ต้องบอกลุงโกร่งบ่อยๆๆว่าไม่ต้องกัว...ไม่ต้องหนี...เดี๋ยวไม่หายน๊า!!!

มันสู้ชีวิต
เราก็ต้องสู้ชีวิตเหมือนกัน

ลุงน่าสงสารจัง

คงทรมานน่าดูนะครับ

โห..ลุงโกร่งต้องทนมากๆเลยนะนี่ น่าสงสาร

สวัสดีตอนหัวค่ำของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า


ยังห่วงใยเธอเสมอ
แม้ว่าเธอจะอยู่หนไหน

ขอแค่เธอได้รับรู้ไว้
ว่ามีใครคนนี้...คิดถึง เธอ



** ขอให้มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงนะจ้า **

ปล ..อย่าลืมไปใช้เสียงลงประชามติ ในวันที่ 19 ส.ค 07 กันนะจ้า

555 สงสัย ลุงโกร่ง กลัวจะโดนแทงเข็มที่7 อานะคุณเจน
ขอบคุณพี่สาวคนนั้นที่ดูแลลุงโกร่ง ..ได้ดีขึ้นมากมายจากที่เห็นที่แววตาของลุงโกร่งอะจ้า

ถึงลุงโกร่ง...
ดิฉันเข้าใจหัวอกลุงโกร่งดี เพราะเรากลัวเข็มเหมือนกัน
แต่ดิฉันเห็นว่าเจ็บจิ๊ดเดียว...ดีกว่าเราเจ็บโจ๊ะโจ๋ เวลาเราจิ๊ฉี่ นะคะ

555++ ลุงโกร่งถอย ๆ ๆ ๆ...

นึกภาพตาม น่ารักดีค่ะ

ไม่ใช่แต่ลุงโกร่งหรอกครับ
ลุงก๋านี่ โค-ตะ-ระ กลัวมากๆครับ
เอาไปไกลๆเลย เข็ม เนี่ย
ยกเว้น เข็ม ตีสิบ อิอิอิ

สวัสดีครับคุณแจน
เข้าใจใช้คำศัพท์ครับ ฟังแล้วน่ารักออกครับ
ตอนนี้ลุงคงจะจิ๊ฉี่ ดีขึ้นนะครับ โดนไปหกเข็มแล้ว แกเห็นคุณแจนก็อยากเข้าหาเหมือนกันนะครับ แต่คงกลัวเจ็บมากกว่าเลยเพ่นแน๊บครับ555+

น่าสงสารลุงโกร่งจังค่ะ

ไม่ว่ามนุษย์ หรือสัตว์ก็มีชีวิต จิตใจเหมือนกัน
การให้ความรัก เมตตา สงสารใครไม่จำเป็นต้องแบ่งแยกนะคะ

ลุงโกร่ง โชคดีมากๆ ที่ได้คุณแจนและพี่สาว มาช่วยกันพาลุงโกร่งไปรักษา ขอให้หายไวๆ นะคะ

คุณแจนและพี่สาวใจดี มีเมตตาจริงๆ

ขาแบะยังงี้เดินเป็นชาลี แชปปลินท์ เลยป่าว ติดหนวดจิ๋มให้ลุงด้วยหน่อยนึง เค้าถอยเพราะคงฝังใจว่าถูกพี่แจนพาไปตอน(ทำหมัน)มากกว่ามั้ง

ฮ่า ฮ่า ... สงสัยเหมือนหมาเราเองตอนเรียกอาบน้ำอ่ะ .. จริงๆ บางทีอยากเรียกมาเล่นเอง แต่เค้ากลัว หนีแบบนี้เหมือนกันล่ะ

เอา...เปงงง...มา ฝาก..น้องแจง..จ้าาา...

เปิดฟังไปอ่านไปเลยนะจ๊ะ...



"ขอ...โป๊บบ...นายยย...ฝานนน..."

เมื่อวานป้ามัวแต่นั่งคลำเรื่องหลังไมค์น่ะจ่ะ

กว่าจะเสร็จดึกมาก....

ป้าเห็นว่าน้องแจงรับภาระค่าใช้จ่าย

ค่าอาหารน้องม๋าค่าหยูกยาแล้ว

ป้ารู้สึกว่าเหมือนคนเห็นแก่ตัว

เลยอยากจะช่วยเหลือเรื่องเงินทองบ้างน่ะจ่ะ

แต่ป้าก็เกรงใจน้องแจงนะจ๊ะ

เพราะป้าไม่เคยเห็นน้องแจง ร้องขออะไรเลย

ยังไงน้องแจงติดต่อป้าทางหลังไมค์ได้เลยนะคะ

ป้ามีไม่มากมายอะไรหรอกจ่ะ

แต่อยากจะช่วยจริงๆ...แต่...

จะช่วยแบ่งเบาอย่างอื่นเช่นช่วยรับมาดูแล

ก็คงจะไม่สะดวกน่ะจ่ะ กดที่"ลูกหมูไปรษณีย์"เลยจ่ะ

คืนนี้นอนหลับฝันดีนะจ๊ะ..จู๊ฟ..จู๊ฟ..

^___^
วาดได้เห็นภาพเลยค่ะ....
ลุงโกร่ง

ขอบคุณมากครับ

ตอนแรกนึกไม่ออก.. พอเห็นพี่แจนวาดขาลุงแล้วเก็ทเลย เอิ๊กๆๆ
แต่ลุงสบายดีขึ้นก็ดีใจด้วย.. ตอนแรกอ่าน นึกว่าจะมีไรเศร้าป่าวหว่า
เตรียมน้ำตาคลอเบ้ารอแล้ว -"- .. พออ่านลงมา.. อ่อ.. โล่งอกไป เอิ๊กๆๆ

ยังไงฝนก็อนุโมทนาบุญให้พี่แจนกะพี่สาวด้วยนะคะ

น่าสงสารจัง ต้องเป็นมะเร็งด้วยอะ
แล้วมันจะหายขาดมั้ยคะเนี่ย

สวัสดีครับคุณแจน
ลุงกล้วยอ่านแล้วชอบ เลยก็อปมาจากบล็อกคุณ Piterek มาฝากครับ แล้วพรุ่งนี้อย่าลืมออกไปลงประชามตินะครับคุณแจน


"กฎทองของหมา "

1. ชีวิตของฉันอย่างมาก ก็จะสิ้นสุดเพียงแค่ 10-15 ปีเท่านั้น การต้องแยกจากเธอไม่ว่าด้วยเหตุใดๆ นับเป็นความปวดร้าวอย่างยิ่งของฉัน จึงโปรดสังวรให้จงหนัก..ก่อนจะรับฉันเข้ามาในชีวิต

2. ให้เวลากับฉันสักหน่อย เพื่อทำความเข้าใจให้ชัดเจนว่าเธอต้องการอะไรจากฉัน

3. จงเชื่อมั่นในตัวฉัน เพราะเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งสำหรับความเป็นอยู่ของฉัน

4. อย่าโกรธฉันให้นานนัก และอย่าลงโทษฉันด้วยการกักขัง เธอมีทั้งหน้าที่การงาน ความบันเทิงและมิตรสหาย แต่ฉันนั้น.....มีเพียงเธอ

5. พูดกับฉันบ้าง แม้ฉันจะไม่เข้าใจคำพูด แต่ฉันก็เข้าใจเธอได้จากน้ำเสียง

6. พึงระลึกอยู่เสมอว่า...ไม่ว่าเธอจะปฏิบัติอย่างไรต่อฉัน ฉันจะไม่มีวันลืมเลือนเลย

7. โปรดอย่าทุบตีฉัน เพราะแม้ฉันจะทุบตีเธอกลับไม่ได้ แต่ฉันก็สามารถกัดหรือข่วนตะกุยเธอได้ ซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันไม่อยากกระทำเลย

8. ก่อนจะดุด่าฉันสำหรับท่าทีที่คล้ายไม่เชื่อฟัง ดื้อดึง เกียจคร้าน ขอจงได้ถามตัวเธอเองก่อนว่า เกิดสิ่งผิดปกติกับตัวฉันหรือไม่ บางทีอาจจะมาจากเรื่องของอาหาร หรือถูกทิ้งไว้กลางแดดนานเกินไป หรือหัวใจของฉันแก่ชราและอ่อนล้าเสียแล้ว

9. ดูแลฉันเมื่อยามแก่เฒ่าด้วย เพราะวันหนึ่งเธอก็ต้องเป็นเช่นนั้น

10. อยู่กับฉันเมื่อช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตมาถึง ขออย่าได้พูดเป็นอันขาดว่า " ฉันทนดูไม่ได้ ขออย่าให้มันเกิดขึ้นต่อหน้าเลย " เพราะเรื่องราวทั้งหมดจะง่ายขึ้นหาก...เธออยู่ด้วย

สุดท้ายที่สุด...โปรดรำลึกเสมอว่า "ฉันรักเธอ"

สงสัยเค้านึกว่าแจนเป็นหมอเพราะพาไปให้คีโมคงทรมานพอดู แต่ยังดีที่ลุงโกร่งรักษาได้

บัดดี้ ฮิปปี้ ไวโอลิน มาชวนไปเที่ยวสวนสนุกคร๊าบ

ง่ะ น่าสงสารมากมาย โชคดีที่เค้าเจอคุณเเจนครับ

เป็นกำลังใจให้คุณแจนนะ

ลุงโกร่งอาการเป็นงัยบ้างคะ น่าสงสารจัง

น่ารักจัง พาลุกโกร่งไปรักษา น่าสงสารมันนะ
คงเจ็บมาก

เอาใจช่วยลุงโกร่งให้หายวันหายคืนนะคะ

มาทักทายยามเย็นค่ะ

ขอให้ลุงโกร่งหายเร็วๆค่ะ

น่าสงสารจังเลยค่ะ เป็นระเร็งที่นั้นด้วย

อีกหน่อยลุงคงชิน ฮี่ๆ

เข้าใจเลยครับ..เขาคงเหมือนเด็กๆ ..บอกฉีดยา ร้องไห้ก่อนเลย....

นี่เจอเราวิ่งหนี แสดงกลัวฉีดยามากๆ...

สวัสดีค่ะคุณแจน...
มาตามข่าวคืบหน้าลุงโกร่งค่ะ
คุณแจนสบายดีนะคะ

เข้ามาทักทายค่า