วัดบวรสถานสุทธาวาส หรือ วัดพระแก้ววังหน้า เป็นวัดในพระราชวังบวรสถานมงคล เช่นเดียวกับวัดพระศรีรัตนศาสดารามภายในพระบรมมหาราชวัง และด้วยเหตุที่เป็นวัดในวัง ดังนั้น จึงไม่มีพระภิกษุจำพรรษา สร้างขึ้นโดยสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาศักดิพลเสพ ซึ่งเป็นกรมพระราชวังบวรสถานมงคลในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว แต่การยังไม่แล้วเสร็จพระองค์เสด็จทิวงคตเสียก่อน การก่อสร้างวัดพระแก้ววังหน้าจึงมาก่อสร้างแล้วเสร็จในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวและได้รับพระราชทานนามว่า วัดบวรสถานสุทธาวาส ปัจจุบัน วัดบวรสถานสุทธาวาสตั้งอยู่ในสถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป เป็นวัดที่ไม่มีการประกอบสังฆกรรมใด ๆ และถูกใช้เป็นสถานที่ประกอบพิธีไหว้ครู พิธีครอบครู และพิธีมงคลต่าง ๆ ของบรรดานาฏศิลปิน ดุริยางคศิลปินและกรมศิลปากร

เมื่อครั้งที่รัชกาลที่ 4 โปรดเกล้าฯ ให้สร้างวัดในวังหน้าให้แล้วเสร็จนั้น ทรงมีพระราชดำริจะอัญเชิญพระพุทธสิหิงค์มาประดิษษฐานเป็นพระประธาน จึงโปรดให้วาดภาพจิตรกรรมฝาผนัง เรื่อง ตำนานพระพุทธสิหิงค์ ภาพพุทธประวัติอดีตพระพุทธเจ้า 27 พระองค์ บนผนังทั้งสี่ด้าน

ตรงกลางมุขด้านทิศตะวันตก ตั้งบุษบกประดิษฐานพระพุทธรูปยืนปางประทานอภัยสองพระหัตถ์
บุษบกไม้จำหลักทรงสี่เหลี่ยมสูงโปร่งสามด้าน มีผนังด้านหลังเพียงด้านเดียว บนผนังประดับลายรดน้ำเป็นลายพันธุ์พฤกษา เสาทั้งสี่แกะสลักลายลงรักปิดทองประดับกระจกสี หลังคาทรงปราสาท ตัวบุษบกซ้อนอยู่บนฐาน 3 ชั้น ฐานบุษบกชั้นล่างเป็นฐานเท้าสิงห์มีฐานบัวซ้อน 2 ชั้น หรือเรียกว่า ฐานบัวเท้าสิงห์
พระพุทธรูปยืนมีพระพักตร์รูปไข่ พระนลาฎกว้าง พระปรางสูง พระขนงโก่ง พระนาสิกเป็นสัน พระโอษฐ์อิ่ม พระเนตรทอดมองต่ำ เม็ดพระศกเล็ก เป็นรูปกก้นหอยเวียนขวา พระอุษณีษะเป็นต่อมสูง พระรัศมีเป็นเปลว ครองจีวรห่มเฉียง สบงยาวถึงข้อพระบาท ด้านหน้าจีบทบ ประทับยืนบนฐานกลมรูปดอกบัว จากลักษณะประติมานวิทยา แสดงว่าเป็นพระพุทธรูปในแบบศิลปะพระราชนิยมในรัชกาลที่ 3

ภาพผนังส่วนบนด้านหลังพระประธาน วาดเป็นภาพจักรวาล มีวิมานเทวดาลอยอยู่ ท่ามกลางปุยเมฆ ต่ำลงมาเป็นภาพเทวดาเหาะลงมา ด้านขวาวาดภาพสุริยเทพทรงรถเทียมราชสีห์ ด้านซ้ายวาดภาพพระจันทร์ทรงทรงเทียมม้า

ผนังพระอุโบสถอีก 3 ด้าน เขียนภาพเล่าเรื่องตำนานพระพุทธสิหิงค์ฉบับโพธิรังษี จิตรกรรมฝาผนังนี้วาดโดยจิตรกรหลายคน ซึ่งสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้าอัศรพงศ์ ทรงเป็นแม่กองคัดเลือกช่างในกรมของพระองค์เองมาร่วมกันวาด ช่างที่มีฝีมือดี มีชื่อเสียงในยุคนั้น เช่น พระอาจารย์แดง จากวัดหงส์รัตนาราม และนายมั่น