Group Blog All Blog
|
เตาะแตะที่ 1 : ซนกำลังดี อย่าดื้อกว่านี้จะดีมากเลย "โมเสส" 15 Jan 12 Moses 1.1 Y : เป็นตัวของตัวเองที่สุด โมเสสเลยขวบมาเดือนนึง เดือนนี้โมเสสเก่งขึ้นเยอะ อยากทำอะไร ๆ ด้วยตัวเอง กินข้าวเอง แปรงฟันเอง ยกขวดนมดื่มเอง ซนเอง รื้อ โน่น นี่ นั่น เดินก็เก่ง วิ่งก็ได้ เตะบอลยังได้เลย ปีน ป่าย ขี้โม้ รับมุก ปล่อยมุก จะเอ๋ ซ่อนแอบ เข้าใจภาษามากขึ้น โมเสสมีสุขภาพแข็งแรงดีในเดือนนี้ มีแต่น้ำมูกที่ไม่ยอมหายสักที กินเก่ง หลับเก่ง เล่น พอครบขวบแม่ก็ชั่งใจอยู่นานเหมือนกันว่า ยังจะอัพบล็อกเรื่องของโมต่อไปอีกดีไหม ที่คิดงี้ เพราะกลัวไม่มีเวลา และอารมณ์เห่อลูกเริ่มน้อยลง (โมอ่านแล้วอย่างอนนะครับ) ในที่สุด .... แม่ก็ตัดสินใจ อัพต่อไปอีกปีนึง เหมือนการต่อ พ.ร.บ รถเลยครับ อารมณ์นั้น เผื่อให้โมได้อ่านวันข้างหน้า และเป็นบันทึกพัฒนาการและความน่ารักของลูกไว้ให้แม่อ่านยามแก่ตัวไป (แต่แม่คิดว่าแม่ไม่ยอมแก่นะ) เอาเป็นว่า แม่จะบันทึกเหตุการณ์สำคัญ พัฒนาการ ในแต่ละเดือนของโมเสสนะครับ  "รักการอ่านเสมอ"  "เหม่อ ๆ อยากออกไปเล่นนอกบ้านตลอด"  "หล่อบ้าง น้ำมูกย้อยบ้าง ที่โบสถ์หนึ่ง"  "รื้อ โละ - วันนี้โมช่วยแม่แพคของเตรียมไปเยี่ยมตายาย 27 DEC 11"  "จะอาบน้ำก็อ่าน อารมณ์ไหนก็อ่าน"  "อย่าได้ว่าง รื้อ !"  "คริสตมาสที่ 2 ของโมเสส" - ไม่ชอบใส่หมวกเป็นที่สุด  "เค๊กน่ะของโปรดโมครับ"  "ก้าวแรกแอบกลัว ก้าวต่อไป นกน่ะสิที่ต้องกลัวโม"  "แย่งอาหารนกเป่าน่ะ"  "ที่บ้านก็หล่อได้" 22 Dec 11 แม่จำได้ว่าเป็นวันกีฬาสีที่เนิร์สโม คุณครูประจำชั้นโมแจ้งแม่หลายอาทิตย์ก่อนวันงานว่า โมได้แข่งเดินเตาะแตะ ทุกเย็นโมจะได้ซ้อมและเป็นตัวเก็ง เพราะทั้งชั้นแข่งกันแค่ 3 คน วันจริงแม่ไปเพื่อดูโมแข่ง แต่ไง๋นักกีฬาหลับหมดทุกคน ครูได้เลื่อนมาแข่งฤกษ์สะดวก "แข่งตอนนักกีฬาตื่น" แม่ได้กลับที่ทำงานมือเปล่า เพราะที่ทำงานมีคริสตมาสสัมพันธ์ประจำปี ตอนเย็นแม่ไปรับโม คุณครูบอกโมขาดกำลังใจ ไม่ยอมเดิน งอแงร้องไห้ จนครูประจำชั้นต้องจูงโมเข้าเส้นชัย ฟังแล้วน่าสงสารโมจังครับ สงสัยจะตื่นคนเยอะ อีกอย่างไม่มีพ่อแม่รอที่เส้นชัยละสิ แต่พ่อแม่ไม่เป็นไรจริง ๆ นะ แค่โมได้ร่วมกิจกรรมที่อะไรก็ไม่สำคัญหรอกครับ เ็อ็นดูแต่โมน่ะ  "วันจริง กะ วันซ้อม" คนละอารมณ์จริง ๆ เลยลูก  "ร้องไห้ก็ยังน่ารัก"  "เหรียญทองแดงแรกของโมเสส"  "รักโมนะครับ" ---------------------------------------------------------------------------------
คุณเอ นุ้ยอัพบล็อกแล้วนา เลทตามเคย อายๆๆ
โดย: หมีอ้วนกับหมูอวบ
 วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:15:04:47 น. |
mariabamboo
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 62 คน [?] 日々の時間を大切に。 วันเริ่มเขียนบล๊อก 15 มีนาคม 2553 มองโลกผ่านเลนส์ด้วยตาข้างขวา รักการเดินทาง รักการบันทึก 2012 ชมเชย บ้านหมอนอุ่น 2015 เงินรางวัล 20,000 ฿ "เที่ยวไปทั่วฯ" 2015 ชมเชย Parenting Blog Award#11 2016 อันดับ 2 Best Parenting Blog Award#12 2016 อันดับ 3 Best Photo Blog Award#12 2017 อันดับ 3 Best Photo Blog Award#13 2018 อันดับ 2 ฺBest Photo Blog Award#14 2019 อันดับ 2 Best Photo Blog Award#15 2020 อันดับ 3 Best Photo Blog Award#16 2021 อันดับ 2 Best Photo Blog Award#17 2022 อันดับ 2 Best Photo Blog Award#18 2023 อันดับ 1 Best Photo Blog Award#19 Friends Blog
Link |
||||||||||||
อิจฉา โมเดินได้แล้ว หมูกวียังต้องจูงมืออยู่เลยอ่า