นะ บางทีก็ต้องเอารองเท้าเค้ามาใส่มั่ง
จะได้รู้ว่า มันไม่ได้วิ่งกันได้ง่ายๆ นะ ส้นสูงเนี่ย 555

แต่แหม เค้าคิดได้แล้วก็หยวนๆ กันไปนะคะ
จะได้ทำงานด้วยความชื่นบานกันต่อไป ^_^

อยากให้มีคนทวงบ้างจัง อิอิอิ

เออ...เล่นของสูงซะแล้ว

เข้ามาฟังคนเมาท์ค่ะ

อ่ะนะ คนเขาไม่เคย

อ่านแล้วขำไปด้วยเลยค่ะ อิอิ



ฝันดีนะคะ ^^





...

555 อ่านแล้วได้บรรยากาศเลยพี่เป้ (ว่าแต่ตอนพิมพ์พี่บก.ยืนข้างหลังป่าวคะ อิอิ)

ปล.ปุ๊กกลับมาอัพเดทบล็อคแล้วนะคะ แต่นานๆที

ฟัง ๆ ๆ .... และหิว ๆ ๆ

อ่านแล้วคิดถึงงานหนังสือจัง
อยากกลับไปทำอีกอ่ะ

รับพนักงานเพิ่มมั้ยคะคุณเป้ อิอิ

นู๋เป้คะ
พี่ไก่โอเคแระค่ะ(หยวน ๆ ว่าโอเคอะ)
ตั้งใจจะไปเสม็ด....ตอนนี้เปลี่ยนแผนไปจันทบุรีแระค่ะ

ขอบคุณนะคะ

hahaha เป็นเรื่องธรรมดานะ คนที่ไม่เคยทำ ก็ไม่รู้หรอกว่าที่คนอื่นทำมันยากตรงไหน แต่พอได้ลองทำสักครั้ง จะสำนึกได้ทันที โฮะ โฮะ โฮะ

มนุษย์เป็นเช่นนั้นเอง..เห็นตำหนิบนใบหน้าของคนอื่น..แต่มองไม่เห็นหน้าผากตัวเอง...เอิ๊ก..เอิ๊ก

งานลักษณะคล้ายๆ กันเลย...
แต่ของหนิง คนทวงงานจะเป็น AE ที่ส่งงานให้
เธอจะเดินมาดูงานเป็นระยะๆ และถามว่า...ถึงไหนแล้วพี่...

ก้แหม...นะ คนมันคิดไม่ออกนี่นา...เดินมาดูอะไรบ่อยนักหนา ขอชั้นนั่งคิดเงียบๆ ได้ม้ายยยยยย....

เฮ้อ...

55555

ตลกดีค่ะ ท่าน บ.ก. รู้ซึ้งแล้ว

สงสัยตอนนี้แกคงจะเข้าใจความรู้สึกได้ดีขึ้นแล้วเนาะ
เลยไม่กล้วทวงอีกเลย..อิอิ..
บางทีคนเราต้องมาอยู่ในสถานการณ์ซะเอง
จึงจะเข้าใจคนที่เค้าอยู่ในสถานการณ์นั้น..

แวะมาอ่านเรื่องของน้อเป้ค่ะ..(แต่ก็ยังชอบเรียกกาน้ำฯ อยู่ดี
เพราะชอบความหมายของล็อกอินน่ะ..)

เอาน่า....บก.แกยังมีพัฒนาการ (ในทางที่ดี) มากกว่า บก.ฉันเยอะเลยอ่ะ

แหม ถ้ามาเจอ บก. เก่าเรา บก.แก ก็เป็นเทวดาไปเลยนะ

ถ้าเป็นพี่ต้องถูกเชิญออกแน่เลยค่ะ เพราะตั้งใจจะเขียนไม่เคยสำเร็จซักกะทีค่ะ อิอิ ... คิดถึงนะค่ะ

อ่าๆๆ พี่กาน้ำชาฯ ถ้า บก.พี่มาอ่านว่าไงเนี่ย!? 55 เผาไม่เหลือซากเลยอ่ะ 55555

แวะมาดื่มชาครับ.. อิอิ.. อิอิ..