ชีวิตหลังความต่าย"

ฉากจบที่ถ่ายทำกันที่ Field Museum มหานคร ชิคาโก้



ที่ยกขบวนนักแสดง(ตัวประกอบ)มากันทั้ง ร.ร
ปิดท้าย คอร์สฤดูร้อน อย่างยิ่งใหญ่
ในบรรยากาศเย็นสบายครั้งแรกในรอบหลายเดือน
ครั้งแรกของผมที่ Museum แห่งนี้

อุปกรณ์ประกอบฉากพร้อม

ไดโนเสาร์(ตรงทางเข้า)



สัตว์ป่า(ปลอมๆ) ในตู้โชว์



มัมมี่(ในห้องมืดชั้นล่าง)




เสื้อผ้าหน้าผมนักแสดงหลักพร้อม

เสื้อ Abercrombie and Fitch สีเทาของเธอ



เสื้อ Micky Mouse สีแดง ของผม



รองเท้า Keds ของเธอ



รองเท้า Converse ของผม



แว่นสีเขียว ที่เธอพกไว้บนหน้า



กับ 2 ตอนจบที่ผมพกไว้ในหัว(ใจ)







สุดท้ายแล้ว


ผมก็จบสิ่งที่ค้างคาในใจมานานกับเธอ
ที่หน้าร้าน KFC ณ.เวลา บ่ายโมงกว่า ๆ
ด้วย "อุปกรณ์ช่วย" นิดหน่อยในมือ
Rootbeer จากร้าน KFC ที่ยื่นให้เธอ(หลังจากยื่นให้เพื่อนเธอก่อน)



"เอาป่ะ" ผมถาม
"ไม่เอา" เธอตอบ ด้วยท่าทางห้าว ๆ
(แต่ทำห้าวแค่ไหนก็สลัดความน่ารักไม่พ้นของเธอ)

เธอปฎิเสธผม แต่ครั้งนี้ไม่มีใครเสียใจ



คำว่า "เอาป่ะ" นี่เอง
ที่ทำให้
"24 วัน 576 ช.ม 34,560 นาที" แห่งความเงียบงัน
ถูกทำลายลง
(โดยผม---แม้จะด้วยบทสนทนานิด ๆ หน่อย ๆ ตามมารยาทก็เถอะ)


และคำว่า "เอาป่ะ" นี่แหละ
เพียงแค่ "2 พยางค์" สั้น ๆ
ที่ผมใช้พูดกับเธอในตลอดทั้งวันนี้
ที่เป็นตอนจบ แบบที่ 3 ที่ผมใช้จบ เรื่องระหว่าง ผม กับ เธอ

จบแบบ ง่าย ๆ
จบแบบ ไม่มีคำตอบ
เพราะที่จริงแล้ว ผมก็ไม่เคยได้ถามอะไรเธออยู่แล้ว
เพียงแค่ตอนนั้นส่ง
"ประโยคบอกเล่า" ไปเข้ามือถือของเธอด้วยความจริงใจ เท่านั้นเอง


ขอสารภาพว่า...

ผมตั้งใจไม่พก 2 ตอนจบ ออกจากบ้านมาเอง ตอนเช้าวันนี้

ไม่ได้กลัวหรอกนะว่า
ถ้าผมถามเธอไปว่า

"เอาป่ะ"(ความรักที่ผมพร้อมจะให้) แล้วเธอจะตอบว่า
"ไม่เอา"
แล้วครั้งนี้อาจมีคนเสียใจ


แต่.......

Create Date : 17 สิงหาคม 2550
Last Update : 17 ธันวาคม 2550 12:26:19 น.		22 comments
Counter : 554 Pageviews.
Share Tweet