ยังไงหล่ะเนี่ย... จุกในลำคอไปหมดเลย ช่วงหนึ่งนนท์ได้พักที่ รพส. ที่หนึ่ง.. เราก็แวะไปเยี่ยมเยียนตามปกติ... และเราก็ได้เจอกับเจ้าตัวนี้ ชื่อเจ้าเบา เจ้าเบาเขาก็นอนมองเราอยู่ตลอด... สภาพเป็นบางแก้วผสม... ฟันฟางแทบจะไม่มีแล้ว ทาง รพส. บอกว่า มาแรก ๆ ดุ... ยิ่งเขาเครียดเนื่องจากเดินไม่ได้ ยิ่งอารมณ์เสียง่ายเข้าไปใหญ่... จนเวลาผ่านไป เขาก็ไม่มีอาการอารมณ์เสียง่ายอีก แม้หน้าจะไม่ยิ้มแต่ก็ไม่ทำร้ายใคร... เราไปเยี่ยมนนท์ ขนมที่ติดไม้ติดมือไป โดยเฉพาะปักกิ่งรสนม... ก็เป็นที่โปรดปรานของเจ้าเบามาก.. ใช้เหงือกเคี้ยว หง่ำ หง่ำ ตลอดเลย... แล้วก็ล้างปากด้วยการดื่มน้ำ จบด้วยการยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยให้กัน... เมื่อวาน เรานั่งอยู่ที่ทำงาน... คิดถึงน้องหมาตัวนั้นตัวนี้... และก็คิดถึงเจ้าเบาด้วย.. เลยเอารูปไปลงพร่ำพรรณาไว้ที่ pantown ในหัวข้ออัลบั้มรูป...//mylovepets.pantown.com ตอนเย็นก็ไปเยี่ยมเขาที่ รพส. เสียหน่อย หมายจะเอาปักกิ่งที่โปรดไปฝาก อยากเห็นยิ้มจากเขาอีก... สรุปเราไม่เห็นเขาแล้ว.... เขาไปอยู่บนสวรรค์อีกราย...   Create Date : 03 พฤศจิกายน 2548     34 comment Last Update : 3 พฤศจิกายน 2548 12:21:57 น.     Counter : 514 Pageviews.   Share Tweet