ทักทายตอนเช้า หาอยู่แหละแต่ไม่ใช่รักแท้
รักเด็กแทน

ตำแหน่งนั้นมีคนจ้างนะ
แต่ต้องเกี่ยวหัวใจผู้ว่าจ้างไปด้วยนะ
และส่วนมากผู้ว่าจ้างเป็น "เกย์"

อิอิ

มีค่ะ

แฟนเก่า แฟนใหม่

แต่ก็คือ คนเดียวกัน

อิจฉาคนได้เที่ยวจัง

จะไปเหมือนกัน จองที่พักไว้แล้ว

ปล. มีเวลาจะมาอ่านบทความเก่าเก่า
เผื่อเราจะกลายเป็นคนใหม่ใหม่

สวัสดีตอนสายๆครับดอย

มาช้าดีกว่าไม่มานะครับ รูปวันนี้มีอารมณ์ศิลปดีครับ

"เก่าเก็บดีกว่าเก่าระเกะระกะ" มั้ง

หวัดดีจ้า ถึงรูปจะชั่วตัวจะดำ สูงต่ำ ดำขาว ก็คือ
ตัวเราเนอะ

รักตัวเอง และพอใจในสิ่งที่เราเป็น

ปล.อิจฉาคนจะได้ไปเที่ยวจัง อิจฉาๆๆๆๆๆๆ

สบายดีค่ะ แต่ช่วงนี้รู้สึกเนือยๆนะค่ะ ไม่ค่อย active เท่าไหร่ สงสัยเป็นเพราะเรานั่งทำงานนานเกินไป อยากไปพักบ้างแต่ยังไม่มีโอกาสเท่าไหร่กำลังมองๆอยู่ว่าจะไปไหนดี คุณกลิ่นดอยดูจะเป็นนักเดินทางตัวยงเลยนะค่ะ น่าสนุกดี ไว้ถ้ามีกิจกรรมดีๆ แล้วสามารถให้คนนอกแจมได้ อย่าลืมชวนด้วยนะค่ะ พวกกิจกรรมช่วยเหลือเด็กๆไรเงีย ถ้ามีโอกาสจะไปแจมด้วยค่ะ ชอบลุยๆเหมือนกัน เบื่อเมืองหลวงเต็มที่ ... เที่ยวให้สนุกสนานนะค่ะ...

ปล.บางทีกาลที่เดินทางเห็นอะไรเยอะๆทำให้เรามีมุมมองชีวิตที่ อืมมมมม นี่แหระใช่เลย ติดตามอ่านกระทู่นะค่ะ

ก็เราสองคนอ่ะ

ดำขำ(ดำตลกเหมือนกันนี่) อิอิ ไม่ชมพวกเดียวกัน จะไปชมใครกันล่ะ น้อง เอิ๊กๆ

สวัสดีค่ะคุณ...เต่าดอย น่าอิจฉาจัง ได้ไปเที่ยวบ่อยๆ น่าจะลงรูปสวยๆ ให้ได้ชมบ้างนะคะ ...

เที่ยวให้สนุกนะคะ

หวัดดีตอนเที่ยงค่ะพี่ดอย
ได้รับ Post Card แล้วนะคะ จะกี้เอง
ขอบคุณนะคะ
ว่าแต่ ไม่ยอมเขียนที่อยู่ไว้ให้เลยอ่า
ไว้เราเจอกันที่เชียงคานนะคะ

ตอนนี้หยุดทำร้ายตัวเองแล้วค่ะ

แต่ตามใจตัวเองสุดๆ เลย จะได้มีความสุขเยอะๆๆ ในบางเวลา

หากมีตำแหน่งนั่นจริงๆ คงจะเหลือไม่ถึงน้องดอยหรอกค่ะ

เพระพี่คงจะซิวเอาตำแหน่งนักท่องเที่ยวไปครองตั้งแต่วินาทีแรกที่เขาเปิดสมัครแล้วล่ะ

หากได้ทำตำแหน่งนี้ พี่จะรับผิดชอบสุดชีวิตเลยค่ะ

จ้า ๆๆๆๆ น่ารักตลอดแหล่ะ อิอิ

ปล. สองคนไม่ต้องแย่งชิงตำแหน่งกันนะ อิอิ

มีเงินนะใช่ค่ะ ....

แต่การทำธุรกิจก็ต้องมีการวางแผน และใช้ฝีมือในการบริหารไม่ใช่เหรอค่ะ

ถึงจะเรียกว่าชั้นเชิงและกลยุทธ์

แต่การใช้เงินปูทาง เพื่อให้ได้มาเพื่อความสะดวกสบายในการดำเนินธุรกิจ

มันเป็นความคิดที่ไม่เข้าท่าสำหรับพี่นะ ...

ถ้าอย่างนั้นให้เด็กๆ มานั่งบริหารดีกว่า

จะจ้างบุคลากรทำไมให้เสียเงินเดือน ... และยังต้องเอาเงินไปปูทางเพื่อให้งานนั้นสำเร็จ โดยปราศจากในการใช้สมองที่พึงมี

ก็แสดงว่าทางบริษัทฯ ต้องจ่ายเงินซ้ำซ้อนนะสิค่ะ

แล้วจะทำให้เกิดต้นทุนในการบริหารเพิ่มขึ้นทำไม

แต่แค่ไปติดต่อกับราชการหลายๆ ที่
ก็ต้องยอมรับว่า เงินไม่ถึง งานก็เรื่อยๆ
ของขวัญไม่มี ก็รอไปตามระยะเวลาที่ระเบียบกำหนดไว้ แต่ในขณะที่ถ้ามีใครให้
การลัดคิว ความเร่งรีบจะเกิดขึ้นทันที

--------------------------------------


ที่น้องดอยพูดมาถูกต้องที่สุดเลยค่ะ

ไม่ขอเถียง ....

-------------------------------------

แต่สำหรับพี่แล้ว .....

ธุรกิจที่ต้องทำงาน ... ที่จะต้องติดต่อในส่วนราชการหรือการว่าจ้างนอกระบบในส่วนต่างๆ นั้น

หากเรามีพาวเวอร์แล้วไซร้ ทำไมเราต้องละเลย ... ทุบโต๊ะเปรี้ยงเดียว งานไม่เดินก็ให้มันรู้ไป ...

นั้นคือประเด็นที่พี่อยากบอก ... เพียงแต่พี่ไม่อยากลงรายละเอียดต่างหาก

รู้จักคน มีบารมี มีบุญคุณ องค์กรใหนหรือส่วนราชการไหน ไม่เห็นจะยาก ...

แต่การทำธุรกิจสิ่งสำคัญที่สุด คือ ทีมเวิร์ค ไม่ใช่เหรอ

หากภายในไม่จับมือและระดมสมองกัน ...

บริษัทจะเดินอย่างไรให้คล่องตัว ... และจะได้กำไรสุทธิเป็นกอบเป็นกำอย่างไร

หากใช้เงินปูทางเสียหมด ... กำไรจะอยู่ตรงไหน

การทำธุรกิจจึงต้องพึงระวังในทุกๆ ด้านค่ะ

เหอะๆๆๆ วันนี้มีแต่คนจะมากู้เงิน

มีแต่กู้ระเบิด ... น้องดอยสนใจป่ะ


-----------------------------------------------------------


ขอบคุณนะค่ะที่มาแชร์ความคิดเห็นกันค่ะ

แต่สำหรับพี่ .... การทำธุรกิจเพื่อหวังผลกำไรเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด

แต่ต้องอยู่บนความถูกต้องและคุณธรรมในสังคม

การทำกำไรที่ดีที่สุด คือ การตัดค่าใช้จ่ายที่ไม่จำเป็นออกไป

บริษัทต้องใช้เงินใต้โต๊ะในบางเรื่องอยู่ในระดับ 7 หลัก ถามว่าจำเป็นขนาดนั้นเชียวเหรอ

และค่าใช้จ่ายหลายตัวที่ต้องจ่ายในระดับ 6 หลัก

ถามว่าเพื่ออะไรกัน .... มีอะไรซ้อนเร้นที่ยังมองไม่เห็นเหรอ

นั่นคือสิ่งที่พี่ไม่เข้าใจ ....


------------------------------------------------------

พี่ก็เกิดมาในครอบครัวเล็กๆ กลางป่า ของจังหวัดหนึ่งเช่นกันค่ะ
พี่ก็เรียนโรงเรียนวัดเช่นเดียวกันค่ะ

หากลำพังพี่ก็คงไม่มีปัญญาเช่นกัน

แต่ตำแหน่งของพี่ต้องมานั่งรับรู้ในส่วนนี้ .... เลยทำใจลำบาก

เวลาพี่ไปติดต่อตามองค์กรและหน่วยงานต่างๆ

ก็ใช้หน้าตาเช่นกันค่ะ ... ต้องแต่งตัวพิถีพิถันเป็นพิเศษ

แบบประมาณตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าต้องเนียบ แบบคุณนายมาเอง

สวัสดีค่ะน้องดอย

ภาพดูขลังมากเลยค่ะ
มุมนี้ดูแปลกตา และงดงาม


จะเก่าหรือใหม่ จะงามไม่งาม
คงขึ้นอยู่ที่ตาคนมอง


แอมอร

หวัดดีจ้ากลิ่นดอย...
อิจฉาคนไปเที่ยวอีกแล้ว
เที่ยวให้สนุกแล้วเก็บภาพมาฝากด้วยนะคะ

แวะมาทักทายและอ่านเรื่องราวให้แง่คิดดีๆค่ะ

อิอิ

ฮ่าๆ ตำแหน่งนักท่องเที่ยวรับจ้าง ช่างคิดออกนะคะ

วันลอยกระทง มอคค่าไม่ได้ไปไหนเลยค๊า นอนฟังเสียงพลุที่ห้องหัวใจก็จะวายให้ได้ กลัว ค๊า กลัว^^

เข้าใจผิดแล้วจ้ะ บล๊อกที่ทำน่ะใช่ แต่ที่เม้นตอบกันไปตอบ

กันมา ไม่ใช่จ้ะ อิอิ

บล๊อกสีจัดจ้านเหรอ ก็พี่ชอบสีม่วงนี่ ทนดูหน่อยละกัน เจ้า

ของบล๊อกชอบนี่

ไม่ได้อารมณ์บ่จอย

วันนี้อารมณ์ดีที่สุดเลยจ้า

ขอโทษน๊า ที่ทำให้เข้าใจผิดอ่ะ

อิอิ

แต๋ช้าแต่.......

สวัสดี ยามเย็นค่ำนะคะ คุณดอย
มีความสุขมากมากค่ะ

กลับมาจากงานเลี้ยงแล้วจ้า

เมื่อเย็นทานอะไรจ้ะ

แวะมาทักจ้า พี่เต่าดอย เอ๊ย พี่กลิ่นดอย อิอิ
จนจำจะผิดเป็นเต่าดอยซะแร้วววว
จะเก่าหรือใหม่คนให้คำนิยามเป็นคนกำหนด
แต่จริงๆเราก็เป็นปัจจุบันอย่างนี้นี่แหละเนาะ

การเที่ยว คือ ประสบการณ์ชีวิตที่น่าค้นหา มีโอกาสต้องรีบไขว่คว้าไว้ทันที อย่ารีรอเลยน้อง หนุ่มๆเที่ยวซะ แก่ๆไปไหนไม่ไหวแล้ว ค่อยอยู่บ้านรบกับหลานๆ 555

แวะมาบอกว่าฝันดี

ราตรีสวัสดิ์จ้า

แวะมาอีกทีเพื่อบอกฝันดี ก่อนมีคนไปเที่ยว
ไปบ้านคุณเป็ดมา อ่านไปหลายบล็อก สนุกจนง่วงเลย ไปนอนแล้วนะคะ

ดึกๆก็มาสวัสดี

อรุณสวัสดิ์ครับน้องดอย



พี่ก๋าชอบคำตอบของอาจารย์เสกสรรค์ ประเสริฐกุล

มีคนจำท่านได้เลยถามว่า

"ใช่อาจารย์เสกรึเปล่าครับ"

อาจารย์เสกสรรค์ท่านตอบว่า

"เคยเป็น"

ชอเม้นต์พี่ก๋าจัง

อาชีพที่พี่ว่า ผมก็อยากทำครับ
หาเจอแล้วอย่าลืมเรียกผมด้วยนะครับ 5555+




อรุณสวัสดิ์นะครับพี่ดอย ^^

อรุณสวัสดิ์จ้า ดอย

อิจฉาคนจะได้ไปเที่ยวจัง

อย่าลืมเที่ยวเผื่อพี่ด้วยน๊า....

เดินทางปลอดภัยทั้งไปและกลับจ้า

สามล้อถีบตอนเด็กๆหนูเคยนั่งนะแถวตลาดนนท์อะ

เต่าดอย เดินด๊อยๆ ไปแอบอ่านเม้นท์คนอื่นแล้วเอามาล้อ นี่นิสัยไม่ดีนะฮับ

เชียงคานมีแต่บ้านไม้เก่าๆ คนไปเที่ยวก็มักจะเป็นคนชอบของเก่าๆ นึกถึงความหลัง งุงิ เต่าดอยแก่แว้วคงชอบบรรยากาศเก่าๆแก่ๆ หนิ

อ้อ ระวังนะฮับไปเชียงคานแล้วกลับมาจะขึ้นรา เฮ้ยยย ขึ้นคานถาวร แกะแซะไงก็ไม่อออกเน้อ เต่าด๊อย

แวะมาส่งความสุขจ้า...

เข้าใจคิดเช่นเคยนะครับ



ทางไปบ้านพี่นะ ออกจากบ้านดอย เลี้ยวซ้ายสองที
ขวาหนึ่งที ตรงไปสองร้อยเมตร ประตูบ้านสีดอกรัก
ผลักเข้าไปเลย 55 กรั่กๆ

ฮิฮิ กวนใจวันละนิด จิตแจ่มใส

ไปเชียงคานน่ะ เอาเสื้อกันหนาวหนาๆ ไปด้วยนะ

กรมอุตุฯเค้าบอกว่าที่เลย มันหนาววววววววววววววววววว

ต่ำสุด 16 องศาจ้า

น้องกิ๊ก


แสดงว่าช่วงนี้ว่างนะนี่ มีเวลามาเข้าบล้อกด้วย

จิงด้วยคุณดอย
เข้าใจด้วยตัวเอง โห สุดยอดไปเลยค่ะ
อ่านแล้วทึ่ง

ไม่รู้สิ
แบบของคุณดอยกับพี่ก๋า แนวทางเดียวกัน
แต่คนละวิธีเล่า และคนละวิธีสื่อ
และคนอ่านอย่างเอมก็ชอบค่ะ