ชีวิตที่มึความสวยงามนั้น อาจไม่ได้หมายถึงชีวิตที่มีความ "เต็ม" ในทุกๆด้าน แต่มันเป็นเพียงการที่เรารู้จัก "เติม" สิ่งที่สร้างสรรค์ให้กับชีวิตวันละนิดละหน่อย เหมือนการสร้างประโยคเล็กๆที่ดีๆให้กับชีวิต จนกลายเป็นเรื่องราวที่มีคุณค่าและน่าอ่านในท้ายที่สุด
Group Blog
 
 
พฤษภาคม 2551
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
24 พฤษภาคม 2551
 
All Blogs
 
California trip # 9 : Stanford museum & Grocery shopping

5 เมษายน 2008

วันนี้คงเป็นวันสุดท้ายแล้วที่เราจะได้เที่ยวอยู่แถวๆ Palo alto นี้
1 อาทิตย์ดูจะผ่านไปในแค่ชั่วพริบตา

วันนี้ได้นอนจนเต็มอิ่มอีกวันเพราะไม่ได้รีบไปไหน ( ชีวิตเป็นสุขจิงๆ )
วันนี้พวกเราจะไปเดิน Stanford museum กัน
ถือเป็นการเก็บตกจากเมื่อสามวันก่อนที่ไม่มีเวลามาเดิน

อานาตพาเรามาหย่อนไว้ที่หน้ามิวเซียมตอนสายๆ
เนื่องจากมิวเซียมที่นี่เค้าเปิดให้เข้าชมฟรี
พวกเราก็เลยต้องเข้าไปดูกันซะหน่อย

ดูจากแผนที่ที่เค้าให้เราถึงรู้ว่าที่นี่คือ
Stanford University Museum of Art
อ่าวว นะ art หรอกเหรอ เรานึกว่าจะเป็นทั่วๆไป

ห้องแรกที่พวกเราแวะเข้าไปดูเป็นห้องที่เกี่ยวกับประวัติของครอบครัว Stanford นะ
เห็นมีภาพถ่ายของครอบครัวนี้ไว้ด้วย

ระหว่างทางเดินก็ดูจะมีงานแกะสลักให้ดูเรื่อยๆ
แต่ว่าเรากะเพื่อนดูไม่เป็นกันทั้งคู่
ก็เลยเดินทำได้แค่เดินผ่านเฉยๆ

ห้องต่อมาที่พวกเราแวะเข้าไปดูจะมีรูปสถานที่ดังๆใน USA ติดไว้เต็มเลย
เราติดใจแผนที่ประเทสอเมริกาเวอร์ชันของที่นี่อ่ะ
สีสดใสดี รูปหมีตรงรัฐ Alaska เค้าจะมีฉายาของแต่ละรัฐอยู่ข้างล่างด้วย
อย่างแคลิฟอร์เนีย เค้าถือว่าเป็น Golden state




เหมือนมีเครื่องดูภาพสามมิติยุคบุกเบิกด้วย เจ้าเครื่องนี้ดูภาพ Niangara Fall สวยมาก เหมือนเห็นน้ำตกลงมาจริงๆเลย
เราสองคนกำลังตั้งท่าจะถ่ายเจ้ากล้องนี้กัน พอดีมีเจ้าหน้าที่เดินมาบอกว่าเค้าห้ามถ่ายรูปในนี้
อ่าวว นะ ถ่ายกันมาจนจะหมดชั้นอยู่แล้ว
ขอโทษทีแฮะ หาป้ายไม่เจอ อิๆ

อีกฝั่งหนึ่งของห้องมีบอร์ดแนะนำรัฐต่างๆในประเทศสหรัฐอเมริกาด้วย
ไปอ่านๆดูก็ได้ความรู้ดี แต่ว่าอ่านไม่ค่อยหมดแฮะ
เริ่มเบลอๆ

ออกจากห้องนี้ไปก็ได้กลิ่นอาหารและกาแฟโชยมา
เลยชวนกันไปกินดีกว่า ( คิดว่าถึงขึ้นไปชั้นสองก็คงดูไม่ค่อยรู้เรื่องแฮะ )
เราไปนั่งเล็งๆ อาหารกันอยู่สักพักก็สั่งไม่ได้สักที ราคาอาหารที่นี่ก็แพงอยู่
พวกเราเลยเปลี่ยนแผน ไปหาของกินเอาดาบหน้าดีกว่า
ไหนๆก็จะเดินไป Stanford medical center อยู่แล้ว


ก่อนออกจากมิวเซียมนี้ไปก็ต้องไปแวะร้านขายของที่ระลึกกันก่อน
ก็มีภาพถ่ายของมิวเซียมขายเยอะดี
ที่เราชอบคือที่นี่มีของไอเดียเก๋ๆ น่าสะสมเยอะแยะเลย
เราได้ของเล่นชื่อ Le Pinch มา
เจ้าตัวนี้เป็นเหมือนรางเหล็กสองอันมาเชื่อมกันไว้ แล้วในแต่ละรางมีเกียร์เชื่อมๆกันไว้ แล้วมีลานให้หมุนอยู่ตรงกลาง
เวลาไขลานมันจะเดินได้เหมือนหนอนเลยน่ารักดีนะ
เค้าเข้าใจออกแบบเท้ามันน่ะ เท้าสองข้างจะแตะพื้นแบบคนละเฟสกัน
ถ้าด้านซ้ายแตะสองเท้า ด้านขวาจะแตะเท้าเดียว
ทำให้เจ้าเครื่องนี้มัน balance ตัวเองได้ดีใช้ได้ระหว่างเดิน



ซื้อของกันเสร็จก็ออกมาหาทางไป medical center ของที่นี่กันต่อ
ไหนๆก็มาจนถึงนี่แล้ว ขอไปดูโรงพยาบาลเค้าหน่อยก็แล้วกัน

เราออกมาทางด้านข้างของมิวเซียม เห็นมีสวนน่านั่งดี
มีประตูแกะสลักสวยๆให้ถ่ายด้วย


พวกเราเดินย้อนกลับมาผ่านด้านหน้าของ museum
แล้วเดินตรงไปเรื่อยๆเพื่อไปข้ามถนน
จากคำบอกเล่าของยามว่า เดินเลยตัวมิวเซียมไปหน่อย
ก็จะเห็น medical center เองแหละ
อืมมม พวกเราก็เดินเลยมาแล้วนะ เห็นตึกหลายตึกเหมือนกัน
แล้วตึกไหนคืออะไรล่ะเนี่ย

กำลังยืนงงๆกันอยู่ก็หันไปเห็นว่าเค้ามี campus map ให้ดูอยู่ไม่ไกล
อืมม ถือว่าวันนี้ดวงดียิ่งนัก
พวกเราเดินไปดูกันก็เห็นว่าโรงพยาบาลไม่ไกลเท่าไรแหละ
ถ่ายรูปแผนที่ไว้ดูกันหลงเสร็จพวกเราก็ออกเดินทางต่อไป


ไม่นานนักพวกเราก็เข้ามาในเขตโรงพยาบาล
พอเข้าประตูมาปั๊บก็เห็นแผนที่โรงพยาบาลติดไว้ใกล้ๆประตูน่ะแหละ
พวกเราเลยตรงเข้าไปดูเพื่อหาทางไป canteen
หุหุ เริ่มหิวกันแล้วแหละ นี่มันก็บ่ายๆแล้วนะ


เดินไปถึง canteen ก็พบว่ามีอาหารให้เลือกหลายชนิดเหมือนกัน
มีสลัดบาร์ด้วย ดีแฮะ
ที่สำคัญ ราคาเห็นแล้วชวนให้กินลงมากกว่ากันเยอะ

เดินไปเดินมาเหลือบไปเห็นมีกาแฟสตาร์บัคส์ใส่กระติกให้กดบริการตัวเองอยู่
เหมือนกระติกเนสกาแฟเมืองไทยเร้ยยย เห็นแล้วขำ
อยู่ที่แถวๆบ้านเรานี่สตาร์บัคส์นี่อย่างหรู

ระหว่างรอจ่ายเงินอยู่ก็ได้เห็นคุณหมอยืนรอคิวอยู่ล็อกถัดไปแบบรีบๆ
คือเค้าดูหงุดหงิดว่าทำไมต้อรอคิวนานจัง
เห็นแล้วดีใจกับตัวเองอีกหนึ่งวันที่รอคิวได้แบบไม่ต้องรีบ

จ่ายเงินเสร็จก็ออกมาหาที่นั่งกินแถวๆนั้นแหละ
เค้ามีโต๊ะให้นั่งเยอะดี
ปากกินข้าวไปสายตาเราก็สำรวจไปรอบๆ
เห็นมีหมอนั่งกินอาหารมื้ออะไรก็ไม่รู้อยู่ตอนบ่ายสองครึ่ง
ดูเกือบทุกคนจะมีกาแฟเป็นกับแกล้มคู่ไปด้วย
ภาพนี้ก็ classic ดีนะ หาดูได้ทั่วไปตั้งแต่สีลมยันcalifornia หุหุ
(( เห็นแล้วปลงชีวิตได้ประมาณนึง ))

โรงอาหารที่นี่มีคอมพิวเตอร์ & internet ให้ใช้อยู่สองเครื่อง
คนละเครื่องพอดีเลยยย สรุปว่าทัวร์ medical center เราดูจะใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการเชคเมล 55

ใช้คอมกันจนพอใจแล้วก็ไปเดินดูโรงพยาบาลเค้าทั่วๆ
บรรยากาศทั่วไปดูจะเงียบๆ คนไข้น้อยกว่าที่ประเทศไทย
ดอกไม้สวยกว่าด้วย
อันที่จริงมานี่ก็ไม่ค่อยได้ดูอะไรนักหรอก เราไม่รู้จักใครในโรงพยาบาลนี่
จะเข้าไปดูห้องนั้นห้องนี้ได้ยังไง
ขณะที่กำลังจะเบื่อ อาเราก็มารับกลับพอดี
ระหว่างทางกลับบ้านเราก็แวะซื้ออาหารสดกลับไปทำอาหารเย็นกินกันที่บ้าน
แต่แค่ Grocery shopping ก็ดูจะมีอะไรแปลกๆใหม่ๆให้ดูอยู่เรื่อยๆ
Supermarket ที่นี่หรูดีอ่ะ สินค้าก็มีให้เลือกเยอะดี




chocolate เยอะมากกก



ซอสมะเขือเทศหลายยี่ห้อสุดๆ เลือกไม่ถูกเลยแฮะ



ดอกไม้สวยดี







fruit tart น่ากินน


เย็นนี้พวกเรามีโอกาสได้เดินเล่นบริเวณภูเขารอบๆบ้านกัน
ไหนๆก็จะอยู่อีกแค่วันเดียวแล้วนี่
แถวนี้ต้นไม้ ดอกไม้สวยดี สงบด้วย
เราเดินลงมาจากที่บ้าน เพื่อไปขึ้นเนินเขาอีกเนินหนึ่งแถวๆนี้
นัยว่าเป็นพื้นที่สาธารณะ ให้คนแถวๆนี้มาเดินเล่นได้
เพราะจากมุมนี้จะมองไปเห็น Silicon Valley ได้แบบกว้างๆดี คือเห็นไกลๆทั้งเมืองเลย

เวลามายืนอยู่ในที่โล่งๆแบบนี้แล้วรู้สึกสบายใจดีจัง


อันที่จริง ชีวิตนี้เราก็ไม่ได้คิดนะว่าเราจะมีโอกาสได้มาเห็นสิ่งต่างๆมากมาย
และไม่เคยแม้แต่จะฝันว่าตัวเองจะลากสังขารมาเที่ยวได้ไกลถึงขนาดนี้

ต้องเรียกว่าโชคดีเป็นอย่างยิ่งที่มีคุณอาใจดีคอยพาเที่ยว
รวมถึงห่วงใยดูแลสุกข์ทุกของพวกเราเป็นอย่างดี
ออกจะดีเกินไปจนเรายังอยากพักอยู่ที่นี่ต่อ 55

แต่ยังไงเราก็คงต้องเดินทางไปต่อตามที่ได้วางแผนกันไว้กับเพื่อน
ไม่รู้ว่าวันต่อๆไปจะได้พบเจออะไรอีกบ้างนะ





ระหว่างที่เดินขึ้นเนินดูวิวนี่มองกลับไปเห็นที่สิงสถิตย์ของเราตลอดสัปดาห์นี้ด้วย




Create Date : 24 พฤษภาคม 2551
Last Update : 25 พฤษภาคม 2551 1:08:54 น. 4 comments
Counter : 1126 Pageviews.

 
เห็นช็อกโกแลตแล้วก็ทำให้น้ำลายไหลอยากกิน ถ่ายรูปเก่งจังค่ะ


โดย: ....พี่คังซี กับ นายยูเอส.... วันที่: 24 พฤษภาคม 2551 เวลา:3:12:29 น.  

 
ตรงซอสมะเขือเทศก็น่าสนใจครับ...สมกับเป็นอเมริกันจริงๆ...มีซอสให้เลือกเพียบเลย


โดย: pompier วันที่: 24 พฤษภาคม 2551 เวลา:4:46:08 น.  

 
แก หนอนแกเปนงายบ้าง
ยังเดินตรงอยุป่าว
หรือเป๋ไปเเล้ว


โดย: ฟางข้าว IP: 58.8.86.237 วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:23:41 น.  

 
ยังเดินตรงอยู่นะแก
น้องชั้นยึดไปแล้วเนี่ยย


โดย: N3K วันที่: 31 พฤษภาคม 2551 เวลา:1:27:01 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

MsBrenda
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




blog นี้ดูจะเกิดขึ้นมาได้เนื่องด้วยเจ้าของบล็อกเกิดอยากจะเขียน
แล้วอยากให้คนอื่นๆอ่านเรื่องที่ตัวเองเขียนด้วย
การมีบล็อกเป็นของตัวเองก็เลยดูจะลงตัวดี
และแม้ว่าช่วงนี้ถึงชีวิตการเรียนที่เป็นอยู่ไม่ค่อยเอื้อให้เรามานั่งเขียนบล็อกสักเท่าไร
แต่การที่ได้พักจากชีวิตที่วุ่นวายมาทำอะไรที่ชอบสักพัก ก็เป็นเรื่องที่ดีเหมือนกัน


บางเรื่องที่เราเขียนก็ดูจะบ้าๆบอๆไร้สาระไปหน่อย
จนเหมือนยึดเป็นที่ระบายอารมณ์ในบางครั้ง
อย่างไรก็ตาม
เราต้องขอขอบคุณทุกคนมากๆนะคะที่เข้ามาอ่าน


ปล .
เราใช้ชื่อ N3K เป็นชื่อ blog เนื่องจากชื่อนี้เป็นชื่อกลุ่มเราสมัย ม.ต้น
แล้วเราสมัครพันธุ์ทิพย์ช่วงมอต้นพอดี ก็เลยใช้ login เป็นชื่อนี้แล (( ง่ายดีมั้ย ))

((( ปล จริงๆแร้ว )))

ตอนนี้เรากำลังจิตตกกับการเข้าสู่แผนกทำคลอดเป็นวันแรก

แอบกลัวอยู่อ่ะ เราไม่อยากทำคลอดเรย

ทำไงดีอ่ะ??




Friends' blogs
[Add MsBrenda's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.