คนเรามีมือมีเท้ามีสมองเหมือนกัน ถ้าคนอื่นทำได้ เราก็ต้องทำได้ค่ะ ถ้าเราตั้งใจ ขอแต่อย่าดูถูกตัวเอง ฉันเชื่อแน่ว่าคุณทำได้
<<
สิงหาคม 2551
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
15 สิงหาคม 2551
 
 
งาน Volunteer ของฉัน / ย้ายบ้านมาแล้วค่ะ /วันที่ไม่ธรรมดา

ตอนนี้ยังหางานไม่ได้ก็ทำงาน Volunteer ไปก่อน อย่างน้อยก็ได้ฝึกภาษา ได้เจอผู้คนมากหน้าหลายตา ได้ประสบการณ์ด้วย แล้วเค้าจ่ายค่ารถเมลล์ให้ด้วย มีชา กาแฟ ขนมให้กินด้วย ก็ดีเหมือนกัน เข้าเมืองโดยไม่ต้องเสียเงิน อิอิ ผู้ร่วมงาน ก็มี คนอังกฤษ (ส่วนใหญ่เป็นคนที่เกษียณแล้ว) อินเดีย (คนนี้ยังสาวเลย ) ไอริช (ป้าคนนี้ก็เกษียณแล้ว ชอบว่ายน้ำเหมือนกันด้วย คอยแนะนำวิธีการหางานให้อีกต่างหาก) เกาหลี (พี่คนนี้ สอน รำมวยจีน กะ เต้น แอโรบิค ที่สวน เค้าอายุเยอะแล้วแต่ดูกระฉับกระเฉง และอารมณ์ดี พูดจาฉะฉาน)


ตอนนี้ได้ย้ายบ้านมาอยู่อีกหลัง แล้ว มีเครื่องใช้ในบ้านครบเลย ทีวี ตู้เย็น เครื่องซักผ้า เครื่องล้างจาน ไมโครเวฟ เตาอบ เตารีด อุปกรณ์ทำครัว เมื่อก่อนบ้านนี้ เป็นบ้านคุณยาย ของแฟน ต่อมา พี่ชายแฟนได้เข้ามาอยู่ และตอนนี้ เค้าย้ายไปแคนาดาแล้ว เฟอร์นิเจอร์ส่วนใหญ่ เป็นของเก่า เปียนโนก็รุ่นเก่าแบบไม่ต้องใช้ไฟฟ้า โต๊ะเครื่องแป้งก็แบบสมัยเก่าดูคลาสิคไปอีกแบบ แถมมีแมวตัวใหญ่ มากกกก เข้ามาเยี่ยม ประมาณว่า ขอของกิน แต่เราไม่มีอาหารแมวก็ไม่ได้ให้ไป ไม่รู้แมวใคร มันก็เดินตามมาถึงชั้นบนเลย ช่างไม่กลัวคนแปลกหน้าเลยนะเนี่ย ระหว่างที่เราพิมพ์อยู่มันก็ร้องเมี๊ยว เมี๊ยว อยู่ข้าง ๆ เห็นทีต้องเชิญมันออกไปละ เจ้าแมว อ้วนดำ....


ดีจังไม่ต้องซื้อของเข้าบ้านเยอะ รู้สึกโหวง ๆ ช่วงแรก ช่วงนี้ก็ ทำงานบ้านไปพลาง ๆ แต่สวนหลังบ้าน กับหน้าบ้านยังรกอยู่เลย เนื่องจากว่า พอคุณตาคุณยายของแฟน เริ่มสูงอายุ เค้าก็ทำสวนไม่ค่อยไหว ต้นไม้หลังบ้านมีนกอาศํยอยู่ น่าจะหลายตัวอยู่เพราะได้ยินเสียงเจี้ยวจ๊าว ฝนก็เริ่มตกบ่อยขื้น ไอ้ครั้นจะออกไปตัดหญ้าก็หนาว น่ะ พรุ่งนี้ไม่ได้ไปทำงาน จะพยายามเข้าไปดูสวน ถ้าฝนไม่ตกนะ

ที่จริงวันนี้ต้องไปทำงานแต่ ไปช่วย ญาติของเพื่อน ของ แม่แฟน ชื่อ มอริส เค้าทำพรีเซนเทชั่น เรื่อง ครอบครัว เก่าแก่ ครอบครัวหนึ่งใน Devon เราก็เลยพลอยได้ความรู้ไปด้วย บ้านหลังนั้น เกือบ สองพันปีแน่ะ ......... พอดีพี่เค้ายังไม่เคยชินกับ คอมพิวเตอร์โน๊ตบุค เราก็เลยไปช่วยเค้าซะหน่อย หน้าที่เราก็แค่คอยเลื่อนรูปภาพ ในคอมพิวเตอร์ เท่านั้น จากนั้น มอริส ก็เป็นคนบรรยายที่จอ โปรเจคเตอร์ ถ้าอยากรู้ว่า มอริส หน้าตาเป็นยังงัย ให้นึกถึง ซานตาครอส ค่ะ นั่นแหล่ะ เค้าเลย หนวดเคราแบบนั้นเลย และก็อ้วน ๆ ดูท่าทางใจดี ยิ้มง่าย เค้าบรรยายได้ดีทีเดียวในความคิดเห็นเรา มีการสอดแทรกอารมณ์ขันด้วย พอบรรยายเสร็จเค้าก็ให้สินน้ำใจเล็กน้อยกับเราด้วย ว๊าวววว ดีจัง อยากมาทำทุกวันเลย อิอิ เอ...ทำไมเราไม่หัดบรรยายแบบนี้มั่ง อิอิ มอริสเคยถามเราเหมือนกันว่า วันนึงเค้าอยากให้เราบรรยาย เกี่ยวกับ เมืองไทย เหมือนกัน ที่จริงก็ดีนะ ได้เงินด้วยล่ะ ไอ้เรื่องพูดต่อหน้าคนเยอะ ๆ เราไม่ค่อยเขินหรอก แต่ว่าภาษาน่ะสิ ยังไม่แข็งแกร่งเท่าไหร่

คนที่ฟัง เป็นคนสูงอายุ ที่เกษียณแล้ว รวมทั้ง คนดูแลสถานที่ด้วย (รู้สึกว่าคนสูงอายุที่อังกฤษนี้ จะมีความสุขกับชีวิตมาก รถเมลล์ก็ไม่เสียเงิน บางคนก็ไปทำงาน อาสาสมัคร แบบที่เราทำ ได้เจอเพื่อน บางคนก็มานั่งฟัง พรีเซนเทชั่น ที่นี่ มี่เพื่อนคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์ ไม่เหงาดี แต่ก็อย่างว่านะ ลูกหลานเค้าก็ไม่ค่อยได้มาเยี่ยมบ่อยเท่าไหร่ แต่ยังงัยก็อยากให้บ้านเรา มีคนสูงอายุที่มีคุณภาพชีวิตที่ดีแบบนี้มั่งจัง

วันนี้ตอนรอรถเมลล์ เจอ แต่เรื่อง ไม่ปกติ เริ่มต้นจาก มีแท็กซ๊คันหนึ่งจอดรถตรงหน้าเรา เราก็ตกใจ มีอะไรฟะ แต่เราไม่ได้โบกนี่นา เค้าจอดแล้วก็ถามว่า คุณคนไทยหรือป่าว เอ่อออ ใช่ค่ะ ภรรยาผมก็คนไทยนะ เอานามบัตรไป ถ้าอยากตัดผมก็ โทร หาภรรยาผมได้ โชคดีนะครับ (ว่าไปแล้วค่อนข้างปกตินะ)

หลังจากนั้นมีชายคนนึง เดินมาถามว่า ขอถามอะไรหน่อยนะครับ (น่ากลัวอะ) คุณยังโสดหรือป่าว นึกว่าเค้าจะมาโชว์ของซะอีก เห็นเดินตรงดิ่งมาที่เรา ก็อยู่กรุงเทพเคยเจอแบบนี้แล่ะ แล้วเค้าก็โชว์ของให้ดู ไอ้เราวิ่งหนีแทบตาย แต่ถึงยังงัยเราก็เตรียมตั้งท่าวิ่งเหมือนกัน ถ้าไม่ชอบมาพากล
พอเราตอบว่า ฉันแต่งงานแล้ว เค้าก็ ขอบคุณแล้วเดินจากไปอย่างเร็ว ทิ้งแต่ความงุนงงไว้ที่เรา

อ๊ะ อ๊ะ ยังมีต่ออีก ...ชายแก่คนนึง เดินมาทำความสะอาดตรง ที่รอรถประจำทาง แล้วเค้าก็พูดว่า ฉันนะต้องมาทำความสะอาดตรงนี้ทุกวันเลย (เพราะมันเป็นหน้าบ้านเค้า) บางคนก็ทิ้งขยะไว้ ตรงนั้นก็มีเราคนเดียว เราก็เลยตอบว่า ดีค่ะ คุณเป็นคนดีค่ะ อุตสาห์มาทำความสะอาดทุกวัน (ไม่รู้จะพูดอะไร) แล้วลุงก็พูดต่อ บ้านฉันอยู่ตรงนี้นะ อยากไปดูบ้านฉันมั๊ย (เอ่อ ลุงเริ่ม แปลก ๆ ละ ) เราก็ตอบ ไม่ละค่ะ ขอบคุณค่ะ หนูรอรถเมลล์ อยู่ค่ะ เดี๋ยวไปแล้วค่ะ ลุงก็บอก เข้ามาดูแป๊บเดียวเอง ไม่เป็นไรหรอก

เฮ้อ วันนี้เจอแต่เรื่อง ไม่ปกติ กะอีแค่ รอรถเมลล์ ครึ่งชั่วโมง พอรถเมลล์มาก็รีบขึ้นเลย จบไปอีกหนึ่งวันสำหรับวันที่ไม่ธรรมดาของฉัน







Create Date : 15 สิงหาคม 2551
Last Update : 15 สิงหาคม 2551 19:13:16 น. 6 comments
Counter : 592 Pageviews.

 
อ่านเพลินเลยค๊า แต่คาใจนิดนึงคะ ตรงที่เอาของมาโชว์อ่ะ ตกลงของอะไรคะ ลักษณะเป็นยังไง ขนาดใหญ่หรือเล็กคะ แบบว่าคาใจ ฮ่า ฮ่า ไม่ต้องตอบก็ได้คะ ล้อเล่นคะ แซวเล่นเฉย ๆ คะ


โดย: Sweet Forever วันที่: 15 สิงหาคม 2551 เวลา:19:46:18 น.  

 
เฮ้อ.....โล่งไป...


โดย: superss วันที่: 15 สิงหาคม 2551 เวลา:23:51:55 น.  

 
เราก็เคยเจอค่ะ ระหว่างทางเดินกลับบ้าน จากศูนย์การค้า เจอชายหนุ่มอยู่เลย มีลูกมาด้วย 2 คน ลูกคนนึงอยู่ในรถเข็น อีกคนเดินตามหลัง พอเดินสวนกับเราก็พูดว่า ขอโทษนะครับ ผมเพิ่งมาที่นี่แล้วกระเป๋าเงินหายหมดเลย ขอเงินอะไรประมาณนั้น เราก็บอกว่าเราไม่เข้าใจภาษาอังกฤษ หลายวันต่อมาเจออีก เขากะจะเข้ามาหาเราอีก แต่คงจะจำเราได้เขาเลยรีบเดินหนีเลย


โดย: กวนฐานฮวา ณ อเบอร์ดีน วันที่: 16 สิงหาคม 2551 เวลา:5:37:32 น.  

 
ง่ะ อันตรายยยยยยยย คนสมัยนี้


โดย: yr_naughty_annie วันที่: 16 สิงหาคม 2551 เวลา:10:03:59 น.  

 
เอารูปบ้านใหม่มาให้ดูด้วยนะจ๊ะ

อ่านแล้วคนมันแปลกๆอ่ะสมัยนี้ น่ากลัว


โดย: asita วันที่: 17 สิงหาคม 2551 เวลา:16:12:36 น.  

 
ลืมบอก อยู่นี่เราสบายนิดนึงตรงที่เราบอกไปว่าเราไม่เข้าใจภาษาเยอรมันอ่ะ อิอิอิ ได้ผลเลย เหมือนหนุ่มๆแถวบ้านชอบแซวสาวๆเพื่อนบ้านเราเจอบ่อย แต่เราเดินทางเดียวกัน มันไม่กล้าเลยนะ ( แต่มันก็เอาไปพูดว่ามันแซวเราเหมือนกัน) เราก็บอกเพื่อนบ้านเราว่ามันไม่เคยพูดกับเราเลยอ่ะ


โดย: asita วันที่: 17 สิงหาคม 2551 เวลา:16:15:11 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
 

คุณนายขยัน
Location :
กรุงเทพฯ United Kingdom

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




สวัสดี พี่ ๆ น้อง ๆ ที่มาเยี่ยมนะคะ.....ขอให้วันนี้ของคุณมีแต่รอยยิ้มค่ะ



[Add คุณนายขยัน's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com pantip.com pantipmarket.com pantown.com