BlogGang.com : : อาจารย์สุวิมล : จิ๊กซอว์ ชิ้นสุดท้าย"

คืนกำไรให้ชีวิต เพื่อพิชิตไปในโลกกว้าง

มิถุนายน 2565

			1	2	3	4
5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	29	30

14 มิถุนายน 2565

จิ๊กซอว์ ชิ้นสุดท้าย"

จิ๊กซอว์ ชิ้นสุดท้าย"

จิ๊กซอว์ชิ้นสุดท้าย

"จิ๊กซอว์ชิ้นสุดท้าย" เป็นโจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบ หลัก
กิโลเมตรที่ 304 ผู้ตั้งโจทย์ คือ คุณ toor36

คำอธิบายโจทย์

โจทย์นี้แล้วแต่การตีความของผู้เขียน อาจหมายถึงสิ่งที่ขาดหายไป
สิ่งที่เข้ามาเติมเต็มความสมบูรณ์ หรือตัวจิ๊กซอว์หายไปจริงๆ ก็ได้

ตะพาบ เรื่อง "จิ๊กซอว์ชิ้นสุดท้าย" จากคำอธิบายโจทย์ น่าจะให้
กล่าวถึง ชีวิตคนเรามีบางส่วนที่ขาดหายไป
และ ตัวจิ๊กซอว์ ที่มาเติมเต็มให้การต่อ จิ๊กซอว์ สมบูรณ์เต็มแผ่น ซึ่ง
อาจจะหมายถึง เติมเต็มชีวิตของเราให้สมบูรณ์

ฉันคิดว่า เราทุกคนคงเคยเล่นเกมการต่อ "จิ๊กซอว์" หรือการต่อตัวต่อ
ให้เป็นภาพต่าง ๆ มาก่อนแน่นอน ค่ะ ฉันก็เคยเล่น
สมัยเด็ก ๆ เหมือนกัน ต่อเสร็จได้เป็นภาพสวยงามสมบูรณ์ ก็รู้สึกดีใจ

"จิ๊กซอว์"  เชื่อกันว่าเกมนี้ประดิษฐ์เป็นครั้งแรกในราวปี ค.ศ. 1760
โดยนักทำแผนที่และนักแกะสลักชาวอังกฤษ
ชื่อ จอห์น สปิลส์เบอรี เกมจิ๊กซอว์ในยุคหลังผลิตด้วยกระดาษการ์ด
บอร์ด เพราะถูกกว่า ง่ายกว่า เบากว่า ภาพบนบอร์ดเกม
มักเป็นภาพสวย ๆ เช่น ทิวทัศน์ ภูเขา น้ำตก ชายทะเล ดอกไม้
เด็กน่ารัก เป็นต้น

ความหมาย ของคำว่า "จิ๊กซอว์" แปลได้หลายความหมาย คือ แปล
ว่า "ตัวต่อ" ซึ่งเป็นความหมายที่ทุกคนเข้าใจโดยทั่ว ๆ ไป
ถ้าแปลว่า เลื่อย ที่ใช้ในการตัดโลหะหรือไม้แผ่นบาง ๆ ความหมาย
นี้ มาจากในสมัยก่อน ๆ เกมชนิดนี้มักทำด้วยกระดาษ
บอร์ดแข็งขั้นตอนการผลิต คือ พิมพ์ภาพบนกระดาษบอร์ดแล้วปั๊มฉลุ
ออกเป็นชิ้นๆ ในสมัยโบราณทำด้วยแผ่นไม้
ฉลุออกเป็นชิ้น ๆ ด้วยเลื่อย นี่คือที่มาของชื่อ jigsaw puzzle (jigsaw
แปลว่า เลื่อยฉลุ)

ต่อมา เมื่อโลกเดินทางมาถึงยุคดิจิตัล เกมเลื่อยฉลุก็ถูกแปลงเป็น
ข้อมูลไฟฟ้า มีเว็บไซต์ให้เล่นเกมนี้ฟรี
มีคลังภาพให้เล่นได้ไม่จำกัด ไม่ต้องมีที่เก็บ

จิ๊กซอว์ชิ้นสุดท้ายที่หายไป

จิ๊กซอว์ ที่ต่อเสร็จสมบูรณ์ สวยสดงดงาม เหมือน จิ๊กซอว์ชีวิตที่
สมบูรณ์แบบ ค่ะ

จิ๊กซอว์ชีวิต ที่เรียบง่าย

การต่อจิ๊กซอว์แทบทั้งหมด ผู้เล่นมักจะรู้ก่อนว่ากำลังต่อภาพอะไร
ดังนั้นเมื่อหยิบแต่ละชิ้นขึ้นมา ก็พอจะเดาออกว่า
มันควรอยู่บริเวณไหนของภาพ แต่มีเกมจิ๊กซอว์อีกชนิดหนึ่งที่ไม่มีภาพ
เป็นตัวจิ๊กซอว์เปล่า ๆ การเชื่อมชิ้นส่วนแบบนี้ต้อง
ใช้ฝีมือขึ้นมาก แต่ที่ยากขึ้นไปอีก คือ จิ๊กซอว์สามมิติ มาในรูปกล่อง
บ้าง ทรงกลมแบบลูกโลกบ้างสำหรับคอจิ๊กซอว์จริง ๆ

ประโยชน์ของ "จิ๊กซอว์" เกมจิ๊กซอว์เป็นกิจกรรมที่ดีอย่างหนึ่ง ช่วย
คลายเครียด และน่าจะช่วยพัฒนาสมองในระดับหนึ่ง
มีการวิจัยว่าเป็นกิจกรรมหนึ่งที่ช่วยป้องกันโรคอัลไซเมอร์ บางคนให้
ความเห็นว่า การเล่น "จิ๊กซอว์" เป็นการทำสมาธิ
อย่างหนึ่ง สิ่งหนึ่งที่มากับการเล่นเกมจิ๊กซอว์อย่างเลี่ยงไม่พ้น คือ
การต้องสังเกตรายละเอียดของชิ้นส่วนแต่ละชิ้น
เชื่อไหมว่าการมองภาพชิ้นส่วนชิ้นหนึ่งอย่างวิเคราะห์ ทำให้เห็นอีกมุม
หนึ่งของภาพของโลกและชีวิตอย่างประหลาด
(จากความเห็นของผู้เล่นจิ๊กซอว์คนหนึ่ง ซึ่งฉันเห็นด้วย ค่ะ )

ขอยกข้อเขียนของ คุณ วินทร์ เลียววาริณ นักเขียน รางวัล ซีไรท์ ซึ่ง
ได้กล่าวถึง เรื่อง จิ๊กซอว์ ได้อย่างน่าฟัง น่าคิด และเป็นจริง
ที่สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตได้ ดังนี้

  "ชีวิตของเรา ก็คือ จิ๊กซอว์ ชีวิต เราทุกคนประกอบด้วยชิ้นส่วนของ
เหตุการณ์ต่าง ๆ หากเราเปรียบว่าจิ๊กซอว์หนึ่งชิ้น
เท่ากับหนึ่งกิจกรรมหรือหนึ่งเหตุการณ์ แต่ละคน ก็จะมีจิ๊กซอว์ชีวิตอยู่
หลายพันชิ้น บางคนอาจมีเป็นหลายหมื่นชิ้น
หากเปรียบว่าจิ๊กซอว์เป็นเวลา สมมุติว่าหนึ่งชิ้นเท่ากับหนึ่งวัน แต่ละ
คนก็จะมีจิ๊กซอว์ชีวิตอยู่ราว 20,000-30,000 ชิ้น
เป็นจิ๊กซอว์ที่ใหญ่เอาการ และต่อไม่ง่ายนักไม่ว่าจะเป็นเหตุการณ์
หรือเวลา ในบรรดาจิ๊กซอว์หลายหมื่นชิ้นแห่งชีวิตของเรา
มีบางชิ้นที่เป็นสีสันสวยงาม บางชิ้นหม่นหมอง บางชิ้นไม่มีสีสัน ทว่า
ข้อแตกต่างระหว่างเกมจิ๊กซอว์ธรรมดากับเกมจิ๊กซอว์
ชีวิต ก็คือ เราสามารถเลือกรูปร่าง ขนาด สีสัน และรอยหยักของ
แต่ละชิ้นได้และแต่ละชิ้นมีความยืดหยุ่นต่อกันได้
นี่เป็นข่าวดี เพราะหมายความว่า เราเป็นคนวาดภาพแต่ละชิ้นส่วนเอง
แล้วประกอบมันขึ้นมาให้สำเร็จ เสร็จแล้วก็เผยภาพรวม
ของชีวิตว่าสวยงามหรือไม่ เป็นชีวิตที่ดีหรือไม่แต่ข่าวร้าย คือ คนส่วน
ใหญ่ไม่รู้ว่าตนกำลังประกอบภาพอะไร
บางคนปฏิเสธชิ้นส่วนบางชิ้นที่ดูไร้ความหมาย เช่น ไม่รู้ว่าจะเรียนวิชา
หนึ่ง ๆ ไปทำอะไร แต่เมื่อประกอบรวมแล้ว
อาจพบว่ามันมีเหตุผลของการดำรงอยู่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเรา
บางคนไม่ยอมวาดภาพทิวทัศน์แห่งชีวิตของตัวเอง
ปล่อยให้คนอื่นวาดให้ บางคนไม่แม้แต่จะขยับตัวลงมือประกอบชิ้น
ส่วนภาพและบางคนเลือกที่จะวาดภาพหม่นหมองสกปรก
แล้วยังประกอบมันขึ้นมา เสร็จแล้วก็เป็นภาพกองขยะอาจม การจะ
เลือกต่อภาพใหญ่หรือเล็ก สว่างหรือมืด
สะอาดหรือสกปรก ก็เป็นทางเลือกของเราแต่ละคน แต่อย่าลืมว่า ทุก ๆ
เกมมีเวลาเล่นที่จำกัด ดังนั้นจะต่อภาพอะไรก็ได้
ขอให้ลงมือทำก่อนจะถึงเวลา Game over! "

ข้อเขียน ของ คุณวิน เลียววาริณ ข้างต้นนี้ ฉันชื่นชมมาก ที่นำเรื่อง
"เกมจิ๊กซอว์" มาเปรียบเทียบกับชีวิตของคนเรา
ฉันเชื่อและถือว่า ชีวิต เป็นของเรา เรามีสิทธิ์ที่จะเลือกทางเดิน
มีสิทธิ์ที่จะวาดภาพ "จิ๊กซอว์ "ชีวิตของเราให้เป็นไป
ตามที่เราต้องการได้ แต่ว่า มันจะสวยงาม หรือไม่ "จิ๊กซอว์ " บางตัว
ของเรา อาจจะขาดหายไป ไม่สมบูรณ์ก็เป็นไปได้

สำหรับ "จิ๊กซอว์ชีวิตของฉัน" ฉันคิดว่า ฉันไม่ได้ทำ "จิ๊กซอว์" ตัวไหน
หล่นหาย หรือ ต้องไปตามหา "จิ๊กซอว์" ชิ้นสุดท้าย
เพื่อให้ชีวิตฉัน เป็นภาพ "จิ๊กซอว์" ที่เต็มพื้นที่ สามารถนำไปใส่กรอบ
ตั้งโชว์ ถึงแม้ว่า จะมีคนบอกว่า ชีวิตจะสมบูรณ์แบบ
ต้องมีสามี หรือมี ภรรยา มีลูก มีหน้าที่การงานที่มีหน้ามีตา แต่สำหรับ
ฉัน ฉันถือว่า ก็เป็นความคิดเห็นของคนธรรมดาทั่ว ๆ ไป
การมีชีวิตที่สมบูรณ์แบบดังกล่าว ก็ถือว่า เป็นรูปแบบที่คนส่วนใหญ่
เห็นว่า เป็น จิ๊กซอว์ชีวิตที่ สมบูรณ์ ก็เป็นเรื่องดี
มีความสุข เราไม่มีรูปแบบ จิ๊กซอว์ชีวิต ดังกล่าว ถ้าเรารู้จัก"พอใจ"
กับ ชีวิตของเรา ก็ถือว่า เราก็มีความสุข
ไม่ต้องตามหา "จิ๊กซอว์" ที่ขาดหายไป ถือว่า "จิ๊กซอว์ชีวิต" ของเรา
เราเลือกรูปแบบของเราเอง ได้เสมอ ค่ะ

ฉันก็หวังว่า โจทย์ตะพาบ " จิ๊กซอว์ ชิ้นสุดท้าย" ที่ฉันได้เขียนใน
ครั้งนี้ คงทำให้ผู้อ่าน ได้เพลิดเพลินได้แง่คิดบ้าง
พอสมควร ค่ะ สวัสดี

Create Date : 14 มิถุนายน 2565

Last Update : 15 มิถุนายน 2565 8:28:23 น.

40 comments

Counter : 2640 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณทนายอ้วน, คุณอุ้มสี, คุณtoor36, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณกะว่าก๋า, คุณหอมกร, คุณ**mp5**, คุณNENE77, คุณเริงฤดีนะ, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณSweet_pills, คุณnewyorknurse, คุณtuk-tuk@korat, คุณmultiple, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณกิ่งฟ้า, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณtanjira, คุณThe Kop Civil, คุณชีริว

มาบล็อกอาจารย์ได้ความรู้กลับไปเยอะเลยครับ
ผมเพิ่งทราบว่าจิ๊กซอว์เกิดขึ้นในปี ค.ศ. 1760
เก่าแก่หลายร้อยปีเลยครับ

คุณวินทร์ เลียววาริณ เขียนเปรียบเทียบได้เห็นภาพมากๆ

และผมเห็นด้วยกับอาจารย์ครับ
ว่า "เราเลือกรูปแบบของเราเองได้เสมอ"