หรือจะโสดจนสามสิบ... (เรื่องจริงหรือนี่) วันที่ 162
สวัสดีครับ มิตรรักแฟน blog ที่เคารพรักยิ่งยวด สุดลิ่ม
ความเดิมจากตอนที่แล้ว...
ข้าพเจ้าได้ประกาศก้องอย่างอหังการ บ้าพลังไปว่าจะเริ่มเขียนนิยายที่จะดังเป็นพลุแหก
ทว่าถึงบัดนี้ก็ยังไม่เริ่มกระดิกนิ้วพิมพ์แต่อย่างใดเลย
เหตุว่าข้าพเจ้ากำลังติดแหงก อยู่ที่ทางสองแพร่งในจิตใจ ไม่รู้จะเริ่มเขียนไปในทิศทางไหนดี
ทางแรก คือ แนวไซไฟ ไฮโซ ตัวละครหัวทอง ตาสีฟ้า เดินกันให้ควักไขว้ไปทั้งเรื่อง เป็นแนวโลกอนาคต อันเวอร์เวิ่น ที่จะนำเสนอโลกในจินตนาการอันสุดจะ อึ้ง ทึ้ง เปรี้ยวของผม
ทางที่สอง คือ แนวเรียบง่ายแต่สูงส่ง เป็นเรื่องที่ใกล้ตัว ใกล้เต่า เป็นเรื่องที่ดูธรรมดาทว่าสร้างสรรค์ อย่างเช่นเรื่องรถไฟฟ้ามาหานะหล่อน ที่ดูเป็นเรื่องที่เหมือนเรียบง่าย ทว่ากิ๊บเก๋ ยูเรก้ายิ่งนักแฮ
ผมชั่งใจอยู่นานเลยทีเดียว ว่าจะเลือกเขียนไปในทางไหนดี เสมือนเด็กชายวัยหัวนมจะแตกพาน และจะเลือกว่าจะเป็นชายแท้ หรือชายสวย ฮะฮะ
แต่สุดท้ายผมก็เลือกได้แล้วครับ ผมเลือกที่จะเขียนเรื่องที่เรียบง่ายแต่เลอค่า อมตะ อิอิ
ฟังดูเหมือนง่าย แต่จริงๆ แล้วยากสุด ๆ
เพราะเรื่องอนาคต เวอร์เวิ่นนั้น มันเป็นโลกที่ไม่มีอยู่จริง เราจะจับอะไรไปใส่ จะทำให้มันเวอร์ ๆ แค่ไหน ก็ทำได้ เหมือนโปรเหมาจ่ายแบบไม่อั้น เหมือนบุฟเฟอร์หมูกะทะ ที่ทำเป็นจิ่มจุ่มได้
แต่เรื่องที่เรียบง่ายนั้น แท้จริงกลับยากมากมาย เพราะเราต้องเอาความธรรมดา เขียนออกมาให้มันไม่ธรรมดา เอาเรื่องที่เป็นจริงได้ มาเขียนให้ลันล้า สร้างสรรค์สุด ๆ ... อันนี้ยาก
แต่ยิ่งยากยิ่งท้าทาย ยิ่งน่าสนใจเนอะ สู้ๆ
Create Date : 08 กรกฎาคม 2553 |
|
8 comments |
Last Update : 8 กรกฎาคม 2553 21:05:10 น. |
Counter : 984 Pageviews. |
|
|
|
เชื่อมั่น