ดอกอะไรไม่รู้เธอบานอยู่ริมทาง
เราเห็นเธอสวยแต่ไม่มีใครสนใจเธอเลย
เธออาจจะแลดูไร้ค่า
แต่ดอกที่เธอบานให้เราได้ชื่นชมนั้้นงามจริงๆ
เราสนใจเธอทันทีที่ได้เห็น
หลังจากเก็บภาพมาให้ชมกันแล้ว เราก็บอกเธอว่า
ไปอยู่ด้วยกันนะไม่อยากให้เธอต้องโดดเดี่ยว
ออกดอกบานล้อลมอยู่ด้วยความเหงา
เราจึงนำต้นเธอมาปลูก ต้นของเธอไม่ใหญ่นัก
ลำต้นเล็กๆ โคนก้านใบทุกใบ
จะมีหนามเล็กๆแผ่กระจายล้อมไว้
ธรรมชาติอาจจะสร้างอาวุธป้องกันภัยไว้ให้กับเธอก็ได้
หรือเพราะหนามแหลมโคนก้านใบนี่เอง
ที่ทำให้ไม่มีใครรักและสนใจเธอ
เราไม่รู้จักชื่อของเธอหรอกนะ หากใครรู้ช่วยบอกที
เธอออกดอกเป็นพวงหลายดอก
ลักษณะดอกของเธอจะแหลมและมีสีเหลืองอ่อน
ตัดกับสีเขียวของใบงามเชียวละ
ดอกเธอจะค่อยๆบานทีละดอก
จนครบทุกดอก เกสรของเธอยาวและงามมาก
ดอกของเธอจะอยู่ได้แค่วันเดียวก็จะเริ่มเหี่ยว
เพราะกลีบดอกของเธอนั้นบางเบายิ่งนัก
แต่ถึงอย่างไรเราก็รักเธอ
และได้ชวนเธอมาอยู่บ้านเราแล้วละ
ยังไม่รู้เลยว่าเธอจะพอใจหรือไม่เพราะสองวันแล้ว
เธอก็ยังอ่อนแทบหมดแรงอยู่เลย
เราได้แต่อธิษฐานว่าอย่าเพิ่งตายนะ
อยู่เป็นเพื่อนกันไปก่อน
ออกดอกสวยๆมาให้เราได้ชมเยอะๆนะ
เราจะได้เอามาฝากแฟนๆที่เข้ามาแอบดูเธอกัน
และแล้ววันนี้ก็มาถึงเราได้ชื่อของเธอแล้วละ
เธอมีชื่อว่า "อังกาบหนู" ชื่อเพราะเชียว
ดอกก็สวย แถมเธอมีสรรพคุณรักษาโรคได้อีก
หาอ่านได้นะจ๊ะ แค่พิมพ์ชื่ออังกาบหนูก็รู้สรรพคุณเธอแล้ว
ขอบคุณ "อากู๋"จริงๆ
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [