Group Blog
All Blog
|
รักออกอากาศ ตอนที่ 10  ค่ำคืนนั้น แมทธิวกับน้องนกกำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่บนเตียง แต่จู่ๆ น้องนกเริ่มเล่นตัว เพราะยังโกรธแมทธิวอยู่ ไม่เอาน่า...อย่าเล่นตัวน่า...มาสนุกแก้เซ็งกันดีกว่า แมทธิวชักรำคาญ เมื่ออีกฝ่ายเล่นตัว สนุกสะเหนิกอะไรกัน ใช่ซิ...พอเซ็งจากนังมัมมี่นั่นก็มาชวนน้องนกสนุกแก้เซ็ง แต่พอหายเซ็งก็ไล่น้องนกยังกะหมูกะหมา งี่เง่าน่า...หมูหมาที่ไหน..อย่าเสียเวลาเลย มามะ...มาสนุกกันดีกว่า แมทธิวกำลังจะจู่โจม ทันใดนั้นเสียงทุบประตูห้องดังลั่น ว๊าย! ใครอ่ะคะ นกสงสัยรีบถามแมทธิว แต่อีกฝ่ายทำท่าไม่สนใจ จ้องจู่โจมนกท่าเดี่ยว ช่างหัวมันเหอะ เสียงทุบประตูหนักกว่าเดิม ว๊าย! นกตกใจ แมทธิวเริ่มยัวะ เพราะคิดว่าพนักงานมาส่งของกิน อะไรเนี่ย โทร. สั่งอะไรมากินอีกล่ะ น้องนกเปล่านะ เอ๊ะ! รึว่านังมัมมี่ บ้า! ไม่มีทาง ป่านนี้ไปนอนเน่าอยู่ที่ไหนแล้วก็ไม่รู้ เสียงทุบประตูดังขึ้นอีก น้องนก ว๊าย!!! แมทธิวรำคาญตะโกนตอบทันที จะเคาะหาอะไรวะ เออๆ เปิดแล้วเว๊ย! แมทธิวนุ่งผ้าเช็ดตัวเดินออกไปเปิดประตูอย่างเร็ว เห็นเอมี่ยืนหน้ายักษ์ แมทธิวแทบช็อก มัมมี่! แมท! แมทธิวปิดประตูปังใส่หน้าเอมี่ทันทีแล้วรีบวิ่งไปหานกในห้อง นังมัมมี่ เอ๊ย! เอมี่จริงๆ ด้วย นกตาโต แต่ไม่กลัวเตรียมพร้อมชน นังมัมมี่! ดีซิคะ...วันนี้น้องนกจะได้จับมันโยนลงหลุมไปซักที เอมี่ยืนทุบประตูอีกครั้ง แมท เปิดประตู เปิดประตู หึ้ย! แมทธิวกระชานกขึ้นมา จะบ้าหรอฉันเคยบอกแล้วว่าจะไปตายที่ไหนก็ไปแต่อย่ามาตายในห้องฉัน แมทธิวลากนกจับโยนไปซ่อน นกร้องลั่น แมทธิววิ่งมาเห็น กระเป๋าสะพายของนกวางอยู่หัวเตียง ก็รีบคว้าโยนตามนกทันที ไง..เอมี่ มาซะดึกมีอะไร เอมี่ผลักแมทธิวกระเด็นแล้วปรี่ไปกวาดตามองทั่วห้อง เอาใครมากก กกเกิกอะไร ผมเป็นคนนะ ไม่ใช่แม่ไก่ ไม่ตลก เอมี่ปรี่จะเดินไปแถวที่ซ่อนนก แมทธิวรีบคว้าตัวเอมี่ไว้ ไม่เอาน่า...บอกมาซิว่ามีอะไร ถ้าไม่ใช่เรื่องด่วน คุณคงไม่ โผล่มาแบบนี้หรอกใช่มั้ย เอมี่นึกได้รีบร้องไห้ทันที แมท ช่วยมี่ด้วย เอมี่โผเข้ากอดแมทธิวจนฝ่ายชายงง ช่วยอะไร ผมไม่รู้เรื่องด้วยนะ ผมไม่เกี่ยว แมทธิวรีบพูดเอาตัวรอด เกี่ยวซิ ทำไมจะไม่เกี่ยว มี่ท้อง! ห๊า! ท้อง แมทธิวตกใจนกได้ยินตกใจไม่แพ้กัน ใช่! มี่ท้อง! ท้องกับใครล่ะ เอมี่ทุกเข้าที่ตัวแมทธิวทันที ไอ้บ้า! จะท้องกับใครล่ะ ถ้าไม่ใช่ท้องกับแมทอ่ะ..ฮือๆ เฮ่ย!! บ้า คุณซิบ้า จะมาท้องกับผมได้ไง แมทธิวยังไม่ยอมรับ เอมี่ปรี่เข้ามาตีแมทธิวอีกหลายที จะไม่ท้องกับแมทได้ไง ก็มี่นอนกับแมทคนเดียว คิดให้ดีๆก่อนดีมั้ย อย่าพูดจามั่วๆ มี่ไม่ได้มั่ว..มี่ท้องกับแมท! แมทธิวอึ้งไป จะทำไงดี มี่จะทำไงดี แมทธิวมองหน้าเอมี่อย่างเลือดเย็น ก็ไม่เห็นต้องทำอะไรนี่ หมายความว่ายังไง แมทธิวเชยคางเอมี่ ฟังไว้นะเอมี่ มันจะมีประโยชน์อะไรที่คุณจะมาท้องกับผม เอมี่ฟังแล้วช็อก แมท! ไอ้ชาติชั่ว เอมี่เงื้อมือจะตบหน้าแต่แมทธิวคว้ามือไว้ได้ จุ๊ๆ..ใจเย็นๆ..ฟังให้จบก่อน เอมี่มองตาวาว แทนที่คุณจะท้องกับผม..คุณไปท้องกับไอ้เจ้าคุณซะ มันจะไม่คุ้มกว่าเหรอ เอมี่อึ้ง อะไรนะ แมทธิวยิ้มร้าย นกที่ซ่อนตัวอยู่ ถือมือถือถ่ายคลิปไว้เรียบร้อย ยิ้มร้ายสะใจหวังเอาคืนเอมี่และแมทธิว ไอ้แมท! นังมัมมี่! เช้าวันใหม่ เสียงแคบหมูกับไส้อั่ว ลั่นมาแต่เช้า สองคนวิ่งหน้าตั้งเข้ามา เจ๊ใจ๋ๆ สมใจเดินลงบันไดบ้านมา อะไร นังแค๊บ ไอ้อั่ว เรียกซะหูจะแตก มีอะไร คือ...แฮ่กๆ แคบหมูยังไม่ได้เล่าเพราะมัวแต่ยืนหอบ เอ๊า! ใจเย็นๆ นังหมูหอบไงไอ้อั่ว มีอะไรว่ามา คือ..คือ...ไร่ชา..แฮ่กๆ ไร่ชา! ไร่ชาทำไม ห๊า! ไส้อั่ววิ่งมาหยุดหอบเช่นเดียวกัน สมใจเริ่มตกใจพอพูดถึงไร่ชา เวลาถัดมา สมใจจ้องใบชาอย่างตะลึง สวย..สวยเหลือเกิน แม่! ใบชากลับมาเหมือนเดิมแล้ว พ่อ! ม่วนใจ๋กลับมาเหมือนเดิมแล้ว สมใจกระโดดกอดพ่อแม่ ชาวบ้านพากันดีใจ ซึ่งเจ้าคุณแอบดูอยู่อีกมุมหนึ่ง ฉันต้องขอบใจอ้ายกำโป๊งมาก มากที่สุดนะอ้ายนะ สมหมายเข้าไปจับมือกำโป๊งไว้ จนอีกฝ่ายทำหน้าไม่ถูก เออ..แหะๆ..เออ..ยินดี..ยินดี..แหะๆ เจ้าคุณแอบมองดีใจ ม่วนใจ๋กลับมาแล้ว ม่วนแต๊สู้-ไม่สู้ สมใจตะโกนหาแนวร่วม สู้! ชาวบ้านทุกคนยิ้มแย้มอย่างมีความสุข ม่วนแต๊ลุย-ไม่ลุย ลุย! เจ้าคุณแอบมองยิ้มชื่นใจ ถ้างั้นจะรออะไร ลุยไปเก็บใบชากันเล๊ย! สมใจวิ่งนำ ทุกคนวิ่งกรูกันไปเก็บใบชาส่งเสียงเซ็งแซ่ สมหมาย สมศรี กับกำโป๊ง มองตามอย่างดีใจ ยิ้มซะขนาดนี้ ดีใจเรื่องไร่ชารึว่าเรื่องไอ้ใจ๋มันยิ้มได้ สมศรีถามสมหมาย ก็ทั้ง 2 อย่างแหละ สมหมายหันไปมองกำโป๊งอีกครั้ง บุญคุณครั้งนี้ของอ้ายโป๊งฉันจะไม่มีวันลืมเลย๐ แฮ่! ไม่เป็นไร ลืมๆ ซะมั่งก็ได้ อ้ายว่าไงนะ เปล๊า! ฉันว่า...ฉันยินดีให้พ่อหมายยืมเงินน่ะ แล้วฉันจะรีบหาเงินมาคืนอ้ายให้เร็วที่สุดนะ สมหมายสวมกอดกำโป๊ง ที่ทำหน้าไม่ถูกว่าควรดีใจหรือเสียใจกับเรื่องนี้ดี เจ้าคุณยืนมองอยู่มุมหนึ่งอย่างปลื้มใจ ก่อนจะเศร้าอีกครั้งเมื่อคิดว่าต้องจากม่วนแต๊ไปในเร็ววันนี้ บ่ายวันเดียวกัน ปลัดจืดเดินอยู่ แม่ค้าเด็กน้อยชาวเขาวิ่งมาชนล้ม ตะกร้าบนหลังหล่นกระจาย เจ็บมั้ยหนู เดินดีๆ ก็ได้ ทำไมต้องวิ่ง สายแล้ว...จะรีบไปขายของที่ตลาด เด็กน้ยอรีบตอบปลัดจืดแต่สายตาปลัดจืดเหลือบมองของในตะกร้าที่หล่นกระจายเต็มพื้น ก็ช่วยเก็บมีของที่ระลึก แล้วเห็นรองเท้าแตะแบบสาน ก็นึกถึงรองเท้าที่ทำของหวานเจี๊ยบที่มีส่วนทำขาดขึ้นมาได้ แถมเป็นร้องเท่าของแม่ที่หวานเจี๊ยบรักมาก ปลัดจืดอึ้งไปก่อนจะตัดสินใจถาม คู่ละเท่าไหร่ ยี่สิบ ฉันเอาคู่นึง แม่ค้ายิ้มแฉ่งรีบใส่ถุงยื่นให้ ปลัดจืดยื่นแบงค์ 50 ให้ แม่ค้าหน้าจ๋อยไป ไม่มีตังค์ทอน งั้น.. คู่นี้ใหญ่จัง ฉันคงใส่ได้ เอา 2 คู่ ไม่ต้องทอน แม่ค้าเด็กน้อยดีใจ ส่วนปลัดจืดแอบยิ้มที่หารองเท้ามาคืนหวานเจี๊ยบได้ เวลาต่อมา ปลัดจืดเดินหิ้วถุงใส่รองเท้าของหวานเจี๊ยบเข้ามาที่บ้านเครือฟ้า มีใครอยู่มั้ยครับ ปลัดจืดตะโกนถามแต่ยังคงเงียบ น้าเครือฟ้า...น้าเครือฟ้าอยู่มั้ยครับ จะเห่าดังไปถึงไหนห๊า! หวานเจี๊ยบตะโกนกลับ ปลัดจืดรู้ทันทีว่าเสียงหวานเจี๊ยบ พูดให้ดีๆ หน่อย ฉันไม่ใช่หมา มาทำไม น้าเครือไม่อยู่เหรอ ปลัดจืดเฉไฉถามหาเครือฟ้า ถ้าอยู่ก็เห็นแล้วซิ โง่ชิบเป๋ง! นี่! ถามจริง เป็นบ้ารึเปล่า เจอหน้าฉันเป็นต้องกัดตลอดW ว๊าย! ฉันไม่ใช่หมานะยะ ทีเธอยังชอบว่าฉันเห่า อ่ะๆ! เลิกเห่าได้แล้ว แล้วก็รีบๆ กลับไปเลยไป น้าเครือไม่อยู่ มีงานจ้างไปฟ้อน หวานเจี๊ยบหันหลังจะเดินออก แต่ปลัดจืดตัดสินใจเรียกไว้ เดี๋ยว! อะไรอีกวะ หวานเจี๊ยบหันมา พอดีกับมือปลัดจืดยื่นถุงรองเท้าแทบจะทิ่มหน้า ว๊าย!ไอ้บ้า! แกจะต่อยหน้าฉันเรอะ ช่วยด้วย ปลัดรังแกชาวบ้าน ปลัดรังแกผู้หญิง ปลัดจืดกระโดดเข้าเอามือปิดปากหวานเจี๊ยบทันที เฮ่ย! บ้าแล้ว หวานเจี๊ยบดิ้นหนี แล้วกัดมือปลัดจืดแต็มแรง โอ๊ย! หวานเจี๊ยบคว้าไม้จะตีปลัดจืด เฮ๊ย!อย่า! ฉันซื้อของมาให้เธอ หวานเจี๊ยบชะงัก ว่าไงนะ ปลัดจืดยื่นถุงให้ เอาไป! หวานเจี๊ยบยังไม่รับ แอบมองของอย่างระวังจนปลัดรำคาญ หึ้ย! เรื่องมากจริง ปลัดจืดโยนถุงร้องเท้าไว้บนแครก่อนจะเดินออกไป หวานเจี๊ยบมองด้วยความงง ก่อนจะเอาไม้เขี่ย ว่าข้างในเป็นอะไรกันแน่ พอเห็นเป็นรองเท้าหวานเจี๊ยบแอบอึ้งไม่น้อยเช่นกัน คิดไม่ถึงว่าปลัดจืดจะซื้อมาให้เพราะไม่เคยญาติดีกันแม้แต่ครั้งเดียว บ่ายนั้นในป่าลึกที่ม่วนแต๊ บริเวณนั้นสมใจสลบอยู่ ค่อยๆ ฟื้นขึ้น โดยมีอาเฟยนั่งมองอยู่ สมใจลุกทันที แต่ยังมึนจึงล้มทรุดลงอย่างเดิม เจ็บมากสินะ อาเฟยถามขึ้น แต่สมใจไม่ตอบ ทันใดนั้นอาเฟยลุกไปตบหน้าลูกน้องทันที อย่าทำอะไรที่อั๊วไม่ได้สั่ง! แต่ตอนนี้ทางการจับตาเราอยู่นะครับ ขืนปล่อยนังนี่ไว้เราอาจจะเดือดร้อน อาเฟยเงื้อมือจะตบ จนลูกน้องผวา ครับๆ เถ้าแก่น้อย สมใจลุกขึ้นมาโวยวายทั้งน้ำตา พวกแก..พวกแกจริงๆ ด้วย แกฆ่าช้างชั้นใช่มั้ย แกทำได้ยังไง ทำไมจิตใจพวกแกถึงได้โหดเหี้ยม อย่างนี้ พวกแกยังเป็นคนอยู่รึเปล่า อาเฟยโดนด่ายังโดนด่าหน้าตาเฉย เป็น! แล้วไอ้ที่ฉันทำน่ะมันโหดเหี้ยมตรงไหน วันนึงไอ้ช้างพวกนั้นมันก็ต้องแก่ตายอยู่ดี ก็ปล่อยให้มันแก่ตายซิ ให้มันได้ใช้ชีวิตของมันไปตามธรรมชาติ นี่ถ้าพ่อแม่พี่น้องรึว่าลูกเมียแกไม่ได้แก่ตายแต่โดนฆ่าตายแบบนี้บ้าง แกจะรู้สึกยังไง สมุนปรี่เข้ามาจะทำร้ายสมใจ แต่เจออาเฟยห้ามไว้ก่อน เฮ๊ย! บอกแล้วไง ไม่ได้สั่ง อย่าทำ! ฉันไม่มีวันปล่อยให้พ่อแม่พี่น้องฉันโดนฆ่าตายหรอก โดยเฉพาะเมีย อาเฟยเชยคางสมใจ ยิ้มอย่างมีเลศนัย สมใจปัดมืออาเฟยแล้วตบจนหน้าหัน อาเฟยสีหน้าเปลี่ยนไปเลือดขึ้นหน้าราวปีศาจร้ายเข้าสิง หันมาจ้องสมใจตาลุกวาว เอาละเว๊ย! ลูกน้องอาเฟยโพล่งขึ้น อาเฟยโกรธจนตัวสั่น ตั้งแต่เกิดมา ไม่เคยมีใครกล้าทำกับฉันอย่างนี้ สมใจเริ่มกลัว เมื่ออาเฟยปรี่เข้ามาถึงตัว พูดดีๆ ไม่ชอบ ชอบความเจ็บปวดใช่มั้ย อาเฟยปลุกปล้ำสมใจทันที สมใจร้องลั่น ทันใดนั้นลูกน้งอของอาเฟยเจอเจ้าคุณกระโดดถีบจากด้านหลัง เจ้าคุณกระชากอาเฟยแล้วต่อยจนกระเด็นออกไป สมใจโผเข้ากอดเจ้าคุณทันที ขุนทอง! ไม่เป็นไรนะ รีบหนีเร็ว! -เจ้าคุณดึงสมใจลุกขึ้น แต่โดนสมุนรุมตุ้บตั้บ อาเฟยกระชากสมใจไว้ สมใจร้องลั่น เป็นห่วงเจ้าคุณ เจ้าคุณสู้แหลก แต่สุดท้ายเพลี่ยงพล้ำ อาเฟยเตรียมเงื้อไม้จะฟาด ทันใดนั้นปลัดจืด เข้ามาช่วย ทั้งหมดต่อสู้กัน สุดท้ายอาเฟยควักปืนออกมาจะยิงปลัดจืด ส่วนเจ้าคุณโดดล็อกไว้ แต่เจ้าคุณตะโกนให้ปลัดจืดพาสมใจหนีไปก่อน พาสมใจหนีไป เร็ว พาสมใจหนีไป ไม่ ชั้นไม่ไป! สมใจไม่ยอมทิ้งเจ้าคุณ อาเฟยกับเจ้าคุณแย่งปืนกันไปมา เสียงปืนดังเปรี้ยง สองคนสะดุ้งเฮือก สมใจตกใจ อาเฟยค่อยๆ ทรุดลง จนลูกน้องร้องเสียงหลง เถ้าแก่น้อย! เจ้าคุณมองอาเฟยด้วยความตกใจ สมใจยิ้มขึ้นมาแล้วรีบวิ่งไปหาเจ้าคุณ ขุนทอง! เจ้าคุณหันมองสมใจรีบโผวิ่งไปหาพอใกล้จะถึงตัวสมใจ เสียงปืนดังขึ้น ลูกน้องของอาเฟยลั่นไกยิงเจ้าคุณ สมใจตกใจ เจ้าคุณหน้าคว่ำล้มเข้ากับอ้อมกอดของสมใจ ขุนทอง! ขุนทอง! สมใจกอดเจ้าคุณไว้แน่น ส่วนลูกน้องรีบพาอาเฟยหนีทันที เผ่นก่อนเถอะ เถ้าแก่น้อย อาเฟยกับลูกน้องเผ่นแน่บ ปลัดจืดรีบวิ่งตาม ช่วยด้วย! ช่วยขุนทองด้วย ปลัด ช่วยด้วย ไม่ทันจะวิ่งตามไป ปลัดจืดหันมาช่วยสมใจกับเจ้าคุณก่อน อย่าตายนะขุนทอง! ขุนทองต้องไม่ตายนะ! สมใจร่ำไห้ปานใจจะขาด เมื่อเห็นคนที่รักโดนยิงต่อหน้าต่อตา 
|
มิกัง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
||||||||||||
