วัดเกตเป็นวัดเก่าแก่ทางฝั่งตะวันออกของแม่น้ำปิง ตามประวัติวัดบอกบว่าสร้างในปีพ.ศ.1971 สมัยพระเจ้าสามฝั่งแถน กษัตริญราชวงศ์มังราย (ครองราชย์พ.ศ.1954 – 1985)

พระธาตุวัดเกตเป็นที่ประดิษฐานของพระเกศาธาตุ เดิมชาวบ้านเรียกว่า พระธาตุเกศแก้วจุฬามณี ถึอเป็นการจำลองพระเกศแก้วจุฬามณีขั้นดาวดึงส์มาไว้ในโลกมนุษย์ ดังนั้นจึงสร้างให้ยอดพระธาตุเอียง เพื่อมิให้ยอดชี้ขึ้นไปตรงกับองค์ที่อยู่บนสวรรค์เพราะถือว่าเป็นการไม่สุภาพ นอกจากนี้ยังมีความเชื่อตามตำราโบราณที่ว่าคนเราที่เกิดมาในโลกนี้ เมื่อสิ้นอายุขัย ดวงวิญญาณจะไปสถิตอยู่ตามพระธาตุเจดีย์ต่างๆ ตามปีที่เกิด และขณะที่ยังมี่ชีวิตอยู่หากได้ไปนมัสการพระธาตุประจำปีเกิด ถือได้ว่าเป็นบุญกุศลและทำให้อายุมั่นยืนยาว สำหรับพระธาตะวัดเกตถือเป็นพระธาตประจำปีเกิดของคนปีจอ แทนพระเกศแก้วจุฬามณีบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์

จากศิลาจารึกวัดเกต ซึ่งตั้งอยู่บนมุขบันไดด้านใต้ของพระวิหารระบุว่ามังนรชาถ่อ เจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่ (พศ.2121 – 2150) โปรดให้บูรณปฏิสังขรณ์พระเจดีย์ที่พังลงมา เริ่มบูรณะเมือพ.ศ.2121 บูรณะเสร็จพ.ศ. 2124 โปรดให้มีการฉลองพร้อมกัลปนาคนถวายเป็นข้าวัดจำนวนมาก
ในสมัยรัตนโกสินทร์ มีคนต่างชาติต่างศาสนาเข้ามาตั้งถิ่นฐานในย่านวัดเกต ทำให้ย่านวัดเกตเป็นย่านที่อยู่อาศัยร่วมกันของคนต่างชาติ ต่างศาสนา ต่างวัฒนธรรม โดยส่วนใหญ่เป็นลูกหลายชาวจีนที่ค้าขายทางเรือแต่เดิมมา

สิ่งของที่จัดแสดงในพิพิธภัณฑ์ คือ สมบัติเดิมของวัด เช่น พระพุทธรูป ช่อฟ้า ใบระกา ซึ่งเป็นไม้แกะสลักจากโบสถ์หลังเก่า ถ้วยชาม ภาชนะต่างๆ และสิ่งของที่รับบริจาคมา นอกจากนี้ยังแบ่งเป็นกลุ่มต่างๆ เช่น เครื่องดนตรี ผ้าโบราณเครื่องแต่งกายพิพิธภัณฑ์