เป็นหนังสือที่น่าสนใจจังเลยค่ะพี่

เวลาปุ๊กไปพิพิธภัณฑ์ปุ๊กชอบไปคนเดียวนะ เพราะสามารถจมกับมันนานๆได้ทั้งวัน รู้สึกเหมือนได้ท่องอดีตน่ะค่ะ ยิ่งเดินทางเข้าไปในอดีตมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองตัวเล็กลง อีโก้เหือดหายทุกที เพราะที่เราคิดว่าเราเจ๋ง เราทันสมัย มันเทียบอะไรไม่ได้เลยกับภูมิปัญญาของคนสมัยก่อน

เวลาเราคิดว่าเราเก่งกว่า ดีกว่า หรืออยากวิพากษ์วิจารณ์ พอลองคิดว่า "ไปทำเองแล้วจะเป็นไง" บางทีให้ความรู้สึกเหล่านั้นก็หายวับไปกับตาเลย

บางทีไอ้ความรู้สึกเหล่านั้นก็หายวับไปกับตาเลย

สงสัยเมารถเมื่อเช้ายังไม่หายดีค่ะ พิมพ์เผิดพิมพ์ถืกตลอดเลยเรา

น่าอ่านครับเป้
คาดว่าต้องไปขวนขวายหาอ่านสิครับเนี่ย
งานหนังสือปีนี้ จะได้เจอกันไหมหว่า

เคยเม้นท์ไปแล้วครั้งนึงว่าจะไปหามาอ่าน..


ไปเดินดูหลายที่แล้วยังไม่เจอเลยอ่า..

เหมือนเคยได้ยินหนังสือเล่มนี้มาก่อน
น่าไปดูนะ

พี่กาน้ำชาฯ อ่านหนังสือเยอะดีจังเลยอ่ะครับ ผมอ่านไม่ค่อยเยอะเลย ต้องไปซื้ออ่านเพิ่มซะหน่อยแล้วว

โอว หนังสือดี น่าอ่านอีกแล้ว

งานหนังสือจ๋า อยากไปๆๆ

อิอิ แต่พอถึงเวลาไม่รู้จะได้ไปป่าวว

หวัดดีค่ะ พี่เป้
สมัยเรียนอยู่พิษณุโลก
เบิร์ดก็ไปพิพิธภัณฑ์จ่าทวีมาล่ะ
ชอบอ่ะ เข้าไปในนั้นแล้วเหมือนหลุดไปอยู่อีกโลกนึง
มีของโบราณแบบที่ไม่เคยเห็น
แล้วก็ของเล่นสมัยเด็กๆที่ไม่ได้เห็นมานานมาก
บางทีก็คิดไปว่ามันคงไม่มีเหลือให้เห็นสมัยนี้แล้ว
แต่ก็มาเห็น มาเจอที่พิพิธภัณฑ์จ่าทวีนี่ล่ะค่ะ

แวะเข้ามาเยี่ยมหาค่ะ สบายดีไม๊ค่ะ