Bloggang.com : กุ๊ดจัง : เกาหลี ภาค 2 นัมซานทาวเวอร์ (Seoul Tower) อินซาดง(Insadong) ทงแดมุน(Dongdaemun)

เกาหลี ภาค 2 นัมซานทาวเวอร์ (Seoul Tower) อินซาดง(Insadong) ทงแดมุน(Dongdaemun)

ตื่นเช้าวันที่สองแบบชาร์จแบทเกือบเต็ม (อย่าลืมว่า เวลาเกาหลีเร็วกว่าเรา 2 ชั่วโมง ฉิ่งฉับทัวร์เรานัด 7-8-9 ชีลกว่าทัวร์อื่นๆ แต่ตื่น 7 โมงเช้ามันเท่ากะตี 5 เมืองไทย เฮือกกกก)

กินอาหารเช้าที่โรงแรม ผักผลไม้เกาหลีนี่สดมากกกกกก มะเขือเทศกรอบๆ ผักกรุบๆ ผลไม้หอมหวาน ปราศจากสารพิษ ช่างน่าอิจฉา กินๆๆ เข้าไปซะ เผื่อจะได้อึ๊ เมื่อวานบริโภคทั้งหมูทั้งไก่เกาหลี ท้องจะแตก จุกขึ้นมาถึงลิ้นปี่ วันนี้ ถ้าไม่ออกไป แย่แน่ (เกรงว่าจะไม่มีพื้นที่ให้ของใหม่เข้าไป 55555)

จากโรงแรม Riverside ชาวคณะต้องเช็คเอ้าท์ และนั่งรถมาไม่ไกล ก็ถึงโซลทาวเวอร์
(ทริปนี้นอน 3 คืน เปลี่ยนโรงแรม 3 ที่ เพราะช่วงนี้เกาหลีมีประชุมใหญ่คนหลั่งไหลมาเป็นหมื่นคน+ทัวร์จีน ทัวร์ญี่ปุ่นคับคั่ง เริ่มจะเป็นช่วงพีค ฤดูใบไม้ร่วง แต่ใบไม้ยังไม่เปลี่ยนสิเน้อออ)

ทบทวนแผนการณ์วันนี้อีกครั้ง
วันที่สอง
Seoul Tower>Insadong>Dongdaemun>ร่องเรือแม่น้ำฮัน>นอน รร.ที่ไม่อยากจะจำชื่อ

การจราจร รถเยอะมากกกกกกก แต่ไม่ติดขัด ไม่เปลี่ยนเลน ไม่บีบแตรให้ประสาทเสีย ไหลตามกันไปเรื่อยๆ

รถบัสต้องจอดด้านตะวันออกให้คนเดินขึ้นเนินลาดชันไป สัก 3-4 ร้อยเมตร(มั้ง)
ใครมีลูกเด็กเล็กแดง ก็แฮ่กพอดู แต่อากาศเย็นกำลังดีให้อภัยได้ รอบด้านเป็นสวนสาธารณะ ต้นไม้ปกคลุม อากาศดีม๊ากกกก มีห้องน้ำสะอาดข้างทาง

รถบัสแบบใช้ไฟฟ้ากำลังชาร์จไฟอยู่ เริศเนอะ

รู้งี้ พกลิควิดกะเมจิกขึ้นไปเขียนตามกำแพงบ้างดีกว่าเนอะ พลาดซะแระ

ใกล้ถึง จะขึ้นไปละน๊า

ลิฟท์ขึ้นไปด้านบน 1 อึดใจ เขาว่ากลั้นใจเอาไว้จากด้านล่างถึงด้านบน จะได้เจอคู่แท้(คณะป้าๆ ทั้งหลายเม้ากันแหลกลาญ ไม่มีใครกลั้นใจเลย 5555)
หลากหลายสารพัดเรื่องราวตำนานต่างๆ ที่ล็อตเต้บิ้วขึ้นมา (รวมไปถึงการล็อคแม่กุญแจบนโซลทาวเวอร์ด้วย) เพื่อเพิ่มมูลค่าให้สถานที่และสิ่งของต่างๆ เป็นไอเดียที่ดีมากก เพราะสุดท้ายแล้ว win-win ทั้งคู่ หนุ่มสาวสบายใจ มีเรื่องกุ๊กกิ๊กๆ ให้เล่าต่อๆ กัน ล็อตเต้ขายของได้ ฉลาดซะไม่มี

วิวด้านบน มองเห็นกรุงโซลลิบลับ (ฟังก์ชั่น miniature ของกล้องป๊อกแป๊ก ได้ใช้อีกแล้ว หนุกดี ชอบ ^_^)

ไม่ได้มีพื้นกระจกใสที่สามารถมองไปด้านล่างให้เสียวเล่นแบบ CN Tower Canada แต่เป็นจอทีวีที่ไปเหยียบแล้วจะมีเอฟเฟคหล่นวูบจากตึกแทน

ชมวิว แป๊บนึงก็ไม่มีอะไรจะทำ ลงลิฟท์กลับลงมาชั้นล่าง เป็นบริเวณขายของที่ระลึก ทำเนียมหนุ่มสาวชาวเกาหลีที่จะเขียนชื่อบนแผ่นไม้ กำแพง (ขายป้าย ขายแผ่นไม้อีก) ล็อคกุญแจ Love lock กับรั้วโซลทาวเวอร์ และปากุญแจทิ้งไป ไรเง้....ป้าแก่อย่างอิชั้น ก็ไม่อินอีก...แหะๆๆๆ
อ้อ ลืมบอก ที่นี่มี Teddy Bear Museum ซึ่งต้องเสียค่าเข้าต่างหากอีกด้วย แต่ทัวร์ฉิ่งฉับต้องทำเวลา เลยไม่ได้เข้าไปเกรงว่าจะไม่คุ้มค่าเงิน

แผ่นป้ายที่หนุ่มสาวเค้าเขียนข้อความเอามาแปะตามกำแพง อิชั้นนอกจากจะไม่อินแล้วยังไพล่ไปคิดถึงป้ายตามกำแพงวัดที่คนไทยต้องไปจองที่เขียนชื่อกันคนละช่อง ยิ่งเขียนไม่ลงหนักเข้าไปใหญ่

มุมมหาชน เลิฟล็อค ไม่ว่าใครก็ไม่พลาดที่จะถ่ายรูปมา

ความร๊ากกทำให้คนตาบอดดสี

แต่ในบางครั้งความรักก็ทำให้โลกสดใส ชิมิ ชิมิ

รอบๆ มีมุมให้ถ่ายรูป (เห็นเก้าอี้แล้ว อยากเขียนนนนนนมั่ง)

มีสวนร่มรื่น

ออกจากโซลทาวเวอร์ มุ่งหน้าไป อินซาดง ย่านอนุรักษ์ ที่มีตึกแบบเก่าๆ ร้านค้าแบบดั้งเดิม ขายของที่ระลึก และของทำมือแปลกๆ อ่านเจอมาว่ากลางคืนก็น่าเดิน มีร้านอาหาร ร้านน้ำชาสไตล์เกาหลี น่าลองมากกกกกกกกก อุตส่าโฉบไปเล็งมา 1 ร้าน ถ้ามีโอกาสจะต้องกลับไปลองให้ได้ ^_^

จากแผนที่ ดูมีร้านค้าติดๆ กัน ซอยเล็ก ตรอกน้อยเต็มไปหมด ดูเหมือนจะเดินไกล แต่จริงๆแล้วเป็นถนนสั้นๆ ระยะทางเดินได้สบายๆ เพลินๆๆ สองข้างทางมีของกินพื้นเมือง ของใช้ ของที่ระลึกกระจุกกระจิก เสื้อผ้า รถบัสจอดให้ลงแถวๆ สวนสาธารณะ Tapgol แหล่งพบปะสังสรรค์ของคนสูงอายุเกาหลี เดินข้ามถนนไปอีกนิดนึง ก็จะมี Information center และห้องน้ำสาธารณะที่สะอาดม๊ากกกกก (ทิศใต้ของแผนที่)

แฝงตัวอยู่ในหมู่ร้านเก่าๆ เป็นตึก Ssamziegil อาคารที่สถาปนิกออกแบบผสมผสานความเก่าและดีไซน์ได้อย่างลงตัว ทางเดินเป็นทางลาด วนๆขึ้น มีร้านค้าขายของทำมือ และของแนวๆ (แน่นอนราคาไม่ถูก)

รูปบนขวา ร้านชา O'sollox (ชื่อนี้มั้ง) ไกด์บอกว่าอร่อย ห้ามพลาด ขายชาเขียว ขนมพื้นเมือง เค้กชิ้นเล็กๆ เล็งไว้แต่ไม่มีเวลาแวะเข้าไปอีกเช่นกัน เขาว่าแพงเอาเรื่อง
รูปล่างซ้าย เป็นซอกหลีบในซอย เป็นที่ตั้งของร้านน้ำชาโบราณ สไตล์บ้านเก่าๆ ชอบบบบบ

มีโอกาสแวะชิมอันนี้ เป็นแป้งทอด ไส้ถั่วแดงผสมน้ำตาล+ซินนามอน หอมๆ ไม่หวานมาก หย่อยยย

มื้อกลางวัน กินในอินซาดง เนื่องจากแถบนี้มีแต่ร้านเล็กๆ จึงต้องกินร้านทัวร์ลง สั่งมาเป็นเซ็ท รสชาติพอแหลกล่าย เพราะอิ่มขนม อิ่มอาหารเช้า

ไกด์ให้เลือกว่าจะเดินต่อที่อินซาดง หรือ ไปทงแดมุนเลย เสียงส่วนใหญ่เลือกไปทงแดมุน (แต่ตรูอยากอยู่ต่องิ เดินไล่ควายสำรวจไปรอบๆ เพียง 1 ชั่งโมง แต่ยังไม่ได้แวะดูร้านไหนจริงจัง ร้านชาพื้นเมืองก็ยังไม่ได้เข้าเลยอ๊า

) ซัดทำใจ ไปอีกรอบ

Note: Insadong อยู่ใกล้กับรถไฟใต้ดินสถานนี Ankuk ซึ่งบริเวณใกล้ๆ นี้มีพระราชวังชางด็อกคุง ที่สวยงามมากกก ดูจากรูปสวยกว่าเคียงบอก อีกทั้งยังขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกอีกด้วย ถ้าใครไปเอง พลาดมิได้!!

ที่ทงแดมุน เป็นย่านค้าส่งเหมือนประตูน้ำ แพลททินั่ม บางตึกเปิดขายปลีกกลางวัน บางตึกเปิดขายส่งกลางคืนไปจนดึก ไกด์พามาที่ตึก doota บอกว่า ดูๆแล้วเสื้อผ้าที่นี่สวยที่สุดในย่านนี้ ด้านในแบ่งซอยเป็นร้านเช่าย่อยๆ เหมือนแพลทินั่ม แต่เสื้อผ้าจะมีดีไซน์ที่สวยเก๋ ตัดเย็บดี ไปจนถึงดีมาก ซึ่งแน่นอน ราคาก็ไม่ใช่ถูกๆ ขั้นต่ำก็ 8000 วอน ไปจนถึงแสน+++ รองเท้าคู่ละเกือบหมื่นบาท สูทตัดสวยๆ แบบเก๋ๆ ตัวละ 4-5 พันบาท เฮือกกกกก Doota ช่วงที่เราไป ที่เกาหลีเป็นช่วงเปลี่ยนฤดูมาเข้าฤดูใบไม้ร่วงแล้ว แฟชั่นทั้งหลาย จะเป็นแฟชั่นหนาวๆทั้งนั้น (ช่วงเซลล์จะเป็นเดือนกรกฎาคม เวลาเดียวกันกับเกาะฮ่องกงเซลล์) ไม่ค่อยกล้าถ่ายรูปมาเยอะ เพราะเค้าไม่ค่อยให้ถ่ายรูปอะ เด๋วหาว่ากะเหรี่ยงถ่ายเอาไปก๊อบงานดีไซน์

ชั้น 5 เป็นโซนขายของเด็ก มีเสื้อผ้าน่ารักกกกกสุดใจขาดดิ้น เยอะแยะ แต่จะเป็นแฟชั่นหน้าหนาวเช่นกัน สนนราคาตัวนึงไม่ต่ำกว่า 2 หมื่นวอน(600 บาท) เสื้อน่ารักๆ กางเกงน่ารักๆ ก็ 3-4 หมื่นวอน ถุงเท้า เลกกิ้งซื้อกลับมาให้มิว ยังเกือบ 300 บาทแหนะ มั่นใจได้ว่า เสื้อผ้าเด็กที่บอกว่างานเกาหลีๆๆ ถ้าราคาถูก เป็นของก๊อบจีนแท้ๆ ชัวร์ ฟันธง!

ออกจากทงแดมุน บ่าย 3 กว่าๆ เตรียมตัวไปล่องเรือแม่น้ำฮัน ตอนบ่ายสีกว่าๆ ลงจากรถแล้วเดินไปท่าเรือ อากาศดีม๊ากกกกกกกกก รัฐบาลเกาหลีวางแผน จัดผังเมือง เวนคืนที่ดินริมแม่น้ำ ทำทางไว้สำหรับจักรยาน และมีพื้นที่ไว้พักผ่อนหย่อนใจ สำหรับเมืองหลวงที่ประชากรหนาแน่นแบบโซลแล้ว ดูไม่หนาแน่นเลย เมื่อมีสวนสาธารณะ และการจัดการพื้นที่สีเขียวได้ดีเยี่ยม
ครอบครัวมาปิ๊กนิก กางเต้น ปูเสื่อ ขี่จักรยาน เล่นโรลเลอร์เบลด ปล่อยเด็กๆ วิ่งเล่น กินข้าวเย็นกัน ชีลมากกกกกก (ทำไมสวนรถไฟประเทศไทยเดี๋ยวนี้ กลายเป็นแหล่งรวมสก็อยกะแว้นในวันเสาร์อาทิตย์ซะงั้น มันน่าแค้นจายยยยย)

ท่าเรือ

ลมเย็นๆ ดูพระอาทิตย์ตก สดชื่นนนน

แม่น้ำฮัน ที่ไหลผ่านโซล มีสะพานข้ามแม่น้ำอยู่เกือบทุก 1 กิโลเมตร ถี่มากกกก เนื่องมาจากการรางผังเมืองอีกเช่นกัน เพื่อระบายรถ และแก้ปัญหาการจราจร(แลดูประเทศไทยเจริญน้อยลงไปทันทีเทียบกับเกาหลีใต้ สำหรับการแก้ปัญหาจราจรและวางผังเมือง)

แอบดูคนมาเป็นคู่ๆ หนุ่มสาวที่นี่ ใส่เสื้อผ้าคู่แฝด กุ๊กกิ๊กๆ กันตล๊อดด

แม่น้ำเป็นสีทอง ^_^

ใช้เวลาล่องเรื่อประมาณ 50 นาที กลับมาจอดที่ท่าเดิม ก่อนจะไปดินเนอร์บุฟเฟ่ขาปู อาหารอินเตอร์ ไม่ได้ถ่ายรูปมา เพราะไม่แนะนำให้กิน รสชาติงั้นๆ สู้ปูม้ามหาชัยไม่ได้ อาหารอื่นๆ ก็พอกินได้เฉยๆ ไม่ถึงกับอร่อย แต่ขี้เหล้าทั้งหลายน่าจะชอบ เพราะ เบียร์และไวน์ รวมอยู่ในราคาบุฟเฟ่แล้ว กินเสร็จ ก็เข้าที่พัก Nobless hotel ไรนี่แหละ เก่าๆ ติดทางรถไฟ ต้องระเห็ดมาอยู่ที่นี่ เพราะ รร.ทุกที่เต็มหมด พอถูไถ น้ำไหล ไฟไม่ดับ ก็โอเค๊

ไอแพดเจอสัญญาณไวไฟฟรี เลยนั่งดูรอยไหมย้อนหลังจนเกือบตีสองเลย แฮ่

Create Date : 30 กันยายน 2554

Last Update : 30 กันยายน 2554 21:24:11 น.

4 comments

Counter : 6915 Pageviews.

อิจฉา มี๊เกด ไปเที่ยวเกาหลีมา ถ่ายรูป สวยขั้นเทพ เก่งมากมาย...

เข้ามานั่งอ่าน blog ตอนเกือบ 4 ทุ่ม น้ำลายไหลโกรก หิวค่อด ๆ....

เด๋วขายติม เก็บตังค์ ซักปี ไว้ตามมี๊เกด ไปเที่ยวบ้างดีก่า อิอิ

โดย: แฟนขับ มิวมิว มาแร๊น IP: 118.172.196.125 วันที่: 30 กันยายน 2554 เวลา:21:34:59 น.

มานั่งย้อนดูแล้วเหมือนไม่ได้ไปด้วยกัน -_- มัวแต่รบกับลิงระหว่างทาง ไม่หลงเหลือความทรงจำใดๆ เฮือกกกก

โดย: ตัวแรก IP: 182.52.83.135 วันที่: 1 ตุลาคม 2554 เวลา:15:21:03 น.

ตามๆๆเที่ยวต่อ

โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ

วันที่: 2 ตุลาคม 2554 เวลา:15:55:07 น.

What's up, I read your blogs regularly. Your story-telling style is awesome, keep doing what you're doing!
Ray Ban Clubmaster //www.packageone.com/

โดย: Ray Ban Clubmaster IP: 94.23.252.21 วันที่: 4 สิงหาคม 2557 เวลา:3:18:50 น.