เชียงรายรำลึก Part IX : ย้ายมาดอยตุง-2
ความเดิมตอนที่แล้ว
บ่ายจัดเข้าไปทุกที รถตู้เร่งทำเวลาและนำพวกเรามาจนถึง "พระตำหนักดอยตุง" เหลือเวลาเข้าชมราว 2 ชั่วโมง คิดคำนวณดูแล้ว ก็เลยจ่ายค่าเข้าชมเฉพาะตัวพระตำหนัก คือ พวกเราเป็นพวกชมกันแบบ "ละเอียดๆ " อ่ะนะ ไม่ใช่ "ทัวร์ชะโงก" ก็เลยใช้เวลาในแต่ละสถานที่นานเป็นพิเศษ พื้นที่ส่วนอื่นๆ คือ สวนแม่ฟ้าหลวง และ หอแห่งแรงบันดาลใจ ต้องตัดไป เอาไว้มาจังหวัดเชียงรายใหม่ ค่อยมาชมใหม่ แม้ว่าจะไม่รู้ว่า "โอกาสหน้า" นั้นคือเมื่อไหร่ ตราบใดยังไม่ตายไปซะหน่อย ก็น่าจะมาชมใหม่ได้ ...
พอตกลงกันได้อย่างนี้แล้ว เหรัญญิกของกลุ่ม ก็เปิดกระเป๋า จ่ายค่าเข้าชมคนละ 70 บาท แล้วก็พากันเดินตามป้าย ไปยังพระตำหนักดอยตุง
สิ่งที่เราได้เห็นตลอดเส้นทางไปพระตำหนัก ก็คือ ดอกไม้เมืองหนาว สีสันสดใส อดไม่ได้ ก็ต้อง เก็บภาพเป็นที่ระลึกกันไว้ด้วย
พระตำหนักดอยตุง ตั้งอยู่ในเขตอำเภอแม่ฟ้าหลวง ห่างจากตัวเมืองเชียงรายประมาณ 60 กิโลเมตร พระตำหนักดอยตุงเคยเป็นที่ประทับแปรพระราชฐานเพื่อทรงงานของสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี มีรูปทรงผสมผสานระหว่างศิลปะล้านนากับชาเลย์ของประเทศสวิสเซอร์แลนด์ มีการแกะสลักไม้ตามกาแล เชิงชายและขอบหน้าต่างเป็นลวดลายต่าง ๆ โดยฝีมือช่างชาวเหนือ รอบ ๆ พระตำหนักมีสวนดอกไม้หลากพันธุ์ หลายสี ให้ความสวยงามสดชื่น โดยเฉพาะในฤดูหนาวจะเห็นหมอกจาง ๆ บริเวณยอดเขารอบพระตำหนัก มีเจ้าหน้าที่นำชมเป็นรอบ ๆ ละ 20 นาที เปิดให้เข้าชมทุกวัน เวลา 07.00-17.00 น. ค่าเข้าชม 70 บาท
เจ้าหน้าที่นำชมให้ถอดรองเท้า แล้วใส่ถุงพลาสติกหิ้วเข้าไปภายใน และไม่อนุญาตให้ถ่ายภาพภายในพระตำหนัก เราจึงได้แต่เดินชม และฟังคำอธิบายเล่าเรืื่องราว พระจริยาวัตรของ "สมเด็จย่าฯ" ห้องทรงงาน ห้องบรรทม ห้องครัว ...ดูเผินๆ ก็เหมือน "บ้าน" หลังใหญ่ๆ ข้าวของเครื่องใหญ่ ธรรมดาๆ ไม่ได้เลิศหรูอลังการ ที่ชอบคือ ห้องรับแขก (เรียกง่ายๆ ละกัน) ที่มีดาวประดับเพดาน และมีผ้าปักคลอสติสผืนใหญ่ ประดับผนัง ....งามมากกกกกกกกกก
ชมข้างในแล้ว ก็มารื่นรมย์ชมวิวสวย ดอกไม้งามภายนอกกันต่อ
ช่วงนี้ หนักไปทางสีแดงสด สีชมพูใส และสีขาว
เอาเป็นว่า แม้จะร้อน ...แต่ดอกไม้ก็ไม่สลดละกัน
มองไปทางซ้าย หรือทางขวา ก็น่ากดชัตเตอร์ไปซะหมด จึงต้องแปลกใจ ที่พวกเราจะใช้เวลาในสถานที่แต่ละแห่งนานๆ
ดื่มด่ำและถ่ายภาพกันเต็มอิ่ม (ชดเชยที่จะไม่ได้ชมสวนแม่ฟ้าหลวง) ก็เดินย้อนกลับมา ...ลอง "กาแฟดอยตุง" ซะหน่อย
มื้ออาหารว่างนี้ ....มีเจ้ามือ  มอคค่าเย็น ก็เลยอร่อยเป็นพิเศษ นั่งละเอียดชา กาแฟ ...จนพระอาทิตย์คล้อยต่ำ ไม่ได้เร่งรืบกันเลย
คนขับรถตู้คงแปลกใจ ที่นักท่องเที่่ยว สาว (ไม่) น้อย ทั้ง 5 คนนี้ มันชิวกันเหลือเกิน ไม่มีการเร่งทำเวลา เพื่อเก็บสถานทีท่องเที่ยวให้มากๆ ไม่มีการวางแผนเส้นทาง เอาแบบ "ถนนนี้ไปไหน ฉันก็ไปตรงนั้น" "ใกล้ตรงไหน ก็แวะตรงนั้น" ....ง่าย สุดๆ
ค่ำวันที่ 2 ก็เข้าถึงที่พักในแม่สอด ...สุดชายแดนกันเลยที่เดียว ขอบอกว่า ที่พักนี้ ...เราไม่ปลื้ม  ทั้งในแง่ของสภาพห้อง และการบริการ คิดซะว่า เป็นที่ซุกหัวนอนคืนเดียว ....อย่าบ่นไปเลย
จัดการล้างหน้าล้างตา แล้วออกมาเดินหาอาหารเย็นกัน ถนนเส้นนี้ สองข้างทางมีร้านอาหาร รถเข็นขายอาหาร เสื้อผ้า ของที่ระลึก เยอะค่ะ
มาซะไกล ...ดันหยุดนั่งกิน "ราดหน้า" กันซะได้ จนเดินกลับโรงแรมที่พัก ถึงได้เจอร้านขายอาหารท้องถิ่น (ช้ายและขวา บน) ก็เป็นเวลาที่แน่นท้อง เลยซื้อชิมนิดหน่อย ...  ถึงตอนนี้ เราลืมชื้อเรียกอาหาร 2 อย่างนี้ไปแล้ว ....เอาเป็นว่า ไปครั้งหน้าจะถามชื่อมาละกันนะ
โปรดติดตามตอนต่อไป
| Create Date : 24 เมษายน 2555 |
| Last Update : 24 เมษายน 2555 20:50:21 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 2022 Pageviews. |
|
 |
|
มอคค่าเย็น ก็เลยอร่อยเป็นพิเศษ 
ทั้งในแง่ของสภาพห้อง และการบริการ 
ถึงตอนนี้ เราลืมชื้อเรียกอาหาร 2 อย่างนี้ไปแล้ว ....เอาเป็นว่า ไปครั้งหน้าจะถามชื่อมาละกันนะ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 39 คน [
ผมเคยไปดอยตุงสมัยที่ยังปลูกพืชขั้นบันไดรู้สึกว่าจะเป็นกาแฟครับ