Bloggang.com : MsBrenda : California trip #2 : Valencia town ( ในที่สุดเราก็มาถึง Los angeles )

California trip #2 : Valencia town ( ในที่สุดเราก็มาถึง Los angeles )

29 มีนาคม 2008 ( again ) : 2 ทุ่ม USA. time

เวลาเหมือนจะผ่านไปนานมากแล้วสำหรับเรา แต่ก็ยังคงเป็นวันที่ 29 มีนาคม อยู่ดี วันนี้คงเป็นวันที่ยาวที่สุดในชีวิตเราแล้วแหละ

..........หลังจากนั่งเครื่องบินมาประมาณ 10 ชั่วโมงแล้ว พวกเราก็ใกล้ถึง LAX แล้ว คราวนี้เครื่องบินบินจากความมืดมาสู่เช้าของวันที่ 29 อีกครั้ง ในขณะที่นาฬิกาประเทศไทยของเราฉันบอกว่าอีกไม่กี่ชั่วโมงจะหมดวันที่ 29 แล้ว เหมือนขึ้น timemachine หน่อยๆ

พอเริ่มมีแสงเครื่องก็เริ่มเสิร์ฟอาหารเช้าอีกมื้อ หลังจากกินกันเสร็จ เครื่องก็ประกาศว่าใกล้จะลงจอดที่ LAX แล้ว america at first site ของเรา
ดูจะเป็น blog สี่เหลี่ยมๆ ไม่เห็นตึกเยอะๆอย่างที่คิดไว้แฮะ เวลามองไกลๆค่อนข้างเป็นระเบียบเลยอ่ะ เคยได้ยินมาว่าเค้าต้องวางผังเมืองก่อนแล้วค่อยสร้าง ไม่ใช่ตามใจผู้สร้างแบบประเทศแถวๆนี้

และแล้วในที่สุดเที่ยวบินอันแสนยาวนานนี้ก็สิ้นสุดลง

ทันทีที่ขาเหยียบสนามบิน เราก็ได้ตื่นเต้นกะการตรวจคนเข้าเมืองอีก บนเครื่องบินเค้าจะมีใบเอกสารขอเข้าประเทศแจกอ่ะ แต่ว่าเรากะเพื่อนกรอกได้ไม่ครบ เหลือช่องที่ถามว่าไปประเทศไหนมาก่อนบ้างในทริปนี้ ซึ่งพวกเราไม่รู้กันว่าไอ้การแวะฮ่องกงครึ่งชั่วโมงของเราเนี่ย มันต้องกรอกฮ่องกงรึเปล่า ไปยืนงงๆ กรอกแบบฟอร์มกันอยู่นอกแถวสักพัก แล้วรู้สึกว่ามีคนเดินผ่านพวกเราไปมากมาย เผลอแป๊บเดียวคนเข้าคิวรอผ่านด่านเต็มเลย ตอนแรกที่ลงมานี่ไม่มีคนเลยนะเนี่ยยย เสล่อจริงๆพวกเรา คราวนี้เลยต้องเสียเวลาต่อแถวนานมากก ระหว่างรอก็กวาดสายตาไปรอบๆ เห็นว่าชาวบ้านเค้ากรอกเอกสารกันในแถวทั้งน้านนน อืมม นะ เห็นแล้วเซ็ง

หลังจากยืนสับปงกไปสามรอบ เราก็ตื่นเพราะมีสุนัขมาดมขาน่ะ จั๊กจี้ดี สติสตังที่ทำหล่นไว้ตามพื้นก็ดูจะกลับมาอยู่กับตัวเราอีกรอบนึง ตม ที่นี่เค้ามีหลายช่องนะ เจ้าหน้าที่มีตั้งแต่หน้าตา โหดน้อย จนถึง โหดมาก เหมือนในหนังเลย แต่โดยรวมแล้วเค้าจะทำหน้าเครียดๆกันหมดทุกคนเลย ไม่เมื่อยหน้ากันบ้างรึไงพี่ และแล้วก็ถึงเวลาเราเข้าไปสัมพาดบ้าง คนที่ถามเราเป็นคนผิวดำนะ หน้าตาโหดเหมือนกัน ถามเราหลายคำถามมากเลยอ่ะ อาทิเช่น ตั้งใจจะมาทำอะไรที่นี่ มาอยู่นานเท่าไร มีที่อยู่ใน USA มั้ย , รู้จักใครที่นี่รึเปล่า , ญาติที่อยู่ที่นี่ทำอาชีพอะไร มาอยู่ที่นี่นานรึยัง อ่ออ ถามด้วยนะว่าเคยเจอญาติมาก่อนมั้ย เจอเมื่อไร ที่ไหน อ่ออ แล้วที่ตลกที่สุด เค้าถามว่า จะมาอยู่ที่นี่เลยรึเปล่าหรือแค่มาเที่ยว เออ เนาะ สงสัยจิงว่าจะมีใครบอกเค้ามั้ยว่าจะมาอยู่เลย เหอๆ ถือว่าโดนละเอียดเหมือนกันแฮะ แต่เค้าถามดีๆนะไม่ตะคอก สำเนียงภาษาอังกฤษเค้าก็พอฟังออก ไม่งงมากเท่าไรอ่ะ และแล้วหลังจากคำถามร้อยแปด เราก็ผ่านเข้าประเทศอเมริกาได้สำเร็จ

พอผ่านจากคุณโหดมาได้ ตอนเอากระเป๋าก็ไม่ยุ่งยากแล้ว เรารู้สึกมันเหลือไม่กี่ใบแล้วแหละ ชาวบ้านเค้าคงมาเอาไปหมดแล้ว พวกเราเข็นกระเป๋ากันมาเรื่อยๆ เจอด่านตรวจ ( อีกแล้ว ) คราวนี้เป็นผู้ชายหน้าตาเอเชียๆหน่อย ถามว่ามีอาหารในกระเป๋ามั้ย อืมม เราบอกเค้าว่าเรามี medicine ส่วนเพื่อนเราตามมาติดๆบอกว่าไม่มีอะไร ทั้งๆที่ในกระเป๋าคุณเธอมีกล่องขนมไทยๆเพียบบ อืมม เยี่ยม

เดินมาอีกไม่ไกล เราก็ออกมาเจอญาติของฟางยืนรับอยู่แล้ว อยู่หน้าประตูแบบไม่ต้องหันหัวเลยแม้แต่น้อย อิๆ คงกลัวพวกเราไม่เห็นม้างงง หรือไม่ก็คงงงว่าพวกเราหายหัวไปไหนกันนานนักหนา (( จิงๆอาแหววหน้าไม่ค่อยเหมือนฟางเท่าไรนะ เราเห็นเค้าโบกมือให้แบบดีใจมากมายอ่ะ เลยรู้ว่าเค้ามารอรับพวกเราเนี่ยแหละ )) พวกเราขนกระเป๋าขึ้นรถกระบะของอาตู่ ( อาอีกคน ) เสร็จตอนเที่ยงกว่าๆของที่นี่ รู้สึกจะตีสามบ้านเรามั้ง เราง่วงมากกก แต่คนที่นี่ดูจะหิว พวกเราเลยต้องไปกินข้างมื้อเที่ยงกัน

อาแหววพาพวกเราไปกินข้าวร้านชื่อ " สนามหลวง " เพราะเพื่อนเราอยากกินอาหารไทย อืมม ก็แปลกดี กับข้าวร้านนี้ดูจะเป็นอาหารจานเดียวซะเยอะ ที่สำคัญ จานใหญ่มากกกก ประมาณสองเท่าของที่เมืองไทยได้
เรากินเหลือมากมาย เสียดายของ แต่ไม่สามารถจริงๆ

ข้างๆร้านอาหารนี้มีตลาดไทยด้วย ชื่อ " ตลาดบางรัก " ตอนแรกเราฟังแล้วตกใจนึกว่าเป็นตลาดสด แต่พอเข้าไปเดินแล้วรู้สึกคล้ายๆ supermarket แหละ แต่จะมีพวกอาหารกระป๋องไทยขายเยอะเหมือนกัน มาม่าก็หลายรสดี ที่สำคัญมีบัตรโทรศัพท์กลับประเทศไทยขาย ชื่อบัตร " แฟนฉัน " นาทีละ 1 cent $ ในบัตรจะมีวิธีต่อโทรศัพท์ไว้ให้แล้วแหละ คุ้มมากอ่ะ มีโปรโมชั่นโทรกลับกทม ฟรี 5 ชั่วโมงอีกด้วยนะ แต่โทรได้ครั้งเดียว คุยกันให้แขนเป็นเหน็บไปเลย อิๆ

กินเสร็จแล้วก็นั่งรถไปบ้านอาแหววกัน บ้านอาแหววอยู่ที่เมือง Valencia ข้างล่างชื่อ Valencia เขียนว่า city of Santa Clarita ไม่รู้จะเปรียบกับหน่วยการปกครองไหนของไทยดีเหมือนกัน งง สรุปรวมๆว่าเป็นส่วนหนึ่งของ Los angeles อ่ะ ตื่นเต้นได้ที่ ชีวิตนี้ไม่เคยฝันเหมือนกันว่าจะได้มาเที่ยว ที่นี่ส่วนมากตึกเค้าจะเป็นชั้นเดียวหมดเลยนะ เพราะว่ามีแผ่นดินไหวบ่อย ผลพลอยได้คือเมืองดูน่าอยู่มากๆ ไม่มีตึกสูงๆมาเกะกะลูกกะตา อาแหววบอกว่าตึกสูงๆส่วนมากจะอยู่ใน downtown มากกว่า

ถนนที่นี่มักจะมีต้นโอ๊คสีขาวอยู่สองข้างทางอ่ะ ก็สวยดีไปอีกแบบ อาคิม( สามีอาแหวว ) บอกว่าเป็น white oak คือลำต้นเค้าจะสีขาวๆ แล้วก็ต้นไม่ใหญ่มาก ที่สวยอีกอย่างคือดอกไม้จะสีสดใสดีมากเลยอ่ะ เหมือนปลูกไว้ยังไงก็สวย แหะๆ ไปว่าเค้าอีก หรือเค้าอาจจะดูแลดีก็ได้นะ ไม่รู้เหมือนกัน

และแล้วเราก็เข้ามาใกล้จะถึงที่นอนของพวกเราเข้าไปทุกที บ้านในเมืองนี้น่ารักมากๆเลย ส่วนมากจะเป็นบ้านหลังเล็กๆ มีสวนดอกไม้หน้าบ้าน เหมือนในหนังเลยอ่ะ อึ้งเหมือนกันไม่คิดว่าของจริงก็ยังน่ารัก แถมในบ้านอาแหววก็ยังตกแต่งน่ารักอีกตะหาก ( สติไม่เหลือพอให้ถ่ายรูปแฮะ คาดว่าจะได้ถ่ายในหลายอาทิตย์ข้างหน้านี้ )

หลังจากนอนตื่นมาก็มีเรื่องฮากันอีกแล้ว คือให้ครัวเค้ามีตระกร้าผลไม้อยู่หนึ่งใบ ตอนแรกเรากะเพื่อนคิดว่าเป็นของปลอม แต่พอเข้าไปดูใกล้ๆกลายเป็นว่าเป็นของจริง สีสดมากอ่ะผลไม้ที่นี่ ตื่นเต้นกันใหญ่ เราเลยหยิบแอบเปิ้ลลูกแดงๆมากินแทนอาหารเย็นดู แต่เนื้อนิ่มๆแปลกๆ ให้เพื่อนชิมเพื่อนก็ว่าแปลกๆ ที่จริงทรงก็ไม่เหมือนบ้านเรานะ แต่ยังไงก็อร่อยดีเหมือนกัน เพื่อนเรายังคงยึด concept ข้าวสวยกับกุ้งผัดหน่อไม้ฝรั่งของไทยต่อไป

กินกันเสร็จแล้วก็ได้เวลาโทรศัพท์กลับบ้าน แล้วก็นอนนน ต่อ ขี้เกียจจะนับแล้วอ่ะว่ากี่โมงที่ประเทศไทย เราว่า biological clock ในร่างกายเรามันต้องประท้วงหยุดทำงานในเร็ววันนี้แน่ๆเลย

Create Date : 14 พฤษภาคม 2551

Last Update : 14 พฤษภาคม 2551 2:19:10 น.

2 comments

Counter : 943 Pageviews.

สวัสดีค่ะ ขอคนแอลเอมาเที่ยวด้วยคนนะค๊ะ

เมือง valencia เป็นเมืองในปริมณฑลของแอลเอค่ะ เมืองต่างๆ ที่ขึ้นอยู่กับแอลนี้รวมเรียกว่าเป็น LA county ค่ะ เมืองที่วิสกี้อยู่ก็เช่นกัน เวลาคนที่เมืองไทยถาม ก็ตอบง่ายๆ ว่าอยู่แอลเอ ซึ่งจริงๆ แล้วอยู่เมืองอื่นโดยรอบน่ะค่ะ

โดย: วิสกี้โซดา

วันที่: 14 พฤษภาคม 2551 เวลา:6:15:07 น.

แล้วความรู้สึกนรกๆบนเครื่องก้อกลับมา...

โดย: ฟางข้าว IP: 58.8.86.237 วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:23:06:24 น.