เธอชื่อขิม
เป็นสาวเชียงใหม่มีความยังไงก็ได้ในตัวเองสูง
เช่น ไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร
ใครบอกอะไรก็ทำ
จบออกมาเริ่มเห็นเพื่อนไปเรียนนอก
เกิดอิจฉา เริ่มอยากไปบ้าง
มีช้อยส์ตั้งแต่ อเมริกา อังกฤษ ออสเตรเลีย
ความที่เธอบอกว่ายังไงก็ได้
สุดท้ายก็เลยมาได้ อินเดีย
...
พอมาถึง ก็รู้ว่าประเทศนี้ ยังไงก็ได้
ยิ่งกว่าตัวเธอเอง
..
..
ต า ม ติ ด ชี วิ ต อิ น เ ดี ย
พัทธมญส์ กาญจนพันธุ์(ขิม)
::
เป็นเรื่องราวของน้องขิมตอนไปเรียนต่อปริญญาโทที่อินเดีย
อ่านตอนแรก ๆ อารมณ์เหมือนอ่านหน้าสเตตัสที่เธอคุยกับเพื่อน ภาษาจะเป็นกันเองกับผู้อ่านเหมือนเธอคุยกับเพื่อน ส่วนตั๊ว ส่วนตัว หนังสือก็เหมือนกับยกตัวหนังสือเหล่านั้นมารวมเล่มไว้ อ่านแรก ๆ ก็แอบถอนใจนิดนึง เราแก่ไปเยอะ ภาษาวัยรุ่นคุยกัน มีคำสบถ มึง กู แม่ง ฯลฯ อะไรประมาณนี้ แต่เรายังไม่รีบวางหรอก อยากรู้เหมือนกันว่า เด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนนี้ จะเอาตัวรอดยังไงในอินเดีย ประเทศที่ฉันอยากจะไปลุยแต่ไม่กล้า ขนาดที่ว่าดูน้องบอล น้องยอดแบกเป้ในรายการหนังพาไปแล้ว ใจก็ยังปอด ๆ เหมือนเดิม จะเอาตัวรอดได้หรือเปล่าเพราะใจยังไม่เป็นกุศลและยังไม่ค่อยเป็นมิตรกับมนุษย์มากนัก ฉันขี้กลัวและปากหนัก...และไม่มีปัญญาเอาตัวรอดได้ในทุกสถานการณ์
แต่น้องขิมนั้น ไม่ใช่ ... เธอมาเรียนท่ามกลางเพื่อนชาวต่างชาติซึ่งส่วนใหญ่เป็นแขก แขกแบบอินเดีย แขกแบบอาหรับ หน้าเอเชียแอฟริกัน เธอเล่าความประหลาดของเขาเหล่านั้นที่เป็นผู้ชายเกือบทั้งห้อง (ชาย เกือบร้อย แต่ผู้หญิง 6 คน) มันไม่ใช่แค่มาเรียนเอาภาษาอย่างเดียว เธอมีเพื่อนและเธอต้องหาที่กิน ที่อยู่ หาหอพัก เช่าบ้าน เปลี่ยนที่เช่าบ้าน เห็นห้องพักที่เธอเช่า เห็นภาพและนิสัยใจคอของเจ้าของบ้าน เพื่อนบ้าน มีทุกอย่าง ทุกรสชาติชีวิตที่เราสัมผัสได้ โหด มัน ฮาเลยเชียวล่ะ
เหมือนเราเกาะติดชีวิตเธอ จะเห็นชีวิตประจำวันของเธอระหว่างที่เรียน ยามป่วยไข้และการให้บริการ การรักษาของหมอในโรงพยาบาลอินเดีย ป่วยนี่เธอป่วยแบบต้องแอดมิด การซื้อหยูกยาเอง ยาก็ต้องฝากเพื่อนซื้อตามใบสั่งของหมอแล้วจึงเอามาให้หมอรักษา เหมือนเข้าโรงพยาบาลแต่ไม่มียา มีแต่หมอ จากการป่วยก็เห็นเพื่อนของเธอ มิตรภาพมีทุกหนทุกแห่ง
เธอแก้ปัญหาเก่งและสนุกสนาน ร่าเริงไปกับเหตุการณ์เฉพาะหน้า รับมือกับมันได้ดีบ้าง ไม่ดีบ้าง ร้องไห้บ่อย แต่ทำคนอ่านฮากับเรื่องที่เธอเล่า ...จนฉันต้องพักสายตาจากหนังสือและเปิดคอมเพื่อเข้าไปดูเพจนี้ เพราะเธอบอกแต่แรกแล้วว่า หนังสือเล่มนี้เริ่มจากการมีเพจก่อน จากนั้นเธอก็มาบ่นในเฟซบุ๊กประจำ เจออะไรแปลก ๆ ในอินเดียก็มาโพสต์บนเฟซบุ๊ก แต่มันมีเรื่องราวและเรื่องที่เหนือการคาดหมายมากมาย ชีวิตไม่ได้เป็นไปตามแผน มีเรื่องปวดหัวมาเล่าให้ฟังทุกวันและอ่านสนุก เพราะเป็นอินเดียแบบที่เราไม่รู้จัก มีเรื่องน่ารัก ๆ ที่คิดไม่ถึง มีอะไรให้ชอบและชื่นชมเธอมากมาย น้องเก่งจัง ชีวิตแบบที่เรียกว่าคุ้มมาก
ภาพประกอบและคำบรรยายก็ฮามาก ฉันเล่าไม่สนุกหรอก แต่ดีใจที่ได้อ่านหนังสือของเธอ คิดว่าจะเอาไปให้ลูกอ่าน เป็นบันทึกเรื่องราวของมนุษย์ในอินเดียที่มีอารมณ์ขันของผู้เขียนทั้งที่่มันวิกฤติและต้องตัดสินใจอะไรต่อมิอะไรเอง เออนะ...เธอเลี้ยงหมาในหอพักที่เขาห้ามเลี้ยงด้วย ทำได้ไงนะ เป็นชีวิตที่มีสีสันมากจริง ๆ
ขอบคุณค่ะ
ภูพเยีย
3 กุมภาพันธ์ 2560
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [