กาลเวลาและสิ่งแวดล้อมทำให้คนเราเปลี่ยนไปได้เสมอครับ ถึงแม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ก็ตาม สำหรับผม เมื่อเจอกับเพื่อนเพื่อนหลายๆ คนจะทักเลยครับว่าเปลี่ยนไป ดูเป็นคนที่สุขุมขึ้น (แต่จริงๆ ทะลึ่งตึงตังเหมือนเดิม) อาจจะเป็นเพราะอายุด้วยมั้งครับที่ทำให้เราต้องเปลี่ยนแปลง คิดๆ ไปก็นึกถึงสมัยอยู่มหาลัยจังเลย อยากกลับไปสุกอย่างนั้นอีก เศร้าครับ




ปล. ขอบคุณมากนะครับที่เข้าไปเยี่ยมที่บล็อก

รู้สึกว่า การเติบโตเป็นเรื่องที่ต้องแบกรับความเจ็บปวดอะไรหลายอย่างจัง... ต้องอดทนกับเรื่องที่จำเป็นต้องทน เวลาเจอคนที่ไม่ชอบ เราก็ยังต้องมีมารยาท ไม่แสดงความชังออกนอกหน้า ฯลฯ

เพราะงี้ล่ะนะ หนูเลยไม่อยากโตเป็นผู้ใหญ่....

ผมก็เป็นครับ

อาการเดียวกันกับเราเลยนะเนี่ย เมื่อตะกี้ก็ได้ยินเสียงแบบนี้แหละ แต่เรารีสตาร์ทไม่ได้สิ ต้องดึงปลั๊กซะงั้นอ่ะ เป็นแบบนี้บ่อยนะช่วงนี้นึกว่ามันแก่แล้ว เพิ่งเอาคอมไปซ่อมได้อาทิตย์เดียวเราก็นึกว่าจะเสียอีกแล้ว ทำให้อารมณ์บ่อจอยเรย

พอได้อ่านอาการแบบนี้ของ จขบ. ก็ค่อยยังชั่วโหน่ย
เดี๋ยวจาลองทำดูมั้ง

เวลาคนเราเติบโตมากขึ้น
ผ่านเรื่องราวมากขึ้น
ผ่านวันเวลา เจอสิ่งต่างๆ
ที่มีทั้งสุข ทั้งทุกข์
บางทีประสบการณ์ที่ได้พบเจอมา
ก็อาจทำให้น้ำในตาที่เคยสดใส
เศร้าหมองลงได้กับเรื่องบางเรื่องค่ะ


เวลาที่คนเรามีความสุข
น้ำในตาจะสดใสๆๆๆวิ๊งๆมาก

พี่ครับ อย่าพูดคำนี้ ผมกำลังรู้สึกเหกมือนกันเลย แต่ก่อนไม่เค้ยยยย...ไม่เคยมีใครไหว้่ มีแต่ไหว้คนอื่นเขา แต่เดี๋ยวนี้มีแต่คนไหว้ 55555

จริงครับ วันเวลาและประสบการณ์จะเปลี่ยนมุมมองเรา โลกความฝันอาจจะดูสวยงาม ทุกอย่างดูดี แต่เมื่อเราเจอโลกแห่งความจริง มันไม่ได้เป็นอย่างไปเราคิดฝัน เราก็ต้องปรับตัวและความคิดให้สอดคล้องกับโลกความจริง ที่เราต้องเผชิญอยุ่ทุกวัน

เฮ่อ...ถึงวัยทำงานแล้วหรอเนี่ยเรา ยังรู้สึกไม่พร้อมเลยอ่ะครับ แง้ๆๆๆๆ

คนที่มองโลกสดใสมากๆ พอเจอเรื่องเศร้าๆ ก็อาจจะเศร้าเยอะกว่าคนที่ผ่านอะไรร้ายๆ มานะ

ชีวิตคือความเปลี่ยนแปลง เป็นเรื่องธรรมดาโลก

เป็นเหมือนกันคับ
เวลาผ่านไป จินตนาการ ความสดใสบริสุทธิ์ในวัยเด็กก็ลดน้อยลงไป

เหมือนข้างบนเค้าว่ากันน่ะค่ะว่าเวลาเปลี่ยนไป เราเห็นอะไรขึ้นมากกว่าก่อน มุมมองก็เลยมองได้กว้างขึ้น เหมือนกับว่ามองอะไรในโลกแห่งความเป็นจริงเยอะขึ้น ไม่เพ้อฝัน ไม่ฝันเฟื่องด้วยมั้งค่ะ ... แต่ก็แอบกระซิบว่าบางทีมีฝันบ้างก็ดีนะคะ เพราะมันทำให้เรากระชุ่มกระชวยดี

แบบนี้ต้องบอกว่า ' ยินดีต้อนรับสู่โลกของผู้ใหญ่ ' แล้วหล่ะครับ


ชีวิตคนก็แบบนี้รุ่นแล้วรุ่นเล่านะ หลีกหนีจากเรื่องนี้ลำบาก

ประสบการณ์ชีวิตทำให้คนเราเปลี่ยนมุมมองค่ะ

อ่านแล้วก็นึกถึงตัวเอง
ก็คงเป็นเหมือนน้องคนนั้นอ่ะค่ะ^^'


ดีใจด้วยน๊าอังกฤษชนะ กว่าจะยิงได้ลุ้นเหนื่อยเลย^^



...

ครับ ทำให้คนเราอยากเก็บวันคืนที่สดใสใส่กล่องเอาไว้นะครับ ยามมีทุกข์จะได้เอาออกมาดู หรือใช้ไดอารี่แทนกล่องนั้นไปก่อนก็ได้นะขอรับกระผม

ฟังดูแล้วมีหลาย ๆ คนที่เป็นอย่างงี้นะเป้...เมื่อก่อนเราหัวเราะกับทุกเรื่องที่ทุกคนพูด จนเพื่อนเค้าแซวบ่อย ๆ ว่าอิหมวยหัวเราะอยู่ได้ หัวเราะอะไรนักหนา...แต่เด๋วนี้ดิ มันต้องเรื่องที่สะกิดต่อมฮาจิงๆ อ่ะ ถึงขำ


ปล. เราไม่ได้ไปเที่ยวเองน้า..เพื่อนช่วยอัพบล็อกอ่ะ มีคนบริหารบล็อก 2 คน สบายแร้ว

เห็นด้วยว่าพออายุมากขึ้น การมองโลกก็เปลี่ยนไป จริง ๆ ถ้าหัดมองโลกตามความเป็นจริง แล้วยอมรับมันได้ ก็ดีนะ แต่มันทำยากจัง - -'

เอ่อ...อ่า...ขอเอาฉากในท้องเรื่งไปเขียนเรื่องสั้นได้เปล่าค่ะ
(เอาจริงนะเนี้ย!!!)

โลกอันแสนโสมม ยากนักที่จะไม่ทำตัวโสมม
อยู่ที่ใครจะเลือกมองนะเจ๊

วานก่อนดูข่าว ขนาดถามทางยังต้องเสียเงินเลยนะ

โอ้...ประเทศไทย