กุ๊ดจัง
Location :
นนทบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 75 คน [?]




ไม่มีสาระ...จริงๆ นะ..

แต่ถ้าหลวมตัวมาแล้ว จะแอบอ่านก้อไม่ว่ากัน ถ้ารับแนวเถื่อนนิดๆ ถ่อยหน่อยๆ แต่จริงใจได้ ^_^

คิดถึง ถูกใจ ก้อเจิมกันสักนิดนุง แต่ถ้าไม่ถูกใจ มาทางไหนเชิญกลับไปทางนั้น ไม่ต้องเม้นไว้ให้เปลืองมือนะ ฮ่าๆๆ
HighStudio

สัญญาอนุญาตของครีเอทีฟคอมมอนส์
บทความ โดย littlemiumiu.com อนุญาตให้ใช้ได้ตาม สัญญาอนุญาตของครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 3.0 ต้นฉบับ.
อยู่บนพื้นฐานของงานที่ www.littlemiumiu.com.
การอนุญาตนอกเหนือจากที่ระบุไว้ในสัญญาอนุญาตนี้ อาจมีอยู่ที่ www.littlemiumiu.com
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2557
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
7 พฤษภาคม 2557
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add กุ๊ดจัง's blog to your web]
Links
 

 

เมื่อลูกนกของฉันหัดบิน ปี 3 ตอน หุบเขาลี้ลับ

   เวลาผ่านไป แว๊บๆๆ  ค่ายลูกนก วนเวียนมีอีกครั้งนึง ปีนี้เป็นปีที่ 3 แล้วค่ะ ดีใจจัง ^__^

ครั้งนี้อบอุ่นเหมือนเดิม หรือกว่าเดิมด้วยซ้ำ  คุณครูเยอะ เด็กน้อย บ้านหลังเดียว กินด้วยกัน นอนด้วยกัน 7 คืน 5 วัน  อัพบล็อคไว้เป็นความทรงจำวันปิดเทอมของเด็กแบบสั้นๆ หมดแรงเขียนยาวๆ แล้น ดูรูปแทนละกันน๊า

ฝากเนื้อหาการเสวนาเล็กๆ กับคุณหมอรณสิงห์ ที่กรุณามาแบ่งปันความรู้ในค่ายลูกนก อ่านได้ที่นี่ค่ะ
//www.bloggang.com/mainblog.php?id=nugade&month=29-04-2014&group=12&gblog=27

ทริปนี้ เด็กน้อยๆ กำลังดีค่ะ รวมผู้ใหญ่แล้ว ไม่มากไม่น้อยเกินไป อบอุ่นกำลังดี กิจกรรมหลวมๆ สบายๆ มีทั้งสาระ และการเรียนรู้

การเรียนรู้คราวนี้ สำหรับมิวมิว เห็นจะเป็น ได้แรงบันดาลใจในการเรียนขี่ม้า และปั่นจักรยานสองล้อกลับมากรุงเทพด้วย  เพราะเห็นพี่ๆ เพื่อนๆ ขี่กัน แล้วคุณครูก็ช่วยจับ ช่วยให้กำลังใจ  กลับมา มีโอกาส จะพาไปหัดขี่ ถอดล้อเตรียมไว้รอแระ

ส่วนขี่ม้า...ม้าเป็นสัตว์ที่มิวมิวชอบมากกกกกกกกกก หนึ่งใน favorite ของเธอ ไม่เคยมีโอกาสได้ขี่ กรุงเทพมันลำบากไปนิดส์ แพงด้วย  นี่ถ้าอยู่เชียงใหม่ คงได้ไปขี่บ่อยๆ  

ด้วยวัยที่โตขึ้น มิวมิวสนใจสิ่งต่างๆ รอบตัวมากขึ้น นานขึ้น 

เหมือนจะเป็นวัยที่กล้ำกึ่งระหว่างเด็กเล็ก กับเด็กโต ประถม กับอนุบาล ซึ่งลองสังเกตดู ก็โอเคยังไม่เป็นปัญหาเนียนๆ เข้าได้กะลังกลุ่มวัยรุ่น 10 กว่าขวบ วัยเดียวกัน และน้องเล็กๆ กว่า หรือถ้าเป็นปัญหา เธอก็หาทางออกของเธอไปตามเรื่อง เช่น ฟ้องครู  หรือบอกผู้ใหญ่ หรือ หาที่ทางที่เหมาะสมกับตัวเอง

วันก่อนโน้นน ก่อนไปค่าย อ่านสเตตัสพี่หุย เกี่ยวกับเรื่องการเปลี่ยนสถานะจากเด็กอนุบาลเป็นเด็กประถม  โดยเฉพาะเมื่อย้าย รร. ใหม่ เด็กต้องไปพบเจอสังคม เจอเพื่อนใหม่ ให้คอยดูแล ชี้แนะลูก ในเรื่องของการผูกมิตร กับเพื่อนใหม่ รู้จักแบ่งปัน รู้จักเข้าหาเพื่อน ในรูปแบบไหน ยังไงบ้าง เช่น เด็กบางคนเงียบๆ ไม่ค่อยกล้าพูดคุย เด็กแบบนี้ จะเข้าหาง่าย เพราะเค้ารอให้เราชวนคุยอยู่แล้ว หรือการเอาขนมไปแบ่งปันเพื่อนๆ เพื่อผูกสัมพันธ์ใหม่  ซึ่งเป็นเรื่องที่เราไม่เคยคิดถึงมาก่อนเลยจริงๆ แต่มาคิดดู เออ เนอะ ตอนเด็กๆ เวลาเปลี่ยนสิ่งแวดล้อม มันมีความรู้สึก กังวล เครียด กลัว ไม่แน่ใจ เพื่อนจะเป็นยังไง ครูจะเป็นยังไง เด็กที่เงียบๆ มักจะเครียดเป็นพิเศษ ไม่กล้าพูด กล้าแสดงออก กล้าคุย   เราไม่เคยคิดถึงเรื่องเหล่านี้ เพราะมิวมักจะเนียนเวอร์ตล๊อดๆ มาค่ายครั้งนี้ เลยลองสังเกตดู ว่าเจ้ามิว ทำยังไง   เธอจะเล็งๆ ดูมีใครน่าเล่นด้วยไม๊ จากนั้น ไปเลียบๆ เคียงๆ ชวนเล่นด้วย เล่นอันนี้กันไม๊...วิ่งไล่จับกันไม๊ พร้อมทั้งเสนอกติกา ให้เสร็จสรรพ ฉันเป็นลูกแกะนะ เธอเป็นหมาป่า ถ้าเพื่อนไม่เล่นด้วย เธอจะพยายามเปลี่ยนกติกา หรือเปลี่ยนเรื่องชวนเล่นไปเลย  นางมีสต๊อคเยอะคิดสดได้ตลอด

จึงมองเห็นประเด็นว่า ทักษะความคิดสร้างสรรค์ เป็นส่วนหนึ่งของการสร้างมนุษยสัมพันธ์ และการเป็นผู้นำ
เด็กที่มีแนวโน้มจะเป็นผู้นำ  เจ้ากี้เจ้าการ บงการชาวบ้าน กำหนดกติกา มักจะเป็นคนที่ มีความคิด ริเริ่มอะไรบางอย่าง หยิบจับ หาสิ่งของรอบตัว สร้างเรื่อง ประติดประต่อ เป็นของเล่น  พอคนหนึ่งเล่น ทำท่าดูเหมือนสนุกมากกกกกก คนอื่นๆ ก็จะอยากเล่นด้วยตามมา สุดท้าย จินตนาการของหลายๆ คนบรรจบกัน เป็นเรื่องราว ซึ่งเจ้ามิวจะเป็นแบบนี้ประจำ ถ้าไม่มีใครเล่นด้วย มิวก็จะเล่นคนเดียว แต่ดูน่าหนุกเวอร์ๆ จนมีเด็กๆ คนอื่น เข้ามาขอเล่นด้วย   หรือบางที เธอก็จะนำเสนอกติกา เกมส์อะไรประหลาดๆ ถ้ามีคนเล่นตามก็เล่นกันไป ถ้าไม่มี เธอก็จะเปลี่ยนเรื่อง หาเรื่องใหม่มานำเสนอ กติกาที่เธอสร้าง แฟร์ พอสมควร กับคนอื่น มากพอที่เพื่อนๆ จะยอมรับ (คือ ถ้ากติกาเห็นแก่ตัวก็ไม่มีใครยอมเล่นด้วยจริงปะ) 

ยังดีที่ว่า มิวมิวไม่มีหงุดหงิด ชวนทะเลาะ เวลาที่คนอื่นไม่ได้ดั่งใจตัวเอง หรือไม่ยอมทำตาม  สังเกตเห็นว่าหลายๆ คนจะเป็น ถ้าเพื่อนไม่ทำตามกติกา ก็เลิกเล่นไปเลย สุดท้าย ไม่มีใครเล่นด้วยอยู่ดี

ยกตัวอย่าง วันก่อนเอาสกูตเตอร์ไปสวนรถไฟ เพื่อนๆน้องๆ มาขอเล่นด้วย มิวมิวให้เพื่อนเป่ายิงฉุบกัน ใครชนะได้ต่อคิวเล่นก่อน แต่ว่า ประเด็นมันอยู่ตรงที่ กติกาเป็นแบบนี้ มิว 1 รอบ เพื่อนคนที่เป่ายิงฉุบชนะ  1  รอบ  มิว 1 รอบ เพื่อนคนที่เป่ายิงฉุบแพ้ 1 รอบ....เด็กๆ คนอื่นก็ยอมจ้า (โถวว ช่างน่าสงสาร) 

แม่เห็นก็แบบ คันปากอะ ทนไม่ได้
ขอลองถามดู  มิวมิว แบบนี้ มิวก็ได้เล่นเยอะสุดดิ ทำไมมิวไม่ไปต่อท้ายแถวอะ เล่นคนละ 1 รอบ ถึงจะกลับมาวนอีกครั้งนึงไม๊อะ มิวตอบว่า ก็มันของมิวอะแม่  มิวอยากเล่น  (เออจริง  แบ่งน้อยดีกว่าไม่แบ่งป่าวฟระ ถ้าเด็กไม่ยอมให้เลย ก็เป็นปัญหาอีกใช่มะ ตราบใดที่เพื่อนๆ ยังทนเล่นด้วย ก็ปล่อยไปฟระ ให้สังคมสั่งสอน) 

ในค่าย ใช้พี่ๆ ลากผ้าห่มให้ เด็กมิว เด็กพอลก้า นั่งสบ๊ายยยยยย กติกาของมิวมิวคือ ลาก 1 รอบ ได้ ขนมขาไก่ 1 ชิ้น....เยส 1 ชิ้นถ้วน  ลาก 5  รอบได้ 5 ชิ้น  ภูมิใจนำเหนอมาก Smiley

ถ้าเป็นเรื่องที่ยังไม่สามารถแจมด้วยได้ ก็สามารถเข้าไป เนียนอยู่ได้ แบบสบายๆ 
ชวนพี่ซัน พี่กัซ พี่แก้มพวง เล่นลากผ้าห่ม ลากๆ จนพี่เหนื่อย เธอก็ไปนั่งดูพี่เล่นไพ่ เธอเล่นไม่เป็น แต่พยายามนำเสนอว่าตัวเองเล่นผสมสิบเป็นนะ 555555555
พี่ๆ ดูคลิป  MV เพลง ดูโน่นนี่กัน เธอก็เข้าไปสุมหัวด้วย 

เจอเด็กเกเรทำลายของ ทำลายงานของกลุ่มอื่น  บางทีมิวก็เข้าไปห้าม บางทีก็ฟ้องแม่ บางทีก็เข้าไปบอกครู เสนอวิธีทางหนีทีไล่ในแบบของตัวเอง วิ่งไปบอกครูให้เด็กเกเรแยกกลุ่มไปอยู่ด้วยกันเลยมะคะ (ให้มันไปทะเลาะตบตีกันเองให้พอไรงี้ ฮ่า)  มันมีทางออกสำหรับเด็กในหลายแบบ ในสถาณการณ์ เด็กบางคน ก็รักสงบ ปลีกวิเวก ไปทำงานคนเดียวเลย  นึกถึงสมัยเราเรียน พอมีคนอู้งาน บางทีก็ทำเองคนเดียวให้มันเสร็จๆ ไปเลยใช่มะ ทำไปแบบเพียๆ ทำไปบ่นไปก็มี เราก็เฝ้าดูวิธีการของลูก ว่า เค้าจะทำยังไง แก้ปัญหายังไง คอยถามว่า เพราะอะไรเค้าถึงคิด ถึงทำแบบนั้น สนุกดีค่ะ  

เราจะได้ เรียนรู้ที่จะ ปล่อยวางว่าเด็กไม่จำเป็นต้องทำตามพ่อแม่ เป็นแบบเรา มีวิธีที่ดีที่สุด ถูกที่สุด เหมาะสมที่สุด บ้างก็ได้


เอ้า เริ่มออกเดินทางกันได้เร้ยยยยย

คืนวันพุธ ขึ้นรถด่วนนครพิงค์ ที่เก่าเวลาเดิม รอบนี้มีเด็กๆ 4 คนเอ๊ง แต่ว่าแค่ 4 คน เสียงบนรถไฟ เดซิเบลก็ไม่ได้ลดลงสักเท่าไหร่เลยนะ T_T


คุณครูโกะลงมารับที่กรุงเทพเหมือนเคย.......ปีนขึ้นไปป่วนอีกแหนะ 

เจอกันคืนเดียว ตีซี้ เดินจูงมือกันไปแล้ว สาวๆ   ส่วนพี่โม ถึงปีนี้ จะมาพร้อมอ็อพชั่นเสริม ไม้ค้ำ 
ใจสู้มากๆ ติดใจค่ายจากปีที่แล้ว ขาเจ็บก็อดทนมั่กๆ  แม่มดก็ลุยสุดๆๆ 

ต่อรถไฟ ขึ้นรถแดง ยานพาหนะสุดโปรดของมิวมิว 

ชอบสองแถวมากเท่าความยาวลิ้นที่แพลมออกมา Smiley

ชิมลมแล้วบอกว่า รสชาติหวานดีนะแม่!!

จากสถานนีรถไฟเชียงใหม่ เราแวะเที่ยววัด ในตัวเมืองกันก่อน ในช่วงครึ่งวันเช้าค่ะ...ถึงแม้แดดจะร้อนนนน เด็กๆ ไม่มีทีท่าว่าจะเหนื่อย อะรัยยยของมันนนนนนนน ต้นคิดอะหรอ จะคร๊ายยย ชวนเพื่อนแกล้งแม่ตัวเอง  (นิยังไม่นับว่าสมัยก่อน ชวนเพื่อนมาจับนมแม่ตัวเองด้วยน่ะ....เด็กคนเน้ เอื้อเฟื้อมาก มีไรดีๆ หนุกๆ ต้องแบ่งปันหมด)

ละคิดหรอคะว่าอิชั้นจะจำได้ว่าวัดชื่ออะไรบ้างด้วยสภาพเยี่ยงนี้...ครูโอ๋เป็นไกด์ คนเมือง อธิบายอะไรสักอย่าง(หลายอย่างเลยล่ะ !) จำไม่ได้เรย

พาไหว้ศาลหลักเมือง  กะ พ่อยักษ์ จำได้แค่นี้ 5555




จากนั้น เดินทางมาอีกไม่ไกลมากอยู่ในเมืองค่ะ  ศูนย์เกษตร แม่เหี๊ยะ  เด็กๆ พักผ่อนตามอัธยาศัย ก่อนบ่ายๆ เราค่อยออกเดินทางไปพระธาตุดอยคำ ไหว้ปู่แสะย่าแสะกัน....

แต่ละคนมันพักที่ไหนล่ะนั่น ผู้ สว หลับคร่อกกเป็นพักๆ เนื่องจากนอนในรถไฟหลับๆ ตื่นๆ 
เด็กๆ หาของเล่นจากสิ่งรอบตัวได้เสมอๆ     ค่ายลูกนก ตามความตั้งใจของคุณครู คือ เป็นค่ายที่ไม่ได้มี ตารางเวลาแน่นเป๊ะๆ ปล่อยให้เด็กๆ ได้เล่นอิสระกับธรรมชาติ  สะดุดกับประโยคนี้เข้าพอดี เห็นจริงดังว่า  ดูสิ เด็กๆ เบื่อไม่ทันไร วิ่งไปหาของเล่น เก็บยางรถ กลิ้งขึ้นเนินไปแล้วปล่อยลงมา แค่นี้ก็สนุก ขำกันกลิ้ง เล่นกันอยู่นานสองนาน 

ธรรมชาติที่ไหนๆ ก็มี เพื่อนที่ไหนๆ ก็มี  แต่จะมีสักกี่ที่มีทั้งธรรมชาติ อิสระ และเพื่อน อยู่รวมตัวกันในที่เดียว 



ไม่มีผู้ใหญ่คอยบ่น 555555


คุณนายมิวหัวโจก  เริ่มการละเล่นชนิดนี้ โดยการขึ้นไปนั่งบนผ้าห่ม แล้วใช้ชาวบ้านลากให้จ้า...พี่ๆ ก็ใจดีผลัดกันลาก วันแรกๆ ก็งี้แหละ แรงยังเหลือ 55555


แล้วกิจกรรมนี้ ก็กลายเป็นกิจกรรมสามัญประจำค่าย ที่พี่ๆ ต้องผลัดกันมาลากให้มิว  บางทีพี่ไม่ลาก ลิงสองตัว มิวมิวกะพอลก้าก็ผลัดกันลากเอง....

ความหัวหมอของเจ้ามิว คือ....เอาขนมขาไก่มาแลกให้พี่ๆ ลากผ้าห่มให้  1 รอบ ต่อ ขาไก่ 1 ชิ้น ลาก 5   รอบ ได้ 5 ชิ้น...โถถถถ..พี่ก็ยอมแลกด้วยนะ!! 

บ่ายคล้อย ตะวันเริ่มหด (แต่ก็ยังร้อนมว๊ากกก)  ยานพาหนะประจำค่าย คราวนี้ เป็นจักรยานจ้าา
ปั่นจักรยานกันไปประมาณ 4 กิโลค่ะ ขึ้นเนิน ขึ้นเขา ลงเขา เข็นบ้าง ปั่นบ้าง ตามสภาพสังขาร เด็กๆ ปั่นกันฉิว

ปั่นกันมาจนถึงตีนดอย ต้องจอดจักรยานไว้ เนื่องจากทางชัน  แล้วเดินเท้าต่อ  ไกลพอสมควร  เด็กจิ๋ว สบายสุด ได้ซ้อนมอไซค์คุณครูโอ๋ไป ส่วนพี่ๆ โต ก็แข็งแกร่งไม่เบา เดินจนเกือบถึงยอดดอย มีรถตู้คุณป้าใจดีจอดรับพวกเราทั้งหมด...เอริ่มม....7 ชีวิต ยัดกันเข้าไป ขึ้นไปส่งด้านบนดอย...โชคดีมากๆ 





ขาลง ป้าๆ สองคนนี้รั้งท้าย ตามสภาพฮ่ะ


กลับถึงที่พัก กินข้าว อาบน้ำ ตามด้วยกิจกรรมค่ำคืนให้สลายพลังพอหอมปากหอมคอ 

วันต่อมา 
มิวมิวหัวหน้าแก๊ง ซ้อนมอไซค์ครูโอ๋  ยืนข้างหน้าไม่พอ ยืนไปส่ายตูดไป  โคดสงสารครูโอ๋เลย ต้องคอยเอาขาเกี่ยวเอาไว้ 55555

แวะสวนปาล์ม ส่วนหนึ่งของคณะเกษตร มช.  เค้าเอาพันธุ์ปาล์มจากภาคใต้มาทดลองปลูกที่ภาคเหนือ ได้ผลผลิตดีพอประมาณ ถึงจะไม่มากเท่าภาคใต้ เพราะปาล์มเป็นต้นไม้ชอบน้ำมากๆๆ   ผลผลิตนำส่งโรงงานสกัดที่ลำปาง (เดาว่าเอาไปทอดเลย์แหง๋มๆ)



โรงงานทำปุ๋ย โดยใช้ซากพืช ซากใบไม้ และ ขั้นตอนการทำปุ๋ย ปั้นเม็ด 



เนียนไม๊ล่ะ เอาตรูดไปแปะพี่ซัน 55555555

บ้านแพะ แกะ 

มันกินฝักจามจุรีอะ  เค้าเพิ่งรู้ว่าฝักจามจุรี เนื้อด้านใน คนก็กินได้ เห็นมาตั้งแต่เด็ก ไม่เคยลองกิน ถ้ารู้งี้ทีแรกนะ ตอนเด็กๆ ไม่อดอยาก กินฝักก้ามปูแทน รสชาติหวานๆ หอมๆ เหมือนน้ำผึ้งเลย!

บ้านกระต่าย พันธุ์เนื้อ  T_T

บ้านวัว 

น่ะ เด็กคนเน้!!!


ยามบ่ายของพวกเรา ตามแผนคือ ปั่นจักรยานไปร้านกาแฟ ริมน้ำตกกัน ถ้าน้ำไม่แห้ง เด็กๆ จะได้เล่นน้ำกัน แต่ว่า หน้าแล้งอย่างนี้ แห้งขอดๆ  เอาปืนฉีดน้ำไปเล่นกันแทน  แม่ๆ หมดแรงกว่าจะปั่นไปถึง ลิ้นห้อย  ระยะทางไปร้านแม้ไม่ไกลมากพอรวมปั่นไปสูบลมจักรยานด้วย ก็เป็นสิบโลอยู่เหมือนกัน แฮ่กๆๆ   แก้มพวงเก่งสุดๆๆ ปั่นไปกะพวกป้าๆ ไม่มีบ่นเลย 


หมดสภาพฮ่ะ 


คลานกับที่พัก ด้วยความเปลี้ย เพลีย ปวดขาของผปค จ้า นี่มันค่ายเด็กรึค่ายแม่เนี่ย เริ่มสงสัย วันหลังต้องแจ้งล่วงหน้า จะได้ฟิต ซ้อมอยู่บ้านล่วงหน้าสัก 3 เดือน 555555
ยามเย็นๆ อาบน้ำอาบท่า ออกไปเดินเล่น ดูวิว อากาศดีมากๆ เลิฟฟฟฟฟสุดๆ 


กิจกรรมยามค่ำคืน......เจ้าตัวอาจจะยังไม่รู้ว่ามีคลิป  

ครูแอ๋ม entertain เด็กๆ สุดๆ ฮ่ะ เรามีโชว์เลเซอร์ พร้อมแดนซ์เซอร์....
อืมมมม ใส่ผ้าถุงเตรียมไปอาบน้ำ ก็อย่าได้แคร์จ้า   กร๊ากกกกกกก

ส่วนอันนี้ โชว์โดยมิวมิวค่ะ  ลีลาควงไฟฉาย อิชั้นนึกว่าอยู่หาดป่าตอง  5555



เช้าวันเสาร์ โปรแกรมวันนี้ สบายๆ 
ที่ ศูนย์เกษตร มีชาวบ้าน พ่อค้าแม่ค้า เอา อาหารออแกนิกส์มาขาย  เดินจากที่พักไปนิดเดียว ไปช็อบ ชิม กัน อิ่มๆ หลังอาหารเช้า  หย่อย ฟิน 



ฆ่าเวลาก่อนออกเดินทางไปวัด ถวายเพล และ ไปขี่ม้าตอนบ่าย


กินข้าวกลางวันที่ร้านพราวพรีน  ถนนเส้นนี้ จากแม่เหี๊ยะเข้ามา มีร้านกาแฟเรียงราย ทางแยกเข้าไปดอยค่ำ ก็มีร้านนึงมีแทมโปลีนให้เด็กๆ เล่นด้วย ส่วนอันนี้ ทางไปวันสวนพริก ใกล้ ที่ขี่ม้า ก็มีอีกหลายร้าน  ถ้ามีโอกาส แวะมาเที่ยวเล่นแถวนี้นะคะ แต่ละร้านตกแต่งไม่เหมือนกัน ได้บรรยากาศธรรมชาติๆ ทุกร้านเลยค่า 


ขี่ม้าที่ชมรมอนุรักษ์ม้าไทย แม่เหี๊ยะ 

รูปตอนช่วงเย็นวันเสาร์ จนถึงวันอาทิตย์ไฟล์ใช้ไม่ได้เยย เพราะให้มิวยืมกล้องไปถ่ายเล่น มือนางคงไปโดนโหมดซอฟท์....ถ่ายมานัวๆ หมดทุกรูป ซึ่งตอนถ่ายมันชัดนะ ถ่ายเสร็จกล้อง process ต่อ ไม่ทันได้สังเกต เซ็งเยย อุตส่าพาเด็กไปเดินเล่นที่ไร่ทานตะวัน ตอนเย็น แสงสวยม๊ากกก


ถ้ารูปมันชัดนะ...ฮึ่มมม

รูปตอนแคมป์ไฟก็โคดนัว ขุดมาได้เท่านี้ 5555  
ครูโอ๋ เจ้าหน้าที่เผามัน


วันจันทร์ เป็นวันสุดท้ายของค่ายลูกนก ตอนเย็นเราต้องเดินทางกลับกรุงเทพ เด็ก ขอกลับไปขี่ม้าอีกรอบ  แทนที่จะเข้าไปเที่ยวในเมือง  ก็จัดปายยย...ระหว่างรอคิวขี่ม้า แวะกินข้าว วิ่งเล่นร้านกาแฟ เปลี่ยนมาอีกร้านนึง ให้ครบทุกร้าน 55555

หน้าตาน่าหมั่นไส้ 5555

ถึงคิวขี่ม้าแล้วจ้า ชอบมากกกก

ถ่ายจากโกโปร รร.สอนขี่ม้าอ๊ะอันนี้ 

เด็กๆชอบม้ามากมาย ไม่ว่าจะตัวไหนๆ จำชื่อได้หมด อำลากันก่อนกลับบ้าน ลูบแล้วลูบอีก สั่งเสียว่าจะกลับมาเยี่ยมใหม่ถ้ามีโอกาส 

ขึ้นรถไฟแล่ววววววว...คุณครูโกะ กะครูโอ๋ ครูแอ๋ม ขึ้นมาส่งบนรถ  ลิงมันสนใจกันซะที่ไหนล่ะ 

คุณครูก็ทำหน้าเศร้าไป 


ลิงสองตัวนี้ ก็ไม่สนใจ 555555  เพราะยังไง เดี๋ยว ก็ได้เจอกันใหม่อยู่ดี ที่กรุงเทพ 


จบค่ายไป้วยความประทับใจกับสัมพันธภาพ ทั้งเก่าและใหม่ พี่ๆ น้องๆ แม่ๆ ครูๆ สนุกสนานเฮฮาเช่นเดิม ปีหน้า เจอกันอีกทีจ้า  จุ๊บๆๆๆๆๆ




 

Create Date : 07 พฤษภาคม 2557
1 comments
Last Update : 7 พฤษภาคม 2557 20:58:40 น.
Counter : 3183 Pageviews.

 

สวัสดีค่ะ น่าสนุกจังเลยนะคะ

 

โดย: มี๊เก๋+ป๊าโอ๋=ซีทะเล (kae+aoe ) 13 พฤษภาคม 2557 10:09:33 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.