บนเส้นทางสายพระนิพพาน 220 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 220 220/01 ชีวิตคน..ดิ้นรน..ตั้งแต่เกิด ดูเอาเถิด..เกิดไม่ร้อง..ต้องตีก้น ถ้าร้องจ้า..จะได้..เกิดเป็นคน แล้วต้องทน..ทุกข์ไป..จนตายแล 220/02 จนตายแล..มีแต่..ทุกข์กายใจ ไม่มีใคร..สบาย..มีกายทุกข์ หิวกระหาย..แก่ป่วย..กายไร้สุข เรื่องสนุก..กับกาย..ไม่เคยมี 220/03 ไม่เคยมี..หรอกกาย..ไม่ตายจาก จิตต่างหาก..น้องพี่..ที่ไม่ตาย มากทำบาป..ต้องจุก..ทุกข์กระจาย เบาสบาย..ถ้าท่าน..หมั่นทำบุญ 220/04 หมั่นทำบุญ..ทำทาน..งานฝึกจิต สุจริต..เป็นที่ตั้ง..ระวังศีล ธรรมดา..ทุกข์เพลิน..เดินบนดิน ถ้าไม่กิน..ถึงใจ..สบายเลย 220/05 สบายเลย..ทุกข์เอย..ไม่เคยจาก ความลำบาก..เจ้าเอย..ไม่เคยขาด คอยเคียงคู่..ผู้คน..จนดุจญาติ ตัดภพชาติ..ให้สิ้น..ดิ้นให้หลุด 220/06 ดิ้นให้หลุด..หยุดทำ..กรรมอันชั่ว คิดถ้วนทั่ว..ดีจริง..แล้วจึงทำ กิเลสตัณหา..อย่ายอม..ให้มันนำ ก่อแต่กรรม..นำวน..ไม่พ้นทุกข์ 220/07 ไม่พ้นทุกข์..สักที..ก่อหนี้เพิ่ม ผู้รู้เริ่ม..ปฏิบัติ..แต่บัดนี้ จงก้าวหน้า..ทางจิต..ปิดบัญชี เอากรรมดี..เข้าสู้..กอบกู้ตน 220/08 กอบกู้ตน..ก้าวพ้น..บ่วงร้อยรัด สิ่งผูกมัด..เร่งตัด..สลัดหลุด ต้องการพ้น..ทนใช้..กายมนุษย์ คือต้องหยุด..ความชั่ว..ทำตัวดี 220/09 ทำตัวดี..พูดคิด..พิจารณา ด้วยปัญญา..แห่งตน..ค้นให้พบ หาทางเดิน..ของตน..ไปจนจบ กายเป็นศพ..ใช้สิทธิ์ตน..เดินบนทาง 220/10 เดินบนทาง..ที่หมาย..สายนิพพาน ค่อยคืบคลาน..เข้าใกล้..ไม่ท้อแท้ อันปัญหา..ทุกอย่าง..มีทางแก้ ไม่ยอมแพ้..ย่อมพบ..สงบสุข 220/11 สงบสุข..มั่งคั่ง..ไม่ยั่งยืน อันวันคืน..แตกต่าง..อย่างดำขาว ทุกข์สุขตน..เป็นคน..ก่อเรื่องราว ต่อความยาว..ยิ่งยืด..ทางมืดมิด 220/12 ทางมืดมิด..ชีวิต..ไร้ทางออก พุทธองค์บอก..ตรงจุด..หยุดเสียที หยุดความเลว..ระยำ..ทำแต่ดี จึงจะมี..ทางออก..บอกทุกคน 220/13 บอกทุกคน..บนโลก..ผู้โชคดี ปัญญาดี..คิดถูกต้อง..มองเห็นธรรม จึงตั้งหลัก..ปักใจ..ไม่ก่อกรรม ทำตามคำ..พุทธองค์..ที่ทรงชี้ 220/14 ที่ทรงชี้..ให้เห็น..เน้นทางไป ทำด้วยใจ..บริสุทธิ์..หยุดทุกชั่ว หาแต่ที่..ดีงาม..นำสู่ตัว ผู้เกลียดกลัว..ชั่วร้าย..ย่อมได้ดี 220/15 ย่อมได้ดี..ที่ตน..ผู้ทนกลั้น เมื่อยึดมั่น..หมั่นทำ..นำแต่สุข รู้เข้าใจ..ธรรมดา..กายาทุกข์ แม้ถูกรุก..ย่ำแย่..ก็แค่กาย 220/16 ก็แค่กาย..ตายก็จบ..จิตก็จาก สู่วิบาก..บาปบุญ..คุณทำไว้ เราผู้ก่อ..รอเวลา..ช้าหรือไว ทุกข์สุขใจ..เลือกเองเถิด..เกิดเป็นคน 220/17 เกิดเป็นคน..เพื่อตน..มีโอกาส เคยผิดพลาด..แก้ไข..พร้อมใช้ชด ยุติธรรม..นายกรรม..ตามกำหนด ใช้ให้หมด..ก่อนตาย..ทิ้งกายตน 220/18 ทิ้งกายตน..ทุกคน..จงเจ้าใจ เส้นทางไป..หาก่อน..เมื่อตอนยัง ถ้าหาเจอ..เธอจง..ทำเป็นผัง บาปหนหลัง..เป็นครู..รู้แล้วทิ้ง 220/19 รู้แล้วทิ้ง..วิ่งใส่..ไปที่บุญ เพียงแค่คุณ..เปิดใจ..ใช้ปัญญา สะสมดี..มีผล..เป็นวาสนา ไม่ต้องหา..มาเอง..ตามผลบุญ 220/20 ตามผลบุญ..คุณทำ..ประจำจิต สิ่งแรกปิด..ทางลง..ตรงไปหน้า เป็นอะไร..ก็งดงาม..ตามวาสนา ยิ่งผู้หา..ทางออก..บอกเลยใช่ 220/21 บอกเลยใช่..ไปตาม..เป้าประสงค์ ผู้ไม่หลง..โลกเทพพรหม..ย่อมสมหวัง จะเจอทาง..ที่ไป..ก่อนกายพัง เมื่อกายยัง..สร้างทางไป..ด้วยใจงาม 220/22 ด้วยใจงาม..ความตาย..เรื่องขี้ผง เป้าประสงค์..ยิ่งใหญ่..ไปไม่กลับ มากมีกรรม..ตามผจญ..ทนยอมรับ คณานับ..เรียงหน้า..อย่าได้กลุ้ม 220/23 อย่าได้กลุ้ม..คุมใจ..ให้เต็มที่ ทุกคนมี..ความกลุ้ม..รุมทั้งนั้น แต่ว่ากลุ้ม..เราเขา..ไม่เท่ากัน รู้เท่าทัน..ธรรมดา..มาแล้วไป 220/24 มาแล้วไป..ใส่ใจ..ยิ่งเรื่องมาก มันจะลาก..พัวพัน..ล้วนปัญหา ยิ่งกลุ้มรุม..ประดัง..บังปัญญา เราเกิดมา..ชดใช้..ไม่ใช่กลุ้ม 220/25 ไม่ใช่กลุ้ม..ทางแก้..ใช้ปัญญา พิจารณา..เหตุผล..ทนอดกลั้น ศีลสมาธิ..สติ..ล้วนสำคัญ ช่วยป้องกัน..คุณอา..ไม่มาร่วม 220/26 ไม่มาร่วม..คุณอารมณ์..เหยียบจมไว้ เมื่อไม่ใช้..ปัญญาดี..มีทางแก้ สุดแก้ไข..ให้ยอมรับ..ความพ่ายแพ้ ความจริงแท้..ธรรมดา..อย่ากลุ้มเลย 220/27 อย่ากลุ้มเลย..เพื่อนเอย..ร่วมเกิดแก่ รอนอนแผ่..ทิ้งกาย..ไปทุกท่าน จงเป็นผู้..คิดดู..รู้เท่าทัน ทำทุกวัน..ให้ดี..แต่นี้ไป 220/28 แต่นี้ไป..ใจชั่ว..มั่วฟุ้งซ่าน จิตต่อต้าน..จากตน..ไล่พ้นเถิด การเป็นคน..ทุกข์จัง..อย่าหวังเกิด หนีเตลิด..เถิดหนอ..ต่อข้างบน 220/29 ต่อข้างบน..ไปจนสุด..พบจุดหมาย ไม่เคยสาย..สำหรับผู้..ที่รู้ละ เริ่มต้นดี..อยู่ที่..เสียสละ สุดท้ายละ..เพื่อจบ..เมื่อพบทาง 220/30 เมื่อพบทาง..วางทุกสิ่ง..ทิ้งแม้กาย มีความตาย..รออยู่..รู้แน่ชัด ทำใจเป็น..รู้เน้น..ปฏิบัติ ค่อยฝึกตัด..ทีละสิ่ง..จนทิ้งหมด 220/31 เมื่อน้ำนิ่ง..หรอกเจ้า..เห็นเงาตน สุขของคน..ลองพิศ..เมื่อจิตนิ่ง ไม่วุ่นวาย..หวั่นไหว..ในทุกสิ่ง จิตก็ดิ่ง..นิ่งสงบ..พบความสุข 220/32 พบความสุข..สงบเย็น..เป็นรางวัล รู้เท่าทัน..ธรรมชาติ..แห่งชีวิต ว่าเกิดมา..บุญนำ..กรรมลิขิต รู้ฝึกจิต..ฝนใจ..ใฝ่ทางดี 220/33 ใฝ่ทางดี..มีธรรม..เป็นที่ตั้ง เป็นผู้นั่ง..นอนยืนย่าง..มีสติ ทำสิ่งใด..ตั้งใน..สมาธิ ทุกดำหริ..เพื่อหลุด..หยุดก่อกรรม 220/34 หยุดก่อกรรม..ทำเข็ญ..เห็นผลกรรม เป็นผู้ทำ..สิ่งใด..ได้อย่างนั้น รอเวลา..นายกรรม..ตามเราทัน ไม่รู้วัน..เวลา..มาเมื่อไร 220/35 มาเมื่อไร..เมื่อนั้น..ฉันน้อมรับ จะย่อยยับ..อย่างไร..ก็ไม่สน เมื่เป็นผู้..สำนึก..ฝึกอดทน เกิดเป็นคน..ชาติสุดท้าย..อภัยทาน 220/36 อภัยทาน..งานของ..ผู้หวังพ้น ผู้ตามค้น..ตามคว้า..หาข้างใน หาที่อื่น..ไม่เจอ..ทั้งใกล้ไกล หาข้างใน..ใจตน..จึงค้นเจอ 220/37 จึงค้นเจอ..ที่จิตคิดไม่ถึง คิดคำนึง..แต่ไกล..ใกล้ไม่เห็น แต่พอหยุด..นิ่งคิด..จนจิตเย็น จึงมองเห็น..ธรรมมากมาย..ในกายตน 220/38 ในกายตน..ทนมอง..ด้วยปัญญา ธรรมดา..ทั้งหลาย..ก็ได้พบ พิจารณา..เพ่งพิศ..จิตสงบ เห็นทางจบ..เจิดจ้า..มาเป็นทาง 220/39 มาเป็นทาง..วางทอด..อยู่เบื้องหน้า เพียงเรากล้า..ก้าวข้าม..ความกลัวได้ เอาสติ..ปัญญา..ออกมาใช้ ก็จะได้..รู้เห็น..ธรรมดา 220/40 ธรรมดา..มาเวียนว่าย..แล้วตายจาก ทิ้งเศษซาก..แห่งตน..เป็นคนสัตว์ ถูกนายกรรม..ตามให้โทษ..สารพัด เป็นบรรทัด..ฐานโทษ..กฏแห่งกรรม 220/41 กฏแห่งกรรม..นำพา..ให้มาเกิด ได้กำเนิด..ตามบุญทำ..ตามกรรมแต่ง จะชั่วดี..ที่ปัญญา..ช่วยมาแบ่ง คอยตบแต่ง..ใจจิต..ปิดทางต่ำ 220/42 ปิดทางต่ำ..นำตน..เดินบนทาง ที่ตนวาง..เป้าหมาย..ไปให้ถึง ทางเดินไป..ใช้จิต..คิดคำนึง ดีจริงจึง..ไปหน้า..หานิพพาน 220/43 หานิพพาน..ผ่านสวรรค์..แล้วผ่านพรหม แวะพักชม..ชั่วคราวได้..แล้วไปต่อ หลงติดสุข..จบกัน..มั่นไม่พอ นรกรอ..หล่นลง..ทางตรงเลย 220/44 ทางตรงเลย..เพื่อนเอย..ร่วมเกิดกาย มีความตาย..เบื้องหน้า..หาหวั่นไหว รู้ตัวเรา..ขัดเกลา..ใจเข้าไป มองข้างใน..เป็นจริง..ทุกสิ่งอัน 220/45 ทุกสิ่งอัน..มันแน่..ซ่ะที่ไหน เคยสดใส..ไม่นาน..มันก็หมอง เคยสวยหล่อ..แก่ก็..ไม่น่ามอง ลงไปกอง..ยิ่งหมดท่า..ค่าไม่มี 220/46 ค่าไม่มี..ที่กาย..จงได้คิด ค่าที่จิต..มากมาย..มหาศาล ค่าแห่งเทพ..แห่งพรหม..แห่งนิพพาน ค่าแห่งมาร..เลือกเอา..ค่าเราเอง 220/47 ค่าเราเอง..ทำก่อน..ตอนเป็นคน ทิ้งกายตน..เมื่อไร..ไปตามจิต จะสวยสด..งดงาม..ตามความคิด เพราะว่าจิต..ฝึกฝน..ไว้จนนิ่ง 220/48 ไว้จนนิ่ง..ไม่วิ่ง..ตามอารมณ์ ก็ไม่จม..กิเลส..จมตัณหา รู้ตามจริง..สิ่งอุปโลก..โลกมายา จิตจะพา..ข้ามพ้น..จนที่สุด 220/49 จนที่สุด..จุดหมาย..ปลายทางชัด จิตคอยคัด..คอยกรอง..มองอ่านขาด เป็นผู้เห็น..ทางจบ..ตัดภพชาติ เพื่อไม่พลาด..เส้นทาง..สายนิพพาน 220/50 สงบนิ่ง..ทุกสิ่ง..ไม่เคยแน่ มันก็แค่..สมมุติ..ที่สุดจบ อันเกิดแก่..เจ็บตาย..ย่อมได้พบ บ้างไม่ครบ..เกิดมา..ก็ลาตาย 220/51 ก็ลาตาย..ก่อนวัย..เพราะกรรมหนัก มาตามดัก..คอยฉุด..พบจุดจบ เกิดจากความ..ผิดพลาด..ในชาติภพ เพราะไปคบ..กิเลส..เหตุแห่งทุกข์ 220/52 เหตุแห่งทุกข์..รุกฆาต..ทาสอารมณ์ หลงชื่นชม..ยินดี..กับตัณหา ไม่ใช้ศีล..ใช้ธรรม..นำปัญญา จึงเวียนมา..วนไป..ไม่สิ้นสุด 220/53 ไม่สิ้นสุด..ต้องหยุด..แต่บัดนี้ ปิดบัญชี..ทางบาป..แล้วสาปส่ง พระนิพพาน..ตั้งเป้า..เราประสงค์ จิตตั้งตรง..มุ่งมั่น..มันดีเอง 220/54 มันดีเอง..เมื่อจิต..ไม่คิดชั่ว ความหมองมัว..ทั้งหลาย..ไม่เข้าใกล้ กิเลสมา..ปัญญานำ..ซำบายใจ หนทางไป..เปิดกว้าง..ทางนิพพาน 220/55 ทางนิพพาน..เนิ่นนาน..เท่าไรช่าง เอาจิตตั้ง..พิจารณา..หาเหตุผล กรรมเก่าใช้..ใหม่ไม่ก่อ..ขอฝึกตน เกิดเป็นคน..พอแค่นี้..หนีขึ้นบน 220/56 หนีขึ้นบน..ไม่วน..กลับลง ใช้ปัญญา..เลี่ยงหลบ..เพื่อจบกิจ เพื่อชาตินี้..สุดท้าย..กายชีวิต พูดทำคิด..แต่ดี..เพื่อหนีไป 220/57 เพื่อหนีไป..สวรรค์พรหม..ชมนิพพาน จะกี่กาล..นานปี..ไม่มีสน ขอแค่ว่า..อย่าเกิด..มาเป็นคน ให้วุ่นวน..ฟันฝ่า..ชะตากรรม 220/58 ชะตากรรม..นำหน้า..พาชีวิต มุ่งอุทิศ..เท่าไร..ไม่มีพ้น มีแต่ยอม..รับเอา..กรรมเก่าตน ต้องอดทน..อดกลั้น..มั่นในดี 220/59 มั่นในดี..มีสุข..เกิดที่จิต กายชีวิต..รู้ดี..มีแต่ทุกข์ ตั้งแต่เกิด..ยันตาย..ไร้สนุก ใครว่าสุข..เชิญเถิด..ขอเปิดก่อน 220/60 ขอเปิดก่อน..ผ่อนส่ง..ท่านนายกรรม บุญที่ทำ..ทั้งหลาย..ขอใช้หนี้ กรรมที่ติด..มากมาย..ในบัญชี น้อมจิตดี..ส่งให้..ใช้ชั่วกาล
|
เฒ่าจอย
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
