|
California trip # 14 : Snowfall
8 เมษายน 2008 ( ต่อ )
หลังจากนั่งหนาวมาในรถสักพัก เราก็มาถึงที่เล่นหิมะของเอเดน พึ่งรู้ว่าข้างหลังรถนี่ heater มาไม่ถึงแฮะ หนาวง่ะ
อันที่จริงตรงนี้ก็เป็นภูเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะเหมือนเขาลูกอื่นๆแหละ แต่มีอยู่บางบริเวณที่ไม่มีต้นสนอยู่อ่ะ เลยเป็นที่เล่นหิมะได้ หิมะดูขาวๆ สะอาดดี วิวสวยดีใช้ได้ ข้างๆที่เล่นพวกเราก็เป็นต้นสนตามปกติ ธรรมชาติดีมากๆ ชอบบบ
เจ้าเอเดนที่อยากเล่นหิมะมานานนี่แทบจะถลาลงไปเล่น โดยที่ยังไม่แต่งตัวให้เต็มยศเสียด้วยซ้ำ เค้ามีกางเกงสำหรับใส่เล่นหิมะด้วยแฮะ แถมด้วยรองเท้าเล่นหิมะด้วย ของเด็กก็มีนะ คู่เล็กๆ น่ารักดี
ตอนนั่งรถลงมานี่หนาวจนแอบรู้สึกว่าจะไม่ลงไปเล่นหิมะแล้ว สละสิทธิ์ยอมนั่งอยู่บนรถเลยเอ้า แต่พอมาเห็นเค้าเล่นเลื่อนหิมะลงมาจากเขาแล้วยอมไม่ด้ายยยย อุตส่าห์มาจนถึงที่แล้ว ยังไงก็เล่นเจ้าค่ะ
มองเค้าแต่งตัวกันแล้วได้แต่หันมามองหน้ากันกับเพื่อน เห็นกางเกงยีนส์ และ รองเท้า LA Gear ที่ตัวเองใส่อยู่แล้วแอบปลง ฟางนี่แย่กว่าเราอีกเพราะเสื้อกันหนาวเป็นผ้า ดูไม่กันน้ำด้วยซ้ำ
อาดาราคงหันมาเห็นเจ้าเด็กกะเหรี่ยงสองคนยืนทำหน้าตาแปลกๆอยู่ เลยยกเสื้อกันหนาวของตัวเองมาให้ฟางใส่ แล้วบอกให้เราใส่รองเท้าหิมะของเค้าได้ ต้องขอขอบคุณเอาไว้ ณ ที่นี่ เพราะเท้าเราชาตั้งแต่ขึ้นกระเช้านี่ยังไม่หายเลย
ที่ขำก็คือเราเนี่ยจัดว่าเป็นคนเท้าเล็กกว่าผู้หญิงไทยโดยเฉลี่ยทั่วไปอยู่แล้วคือใส่รองเท้าเบอร์สามถึงสามครึ่งอ่ะ แปลเป็นเบอร์ไทยก็ราวๆ 34 - 35 แต่อาดาราเป็นฝรั่งตัวใหญ่ๆ สูงสักร้อยแปดสิบได้ คิดเอาเองแล้วกันว่าเราใส่รองเท้าเค้าแล้วมันจะเหลือพื้นที่ขนาดไหน เห็นเจ้าของรองเท้าขำอยู่เหมือนกัน
กะลังก้มหน้าก้มตาใส่รองเท้าอยู่ก็ยินเสียงฟางบอกว่าหิมะตกรีบเงยหน้าขึ้นมาดูก็พบว่าหิมะตกจริงๆด้วยเหลือเชื่อจริงๆอ่ะ ลำพังมาเดือนเมษาก็ไม่ได้คิดว่าจะมาเจอหิมะอยู่แล้ว ยิ่งเป็นหิมะตกนี่ยิ่งไม่ได้คิดถึงใหญ่เลย
หิมะที่โปรยปรายลงมาดูเป็นฝุ่นๆยังไงไม่รู้ ไม่ได้เม็ดใหญ่แบบที่เราคิดไว้แฮะ แล้วก็ไม่ได้ทำให้หนาวมากขึ้นเท่าไร ที่หิมะตกวันนี้นี่เหมือนโปรยลงมาอวดโฉมให้ดูเฉยๆยังไงไม่รู้ เรากะเพื่อนดีใจกันใหญ่ที่ได้เห็นหิมะตก ดวงดีเหมือนกันแฮะเรา
ใส่รองเท้าอาดาราเสร็จก็เดินลากรองเท้าคู่ยักษ์ไปเล่นหิมะ กลัวจะลื่นล้มเหมือนกันนะเนี่ย แต่เอาเข้าจริงมันก็ไม่ล้มนะ แถมทำหน้าที่กันความเย็นให้กับเราได้เป็นอย่างดีอีกด้วย ถ้าไม่ได้รองเท้าอาดารานี่คงหมดสนุกไปเลยอ่ะ
กว่าพวกเราจะกระย่องกระแย่งมาถึง อาโจก็แบกเลื่อนพลาสติกขึ้นไปได้สูงแล้วเหมือนกัน ไม่ทันไรสองพ่อลูกก็เลื่อนฉิวลงมาจากยอดเขาให้ดูเป็นตัวอย่าง เราเลยรีบๆเดินขึ้นไปบนภูเขาบ้าง
ตัวเราเองอยากจะเล่นเลื่อนมาตั้งแต่ตอนอ่านเรื่องบ้านเล็กในป่าใหญ่สมัยเด็กๆแล้ว ในเรื่องนั้นจะเป็นเลื่อนไม้อ่ะ แล้วดูเค้าจะทำเลื่อนกันจริงจังมาก ตอนนี้กลายเป็นเลื่อนพลาสติกสีม่วงแปร๊ดเฉยเลย แต่ถึงจะไม่ใช่ไม้ แต่ก็ยังเป็นเลื่อนอยู่ดี จริงมั้ย
เดินขึ้นมาพอเริ่มเหนื่อยก็ถึงจุดเริ่มได้ เรามีเอเดนเป็นหน่วยกล้าตายโดยสารเลื่อนไปกับเราด้วยก็ยังดีวะ ดีกว่ากลิ้งคนเดียว เหอๆเอ้า หนึ่ง สอง สาม " ไปด้ายย "
ยังไม่ทันจะได้ตกใจเลยก็พุ่งเข้าข้างทางไปเป็นที่เรียบร้อย จะเขินดีหรือจะตกใจดีเนี่ย เอ้า ไม่เป็นไร เอาใหม่ๆ ยังเหลือทางให้เล่นอีกเยอะ
การเล่นเลื่อนรอบแรกในชีวิตเราดูจะผ่านไปแบบเข้ารกเข้าพงเล็กน้อย ก็สนุกดี รอบที่สองอาโจเลยมีบริการเตะส่งให้ด้วย 555 คือเค้าถามไงว่าจะให้เตะมั้ย พอเราบอกว่าเตะๆ เค้าก็เตะจริงๆนะ ก็มันส์ดีอ่ะ เลื่อนลงมาเร็วดี ค่อยรู้สึกตัวเองเหมือนแอลแมนโซหน่อย อิๆ
เล่นไปเล่นมาก็เริ่มหันมาสนใจถ่ายรูปกันเหมือนเดิม เพื่อนเราชวนให้ลงไปนอนบนหิมะถ่ายรูป ถ่ายออกมาแล้วก็รูปสวยดีนะ แต่หนาวขามากๆ กางเกงยีนส์เปียกเลยอ่ะ เวลาลมพัดจะรู้สึกไปเองว่าลมแทรกเนื้อกางเกงเข้ามาบาดขาเราได้ หุๆ
อาดาราเห็นเรายืนหนาวเลยถามอาโจว่าทำไมไม่เอากางเกงหิมะของเค้าให้เราใส่ด้วย เห็นอาโจยิ้มๆแทนคำตอบ เอ่ออ เราเองก็อยากจะใส่อยู่นะ แต่เราว่ากางเกงคงลากพื้นยาวแน่ๆ แค่นึกภาพก็ขำจะแย่แล้ว ก็ยอมหนาวไปละกันเรา
เล่นเลื่อนกันจนเริ่มเหนื่อยและหนาวแล้ว เอเดนก็ยังคงไม่ยอมกลับขึ้นรถ พยายามจะเล่นเลื่อนลงมาคนเดียวให้ได้ ผลสุดท้ายหลังจากพยายามอยู่นาน เอเดนก็ไถลแบบเอาหน้าลงมาจนได้ ไม่กลัวหน้าพังกันบ้างหรือไงก็ไม่รู้
แล้วเราก็ได้กลับขึ้นรถกันเสียที คราวนี้เราขึ้นรถได้ก็ต้องเอามือออกจากถุงมือมาเป่า ฮีทเตอร์มันมาไม่ถึงที่นั่งเสริมจริงๆนะ ยืนยัน เริ่มรู้สึกว่าถุงมือคู่สวยที่คุณอาให้มามันจะไม่ได้เอาไว้ให้ไปปาหิมะเล่นแฮะ มือทั้งชาทั้งแดงเลยง่ะ เป็นวันแรกในชีวิตที่นึกขอบคุณลมหายใจของตัวเองที่ยังอุ่นอยู่ ก็ยังดีอ่ะ เป็นฮีทเตอร์ประจำตัว 555
กลับมาถึงบ้านอาโจช่วงเย็นๆ ยังเหลือแรงออกไปวิ่งที่สวยแถวนี้กันอยู่ แถวๆบ้านอาโจเหมือนมีสวนของชมรมจักรยานอ่ะ ( เอ่อ เค้าชื่อ bycycle club ทำไมแปลแล้วแปลกๆก็ไม่รู้ ) แต่เพราะมันเป็นสวนสำหรับขี่จักรยานก็เลยดูกว้างงงง จริงๆ รู้สึกคนที่ขี่จักรยานอยู่จะมองหน้าเราแปลกๆ คงงงว่าเจ้าเด็กนี่หนีพ่อแม่มาจากไหน
หลังวิ่งกลับมาบ้านด้วยความสบายตัว สบายใจ กินข้าวเสร็จก็มานั่งดูเวบของ Body Revealed exhibition กัน คือเป็นที่จัดแสดงพวกอวัยวะต่างๆในร่างกายคนเราให้คนทั่วไปดูอ่ะ แล้วจะมีเปรียบเทียบระหว่างอวัยวะที่ปกติกับอวัยวะที่ผิดปกติไว้ให้ดูด้วย
ตอนแรกเราก็เฉยๆนะ รู้สึกไอ้ที่เรียน gross มาตอนปีสองนี่ก็เซ็งจะแย่แล้ว กลัวบรรยากาศเดิมๆจะกลับมาอีก แต่ไหนๆก็อุตส่าห์อยู่ใกล้บ้านขนาดนี้ ก็ไปดูเป็นการเปิดหูเปิดตา เผื่อที่นี่เค้าจะ dissect ได้สวยกว่าพวกเรา ( ก็แน่อยู่แล้วแหละมั้ง )
อาดารากะอาโจเครียดมากว่าจะให้เอเดนไปดีมั้ย ตอนแรกก็ตอบๆไปแบบที่ตัวเองคิด ปรากฎอาดาราหันกลับมาถามว่า " ถ้าเค้าเป็นลูกคุณ คุณจะให้ไปมั้ย " อืมมม เงียบเลยเรา ตัดสินใจไม่ถูกแฮะ เลยรู้สึกว่าให้เค้าคิดกันเองสองคนดีกว่า อย่าไปรบกวนเค้าน่าจะดีกว่า
คุยกันเสร็จก็ปล่อยอาดารากับอาโจนั่งดูเวบกันต่อไป เราสองคนก็เก็บของกัน (( อีกแล้ว )) พรุ่งนี้เย็นๆเราสองคนจะบินกลับลงไป LA แล้วอ่ะ ถึงตอนนี้ก็เริ่มชินๆกับการเก็บกระเป๋าแล้วแฮะ ที่น่าตกใจคือของพวกเราดูเยอะๆยังไงไม่รู้
เก็บไปเก็บมาก็เลยเหลือไว้ให้อาโจใส่รถลงไปให้ อิๆ เป็นนักท่องเที่ยวกิตติมศักดิ์มากๆ มีคนขนของให้ด้วย 55
Create Date : 08 มิถุนายน 2551 |
|
6 comments |
Last Update : 9 มิถุนายน 2551 1:50:07 น. |
Counter : 814 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: marzo 8 มิถุนายน 2551 14:42:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฟางข้าว IP: 58.8.84.134 8 มิถุนายน 2551 21:15:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: N3K 8 มิถุนายน 2551 23:51:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: prapasri IP: 202.57.170.76 9 มิถุนายน 2551 20:30:08 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
blog นี้ดูจะเกิดขึ้นมาได้เนื่องด้วยเจ้าของบล็อกเกิดอยากจะเขียน แล้วอยากให้คนอื่นๆอ่านเรื่องที่ตัวเองเขียนด้วย การมีบล็อกเป็นของตัวเองก็เลยดูจะลงตัวดี และแม้ว่าช่วงนี้ถึงชีวิตการเรียนที่เป็นอยู่ไม่ค่อยเอื้อให้เรามานั่งเขียนบล็อกสักเท่าไร แต่การที่ได้พักจากชีวิตที่วุ่นวายมาทำอะไรที่ชอบสักพัก ก็เป็นเรื่องที่ดีเหมือนกัน
บางเรื่องที่เราเขียนก็ดูจะบ้าๆบอๆไร้สาระไปหน่อย จนเหมือนยึดเป็นที่ระบายอารมณ์ในบางครั้ง อย่างไรก็ตาม เราต้องขอขอบคุณทุกคนมากๆนะคะที่เข้ามาอ่าน
ปล . เราใช้ชื่อ N3K เป็นชื่อ blog เนื่องจากชื่อนี้เป็นชื่อกลุ่มเราสมัย ม.ต้น แล้วเราสมัครพันธุ์ทิพย์ช่วงมอต้นพอดี ก็เลยใช้ login เป็นชื่อนี้แล (( ง่ายดีมั้ย ))
((( ปล จริงๆแร้ว )))
ตอนนี้เรากำลังจิตตกกับการเข้าสู่แผนกทำคลอดเป็นวันแรก
แอบกลัวอยู่อ่ะ เราไม่อยากทำคลอดเรย
ทำไงดีอ่ะ??
|
|
|
|
|
|
|
อยากเล่นเหมือนกัน เห็นทีไรก็อยากเล่น แต่...แบบว่ามีแต่เด็กเล่น เราก็เขิลนะคะ ตอนนี้นัดกะเพื่อนว่า ไว้ลูกแกโตอีกหน่อยเราไปเล่นกับลูกแกแล้วกัน ทำเนียๆทำเป็นเล่นเป็นเพื่อนเด็ก ..หิหิ