ตลาดชีวิตของกลิ่นดอย ^____________^ 21 ม.ค. 53 คำเตือน: 1.ข้อความที่ท่านจะอ่านต่อไปนี้กรุณาใช้สมาธินิดหน่อย อิอิ 2.สำหรับเด็กเศรษฐศาสตร์ ท่านมิสามารถนำข้อความต่อไปนี้ไปใช้ในการอ้างอิงเพื่อสอบวิชาเศรษฐศาสตร์ได้ เพราะอาจารย์อาจจะให้ F ท่าน ^___________^ผมเป็นเด็กเศรษฐศาสตร์ครับ (ไม่กล้าใช้นามว่า นักเศรษฐศาสตร์ เพราะนั่นสำหรับผู้แก่กล้าซึ่งมิใช่ผม อิอิ) ถ้าใครถามผมว่าเศรษฐศาสตร์มหาภาค จุลภาค ทฤษฎี โน่นนี่เป็นเช่นไร ตอบได้เพียงว่า "ไม่รู้ ไม่เคยจำ ฝากอาจารย์ไปหมดแล้ว พวกทฤษฎี" แถมด้วยข้ออ้างว่า " ผมมันปลาทองครับ" (ถ้าอาจารย์มาได้ยินมีหวังเอาหนังสือตีหัวแน่เลยครับ) แต่ผมชอบเอาสิ่งที่อาจารย์สอนมาเปรียบเทียบกับชีวิตผมครับ ทุกเรื่องเลย วันนี้ก็เลยเอาอีกเรื่องมาเล่าให้ฟัง ตลาดชีวิต ^________^ของกลิ่นดอย ผู้ค้า (Vender): ผมเพียงรายเดียวเป็นตลาดผูกขาดสมบูรณ์ (Pure Monopoly) สินค้า(Goods): มีหลากหลาย แต่ไม่มากนัก และสินค้าหลักคือ "ความรัก" จำนวนพนักงาน(Employee Number.): มีผมเพียงคนเดียว เวลาทำงาน(Working time): ทุกวัน ไม่มีวันหยุดราชการ ค่าจ้างสำหรับพนักงาน(Wages&Salary) : ความสุขใจซึ่งได้เป็นรายชิ้น ถ้าผมผลิตมาก ผมก็ได้ค่าจ้างมาก ถ้าผมผลิตน้อยผมก็ได้น้อย ตามตัวสินค้า => ความรัก การกำหนดราคา (Price Determination): เนื่องจากเป็นตลาดผูกขาด ดังนั้นราคาผมจึงกำหนดได้ตามแต่ใจต้องการ (แต่เพื่อไม่ทำร้ายผู้ซื้อ จึงไม่ค้ากำไรเกินควร อิอิ) มูลค่าสำหรับแลกเปลี่ยน (Value): ใช้หัวใจ แลก ความรัก(สินค้าหลัก) จุดดุลยภาพ (equilibrium): แน่นอนผมผลิตตามจำนวนที่ผมต้องการ แต่ผมขาย ตามราคา ที่ผู้ซื้อต้องการครับ ดังนั้นมันอยู่ตรงใหนนะ??? เอาเป็นว่าสำหรับผม ตรงที่พอดีระหว่างผู้ซื้อกับผู้ขาย แล้วกันครับ ความหามาได้ยาก (Scarcity): แม้จะมีผมเพียงผู้เดียว แต่ทรัพยากรสำหรับสร้างความรักนั้น เหลือเฟือ ราคาถูกครับ โดยเฉพาะสำหรับความรักที่ให้เพื่อนๆ ดังนั้นสินค้าสำหรับผู้ต้องการเพื่อน ยังมิขาดตลาด อิอิ ผู้ซื้อ (Consumer): เอ.... มี พ่อ แม่ พี่ เพื่อนๆ อีกเล็กน้อย นะ ที่เป็นผู้ซื้อหลัก จะมีผู้ซื้อเพิ่มรึเปล่ายังไม่แน่ใจ แต่กำลังเสนอขายเพิ่มครับ เพราะรักยังเหลือเฟือ อยู่ (ยกเว้นความรักแบบแฟนนะ อันนี้มีคนซื้อแล้ว และเธอยังไม่ได้คืนสินค้าครับ เอาไว้ถูกคืนเมื่อไหร่ จะรีบเสนอขายทันที 5555555 ซึ่งยากกกนิดนึง) อรรถประโยชน์ (Utility) : อันนี้อยู่ที่ว่าผู้ซื้อจะใช้ สินค้า ของผม ให้ได้ประโยชน์สูงสุดอย่างไร ตามใจท่านเพราะลูกค้าคือพระเจ้า แต่คนขายเช่นผม ยิ้มแก้มปริ ตั้งแต่เริ่มเสนอขายแล้วครับ และนั่น เป็นอรรถประโยชน์ของผมแล้ว!!!!! เวลาปิดตลาด (เหมือนตลาดหุ้นเลยนะ หุหุ): ไม่ปิดครับ ตลาดของผมทำงาน 24 ชั่วโมง จนกว่าจะถึงวันพักร้อนอัศจรรย์ครับ แล้ว คุณละครับ ตลาดชีวิตของคุณเป็นอย่างไรครับ? สินค้าหลักคืออะไร? ผู้ซื้อคือใครเหรอครับ?? อยากซื้อหรือขายเพิ่มรึเปล่าครับ?? ของผม สินค้าหลัก คือ ความรัก ซึ่งซื้อไม่ได้ด้วยเงินครับ นอกจากใช้ใจแลกเอาไปอย่างเดียว จริงๆนะครับ และแน่นอนเวลาผมจะไปหาความรักจากใคร ผมก็ใช้หัวใจแลกมาครับ พร้อมกับความจริงใจ หวัดดีวันพฤหัส ที่นี่ฝนตกฉ่ำใจเลยครับและก้อดูแลสุขภาพด้วยนะครับ เพื่อนคนนี้เป็นห่วงครับผม ดังนั้นจะขอพรให้คุณๆมีสุขภาพแข็งแรงครับ ยิ้มกว้างๆ เข้าไว้ครับ ความสุขรออยู่ตรงหน้านี่เอง ^__________^ กลิ่นดอย ป.ล. ขอโทษที่ช่วงนี้ไม่ได้แวะเวียนบล็อกเพื่อนๆเลยครับ เน็ตที่ห้องผมมันต๊องตามเจ้าของ แต่เสาร์ อาทิตย์นี้ จะไปอ่านทักทายทุกบ้านเลยนะครับ   Create Date : 21 มกราคม 2553 11 comments Last Update : 12 กุมภาพันธ์ 2553 17:50:50 น. Counter : 2264 Pageviews. Share Tweet

แล้ว Break event point ล่ะ Q= F / (P-V) F = ? P= ? v=? แต่คุณกลิ่น ฯ คงไม่ได้คิดถึง Break event point ล่ะมั๊ง ขอให้มีความสุขกับทุกวันน๊ะ : )   โดย: อันดามัน IP: 119.42.85.177 21 มกราคม 2553 22:06:25 น.

โห ..ส่ง EMS ตั้งแต่วันที่ 15 นะคะ ..   โดย: star_paradise 21 มกราคม 2553 22:19:35 น.

ของผม สินค้าหลัก คือ ความรัก ซึ่งซื้อไม่ได้ด้วยเงินครับ นอกจากใช้ใจแลกเอาไปอย่างเดียว จริงๆนะครับ และแน่นอนเวลาผมจะไปหาความรักจากใคร ผมก็ใช้หัวใจแลกมาครับ พร้อมกับความจริงใจ วู้วๆ....อิอิ ที่ชลฝนไม่ตกมั่งเรย..เซงจิต อยากเย็นๆเหมือนที่กทมบ้าง...   โดย: ยัยเป๋อ (ลายมือยุ่งๆของคนไม่มีเวลา ) 21 มกราคม 2553 22:47:29 น.

คุณ อันดามันครับ ผมไม่ได้คิดถึง break even point ตั้งแต่แรกแล้วครับ เพราะ total revenue ของผม = ความสุขใจ total cost ของผม = ความสุขใจ ถ้าตามสูตร profit = 0 มันเป็นจุดคุ้มทุนตั้งแต่แรกเลยอะครับ เพราะแค่ผมเสนอขายให้เพื่อนคนนึง ผมก้ได้รับความสุขใจ และถ้าเพื่อนคนนั้นยอมเป็นเพื่อนกลับ ผมก็ ได้ความสุขใจเช่นเดียวกันครับ เอ อย่างงี๊ การลงทุนของผมมันทวีคูณความสุขอะครับ สูตรของผมเลยเป็น total revenue + total cost = surplus profit อะครับ 555++ (ทฤษฎีดอย ห้ามลอกเลียนแบบไปตอบคำตอบอาจารย์นะ)   โดย: กลิ่นดอย 21 มกราคม 2553 23:16:11 น.

ชอบประโยคนี้จัง "สินค้าหลัก คือ ความรัก ซึ่งซื้อไม่ได้ด้วยเงิน" ปล. เพื่อน starฯ เพี้ยน หุ่นนี้กว่านี้จร้า!!! ว่างๆจะแวะมาทักทายบ่อยๆเน้อ วันนี้ดึกแล้ว กุ้ดไนท์ ฝันดีราตรีสวัสดิ์จร้า!!   โดย: thi_noi 22 มกราคม 2553 2:02:29 น.

อย่างนี้ ROE(Return On Equity) ก็อยู่ในขั้นสูงสิครับ เพราะเวลาผมเข้ามาอ่านผมมีความสุขทุกที...อิอิ แสดงว่าจำนวนสินค้าคงเหลือหารด้วยต้นทุนแล้วเอามาหาร365วัน แสดงว่าการหมุนเวียนความรักอยู่ในที่ดีมาก สินค้าไม่ขาดสต็อกและไม่ค้างสต็อก แค่ได้ยื่นความรักให้คนอื่นก็มีความสุขแล้ว แสดงว่าอัตรากำไรขั้นต้นนั้น อยู่ในเปอร์เซ็นที่สูงมาก แสดงว่าตลาดมีประสิทธิภาพครับ เพราะไม่ว่าผู้ซื้อหรือผู้ขายสามารถเข้าถึงข้อมูลของความรักได้เหมือนกัน ขายหุ้นวันไหนบอกด้วยนะครับ 5555+   โดย: พระจันทร์ของคุณ (Great_opal ) 22 มกราคม 2553 5:07:52 น.

เด็กArt Eng อ่านแล้วมึนๆอะ   โดย: น้องผิง 22 มกราคม 2553 11:14:48 น.

ผู้ค้า (Vender): ผมเพียงรายเดียวเป็นตลาดผูกขาดสมบูรณ์ (Pure Monopoly) สินค้า(Goods): มีหลากหลาย แต่ไม่มากนัก และสินค้าหลักคือ "ความรัก" จำนวนพนักงาน(Employee Number.): มีผมเพียงคนเดียว เวลาทำงาน(Working time): ทุกวัน ไม่มีวันหยุดราชการ ++ ช่างคิดไปได้นะจ๊ะนุ๊งสาว .. แต่ก็โอเชฉานขอชื่นชม ..หล่อนนะคงเกิดมาเพื่อสิ่งเน๊จริงๆ " ผู้ให้ไม่ต้องรอ "   โดย: p'me satun 22 มกราคม 2553 11:38:09 น.

แบบว่า ไม่ใช่นักเศรษฐศาตร์ ก็เลย งง ๆ นิดดดด นึงค่ะ   โดย: blog pu 22 มกราคม 2553 12:39:47 น.

สวัสดีวันศุกร์ ขอให้มีความสุขเช่นกันค่ะ thi-noi = ธิ-น้อย จร้า!! ปล. ถ้า Thi-noi เดินข้าง starฯเพี้ยน คงประมาณอ้วนผอมจอมซนมั้งค่ะ คิคิ (ปล.อีกหน่อยนึง starฯ สวยเด้อค๊า!! )   โดย: thi_noi 22 มกราคม 2553 13:23:03 น.

เรียนเศรษฐศาสตร์มานี่ เราชอบมากเย ถึงขั้นเป็นตัวแทนไปแข่ง เศรษฐศาสตร์เพชรยอดมงกุฎ ถ้วยรางวัลพระราชทานจากสมเด็จพระเทพฯ มาแล้วนะคะ 555+ จากเด็กกว่า 500 คน เราทำได้ดีมาก (หรอ?) ได้ตั้งที่ 130 - -* เพื่อนกัน คะแนนห่างกัน 10 คะแนน ได้ที่ 50 เข้ารอบชมเชยพอดิบพอดีเลย สนุกนะคะ วิชานี้ ก็ไม่รู้นะคะ บางทีก็กลัวทีจะลงทุนเหมือนกัน   โดย: onedermore 22 มกราคม 2553 17:52:28 น.