เจ้าชมพูน่ารักดีค่ะคุณแจน

แถวบ้านนังไม้ฯมีน้องลูกหมาอยู่ครอกนึง ชอบแอบมุดรั้วเข้ามาที่บ้านส่วนที่ก่อสร้างใหม่ แต่ไม่รู้จะทำไงดี เพราะที่จริงเป็นลูกหมามีเจ้าของ บางทีก็มาตามแต่ลูกหมามานอนสบายใจเฉิบอยู่ที่บ้านเรา แต่ปกติเขาเลี้ยงทิ้งๆ ขว้างๆ จะไล่ก็สงสาร บางทีลูกหมาก็เข้าบ้านตัวเองไม่ได้ แต่เข้ามาก็มา ..อึ๊ ทิ้งไว้ แล้วมีข่าวว่า 1 ในฝูงไปกัดใครเขาเข้าก็ไม่ทราบ เดี๋ยวจะกลายเป็นว่าเป็นลูกหมาที่เราเลี้ยงไปกัดคน นี่ก็ทำท่าจะขี้เรื้อนลงกันถ้วนหน้าแล้ว

เป็นหมาจรไปเลยยังจะทำอะไรสะดวกใจกว่า

น้องชมพูน่ารักจังคะ

สมชื่อเลยคุณ แจน

หว๋าย!!!...มีน้องหมาเยอะแยะเลย ผมมาใหม่จะกัดหรือเปล่าเนี่ย กึ๋ย!!...แต่ก็ชอบเลี้ยงน้องหมาเหมือนกันนะครับ ยิ้ม ยิ้ม

หวัดดีครับ

ชมพูดเจ็บแย่เลยนะครับ ถ้าเป็นคนคงร้องไห้แงไปแล้ว

“ทุกคนเป็นคนดี”

ผมว่าคำนี้ดีจังครับ
เป็นความเชื่อที่ทำให้เราเริ่มทำอะไรให้กับคนหรือสัตว์
โดยเชื่อมั่นในความดีของสัตว์ร่วมโลก
โดยไม่แบ่งแยก

คนรักสัตว์จิตใจดีนะคะ

เคยมีเพื่อนที่ช่วยเอาไม้ที่ทิ่มปากออกให้สุนัขเหมือนกันอะ เห็นแล้วก็กลัวเค้าโดนกัดเหมือนกัน แต่ปรากฏว่าไม่แฮะ
จริงๆแล้วเจ้าพวกนี้ก็คงจะพอแยกแยะคนที่หวังดีกับหวังร้ายได้เหมือนกันนะคะ

มาทำตาแป๋ว ส่งคุณแจนหลับฝันดีจ้ะ

อ่านบล๊อกนี้แล้วมีความสุขค่ะ ..

ชมพูเค้าคงรับรู้และสัมผัสถึงจิตใจคุณแจนได้ว่า
มีแต่ความรัก เมตตา และหวังดีต่อเค้า
เค้าจึงยินดีให้คุณแจนช่วยเหลือด้วยดี ไม่ว่าจะ
เป็นเรื่องที่คุณแจนและเพื่อนๆ ช่วยกันดึงไม้แหลม
ออกจากปากให้เค้า หรือเรื่องพาไปทำหมัน

ยินดีกับคุณแจนด้วยนะคะ ที่มีความสุขจากการที่
ได้รู้จักและพบปะคนดีมีเมตตาอีกหลายๆ คน ..

วันนี้ไปดูแมวจรที่ศูนย์โทนี่ตรงสัตหีบมาค่ะ เฮ้อ เศร้า

ทำไมทุกครั้งที่เข้ามาบล็อคนี้แล้วรู้สึกดีจัง ชื่นชมคุณจริงๆค่ะ คุณแจน
บุญของหมาทั้งซอยน้อ ...

ชมพู ว่าแล้วว่าที่มาต้องประมาณนี้แน่ๆ


แต่ตอนนี้ชมพูงามมากมายครับ เพราะว่าดีที่คนใจดีอย่างคุณเเจน

R019 - ความรักต้องทำให้เธอต้องใจอ่อน (หรือเปล่า)

ขึ้นหัวข้อเรื่องหวานขนาดนี้ ก็ไม่ใช่อะไรหรอก เพียงแต่ว่าวันนี้ขณะขับรถก็คิดว่าวันนี้จะอัพบล๊อกเรื่องของ “ชมพู” สุนัขริมทางที่รู้จักกันมา 2 ปี แต่ก็ยังสัมผัสตัวเธอยังไม่ได้เลย... ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่าที่อยากจับตัวเขาเพราะเหตุผลเดียวค่ะ คืออยากนำเขาไปทำหมัน ก็เลยตั้งใจ ว่าทุกเสาร์-อาทิตย์ จะต้องให้ข้าวชมพู อย่างไม่ขาด ขณะให้ก็จะพูดกับเขาไปเรื่อย ๆ ให้เขาจำน้ำเสียงเราให้ได้ ให้เขารู้ว่าเสียงเราเสียงนี้นะที่เป็นเรา หลังจากที่พยายามทำมา (แหม๋ ก็เจอแค่เสาร์-อาทิตย์ แต่ก็คิดว่าน่าจะเป็นไปได้น่า) แต่สรุปจนกระทั่งวันนี้ก็ยังไม่สำเร็จตามที่ตั้งใจ 100 เปอร์เซ็นต์เสียที และขณะคิดเพลงประกอบละครเพลงนี้ก็ขึ้นมา เราก็ฮัมตามเพลงไปเพลิน ๆ ก็คิดเอาเองว่าเพลงมันก็คล้าย ๆ เรากับชมพู ก็เลยเอามานำทางในบล๊อกนี้เสียเลย อิ อิ

ก่อนอื่นต้องแนะนำก่อนว่าพบเจอกับชมพูได้อย่างไร เริ่มจากเมื่อ 2 ปี ที่แล้ว มีคนนำสุนัขครอกหนึ่งมาปล่อยในที่ ๆ หนึ่ง มีทั้งหมด 4 ตัว สภาพแต่ละตัวเห็นแล้วพูดไม่ออก เราอธิบายได้คร่าว ๆ ว่า เป็นขี้เรื้อนอย่างแรง และ ผอมชนิด ตัวโก่ง หางจุกก้นเลย เราเองพยายามหารูปเก่า ๆ ของเด็กกลุ่มชมพู แต่เนื่องจากว่าแผ่นซีดีภาพสุนัขมันเยอะมากเลยเป็นข้ออ้างว่าจะหายาก แต่ก็ยังไม่วายมีภาพน้อย ๆ ของชมพู รวมกลุ่มอยู่ในการอัพบล๊อกครั้งหนึ่งจนได้ แต่สำหรับตัวอื่นไม่มีเลย ก็คือภาพนี้





ภาพชมพูอยู่ในกรอบสีเขียวมุมซ้ายมือสุด เป็นตัวเดียวจากพี่น้อง 4 ตัว ที่รอดตายมา และเราได้ความร่วมมือจากคุณลุงยรรยงในเรื่องให้ข้าวในวันธรรมดา เพราะถ้าเป็นไปได้ลุงแกจะมาทำงานและเมตตาให้อาหารเด็ก ๆ บ้าง และบอกแผนการณ์ของชมพูให้ฟังว่า จะเอาไปทำหมันพร้อมกับหมาตัวที่ลุงเมตตาด้วยนะ... ส่วนเราก็ทำได้แค่หยูกยาและอาหารในเสาร์-อาทิตย์ ชมพูจากในภาพบน ก็กลายเป็นเช่นนี้ในปัจจุบัน




ที่มาของคำว่าชมพูก็เพราะตอนแรกที่เจอเนื้อตัวเป็นขี้เรื้อนจนแดงและชมพูไปหมด ที่สำคัญจมูกเธอเป็นสีชมพูด้วย เลยให้ชื่อว่า ชมพูเสียเลย...

พอเธอกำลังจะสาว ด้วยความหิวประกอบกับธรรมชาติของการรอดตาย เธอไปโขมยบาบีคิวย่างของร้านขายบาบีคิว และพลาดไม้เสียบเนื้อทิ่มเข้าในปาก คาปากอยู่อย่างนั้น เลือดหยดติ๋ง ๆ และก็ร้านขายบาบีคิวก็น่ารักเป็นเพื่อนเราเองได้โทรตามเราและพูดว่า

“เราช่วยมาที่นี่ทีสิ มีหมาตัวหนึ่งโดนไม้เสียบบาบีคิวทิ่มเข้าในปาก พี่จะช่วยมันแต่มันไม่ยอมให้จับ และพี่กลัวมันกัด”
เราฟังและก็หัวเราะและพูดออกไปว่า “เอ๊า! และคิดว่าเราไม่กลัวมันกัดเหรอคะ”
เพื่อนบอกว่า “พี่คิดว่าเราน่าจะรู้จักบ้างเผื่อจับมันได้หน่ะ อิ อิ”
เราหัวเราะและบอกว่า “อืม ๆๆ เดี๋ยวไปน่า แค่ล้อเล่นเฉย ๆ แต่กลัวมันกัดจริง ๆ นะ 5555”

และแล้วพอเราเดินไปถึงที่ร้านก็มองเห็นเพื่อนเจ้าของนั่งจิบเบียร์ทานอย่างสบายใจ (ปากเราแซวปนตลกไปเล็กน้อย ว่าแหม๋ สบายใจจริ๊งงงงงง)

และพอมองไปที่หมาตัวที่เจอดี ก็ กลุ้มหนักเพราะเป็นชมพู ในใจคิดว่า “โห เป็นตัวไหนไม่เป็น ดันเป็น นังชมพู แล้วนี่ตรูจะจับมันยังไงวะเนี่ย” แต่ยังไงก้แล้วแต่ ไม้แหลมต้องออกจากปากชมพูให้ได้... เราก็เริ่มเดินเข้าไปหาชมพู ขณะนั้นชมพูกำลังเอามือหน้า 2 มือ ปัดที่ปากเพื่อจะเอาไม้ออก แต่มันก็ไม่ได้ผล พอชมพูรู้ตัวว่ามีเราเดินเข้าไป ก็ถอยชิดกำแพง เราเลยตัดสินใจเอาวะ ไม้มันทิ่มปากอยู่อย่างนั้นมันคงกัดไม่จมเขี้ยวหรอก อาศัยทีเผลอ เราลงต่ำ มือจับเนื้อหลังคอของชมพู อย่างแน่น และอีกมือจับด้านข้างแก้มของชมพูไว้...สรุปชมพูนิ่ง แต่ร้องเสียงดัง อาจเป็นเพราะไม้ที่ทิ่มปากอยู่นั่นเอง แต่แล้วช่วงที่เราจับอยู่นั้น คุณแม่ของเพื่อนและพี่สาวคนหนึ่งมาเห็นเข้า เขาเลยจะเข้ามาช่วย เราเลยบอกเขาว่า เราจะง้างปากชมพูและพี่ช่วยดึงไม้ที่ทิ่มเพดานปากเขาออกมาหน่อย ส่วนคุณแม่เราเกรงใจเพราะท่านอายุมากแล้ว จะมากลิ้งทุลักทุเลกับเรากับหมาไม่ดี แต่ท่านก็เต็มใจ คอยประคับประคองเราไม่ห่าง... สรุป กว่าจะเอาไม้ออกมาได้ต้องเปลี่ยนเป็นให้พี่เขาจับชมพู และเราเป็นคนเอาไม้ที่ทิ่มออก ไม้มันทิ่มเพดานปากอยู่จริง ๆ ด้วย น่ากลัวจริง ชมพูคงเจ็บ แต่พอเราทำมือให้มั่นคงและตัดสินใจดึงออกทันที ไม้หลุดออกตรวจดูว่าไม่มีเสี้ยนหลงเหลือก็ปล่อยเธอวิ่งหนีไป... คนช่วยเหงื่อแตกพลั่ก หุหุ แต่ก็ผ่านพ้นไปด้วยดี...

และมาถึงช่วงที่เธอเป็นสาวเต็มตัวการจับพลาดพลั้งไป 1 ปี พอปีที่สอง เห็นทีจะไม่ได้ความเพราะเธอยังคงเป็นสาวตัวเดียวที่สวยงามและยังไม่ได้ทำหมัน ฉะนั้นกลิ่นสาวของเธอยามที่มีประจำเดือนจะหอมหวลชวนชายมากที่สุด... จนปรึกษากับเพื่อนหมอว่าสงสัยตัวอื่นจะจับโดยวิธีปกติ แต่ชมพูคงต้องใช้ยาสลบยิงซะละมั้ง พอสรุปได้อย่างนั้น เราก็เตรียมการค่อย ๆ อุ้มตัวอื่นไป รพส. ก่อน โดยวันนั้นมีพี่สาวดวงตา (แกรักหมามากเหมือนกัน) เป็นพี่เลี้ยงนำทางให้แจนด้วย แต่ส่วนชมพูจะนัดคนยิงยาสลบมาอีกครั้ง เพื่อจะนำขึ้นรถไปด้วยกันเลย แต่โชคช่วยไม่ให้ชมพูต้องโดนยาสลบ เพราะระหว่างที่เราเดินตามหาเด็ก ๆ ตัวอื่นที่เล็งจะทำหมันอยู่ เดิน ๆ ไป เห็นชมพูนอนอยู่ในช่องเก็บถุงปุ๋ยของที่ขายต้นไม้แถวนั้น ท่าทางเธอตกใจมากแต่ยังคงยืนแข็งนิ่ง หน้าตาประมาณว่า “เอ๊ พี่เราจะเห็นเราป่าวว๊า” เราก็เห็นมันนั่นแหละ แหม๋ สำหรับหมาเนี่ยตาเราจะดีเป็นพิเศษ ไม่ว่าหลบนอนที่ไหนปลายตาเป็นต้องเห็นเสมอ.... เราตัดสินใจเดี๋ยวนั้น ว่าจะเข้าไปคว้าเหมือนอย่างที่เคยคว้า แต่ก็กลัวเพราะชมพูแข็งแรงขึ้นมาก “กลัวมันกัดหน่ะ” แต่จะให้เลี้ยงลูกหมาไม่เอาดีกว่า ว่าแล้วไม่คิดนาน ตรงไปที่ชมพู และยื่นมือไปลูบหัวเหมือนไม่มีอะไร ซึ่งแปลก (แต่ดี) ที่ชมพูเป็นหมาที่กลัวจนแข็งไปหมด ไม่ฮือไม่ฮา เลยยกตัวขึ้นและอุ้มขึ้นรถอย่างสบาย (ขอแอบบอกว่าตอนที่อุ้มชมพูได้ เราแอบกอดมันอย่างแรง สมกับที่อยากกอดมานาน เจ้าหมาน้อยเอ๊ยยย อิ อิ)

สรุป ชมพูเป็นตัวเดียวที่นำไปทำหมันรอบนั้นที่หมอให้เราเป็นลูกมือในการผ่าตัดทำหมัน... และดูแลจนออก รพส. ก็ไม่ใช่อะไร มันมีเหตุค่ะ เพราะชมพูจะไม่ทานของจากคนแปลกหน้าเลย แรก ๆ หลังจากผ่าไป 2 วัน เพื่อนโทรมาบอกว่า ชมพูไม่กินอะไรเลย ท่าทางจะกลัวมาก เอาตัวชิดกรงตลอด เราเลยต้องมาเอาใจเสียหน่อย ถวายใจด้วยไก่ย่างห้าดาว 1 ตัวเต็ม เธอก็รับประทานหมดไปอย่างเร็ว (เราเอากระดูกและหนังเกรียมออกก่อนนะ)

เสร็จเรื่องชมพูด้วยความสบายใจไทยแลนด์ .... จากวันนั้นถึงวันนี้ เราได้เจอคนดีมีเมตตา เช่น ลุงยรรยง, พี่สาวท่านที่มาช่วยดึงไม้ออก, คุณแม่ของเพื่อนรุ่นน้องที่ชื่อยิว, พี่ดวงตา และอีก 2 -3 คน ที่พูดถึงของชมพู เชื่อไหมหล่ะ และเชื่อหรือยัง ว่า “บนโลกนี้ยังมีคนจิตใจดี ๆ อยู่อีกเยอะ แม้แต่ละคนจะต่างกันในที่มา หน้าที่การงาน หรือบางคนที่เอ่ยในบล๊อกนี้ไม่มีแม้แต่การงานจะทำ แต่สิ่งที่บอกได้ถึงคุณค่าดี ๆ ของความเป็นมนุษย์ นั่นคือ จิตใจ นั่นเอง”

เราดีใจที่เราไม่เคยเกี่ยงที่จะคุยกับคนต่างถิ่น ต่างงาน ต่างศาสนา เพราะเชื่อเสมอว่า “ทุกคนเป็นคนดี”




(อ่านดูอีกรอบแบบคร่าว ๆ สรุป บล๊อกนี้ยาวมาก และ มันเกี่ยวอะไรกับเพลงที่ฟังเมื่อเช้าเนี่ยยย คงจะเกี่ยวที่ว่า เพราะรักชมพูเลยไม่กัดเราเน๊อะ หรือไงเนี่ย 5555)

--------------------------------------------------------------------------------

แจกสุนัขไทยฟรี

Pocket for my Love Index.

สารบัญ 2007

สารบัญ 2006



Last Update : 25 กันยายน 2550 8:34:16 น. 13 comments
Counter : 1130 Pageviews.




เจ้าชมพูน่ารักดีค่ะคุณแจน

แถวบ้านนังไม้ฯมีน้องลูกหมาอยู่ครอกนึง ชอบแอบมุดรั้วเข้ามาที่บ้านส่วนที่ก่อสร้างใหม่ แต่ไม่รู้จะทำไงดี เพราะที่จริงเป็นลูกหมามีเจ้าของ บางทีก็มาตามแต่ลูกหมามานอนสบายใจเฉิบอยู่ที่บ้านเรา แต่ปกติเขาเลี้ยงทิ้งๆ ขว้างๆ จะไล่ก็สงสาร บางทีลูกหมาก็เข้าบ้านตัวเองไม่ได้ แต่เข้ามาก็มา ..อึ๊ ทิ้งไว้ แล้วมีข่าวว่า 1 ในฝูงไปกัดใครเขาเข้าก็ไม่ทราบ เดี๋ยวจะกลายเป็นว่าเป็นลูกหมาที่เราเลี้ยงไปกัดคน นี่ก็ทำท่าจะขี้เรื้อนลงกันถ้วนหน้าแล้ว

เป็นหมาจรไปเลยยังจะทำอะไรสะดวกใจกว่า



โดย: นางไม้หน้า3 วันที่: 25 กันยายน 2550 เวลา:11:29:40 น.




น้องชมพูน่ารักจังคะ

สมชื่อเลยคุณ แจน



โดย: เจ้าเตี้ย วันที่: 26 กันยายน 2550 เวลา:11:18:49 น.




หว๋าย!!!...มีน้องหมาเยอะแยะเลย ผมมาใหม่จะกัดหรือเปล่าเนี่ย กึ๋ย!!...แต่ก็ชอบเลี้ยงน้องหมาเหมือนกันนะครับ ยิ้ม ยิ้ม



โดย: doyngam วันที่: 27 กันยายน 2550 เวลา:9:33:52 น.




หวัดดีครับ

ชมพูดเจ็บแย่เลยนะครับ ถ้าเป็นคนคงร้องไห้แงไปแล้ว







โดย: tolstoy วันที่: 27 กันยายน 2550 เวลา:11:47:08 น.




“ทุกคนเป็นคนดี”

ผมว่าคำนี้ดีจังครับ
เป็นความเชื่อที่ทำให้เราเริ่มทำอะไรให้กับคนหรือสัตว์
โดยเชื่อมั่นในความดีของสัตว์ร่วมโลก
โดยไม่แบ่งแยก



โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 27 กันยายน 2550 เวลา:15:24:31 น.




คนรักสัตว์จิตใจดีนะคะ



โดย: เยี่ยมรุ้ง วันที่: 27 กันยายน 2550 เวลา:20:53:46 น.




เคยมีเพื่อนที่ช่วยเอาไม้ที่ทิ่มปากออกให้สุนัขเหมือนกันอะ เห็นแล้วก็กลัวเค้าโดนกัดเหมือนกัน แต่ปรากฏว่าไม่แฮะ
จริงๆแล้วเจ้าพวกนี้ก็คงจะพอแยกแยะคนที่หวังดีกับหวังร้ายได้เหมือนกันนะคะ



โดย: juriojung วันที่: 28 กันยายน 2550 เวลา:14:29:35 น.








ขอบคุณที่ไปเที่ยวบล๊อกป้านะคะ

แค่เห็นชื่อ น้องแจน ป้าก็ชื้นใจมากๆเลยจ่ะ

ขอให้มีความสุขมากๆเลยนะจ๊ะ







โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) วันที่: 28 กันยายน 2550 เวลา:15:26:38 น.





มาทำตาแป๋ว ส่งคุณแจนหลับฝันดีจ้ะ



โดย: นางไม้หน้า3 วันที่: 28 กันยายน 2550 เวลา:23:45:03 น.




อ่านบล๊อกนี้แล้วมีความสุขค่ะ ..

ชมพูเค้าคงรับรู้และสัมผัสถึงจิตใจคุณแจนได้ว่า
มีแต่ความรัก เมตตา และหวังดีต่อเค้า
เค้าจึงยินดีให้คุณแจนช่วยเหลือด้วยดี ไม่ว่าจะ
เป็นเรื่องที่คุณแจนและเพื่อนๆ ช่วยกันดึงไม้แหลม
ออกจากปากให้เค้า หรือเรื่องพาไปทำหมัน

ยินดีกับคุณแจนด้วยนะคะ ที่มีความสุขจากการที่
ได้รู้จักและพบปะคนดีมีเมตตาอีกหลายๆ คน ..



โดย: ป้าติ๋ว (nature-delight ) วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:22:22:34 น.




วันนี้ไปดูแมวจรที่ศูนย์โทนี่ตรงสัตหีบมาค่ะ เฮ้อ เศร้า



โดย: mungkood วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:21:50:44 น.





ทำไมทุกครั้งที่เข้ามาบล็อคนี้แล้วรู้สึกดีจัง ชื่นชมคุณจริงๆค่ะ คุณแจน
บุญของหมาทั้งซอยน้อ ...



โดย: ระเบียงริมน้ำ วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:20:19:41 น.




ชมพู ว่าแล้วว่าที่มาต้องประมาณนี้แน่ๆ


แต่ตอนนี้ชมพูงามมากมายครับ เพราะว่าดีที่มีคนใจดีอย่างคุณเเจนมาช่วยไว้ครับ

สบายดีนะคะ คุณแจน

แวะมาส่งความรักให้คุณแจน..อิอิ

แหม่มว่า น้องชมพูคงสัมผัสได้ถึงความเมตตาที่คุณแจนมีให้น่ะค่ะ ก็เลยไม่กัด...

ไม่ค่อยได้มาหาคุณแจนเลย แต่ยังคิดถึงเสมอนะคะ..~

เอื๊อก แวะมาเยี่ยมน้องชมพู

อิอิ สบายดีนะคะ

น้องชมพู น่ารักจังคับ

สวัสดีค่ะคุณแจน

ไม่ได้อัพบล็อกนานเลยนะคะ เฮ้อ...อ่านเรื่องของคุณแจนแล้วนับถือจัง อยากให้คนแถวๆบ้าน เป็นคนแบบนี้บ้าง

ขอให้จับชมพูไปทำหมันได้สำเร็จนะคะ

แวะมาเยี่ยมเด็กๆครับ เป็นยังไงกันบ้างครับ

ชมพูสมัยปัจจุบันน่ารักจัง

ความรักก็ทำให้สุนัขสวยงามดูดีขึ้นจริงๆ

หวัดดีค่ะคุณแจน

เป็นอย่างไรบ้าง
แวะมา ปัดฝุ่นให้่ เพราะเจ้าของไม่อยู่

เป็นไงบ้างแจน

คิดถึงจ้า

555