|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
หลานฉันมันช่าง
กลับบ้านช่วงวันหยุดยาว เลยมีเรื่องหนูปัญญ์หลานแสบมาเม้าท์อีกแล้วค่ะ
ช่างฟ้อง วันนั้นปัญญ์เกเรแต่เช้า เลยโดนพ่อตี ขอขยายความกันสักนิดว่าพี่ชายเราเนี่ย
รักและตามใจลูกมาก นานๆ จะตีสักที
ตีแต่ละทีก็เบาแสนเบา แต่เจ้าตัวดีก็ยังร้องไห้ฟูมฟายวิ่งไปฟ้องปู่
ฟ้องย่า "ปู่
พ่อตีปัญญ์" "ย่า
พ่อตีปัญญ์" อาโจ้ (น้องชายเรา) ตื่นมาพอดี
ก็ไม่วาย "อาโจ้
พ่อตีปัญญ์" ระหว่างนั้นป้าเราแวะเอาขนมมาให้แม่ ปัญญ์ก็ไม่พลาดที่จะเอาหน้าเปื้อนน้ำตาไปหาป้า "ย่าเรือง
พ่อตีปัญญ์" ยัง
ยังไม่หมด รถขายไอติมซี้ปึ้กหนูปัญญ์ผ่านมาพอดี เจ้าตัวดีรีบวิ่งรี่ไปเรียกรถไอติม "วันนี้พ่อตีปัญญ์" ปากพูดไปสะอื้นไป
แต่มือก็สาละวนเลือกไอติมในถังอย่างเมามัน
แว่วเสียงพ่อมันบ่นปนขำว่า "ตีไปแปะเดียว มันวิ่งฟ้องคนทั้งหมู่บ้านเลย"
. . . . . . . . . . . . . . . . . .
ช่างฉอเลาะ ไม่รู้ปัญญ์เกเรอะไร ทำให้ย่างอน ย่า : ไม่ต้องมาคุยกันเลย ย่าโกรธหนูแล้ว หนูปัญญ์ : โกรธแล้วย่าจะยังเรียกหนูว่าหลานน้อยรึเปล่า (กรี๊ดดดดด เรียกกันน่ารักน่าเอ็นดู๊) ย่า : ไม่เรียกแล้ว หลานน้อยของย่าไม่ดื้อแบบนี้หรอก
หนูปัญญ์เดินหายไปสักพัก แล้วก็วิ่งกลับมายื่นนิ้วก้อยให้ย่า
หนูปัญญ์ : ย่า
เราดีกันนะ นะ ย่า : ถ้าดีกันแล้ว หนูปัญญ์ต้องไม่ดื้ออีกนะลูก หนูปัญญ์ : ถ้าหนูไม่ดื้อแล้ว ย่าต้องเรียกหนูว่าหลานน้อยเหมือนเดิมนะ
โหย... ทำไมหลานฉันมันช่างฉอเลาะเยี่ยงนี้
Create Date : 15 พฤษภาคม 2552 |
Last Update : 15 พฤษภาคม 2552 10:08:36 น. |
|
19 comments
|
Counter : 530 Pageviews. |
|
|
|
โดย: เดอะ กั้ง วันที่: 15 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:36:39 น. |
|
|
|
โดย: p_tham วันที่: 15 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:43:23 น. |
|
|
|
โดย: พี่แหม๋ว (ฟ้าคงสั่งมา ) วันที่: 15 พฤษภาคม 2552 เวลา:14:27:06 น. |
|
|
|
โดย: JewNid วันที่: 16 พฤษภาคม 2552 เวลา:3:44:40 น. |
|
|
|
โดย: กลีบดอกโมก วันที่: 16 พฤษภาคม 2552 เวลา:14:09:09 น. |
|
|
|
โดย: ปลาโลมา ตาตี่ (ปลาโลมา ตาตี่ ) วันที่: 16 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:47:12 น. |
|
|
|
โดย: mungkood วันที่: 16 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:06:32 น. |
|
|
|
โดย: SnowPatrol วันที่: 17 พฤษภาคม 2552 เวลา:16:22:05 น. |
|
|
|
โดย: Hobbit วันที่: 28 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:26:09 น. |
|
|
|
โดย: p_tham วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:11:09:21 น. |
|
|
|
โดย: Madam Lee (DeadKiss ) วันที่: 19 สิงหาคม 2552 เวลา:22:32:06 น. |
|
|
|
โดย: prncess วันที่: 13 ธันวาคม 2552 เวลา:21:46:06 น. |
|
|
|
โดย: วังหิน IP: 124.121.108.28 วันที่: 24 พฤษภาคม 2553 เวลา:9:00:45 น. |
|
|
|
โดย: dayydream_m วันที่: 8 พฤษภาคม 2554 เวลา:10:44:37 น. |
|
|
|
|
|
|
|
อ่านเรื่องแรกแล้วนึกถึงหลานสาวคนโต ตอนสัก 2 ขวบที่ยังเป็นหลานสาวคนเดียวของบ้านและยังพูดไม่ค่อยชัด เธอชอบเดินถามใครๆ ในบ้านว่ารักเธอไหม เจอหน้าคุณยาย ก็ถามว่า "คุณยายๆ รักคุณฟ้าไหมคะ" เจอหน้าคุณตา ก็ถาม "คุณตาๆ รักคุณฟ้าไหมคะ" เจอหน้าคุณพ่อคุณแม่คุณน้า ก็ถามประโยคเดียวกัน แล้วจะถามจนกว่าจะได้คำตอบว่า "รักคุณฟ้าค่ะ" จนสุดท้ายไม่รู้จะถามใคร หันไปเจอเจ้าเนื้อสัน สุนัขไฮเปอร์ของบ้าน คุณฟ้าเธอก็ยังหันไปถามว่า "เนื้อจั๋นๆ รักคุณฟ้าไหมคะ" ทำเอาคุณยายที่ยืนอยู่ไม่ไกลขำก๊ากกกว่าหลานฉันดูละครมากไปป่าว ทำตัวเป็นเด็กขาดความรักซะงั้น ทั้งๆ ที่เธอมีญาติพี่น้องดูแลตลอด 24 ชั่วโมงแถมโดนสปอยล์อยู่บ่อยๆ